Lunaria, monedes del Papa, planta de la plata, (Lunaria annua) ye una especie de planta fanerógama perteneciente a la familia de les brasicacees.
Descripción
La planta algama un tamañu d'hasta 140 cm d'altu, de tarmos pilosos, bienal, llargamente distribuyida por Europa y tamién en Norteamérica y el sudeste d'Asia. Tien fueyes grandes, oval puntiaes con cantos serraos marcaos. Les vaines son tresllúcíes y permanecen na planta mientres el iviernu. Nel Sudeste Asiáticu, se la llapada "monedes", por cuenta de la forma sui generis de los sos vaines, paecíes a monedes de plata.
Hábitat
En fasteres con carbaes, preferentemente avesigues y más o menos húmedes, espesures, sebes, baldíos, llindes de caminos, xardinos y escombreres.
Distribución
Orixinaria del sur d'Europa ya introducida nel so mayor parte sacante Irlanda, Islandia, Finlandia, Dinamarca y Turquía.
Usos
Los frutos recoyer pa faer ramos decorativos, pos los sos septos plateado-nacaraos persisten tres la dehiscencia. Tamién cultivada como ornamental y frecuentemente naturalizada o casual.
Taxonomía
Lunaria annua describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 653. 1753.[1]
- Citoloxía
Númberu de cromosomes de Lunaria annua (Fam. Cruciferae) y táxones infraespecíficos: 2n=30[2]
- Variedá aceptada
- Sinonimia
-
Crucifera lunaria Y.H.L.Krause
- Lunaria annua subsp. annua
-
Lunaria biennis Moench
-
Lunaria inodora Lam.
-
Viola lunaria Garsault[3]
- Castellanu: esperalasatodas, flor de la plata, flor de plata, yerba de la plata (2), fueya de la plata, fueya de plata (2), fueya la plata, lunaria (4), medaya del papa, moneda de papa, monedes de Judas, nácare (2), planta de les monedes, yerba del nacar.(el númberu ente paréntesis indica les especies que tienen el mesmu nome n'España)[4]
Ver tamién
Referencies
Bibliografía
- Flora of North America Editorial Committee, y. 2010. Magnoliophyta: Salicaceae to Brassicaceae. Fl. N. Amer. 7: i–xxii, 1–797.
- Gleason, H. A. & A.J. Cronquist. 1991. Man. Vasc. Pl. N.Y. O.S. (ed. 2) i–910. New York Botanical Garden, Bronx.
- Hickman, J. C. 1993. The Jepson Manual: Higher Plants of California 1–1400. University of California Press, Berkeley.
- Hitchcock, C. H., A.J. Cronquist, F. M. Ownbey & J. W. Thompson. 1984. Salicaceae to Saxifragaceae. Part II: 1–597. In C. L. Hitchcock Vasc. Pl. Pacif. N.W.. University of Washington Press, Seattle.
- Holmgren, N. H., P. K. Holmgren & A.J. Cronquist. 2005. Vascular plants of the intermountain west, U.S.A., subclass Dilleniidae. 2(B): 1–488. In A.J. Cronquist, A. H. Holmgren, N. H. Holmgren, J. L. Reveal & P. K. Holmgren (eds.) Intermount. Fl.. Hafner Pub. Co., New York.
- Munz, P. A. & D. D. Keck. 1959. Cal. Fl. 1–1681. University of California Press, Berkeley.
- Nasir, Y. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.
- Scoggan, H. J. 1978. Dicotyledoneae (Saururaceae to Violaceae). 3: 547–1115. In Fl. Canada. National Museums of Canada, Ottawa.
- Voss, Y. G. 1985. Michigan Flora. Part II Dicots (Saururaceae-Cornaceae). Bull. Cranbrook Inst. Sci. 59. xix + 724.
- Warwick, S. I., A. Francis & I. A. Al-Shehbaz. 2006. Brassicaceae: Species checklist and database on CD-Rom. Pl. Syst. Evol. 259: 249–258.
- Zuloaga, F. O., O. Morrone, M. J. Belgrano, C. Marticorena & Y. Marchesi. (eds.) 2008. Catálogu de les plantes vasculares del Conu Sur. Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 107(1–3): i–xcvi, 1–3348.
Enllaces esternos
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.