Multimedia w Wikimedia Commons Goniolimon tataricum – gatunek rośliny należący do rodziny ołownicowatych. W języku polskim ma nazwę – zatrwian tatarski. Jednakże przez botaników gatunek ten przeniesiony został z rodzaju zatrwian (Limonium) do innego rodzaju (Goniolimon), więc dawna nazwa nie jest już prawidłowa, nowej polskiej jak dotąd nie posiada. Obszar jego naturalnego występowania to Afryka Północna (Algieria, Tunezja), Azja (Kaukaz) i wschodnia i południowo-wschodnia Europa. Jest uprawiany w wielu krajach świata jako roślina ozdobna.
Bylina o wysokości do 40 cm. Wytwarza bardzo dużo, drobnych, białoróżowych kwiatów zebranych w silnie rozgałęzione wiechowate kwiatostany. Kwitnie od czerwca do września. Liście duże, łopatkowate, zebrane w przyziemną rozetę.
Jest uprawiany jako roślina ozdobna, szczególnie nadaje się na kwiat cięty do wieńców, bukietów i innych kompozycji kwiatowych. W tym celu ścina się kwiatostany zaraz po rozkwitnięciu kwiatów. Uprawiany jest też na rabatach i w ogrodach skalnych.
Roślina łatwa w uprawie. Wymaga słonecznego stanowiska. Najlepiej rośnie na żyznej, przepuszczalnej, zasobnej w wapń i raczej suchej glebie. Rozmnaża się ją przez nasiona, które wysiewa się w kwietniu do rozsadnika lub wprost do gruntu. W sierpniu-wrześniu wysadza się na stałe miejsce. Zakwita następnego roku.
Goniolimon tataricum – gatunek rośliny należący do rodziny ołownicowatych. W języku polskim ma nazwę – zatrwian tatarski. Jednakże przez botaników gatunek ten przeniesiony został z rodzaju zatrwian (Limonium) do innego rodzaju (Goniolimon), więc dawna nazwa nie jest już prawidłowa, nowej polskiej jak dotąd nie posiada. Obszar jego naturalnego występowania to Afryka Północna (Algieria, Tunezja), Azja (Kaukaz) i wschodnia i południowo-wschodnia Europa. Jest uprawiany w wielu krajach świata jako roślina ozdobna.
