Phellodendron és un gènere d'arbres caducifolis dins la família rutàcia, són plantes natives de l'est i nord-est d'Àsia.
Els Phellodendron són plantes ornamentals en totes les estacions de l'any
Són resistents a la secada i als insectes i poden viure en ena gran varietat de sòls
Una de les espècies, Phellodendron amurense (en xinès: 黄柏; pinyin: huáng bǎi; o 黄檗; pinyin: huáng bò; en rus: Бархат амурский "Barkhat Amurskiy", també бархатное дерево, пробковое дерево), és una de les 50 plantes fonamentals de la fitoteràpia xinesa
Phellodendron és un gènere d'arbres caducifolis dins la família rutàcia, són plantes natives de l'est i nord-est d'Àsia.
Korkovník (Phellodendron) je rod rostlin patřící do čeledi routovité (Rutaceae). Nejsou vůbec příbuzné s dubem korkovým (Quercus suber), ale jejich borku lze rovněž použít k výrobě korku. Vyskytují se v lesích východní Asie, zejména v Číně, Japonsku, Koreji a na ruském Dálném východě. Plodem jsou aromatické, pro člověka nepoživatelné bobule, jimiž se živí ptáci. Listy a mladé větvičky se používají v tradiční čínské a japonské medicíně jako léčivá rostlina, především při onemocněních dýchacích a močových cest.
Druhy
Korkovníky jsou velké keře nebo menší stromy s opadavými, lichozpeřenými listy. vzhledem se poněkud podobají jasanu. Lze je použít jako okrasné rostliny, všechny druhy jsou mrazuvzdorné. Korkovníky jsou krásnými solitérami pro větší sadovnické úpravy, a zejména pro parky.[1]
Obrázky, zvuky či videa k tématu korkovník ve Wikimedia Commons
Korkovník (Phellodendron) je rod rostlin patřící do čeledi routovité (Rutaceae). Nejsou vůbec příbuzné s dubem korkovým (Quercus suber), ale jejich borku lze rovněž použít k výrobě korku. Vyskytují se v lesích východní Asie, zejména v Číně, Japonsku, Koreji a na ruském Dálném východě. Plodem jsou aromatické, pro člověka nepoživatelné bobule, jimiž se živí ptáci. Listy a mladé větvičky se používají v tradiční čínské a japonské medicíně jako léčivá rostlina, především při onemocněních dýchacích a močových cest.
Korktræ (Phellodendron) er udbredt i Øst- og Nordøstasien med ca. 10 arter af løvfældende træer. De har læderagtige, uligefinnede blade. Mange af arterne er tvebo, sådan at der findes rent hunlige og rent hanlige individer. Blomsterne er gullige og sidder samlet i løse stande. Frugterne er runde, grønlige bær med de prikker af (i dette tilfælde: stramt lugtende) oliekirtler, som er typiske for familien. Navnet skyldes, at nogle af arterne danner et tykt korklag. Her omtales kun de arter, som dyrkes i Danmark.
Arter
Die Korkbäume (Phellodendron) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Rautengewächse (Rutaceae). Die nur noch zwei Arten sind in Südost- und Ostasien verbreitet. Der Kork wird von der Korkeiche gewonnen, die nicht zu den Korkbäumen zählt.
Korkbaum-Arten wachsen als sommergrüne Bäume. Der Name der Korkbaum stammt von ihrer meist sehr korkigen Rinde. Der Bast ist intensiv gelb gefärbt. Die Winterknospen verbergen sich in der Basis der Blattstiele.
Die gegenständig angeordneten Laubblätter sind in Blattstiel und -spreite gegliedert. Die Blattspreite ist unpaarig gefiedert und bestehen aus 5 bis 13 kurz gestielten Fiederblättchen. Diese fast ganzrandigen bis schwach gesägten Blättchen sind am Rand durchscheinend drüsig punktiert und duften aromatisch. Die Nebenblätter fehlen.
Korkbaum-Arten sind zweihäusig getrenntgeschlechtig (diözisch). Die Blüten stehen in endständigen, rispigen Blütenständen zusammen. Die funktionell eingeschlechtigen, relativ kleinen Blüten mit doppelter Blütenhülle sind von gelblich-grüner Farbe und meist fünfzählig. Die männlichen Blüten besitzen Staubblätter, einen Pistillode sowie einen Diskus, die weiblichen einen oberständigen, mehrkammerigen Fruchtknoten mit sehr kurzem Griffel und gelappter Narbe sowie Staminodien. Die schwarzen Steinfrüchte enthalten fünf einsamige Kerne.
