Heisonyx – rodzaj chrząszczy z rodziny ryjkowcowatych i podrodziny Entiminae.
Rodzaj ten opisany został w 1947 roku przez Marshalla jako monotypowy[1]. W 2009 roku Borovec, Colonnelli i Osella dokonali jego redeskrypscji, opisując 6 nowych gatunków[2].
Chrząszcze te mają ciała długości od 1,6 do 2,8 mm, ubarwione czarno, niekiedy z brązowymi odnóżami i czułkami. Cały ich oskórek porastają regularnie zaokrąglone, podłużnie rowkowane łuski o barwie białawej, szarawej lub jasnobrązowawej i ciemnobrązowawym nakrapianiu lub v-kształtnym znaczeniu. Głowa wyposażona jest w duże i wypukłe oczy, szerszy niż długi ryjek i krótkie, tęgie czułki o funiculusie zbudowanym z 5–7 członów. Szersze niż długie przedplecze ma łukowate boki i pozbawione jest rzeźby. Tarczka jest prawie niewidoczna. Krótko owalne pokrywy mają wąskie rzędy i płaskie międzyrzędy. Śródpiersie wyposażone jest w wąski wyrostek. Odnóża cechują nieząbkowane uda, krótkie stopy i drugi pazurek obecny co najwyżej w formie śladowej ostrogi. Samiec ma tegumen o długim manubrium. Samicę charakteryzują C-kształtne spermateki[2].
Takson endemiczny dla Południowej Afryki[2].
Heisonyx – rodzaj chrząszczy z rodziny ryjkowcowatych i podrodziny Entiminae.
Rodzaj ten opisany został w 1947 roku przez Marshalla jako monotypowy. W 2009 roku Borovec, Colonnelli i Osella dokonali jego redeskrypscji, opisując 6 nowych gatunków.
Chrząszcze te mają ciała długości od 1,6 do 2,8 mm, ubarwione czarno, niekiedy z brązowymi odnóżami i czułkami. Cały ich oskórek porastają regularnie zaokrąglone, podłużnie rowkowane łuski o barwie białawej, szarawej lub jasnobrązowawej i ciemnobrązowawym nakrapianiu lub v-kształtnym znaczeniu. Głowa wyposażona jest w duże i wypukłe oczy, szerszy niż długi ryjek i krótkie, tęgie czułki o funiculusie zbudowanym z 5–7 członów. Szersze niż długie przedplecze ma łukowate boki i pozbawione jest rzeźby. Tarczka jest prawie niewidoczna. Krótko owalne pokrywy mają wąskie rzędy i płaskie międzyrzędy. Śródpiersie wyposażone jest w wąski wyrostek. Odnóża cechują nieząbkowane uda, krótkie stopy i drugi pazurek obecny co najwyżej w formie śladowej ostrogi. Samiec ma tegumen o długim manubrium. Samicę charakteryzują C-kształtne spermateki.
Takson endemiczny dla Południowej Afryki.
Należy tu 7 gatunków:
Heisonyx barclayi Borovec, Colonnelli et Osella, 2009 Heisonyx danielssoni Borovec, Colonnelli et Osella, 2009 Heisonyx fuscus Borovec, Colonnelli et Osella, 2009 Heisonyx giustocaroli Borovec, Colonnelli et Osella, 2009 Heisonyx hexarthrum Borovec, Colonnelli et Osella, 2009 Heisonyx jelineki Borovec, Colonnelli et Osella, 2009 Heisonyx vitticollis Marshall, 1947
