Dabecja (Daboecia D.Don.) – rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych. Obejmuje dwa gatunki – dabecja azorska jest endemitem Azorów, a dabecja kantabryjska rośnie w zachodniej Irlandii, południowo-zachodniej Francji, w północno-zachodniej Hiszpanii i w Portugalii. Rośliny te zasiedlają wychodnie skalne na terenach podmokłych oraz skraje lasów na glebach kwaśnych[3]. Dabecja kantabryjska uprawiana jest jako roślina ozdobna. Uprawiany jest też mieszaniec obu gatunków – dabecja szkocka otrzymany w 1953 w Glasgow[4].
Rodzaj należy do plemienia Ericeae, podrodziny Ericoideae, rodziny wrzosowatych Ericaceae[5].
Dabecja kantabryjska i szkocka uprawiane są ze względu na efektowne kwiaty. Są w uprawie w Europie Środkowej od 1794 (Niemcy), a w Polsce od 1817. W celu otrzymania roślin efektownie kwitnących należy rośliny wysadzać w miejscach słonecznych, na glebie kwaśnej i wilgotnej. Zalecane do sadzenia w grupach wraz z wrzosami i wrzoścami. Ze względu na wrażliwość na mrozu uprawa możliwa tylko w obszarach o łagodniejszym klimacie, w miarę potrzeby konieczne jest okrywanie roślin na zimę. Rośliny rozmnaża się łatwo z sadzonek pędowych w sierpniu i wrześniu[4].
Dabecja (Daboecia D.Don.) – rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych. Obejmuje dwa gatunki – dabecja azorska jest endemitem Azorów, a dabecja kantabryjska rośnie w zachodniej Irlandii, południowo-zachodniej Francji, w północno-zachodniej Hiszpanii i w Portugalii. Rośliny te zasiedlają wychodnie skalne na terenach podmokłych oraz skraje lasów na glebach kwaśnych. Dabecja kantabryjska uprawiana jest jako roślina ozdobna. Uprawiany jest też mieszaniec obu gatunków – dabecja szkocka otrzymany w 1953 w Glasgow.
