Tamañu de porción Enerxía 336 kcal 1404 kJCarbohidratos 71.62 g • Zucres 3.39 g • Fibra alimentaria 14.1 gGrases 4.24 gProteínes 8.98 gTiamina (vit. B1) 0.046 mg (4%)Riboflavina (vit. B2) 0.17 mg (11%)Niacina (vit. B3) 9.62 mg (64%)Ácidu pantoténicu (vit. B5) 0.477 mg (10%)Vitamina B6 0.626 mg (48%)Vitamina C 0.7 mg (1%)Vitamina E 0 mg (0%)Calciu 114 mg (11%)Fierro 19.8 mg (158%)Magnesiu 214 mg (58%)Manganesu 33.3 mg (1665%)Fósforu 168 mg (24%)Potasiu 1320 mg (28%)Sodiu 27 mg (2%)Cinc 3.64 mg (36%) % de la cantidá diaria encamentada p'adultos. Fonte: Jengibre na base de datos de nutrientes del USDA.[editar datos en Wikidata]El xenxibre o quion (Zingiber officinale) ye una planta de la familia de les zingiberacees, que'l so tarmu soterrañu ye un rizoma horizontal bien apreciáu pol so arume y sabor picante. La planta llega a tener 90 cm d'altor, con llargues fueyes de 20 cm.
Son yerbes qu'algamen un tamañu d'hasta 2 m d'altu. Fueyes lliniares, de 5–25 cm de llargu y 1–3 cm d'anchu, ápiz agudu, base cuneada, glabres; lígula 1–10 mm de llargu; pecíolu ausente. La inflorescencia ye un recímanu basal. El frutu ye una cápsula subglobosa a elipsoide; con granes polenques negres, arilo blancu, llaceriáu.[ensin referencies]
Los rizomas utilizar na mayor parte de les cocines del mundu al traviés de la cocina asiática. Los rizomas tienros son jugosos y carnosos, con un fuerte sabor. Suélense caltener en vinagre como aperitivo o a cencielles añedir como ingrediente de munchos platos. Los raigaños maduros son fibroses y seques. El zusmiu de los rizomas vieyos ye desaxeradamente picante y de cutiu utilízase como especia na cocina china p'azorronar otros arumes y sabores más fuertes, como'l mariscu y la carne de corderu.
Na cocina occidental, el xenxibre, secu o en polvu, acútase tradicionalmente a alimentos duces; utilizar pa ellaborar carambelos, pan de xenxibre, pa saborizar galletes (como los populares Homes de Jengibre) y como saborizante principal de la gaseosa de xenxibre o ginger ale, bebida duce y carbonatada.
Galeno, el famosu médicu griegu, usar como melecina pa correxir los tumores, defectos del cuerpu y en tratamientos de paralises causaos por escesu de flema. Avicena, reconocíu médicu persa de la cultura islámica clásica, encamentar como afrodisiacu, altamente beneficiosu nel tratamientu de la "debilidá sexual".[1] N'investigaciones médiques comprobóse que'l raigañu de xenxibre ye un efectivu tratamientu contra les estomagaes causaes polos maréu en medios de tresporte, según les carecíes poles muyeres embarazaes.[2][3][4][5] Sicasí, una revisión de la Collaboración Cochrane de 2010 conclúi que les pruebes sobre la efectividá nel amenorgamientu de les estomagaes mientres l'embaranzu son inconsistentes y relativamente débiles.[6] Nun se-y conoz efeutu teratogénico.[7]
El sabor picante de xenxibre deber a compuestos non volátiles de derivaos defenilpropanoide, particularmente gingeroles y shogaoles , que se formen a partir gingeroles cuando'l xenxibre ye ensugáu o cocíu. Zingerona tamién se produz a partir gingeroles mientres esti procesu; esti compuestu ye menos picante y tien un arume duce y picante.[22]
El xenxibre tien una aición sialogoga, aguiyando la producción de cuspia, lo que facilita la deglución.[23]
Remano del cultivu de xenxibre (Zingiber officinale Rosc, Zingiberaceae) nel conceyu de Tadó (en Topetó, Colombia). Valoróse'l comportamientu de la planta so trés parámetros: 1) granes, 2) rizomas y 3) ?.
Los biltos de la especie Zingiber mioga (Roscoe) peracabar na cocina xaponesa.
Otra de les especies de la Zingiberacees, l'alpinia galanga, utilizar de forma similar al xenxibre na cocina tailandesa.
La especie natural del este d'Estaos Xuníos, Asarum canadense, de la familia de les Aristolochiaceae, conocida como xenxibre montesa, anque nun ta emparentada col verdaderu xenxibre, tien propiedaes arumoses asemeyaes; sicasí, nun se debe utilizar como sustitutu del xenxibre, yá que contién acedu aristolóquico (tamién llamáu aristoloquina), un axente que puede xenerar cáncer.[25]
Zingiber officinale describióse por William Roscoe y espublizóse en Transactions of the Linnean Society of London 8: 348. 1807.[26]
El so nome provién del indoeuropéu: en sánscritu dicíase singavera, que significa «cuerpu de cuernu» (śṛṅga: «cuernu» y vera: «cuerpu, berenxena, azafrán, boca»).[27]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. El xenxibre o quion (Zingiber officinale) ye una planta de la familia de les zingiberacees, que'l so tarmu soterrañu ye un rizoma horizontal bien apreciáu pol so arume y sabor picante. La planta llega a tener 90 cm d'altor, con llargues fueyes de 20 cm.
