dcsimg

Flaming andyjski ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Flaming andyjski, czerwonak andyjski (Phoenicoparrus andinus) – gatunek ptaka brodzącego z rodziny flamingów (Phoenicopteridae). Występuje we wschodniej części Ameryki Południowej.

Morfologia

Długość ciała wynosi 100 cm, zaś jego masa 2-2,4 kg[4]. Dziób u nasady żółty, poza tym czarny. Nogi żółte. Generalnie upierzenie białe, różowawe na piersi. Lotki czarne, pokrywy skrzydłowe i podskrzydłowe II rzędu czerwone.

Zasięg

Występuje w Chile, północno-zachodniej Argentynie, w zachodniej Boliwii i na południowych krańcach Peru. Obserwacje z Brazylii początkowo wskazywały na to, że przebywające na terenie państwa osobniki znalazły się tam przypadkowo, np. w wyniku silnych wiatrów; ostatnie obserwacje grup do 32 osobników wskazują na możliwość istnienia tam nielicznej populacji zimującej[2]. Spotykany na wysokości 3500-4500 m n.p.m. w okolicach słonych jezior[4]. Może poruszać się między zbiornikami w razie braku pokarmu[2].

Zachowanie

Żywi się małymi glonami odcedzanymi z warstwy wody nad osadem dennym[4], w szczególności okrzemkami (Bacillariophyceae) z rodzaju Surirella. W trakcie żerowania powoli kroczy, raz po raz przystając. Flaming andyjski odzywa się wyższymi dźwiękami niż flaming chilijski (Phoenicopterus chilensis). Zazwyczaj wydaje z siebie kwaczące, podobne jak u kaczek KAH-KAH-kah-kah-kah, wysokie szczebiotliwe gwizdy, nosowe chrząknięcia lub płaczliwe, zawodzące gwizdy[2].

Lęgi

Okres lęgowy trwa w grudniu i styczniu. Ptaki tworzą kolonie liczące do kilku tysięcy osobników[2]. Gniazdo stanowi kopiec z mułu. Składa jedno białe jajo, które następnie wysiaduje blisko 28 dni[2]. Młode w momencie wyklucia porasta szary puch; ma prosty dziób i jest karmione wydzieliną z wola, póki jego dziób nie osiągnie odpowiedniego do filtracji kształtu[4]. Po trzecim roku życia przybiera szatę dorosłą[2].

Status zagrożenia

Przez IUCN gatunek klasyfikowany jest jako narażony (VU, Vulnerable), niezmiennie od 1994. Populacja w 2010 liczyła 38 600–38 700 osobników[2]. W połowie XIX w. i ponownie w latach 80. zbierano jaja flamingów andyjskich w tysiącach sztuk rocznie w celach sprzedaży jako pożywienie. Prócz tego zagrożenie stanowią wahania poziomu wody (także wywołane działalnością człowieka), erozja w miejscach rozrodu i niszczenie ich przez działalność kopalnianą[5].

P. andinus figuruje na liście załącznika II CITES i załącznika I CMS (Convention on the Conservation of Migratory Species of Wild Animals). Do tego występuje na 47 obszarach uznanych za ostoje ptaków IBA, w tym chronionych, jak np. Park narodowy Sajama (Boliwia), Park narodowy Lagoa do Peixe (Brazylia), Park Narodowy Lauca, PN Salar de Huasco i PN Volcán Isluga (Chile)[5].

Przypisy

  1. Phoenicoparrus andinus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e f g h del Hoyo, J., Boesman, P. & Garcia, E.F.J.: Andean Flamingo (Phoenicoparrus andinus). W: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2014). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions [on-line]. 2014.
  3. Phoenicoparrus andinus. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
  4. a b c d David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, Phil Benstead: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 155. ISBN 978-83-01-15733-3.
  5. a b Andean Flamingo Phoenicoparrus andinus. BirdLife International. [dostęp 26 sierpnia 2016].
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL

Flaming andyjski: Brief Summary ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL

Flaming andyjski, czerwonak andyjski (Phoenicoparrus andinus) – gatunek ptaka brodzącego z rodziny flamingów (Phoenicopteridae). Występuje we wschodniej części Ameryki Południowej.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL