Vikurbreyskja eða öræfaostur[3] (fræðiheiti: Stereocaulon arcticum) er runnflétta sem vex á mold, vikrum söndum eða sandorpnum hraunum.[3] Hún er mjög algeng um allt land.[4]
Yfirborð vikurbreyskju er greinótt og þétt alsett þalvörtum með dökkri laut í miðju.[3] Aðeins hraunbreyskja hefur svipaðar þalvörtur og vikurbreyskjan.[5] Þalvörtur vikurbreyskju eru þó aðeins bústnari og innihalda Nostoc-bakteríur en þalvörtur hraunbreyskju innihalda Stigonema.[4]
Erfitt getur verið að greina vikurbreyskju frá hraunbreyskju en oft er hægt að treysta á undirlagið þar sem vikurbreyskjan vex á vikrum og söndum en hraunbreyskja nánast alltaf á föstu undirlagi, til dæmis hrauni eða bergi.[4]
Vikurbreyskja inniheldur efni sem flúrljóma í útfjólubláu ljósi og verður því sjálflýsandi í bílljósi.[3]
Vikurbreyskja inniheldur fléttuefnin atranórin, stictinsýru og norstictinsýru.[6]
Þalsvörun vikurbreyskju er K+ gul, C-, KC- og P+ laxagul.[6]
Vikurbreyskja eða öræfaostur (fræðiheiti: Stereocaulon arcticum) er runnflétta sem vex á mold, vikrum söndum eða sandorpnum hraunum. Hún er mjög algeng um allt land.