Korkbaum-Arten besitzen ein ringporiges Holz. Das wertvolle Kernholz wird für Schreinerarbeiten verwendet. Aus Bast, Früchten und Blättern können ätherische Öle gewonnen werden.
Gattung Phellodendron wurde 1857 durch Franz Joseph Ruprecht in Bulletin de la Classe Physico-Mathématique de l'Académie Impériale des Sciences de Saint-Pétersbourg, 15, 23–24, S. 353–356 aufgestellt. Typusart ist Phellodendron amurense Rupr.[1]
In der Gattung Phellodendron gab es früher bis zu zehn Arten, seit Ma et al. 2006 sind noch etwa zwei Arten akzeptiert:
Die Korkbäume (Phellodendron) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Rautengewächse (Rutaceae). Die nur noch zwei Arten sind in Südost- und Ostasien verbreitet. Der Kork wird von der Korkeiche gewonnen, die nicht zu den Korkbäumen zählt.
She genus dy viljyn yn-lhoamey ad biljyn eairkey (Phellodendron). T'ad dooghyssagh da'n Aishey hiar as hiar-hwoaie. Ta duillagyn fedjagagh lhiareagh oc, as blaaghyn buighey ayns dhossanyn. Ta'n ennym çheet er roost çhiu kuse jeh ny biljyn, as eairkey (ny corc) jeant jeh. T'ad cur magh droopyn dooey.
Το Φελλόδεντρον (Phellodendron) ή φελλό-δεντρο (cork-tree), είναι γένος των φυλλοβόλων δέντρων της οικογένειας των Ρουτιδών (Rutaceae), εγγενές στην ανατολική και τη βορειοανατολική Ασία. Έχει δερματώδη, πτεροειδή (pinnate) φύλλα και κίτρινα, συσσωμάτωμα άνθη. Η ονομασία αναφέρεται στον παχύ και φελλώδη φλοιό της, κάποιων (αλλά όχι όλων των) ειδών του γένους.
Οι σπόροι των φελλόδεντρων είναι γνωστοί από τις Αρχές της Ολιγόκαινου από την ανατολική Βόρεια Αμερική, από τη Μέσο Ολιγόκαινο στην Πλειόκαινο της Ευρώπης και από την Πλειόκαινο της Ασίας και της Ιαπωνίας.[1]
Μακροαπολιθώματα φελλοδέντρων έχουν ήδη ανακτηθεί από τα τέλη του Zanclean σταδίου στις Πλειόκαινο τοποθεσίες της Pocapaglia, Ιταλία.[2]
Ως καλλωπιστικό φυτό, το φελλόδεντρον (phellodendron) είναι δέντρο για όλες τις εποχές. Την άνοιξη έχει κίτρινα άνθη, το καλοκαίρι παρέχει φύλλωμα και σκιά, το φθινόπωρο τα φύλλα γίνονται φωτεινά κίτρινα και κατά τον χειμώνα, η υφή του φλοιού και τυλιχτά κλαδιά προσθέτουν ενδιαφέρον. Τα θηλυκά φέρουν μαύρους δρύπες, οι οποίοι προσελκύουν πτηνά και άλλα άγρια ζώα μέσα στα τέλη του φθινοπώρου και τον χειμώνα.
Το φελλό-δέντρο είναι ανθεκτικό στην ξηρασία και τα έντομα και μπορεί να ευδοκιμήσει σε ποικιλία εδαφών. Είναι ανθεκτικό στη ζώνη 4[Σημ. 1] και είναι εύκολο στη διατήρηση, σε σημείο που ορισμένες φορές να γίνεται εισβολέας. Ένα μειονέκτημά του είναι ότι οι καρποί του πέφτουν και διασκορπίζουν, το οποίο μπορεί να είναι ανεπιθύμητο επάνω στο περιποιημένο γκαζόν.
Ο φλοιός ορισμένων ειδών είναι παχύς, που ομοιάζει με αυτόν της φελλοφόρου βελανιδιάς, αλλά δεν είναι αρκετά παχύς για την εμπορική παραγωγή φελλού. Έχει χρησιμοποιηθεί για να παραγάγει μια κίτρινη χρωστική ουσία.
