Oodinium (tamén coñecido actualmente como Piscinoodinium[1]) é un xénero de dinoflaxelados microscópicos parasitos, que viven en peixes de augas salgadas e doces, causándolles unha doenza chamada doenza de veludo.[2] Unha especie do xénero vive tamén sobre diversos cnidarios e ctenóforos.[3]
O hóspede parasitado desenvolve tipicamente pequenas manchas amarelas ou douradas espalladas pola súa cabeza, aletas e corpo. Neste estado, a infestación xa é grave. O ataque xeralmente empeza nas branquias e nese estado inicial é difícil de detectar. O hóspede é irritado polo parasito e a miúdo nada freneticamente fretándose contra as rochas. As manchas amarelas son máis rechamantes á luz do sol ou da lanterna. É moi similar a Ichthyophthirius, aínda que as manchas causadas por Oodinium son amareladas e menores.
O ciclo de vida de Oodinium empeza como dinospora que nada na auga buscando un hóspede axeitado. Cando se adhire á pel do seu hóspede, forma unha dura cuberta protectora coa que se protexe do ambiente externo mentres se alimenta das células da pel do peixe. Este é o estadio de quiste que ten a aparencia dun po que cobre a pel do peixe. Despois duns poucos días, o quiste afúndese ata o fondo e rompe liberando unha nova xeración de dinosporas, listas para reiniciar o ciclo. As dinosporas deben atopar un hóspede nun prazo de 48 horas, porque se non morren.
O tratamento da doenza realízase diluíndo sales de cobre das que se dispón comercialmente. As dinosporas que nadan libremente son extremadamente vulnerables ao cobre. Manter a temperatura da auga a 30 °C axuda a liberar as dinosporas do quiste.
Oodinium (tamén coñecido actualmente como Piscinoodinium) é un xénero de dinoflaxelados microscópicos parasitos, que viven en peixes de augas salgadas e doces, causándolles unha doenza chamada doenza de veludo. Unha especie do xénero vive tamén sobre diversos cnidarios e ctenóforos.
O hóspede parasitado desenvolve tipicamente pequenas manchas amarelas ou douradas espalladas pola súa cabeza, aletas e corpo. Neste estado, a infestación xa é grave. O ataque xeralmente empeza nas branquias e nese estado inicial é difícil de detectar. O hóspede é irritado polo parasito e a miúdo nada freneticamente fretándose contra as rochas. As manchas amarelas son máis rechamantes á luz do sol ou da lanterna. É moi similar a Ichthyophthirius, aínda que as manchas causadas por Oodinium son amareladas e menores.
O ciclo de vida de Oodinium empeza como dinospora que nada na auga buscando un hóspede axeitado. Cando se adhire á pel do seu hóspede, forma unha dura cuberta protectora coa que se protexe do ambiente externo mentres se alimenta das células da pel do peixe. Este é o estadio de quiste que ten a aparencia dun po que cobre a pel do peixe. Despois duns poucos días, o quiste afúndese ata o fondo e rompe liberando unha nova xeración de dinosporas, listas para reiniciar o ciclo. As dinosporas deben atopar un hóspede nun prazo de 48 horas, porque se non morren.
O tratamento da doenza realízase diluíndo sales de cobre das que se dispón comercialmente. As dinosporas que nadan libremente son extremadamente vulnerables ao cobre. Manter a temperatura da auga a 30 °C axuda a liberar as dinosporas do quiste.
