Lěsna woka (Vicia sylvatica) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Wopis
Lěsna woka je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 50 hač 200 cm.
Stołpik je ležacy abo lězucy.
Łopjena
Łopjena su pjerite ze šěsć hač dźesać pjerowymi porami a zwjetša rozhałuzowanej nakónčnej ranku. Łopješka su jejkojte-eliptiske a dwójce hač trójce tak dołhe kaž šěroke.
Kćenja
Kćěje wot junija hač awgusta. Kćenja docpěwaja dołhosć wot 13 hač 18 mm a su běłe z napadnje módrje hač wioletnje žiłkatej chorhojčku a wioletnym čołmikowym kónčkom. Wone steja po pjećoch hač po dwacećoch w stołpikatej kići. Króna docpěwa dołhosć wot 13 hač 17 mm a je běła z wioletnymi žiłkami.
Stejnišćo
Rosće na lěsnych kromach, swětlinach a lěsnych pućach. Preferuje wutkate pódy.
Rozšěrjenje
Rostlina je w nimale cyłej Europje, předewšěm w horinach rozšěrjena, při čimž wot wuchodneje Francoskeje hač Sibirskeje wustupuje.
Nóžki
-
↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 561.
-
↑ W internetowym słowniku: Wicke
Žórła
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 306 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 236 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
Hlej wotpowědne dataje we Wikimedia Commons:
Lěsna woka