Ένα είδος, Phellodendron amurense (Κινεζικά: 黄柏; πινγίν: huáng bǎi ή 黄檗· πινγίν: huáng bò, Ρωσικά: Бархат амурский "Barkhat Amurskiy", επίσης бархатное дерево, пробковое дерево), είναι ένα από τα 50 θεμελιώδη βότανα που χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή Κινεζική ιατρική. Πρόσφατα, το Φελλόδεντρον (Phellodendron) έχει επίσης προσελκύσει την επιστημονική προσοχή, λόγω των φυτοχημικών που παράγει:
Οι φυτοχημικές περιγραφές, περιλαμβάνονται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και όχι για θεραπευτικούς σκοπούς. Η έρευνα σε αυτό το στάδιο είναι πολύ προκαταρκτική. Παραδοσιακά, ο φλοιός αποτελεί το κύριο μέρος του φυτού που χρησιμοποιείται για ιατρικούς λόγους, αν και επίσης χρησιμοποιείται το αιθέριο έλαιο από τον καρπό.[3] Το είδος φύεται στη Βόρεια Κίνα και στις περιοχές της Ρωσίας, Χαμπάροφσκ και Κράι Πριμόρσκι.
Ήδη αναγνωρισμένο ως ένας σημαντικός εισβολέας δασών στην μέσο-Ατλαντική περιοχή, το Phellodendron amurense είναι ένα αναδυόμενο είδος ανησυχίας στη Νέα Αγγλία, και προσδιορίζεται ως εισβολέας ή με τάσεις εισβολέα από κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς προστασίας του περιβάλλοντος.[4][5] [6] Επειδή οι καρποί είναι άφθονοι και πλούσιοι σε σάκχαρα, το Amur φελλό-δέντρο προσελκύει τα πτηνά και τα θηλαστικά, τα οποία βοηθούν να διασκορπιστούν οι σπόροι του. Λόγω του φυτοχημικού του προφίλ και επειδή τα φυτά αναπτύσσονται πυκνά, το Φελλόδεντρον (Phellodendron) μπορεί να υπερισχύσει έναντι των άλλων ειδών. Με την καταστολή της αναπαραγωγής των ιθαγενών φυλλοβόλων, το Amur φελλό-δέντρο δύναται υπό ευνοϊκές συνθήκες,να κυριαρχήσει έναντι των αυτοχθόνων δασών. Ως σχετικά νέο είδος ανησυχίας, η βιολογία της εισβολής και της αντίδρασής του, για τον έλεγχο, δεν είναι πλήρως κατανοητές.
Phellodendron japonicum σε δενδροκομείο του Rogów, Πολωνία.
Phellodendron amurense, σε πάρκο του Morlanwez-Mariemont (Βέλγιο).
Φύλλωμα του Phellodendron amurense τον Αύγουστο.
Ο φλοιός από το Phellodendron amurense ποικ. amurense, σε δενδροκομείο του Arnold, Βοστώνη (Μασαχουσέτη).
Το Φελλόδεντρον (Phellodendron) ή φελλό-δεντρο (cork-tree), είναι γένος των φυλλοβόλων δέντρων της οικογένειας των Ρουτιδών (Rutaceae), εγγενές στην ανατολική και τη βορειοανατολική Ασία. Έχει δερματώδη, πτεροειδή (pinnate) φύλλα και κίτρινα, συσσωμάτωμα άνθη. Η ονομασία αναφέρεται στον παχύ και φελλώδη φλοιό της, κάποιων (αλλά όχι όλων των) ειδών του γένους.
Phellodendron, or cork-tree, is a genus of deciduous, dioecious trees in the family Rutaceae, native to east and northeast Asia. It has leathery, pinnate leaves and yellow, clumped flowers. The name refers to the thick and corky bark of some (but not all) species in the genus.[1]
Phellodendron seeds are known from the Early Oligocene of eastern North America, from the Mid Oligocene to the Pliocene of Europe and from the Pliocene of Asia and Japan.[2]
One fossil seed of Phellodendron has been extracted from bore hole samples of the Middle Miocene fresh water deposits in Nowy Sacz Basin, West Carpathians, Poland.[3] Several Phellodendron macrofossils have been recovered from the late Zanclean stage of Pliocene sites in Pocapaglia, Italy.[4]
As an ornamental plant, Phellodendron is a tree for all seasons. In spring it has yellow flowers, in summer it provides foliage and shade, in fall the leaves turn bright yellow, and the textured bark and winding branches add interest in the winter. The female bears black drupes that attract birds and other wildlife through the late fall and winter.
