Anopheles maculipennis ist einerseits eine einzelne Art der Malariamücken (Anopheles), andererseits ist sie namensgebend für die Anopheles-maculipennis-Gruppe innerhalb der Malariamücken, die weitere Arten umfasst.
Zur Art im engeren Sinne werden heute auch Anopheles alexandraeschingarevi, basilii und typicus als Synonyme gestellt.[1]
Die Art ist zwischen Skandinavien, der Iberischen Halbinsel und dem Balkan in fast allen Ländern Europas verbreitet.
Anopheles maculipennis bevorzugt kleine Wasseransammlungen für die Ablage ihrer Eier, auf Pflanzenbewuchs legt sie dabei keinen Wert. Die Larven können beispielsweise in Baggerlöchern oder Gießwasser-Behältern gefunden werden. Sie tolerieren die starken Temperaturschwankungen in diesen „Gewässern“ besser als die Larven anderer Arten. Auch die ausgewachsenen Mücken sind gegen Temperatur- und Feuchtigkeitsschwankungen relativ unempfindlich. Sie sind ungefähr 6 mm lang und leben häufig in Tierställen, aber auch im Freien. In Wohnräumen sind sie seltener anzutreffen. Die Weibchen sind nachtaktiv und stechen Säuger und Vögel.
In Südosteuropa war Anopheles maculipennis mitverantwortlich für die Übertragung der Malaria, in Mitteleuropa war sie wegen ihrer relativen Seltenheit kein bedeutender Malariavektor.[2]
Zur maculipennis-Gruppe werden unter anderem die auch in Deutschland vorkommenden Anopheles atroparvus, Anopheles messeae und Anopheles maculipennis im engeren Sinne gezählt. Die ausgewachsenen Mücken (Imago) dieser Arten sind sehr schwer zu unterscheiden, anhand der Gelege und der Larven ist eine Unterscheidung aber möglich.
Anopheles maculipennis ist einerseits eine einzelne Art der Malariamücken (Anopheles), andererseits ist sie namensgebend für die Anopheles-maculipennis-Gruppe innerhalb der Malariamücken, die weitere Arten umfasst.
Anopheles maculipennis is a species of mosquito that can be found mostly in Europe except New Zealand; it is a main vector of malaria.[1][2][3]
Anopheles maculipennis is a species of mosquito that can be found mostly in Europe except New Zealand; it is a main vector of malaria.
Paprastasis maliarinis uodas (lot. Anopheles maculipennis) – tikrųjų uodų (Culicidae) šeimai priklausanti vabzdžių rūšis, paplitusi tropinėse, subtropinėse, kartais ir vidutinių platumų srityse.
Kūno ilgis iki 6-8 mm. Paprastasis maliarinis uodas kitaip nei paprastasis uodas, tupi ne nuleidęs, o pakėlęs pilvelį. Patelės minta žinduolių (žmonių, galvijų, arklių) krauju. Lervas veda stovinčio vandens telkiniuose (~150-340 kiaušinėlių). Lėliukės stadijoje išbūna 3-4 dienas.
Lietuvoje apyretis. Maliarijos neperneša, nes čia vystytis per žema temperatūra.
Paprastasis maliarinis uodas (lot. Anopheles maculipennis) – tikrųjų uodų (Culicidae) šeimai priklausanti vabzdžių rūšis, paplitusi tropinėse, subtropinėse, kartais ir vidutinių platumų srityse.
Kūno ilgis iki 6-8 mm. Paprastasis maliarinis uodas kitaip nei paprastasis uodas, tupi ne nuleidęs, o pakėlęs pilvelį. Patelės minta žinduolių (žmonių, galvijų, arklių) krauju. Lervas veda stovinčio vandens telkiniuose (~150-340 kiaušinėlių). Lėliukės stadijoje išbūna 3-4 dienas.
Lietuvoje apyretis. Maliarijos neperneša, nes čia vystytis per žema temperatūra.
Anopheles maculipennis adolah saikua rangik dari famili Culicidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Diptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Spesies iko mahisok darah dari vertebrata hiduik.
