Os fentos arborescentes ou arbóreos son fentos que medran con tronco elevando as frondes, e, a diferenza dos fentos comúns, estas non saen a rentes do chan. A maior parte dos fentos arbóreos pertencen ás familias Dicksoniaceae e Cyatheaceae na orde Cyatheales, categoría taxonómica circunscrita deste xeito pola moderna clasificación de Christenhusz et al. 2011[1][2][3] é monofilético.
Os fentos arborescentes atópanse nas áreas subtropicais e tropicais, incluíndo as forestas frías e temperadas de choivas en Australia, Nova Zelandia, e rexións veciñas (ex: Malaisia, Illa de Lord Howe etc). Como todos os fentos, os fentos arbóreos reprodúcense por medio de esporas formadas no lado inferior das frondes.
As frondes dos fentos arbóreos son xeralmente moi grandes e constitúen follas pinnadas multíplices. Outros tipos, no entanto, posúen frondes enteiras, non divididas.
En Galiza non hai fentos arborescentes autóctonos, porén, o uso destes en xardinaxe coma plantas ornamentais, especialmente en parques e arboredos de pazos e mosteiros fixo que algunhas especies, coma a Dicksonia antarctica se teñan naturalizado[6].
A clasificación máis actualizada é a de Christenhusz et al. 2011[1][2][3] (baseada en Smith et al. 2006[4], 2008)[5]; que tamén fornece unha secuencia lineal das licófitas e mais das monilófitas.
Localización taxonómica:
Clados superiores incluído Monilophyta para texto, Clase Polypodiopsida, Orde Cyatheales.
Sinónimo: "Fentos arborescentes e afíns".
Incluído Dicksoniales, Hymenophyllopsidales, Loxomatales, Metaxyales, Plagiogyriales.
8 familias:
Monofilético (Hasebe et al. 1995, Wolf et al. 1999, Pryer et al. 2004b).
Cibotiaceae, Dicksoniaceae, Cyatheaceae e Metaxyaceae, forman o clado do "núcleo dos fentos arborescentes" ("core tree ferns").
Os fentos arborescentes e afíns, son plantas vasculares con ciclo de vida haplodiplonte onde a alternancia de xeracións é ben manifesta, con esporófito e gametófito multicelulares e independentes, con esporas coma unidade de dispersión e de resistencia. O gametófito é un "talo" (corpo sen organización), e o esporófito é un "cormo" (con raíz, vástago e sistema vascular). Por mor a estas características tradicionalmente agrúpanas coas "pteridófitas".
Posúen esporófitos con megafilos ou "frondes" (Euphyllophyta).
As familias desta orde posúen unha relación moi achegada entre elas, segundo os estudos moleculares xa citados, pola contra a orde non posúe caracteres morfolóxicos conspicuos que o caractericen; algunhas especies teñen talo formando un estípite, outras teñen rizomas rastreiros. Algunhas teñen soamente pelos nos talos e follas, outras teñen escamas. Os soros son abaxiais ou marxinais, indusiados ou sen indusio. As esporas son globosas ou tetraedro-globosas, con marca trilete. Os gametófitos son verdes, cordados.
Fentos arborescentes tipo palmeira
Dicksonia antarctica en Kew
Fronde de fento arborescente no río Akatarawa, Nova Zelandia: As frondes fechadas son comestíbeis, mais cómpre cociñalas para tirar un ácido tóxico.
Un fento arbóreo illado preto na illa de Hong Kong
Dicksonia antarctica no parque Combe Martin Wildlife and Dinosaur Park, en Devon, Inglaterra
Cyathea medullaris pode medrar até 20 m na súa área nativa de Nova Zelandia.
Os fentos arborescentes ou arbóreos son fentos que medran con tronco elevando as frondes, e, a diferenza dos fentos comúns, estas non saen a rentes do chan. A maior parte dos fentos arbóreos pertencen ás familias Dicksoniaceae e Cyatheaceae na orde Cyatheales, categoría taxonómica circunscrita deste xeito pola moderna clasificación de Christenhusz et al. 2011 é monofilético.
Os fentos arborescentes atópanse nas áreas subtropicais e tropicais, incluíndo as forestas frías e temperadas de choivas en Australia, Nova Zelandia, e rexións veciñas (ex: Malaisia, Illa de Lord Howe etc). Como todos os fentos, os fentos arbóreos reprodúcense por medio de esporas formadas no lado inferior das frondes.
As frondes dos fentos arbóreos son xeralmente moi grandes e constitúen follas pinnadas multíplices. Outros tipos, no entanto, posúen frondes enteiras, non divididas.
En Galiza non hai fentos arborescentes autóctonos, porén, o uso destes en xardinaxe coma plantas ornamentais, especialmente en parques e arboredos de pazos e mosteiros fixo que algunhas especies, coma a Dicksonia antarctica se teñan naturalizado.