The cork-tree is resistant to drought and insects, and it can thrive in a variety of soils. It is hardy to zone 4 and it is easy to maintain, sometimes to the point of being invasive. One drawback is that the drupes fall and scatter, which may be undesirable on a formal lawn.
The bark in some species is thick, resembling that of the cork oak, but is not thick enough for commercial cork production. It has been used to produce a yellow dye.
One species, Phellodendron amurense (Chinese: 黄柏; pinyin: huáng bǎi; or 黄檗; pinyin: huáng bò; Russian: Бархат амурский "Barkhat Amurskiy" (Amur Velvet), also бархатное дерево, пробковое дерево), is one of the 50 fundamental herbs used in traditional Chinese medicine. Recently, Phellodendron has also attracted scientific attention because of the phytochemicals it produces:
The phytochemical descriptions are included for informational purposes only and not for treatment purposes. The research at this stage is very preliminary. Traditionally, the bark is the principal part of the plant used medicinally, although oil from the fruit is also used. The species grows in Northern China, and in the Khabarovsk and Primorskiy regions of Russia.
Already identified as a significant forest invader in the mid-Atlantic region, Phellodendron amurense is an emerging species of concern in New England, and is identified as invasive or having invasive tendencies by state and private conservation authorities.[5][6][7] Because the fruit is plentiful and high in sugars, Amur cork-tree attracts birds and mammals which help disperse its seeds. Because of its phytochemical profile and because the seedlings grow thickly, Phellodendron can out-compete other species. By suppressing reproduction of native hardwoods, Amur cork-tree can come to dominate native forests under favorable conditions. As a relatively new species of concern, its invasion biology and response to control are not well understood.
Phellodendron, or cork-tree, is a genus of deciduous, dioecious trees in the family Rutaceae, native to east and northeast Asia. It has leathery, pinnate leaves and yellow, clumped flowers. The name refers to the thick and corky bark of some (but not all) species in the genus.
Phellodendron es un género con 17 especies de plantas fanerógamas perteneciente a la familia Rutaceae. Los árboles oriundos del Asia oriental, alcanzan 15 m de alto con una copa de 3,5 m de extensión. Las hojas pinnadas verde claro y brillante, se vuelven amarillo vivo en otoño. Las pequeñas flores verde amarillento aparecen a finales de la primavera y principios del verano y van seguidas de bayas como zarzamoras.
El género fue descrito por Franz Josef Ruprecht y publicado en Bulletin de la Classe Physico-Mathématique de l'Académie Impériale des Sciences de Saint-Pétersbourg 15(23): 353. 1857.[1] La especie tipo es: Phellodendron amurense
Phellodendron: nombre genérico que deriva de las palabras griegas: phellos que significa "corcho" y dendron, que significa "árbol".
Phellodendron es un género con 17 especies de plantas fanerógamas perteneciente a la familia Rutaceae. Los árboles oriundos del Asia oriental, alcanzan 15 m de alto con una copa de 3,5 m de extensión. Las hojas pinnadas verde claro y brillante, se vuelven amarillo vivo en otoño. Las pequeñas flores verde amarillento aparecen a finales de la primavera y principios del verano y van seguidas de bayas como zarzamoras.
Phellodendron appelé aussi « arbre au liège de l'Amour » est un arbre de la famille des Rutacées. Originaire du Japon, Corée et de la Chine il a été introduit en Europe en 1856 pour son liège, mais il ne s'est pas révélé exploitable pour cet usage.
Phellodendron est construit à partir du grec φελλός (phellós) qui veut dire « liège » et δένδρον (déndron) qui veut dire « arbre ».
Son surnom (arbre au liège de l'Amour) vient du fleuve Amour dans le nord de la Chine.
Il mesure de 10 à 15 mètres de haut avec une écorce gris pâle, liégeuse et épaisse avec des feuilles caduques opposées sur des rameaux.
Ses feuilles ont des folioles terminées en points acérées ; en froissant ces feuilles, on peut éventuellement sentir une odeur d'essence parfumée.