Anopheles maculipennis adolah saikua rangik dari famili Culicidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Diptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Spesies iko mahisok darah dari vertebrata hiduik.
Anopheles maculipennis of malariamug is een muggensoort uit de familie van de steekmuggen (Culicidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1818 door Meigen.
Anopheles maculipennis is een vrij sterke muggensoort waarvan de larven en muggen goed tegen temperatuurveranderingen kunnen. Ze kunnen zich in grote delen van Europa, van Scandinavië en het Iberisch Schiereiland tot en met de Balkan en de Kaukasus, handhaven. In de drogere delen van Europa komen de malariamug en de malariaparasiet weinig voor. In de lage landen verspreidde deze muggensoort de malariaparasiet soms massaal onder mensen, zoals tijdens de grootschalige uitbraak van de "Groninger ziekte" in 1826.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
Anopheles maculipennis of malariamug is een muggensoort uit de familie van de steekmuggen (Culicidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1818 door Meigen.
Komar widliszek, widliszek plamistoskrzydły (Anopheles maculipennis) – występujący w krajach klimatu tropikalnego i subtropikalnego, także w klimacie umiarkowanym, gatunek owada z rodziny komarowatych (Culicidae), rzędu muchówek. Obok komara brzęczącego najbardziej rozpowszechniony komar na terenie Polski.
Komar widliszek ma 6‒8 mm długości, jest szarobrunatnej barwy, pokryty łuskami, a na skrzydłach występują ciemne plamki. Ma możliwość przenoszenia malarii, jednak w Polsce ze względu na chłodny klimat pierwotniaki wywołujące tę chorobę nie przechodzą pełnego cyklu rozwojowego.
Na głowie para dużych oczu, owłosione czułki, głaszczki wielkością zbliżone do kłujki (co odróżnia go np. od komara Culex). Poza tym solidne szczęki używane do przekłuwania skóry ofiar.
Aparat ten jest o wiele lepiej rozwinięty u samicy, gdyż samiec prowadzi spokojny, niepasożytniczy żywot, pożywiając się nektarem roślinnym.
Samica po zapłodnieniu wyszukuje żywiciela (człowiek, bydło, konie i zwierzęta domowe ), po nakłuciu skóry pobiera krew. Kilka dni później składa na wodzie w zbiornikach czystej wody ok. 150‒340 jaj, ułożonych na powierzchni wody w charakterystyczne rozetkowe wzory. Z jaj wylęgają się larwy, które po kilku linieniach zamieniają się w poczwarkę. Poczwarka jest ruchliwa, ale nie pobiera pokarmu. Po 3‒4 dniach powstaje z niej dorosły owad.
Rozwój jaj komara widliszka występuje w temperaturze powyżej 10 °C. Latem rozwój pokolenia trwa 3‒4 tygodnie, trwa dłużej w chłodniejszych porach roku. W Polsce powstają 3 lub 4 pokolenia komara widliszka rocznie.
Przezimowują zapłodnione samice komarów widliszków, u których rozwój jaj zostaje zahamowany. Zimą nie pobierają pokarmu.
Bardzo często z komarem widliszkiem mylony jest koziułkowiec.
Komar widliszek, widliszek plamistoskrzydły (Anopheles maculipennis) – występujący w krajach klimatu tropikalnego i subtropikalnego, także w klimacie umiarkowanym, gatunek owada z rodziny komarowatych (Culicidae), rzędu muchówek. Obok komara brzęczącego najbardziej rozpowszechniony komar na terenie Polski.
Anopheles maculipennis[1] este o specie de țânțari din genul Anopheles, descrisă de Johann Wilhelm Meigen în anul 1818.[1][2] Conform Catalogue of Life specia Anopheles maculipennis nu are subspecii cunoscute.[1]
|access-date= (ajutor)Mentenanță CS1: Nume multiple: lista autorilor (link)
Acest articol referitor la insecte din ordinul Diptera este un ciot. Puteți ajuta Wikipedia prin completarea sa. Anopheles maculipennis este o specie de țânțari din genul Anopheles, descrisă de Johann Wilhelm Meigen în anul 1818. Conform Catalogue of Life specia Anopheles maculipennis nu are subspecii cunoscute.
