Dodecastichus – rodzaj chrząszczy z rodziny ryjkowcowatych, podrodziny Entiminae i plemienia Otiorhynchini.
Takson ten opisany został w 1861 roku przez Wilhelma Gustava Stierlina[1]. Gatunkiem typowym wyznaczono Otiorhynchus pulverulentus[2]. Dawniej Dodecastichus był traktowany jako podrodzaj z rodzaju Otiorhynchus[3]. Jego rangę jako niezależnego rodzaju potwierdził Milan Krajčík w pracy z 2010 roku[4].
Średnich rozmiarów ryjkowce o grubym ryjku zbliżonym długością do głowy i opatrzonym dobrze rozwiniętymi pterygiami. Przedplecze szersze u samców niż u samic, szersze od pokryw. Na pokrywach mają 12 rowków, przy czym po bokach części przedniej są one słabiej widoczne. Największa szerokość pokryw przypada u samców tuż za barkami, zaś samice mają bardziej regularnie owalny obrys pokryw. Odwłok samców z szeroko wgłębionym pośrodku pierwszym sternitem. Ponadto samce mają silnie zakrzywione wierzchołki goleni, podczas gdy u samic są one najwyżej słabo zakrzywione[3].
Należą tu gatunki[2]:
Rodzaj palearktyczny, głównie bałkański[3]. W Polsce występują: D. inflatus, D. mastix, D. obsoletus i D. pulverulentus[5].
Dodecastichus – rodzaj chrząszczy z rodziny ryjkowcowatych, podrodziny Entiminae i plemienia Otiorhynchini.
Takson ten opisany został w 1861 roku przez Wilhelma Gustava Stierlina. Gatunkiem typowym wyznaczono Otiorhynchus pulverulentus. Dawniej Dodecastichus był traktowany jako podrodzaj z rodzaju Otiorhynchus. Jego rangę jako niezależnego rodzaju potwierdził Milan Krajčík w pracy z 2010 roku.
Średnich rozmiarów ryjkowce o grubym ryjku zbliżonym długością do głowy i opatrzonym dobrze rozwiniętymi pterygiami. Przedplecze szersze u samców niż u samic, szersze od pokryw. Na pokrywach mają 12 rowków, przy czym po bokach części przedniej są one słabiej widoczne. Największa szerokość pokryw przypada u samców tuż za barkami, zaś samice mają bardziej regularnie owalny obrys pokryw. Odwłok samców z szeroko wgłębionym pośrodku pierwszym sternitem. Ponadto samce mają silnie zakrzywione wierzchołki goleni, podczas gdy u samic są one najwyżej słabo zakrzywione.
Należą tu gatunki:
Dodecastichus atripes (Apfelbeck, 1918) Dodecastichus aurosignatus (Apfelbeck, 1889) Dodecastichus brevipes (Apfelbeck, 1894) Dodecastichus cirrogaster (Apfelbeck, 1928) Dodecastichus consentaneus (Boheman, 1843) Dodecastichus contractus (Stierlin, 1861) Dodecastichus corallipes (Stierlin, 1890) Dodecastichus dalmatinus (Gyllenhal, 1834) Dodecastichus dolomitae (Stierlin, 1872) Dodecastichus ephialtes (Apfelbeck, 1895) Dodecastichus geniculatus (Germar, 1817) Dodecastichus heydeni (Stierlin, 1861) Dodecastichus inflatoides (Reitter, 1913) Dodecastichus inflatus (Gyllenhal, 1834) Dodecastichus mastix (Olivier, 1807) Dodecastichus montissancti (G. Müller, 1945) Dodecastichus obsoletus (Stierlin, 1861) Dodecastichus oligostictus (G. Müller, 1945) Dodecastichus ovoideus (Reitter, 1913) Dodecastichus pulverulentus (Germar, 1824)Rodzaj palearktyczny, głównie bałkański. W Polsce występują: D. inflatus, D. mastix, D. obsoletus i D. pulverulentus.