Ses fleurs s'ouvrent vers juin, verdâtres, petites, mellifères, groupées en corymbes de 8 centimètres de haut. Elles produisent des fruits noirs en grappes non comestibles.
C'est aussi une plante que l'on peut cultiver toute l'année, Elle ne craint pas le froid et supporte des températures très rigoureuses. Mais durant l'hiver, les jeunes plantations peuvent tout de même avoir besoin d'une légère protection contre le froid. (Pour avoir une meilleure réussite, il est conseillé de cultiver les phellodendrons dans un lieu où elles reçoivent quelques heures de soleil ou de lumière.
répartition des deux sexes:
type de pollinisation: abeille
type d'inflorescence: fleurs en corymbe
Période de floraison: Juin
Graines: plusieurs millions de graines par an et par plante
type de fruit: petits fruits ronds
mode de dissémination:
habitat type: plaine, jardin, parfois forêts.
Selon ITIS:
donnés d'après (site learbre.fr)
Phellodendron appelé aussi « arbre au liège de l'Amour » est un arbre de la famille des Rutacées. Originaire du Japon, Corée et de la Chine il a été introduit en Europe en 1856 pour son liège, mais il ne s'est pas révélé exploitable pour cet usage.
Phellodendron é um género botânico pertencente à família Rutaceae[1].
Phellodendron é um género botânico pertencente à família Rutaceae.
«Phellodendron — World Flora Online». www.worldfloraonline.org. Consultado em 19 de agosto de 2020Chi Hoàng bá là một chi thực vật có hoa trong họ Rutaceae. Các loài trong chi này là cây lá sớm rụng, bản địa khu vực đông và đông bắc châu Á. Chúng có lá lông chim bóng như da và hoa mọc thành chùm màu vàng.
Được trồng làm cây cảnh do có hoa màu vàng vào mùa xuân và lá chuyển sang màu vàng vào mùa thu.
Phellodendron amurense là một trong 50 vị thuốc cơ bản của y học cổ truyền Trung Quốc. Nó được sử dụng trong điều trị viêm màng não, lị khuẩn que, viêm phổi, lao và xơ gan.[1][2]
Bài viết phân họ thực vật Toddalioideae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Chi Hoàng bá là một chi thực vật có hoa trong họ Rutaceae. Các loài trong chi này là cây lá sớm rụng, bản địa khu vực đông và đông bắc châu Á. Chúng có lá lông chim bóng như da và hoa mọc thành chùm màu vàng.
Phellodendron Rupr., 1857
Типовой вид
Ба́рхат (лат. Phellodéndron) — олиготипный род цветковых растений в составе семейства Рутовые (Rutaceae).
Бархат — листопадное двудомное дерево. Кора пробковидная, серого или серо-коричневого цвета. Молодые ветки тёмно-фиолетовые.
Листья расположенные супротивно, непарноперистые, разделённые на 7—11 листочков, каждый из которых по краю маслянисто-железистый, с мелкозубчатым или почти цельным краем, к концу заострённый. Верхняя поверхность листочков ярко-зелёная, голая, нижняя — бледно-зелёная, по средней жилке иногда слабоопушённая.
Соцветия щитковидные, с многочисленными цветками. Тычиночные цветки с пятью лепестками; тычинки в количестве 5—7, длиннее лепестков, линейные, с двухраздельными пыльниками, пестик недоразвитый, булавовидный. Пестичные цветки с пятью булавовидными рудиментарными тычинками, пестик с головчатым пятидольчатым рыльцем. Завязь 5—10-гнёздная, в каждом гнезде по одному семязачатку.
Плод — костянковидная ягода, окрашенная в фиолетово-чёрный цвет, с пятью плодиками. Семена коричневые или чёрные, блестящие, уплощённые, эллиптические, асимметричные.
Число хромосом n = 38, 39, 40.
Типовой вид, бархат амурский, распространён на Дальнем Востоке России, в Корее, в восточном и северном Китае, а также на островах Японии. Бархат китайский известен из центрального и юго-западного Китая.
Ба́рхат (лат. Phellodéndron) — олиготипный род цветковых растений в составе семейства Рутовые (Rutaceae).
黄柏属（学名：Phellodendron）是芸香科下的一个属，为落叶乔木植物。该属共有约10种，分布于东亚。[1]
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