Fläckfrossmygga, Anopheles maculipennis är en art i släktet malariamyggor som återfinns i den palearktiska djurgeografiska regionen. Myggans larver förekommer i vatten, där de livnär sig på mikroorganismer. Som vuxna, flygande myggor äter såväl hanarna som honorna nektar, men honorna behöver dessutom blod från däggdjur för att kunna utveckla ägg.[1] Arten är inte känd som så kallad biologisk vektor för malaria, och sprider således inte malaria till människor.
Artens svenska namn är sedan juni 2016 Fläckfrossmygga.[2]
Arten förekommer i Kontinentaleuropa och vidare österut till Sydvästasien och Persiska viken, och därefter norrut ända till norra Sibirien.[1]
Anopheles maculipennis förekommer i många olika akvatiska miljöer, såsom i dammar, bäckar, myrar, kärr och andra stillastående vatten. De återfinns ibland också i mycket små och synnerligen temporära vattensamlingar, såsom i håligheter i träd, i bladveck på växter, samt i konstgjorda behållare som exempelvis lerkrukor.
Honorna lägger äggen ett och ett på vattenytan i lugna vattendrag, gärna där det finns vattenväxter. Äggen är avlånga. Varken ägg eller larver tål uttorkning.
Scholia har publikationer om Fläckfrossmygga
Fläckfrossmygga, Anopheles maculipennis är en art i släktet malariamyggor som återfinns i den palearktiska djurgeografiska regionen. Myggans larver förekommer i vatten, där de livnär sig på mikroorganismer. Som vuxna, flygande myggor äter såväl hanarna som honorna nektar, men honorna behöver dessutom blod från däggdjur för att kunna utveckla ägg. Arten är inte känd som så kallad biologisk vektor för malaria, och sprider således inte malaria till människor.
Artens svenska namn är sedan juni 2016 Fläckfrossmygga.
Anopheles maculipennis Meigen, 1818
Anopheles maculipennis (лат.) — вид малярийных комаров. Типовой вид комплекса видов-двойников Anopheles maculipennis.
Вид Anopheles maculipennis имеет ареал существенно меньший, чем соответствующий комплекс видов. Он включает в себя Европу (примерно до 60° с. ш.), отсутствует в Великобритании, на востоке доходит до Урала; ареал включает в себя так же Кавказ, Турцию, Иран, Ирак, Сирию[1][2][3].
На Дальнем Востоке обитают комары Anopheles maculipennis, однако на Дальнем Востоке России малярии нет, так как дальневосточный климат не способствует развитию жизненного цикла малярийного плазмодия в организме комара.
Особи вида Anopheles maculipennis практически неотличимы от других представителей комплекса на личиночной и имагинальной стадии. Яйца сходны с таковыми у Anopheles beklemishevi[1]. У имаго крыло длиной около 5,1 мм, с тёмными пятнами. Длина тела имаго — 6—10 мм. Длина тела личинок четвёртого (последнего) возраста — около 7 мм[2][4].
Основные отличия малярийных комаров от «обычных»:
Личинки Anopheles maculipennis развиваются в пресных стоячих или медленно текущих водоёмах. Плавают «прилипнув» к плёнке на поверхности воды. Питаются мелкими организмами, водорослями. В свою очередь, личинок комаров едят многие карповые рыбы. Есть данные о питании ротанов личинками комаров семейства Culicidae (к этому семейству относится и рассматриваемый вид)[5]. Самки-имаго питаются кровью животных, способны переносить малярию. Самцы питаются только соком растений[4]. Способность переносить малярию предполагает привязанность комаров вида Anopheles maculipennis к населённым пунктам.
Anopheles maculipennis (лат.) — вид малярийных комаров. Типовой вид комплекса видов-двойников Anopheles maculipennis.
