Dodecadenia grandiflora Nees – gatunek rośliny z monotypowego rodzaju Dodecadenia w obrębie rodziny wawrzynowatych (Lauraceae Juss.). Występuje naturalnie w północnych Indiach, Nepalu, Bhutanie, Mjanmie oraz południowych Chinach (w południowo-wschodniej części Tybetu)[3][4].
Morfologia
- Pokrój
- Zimozielone drzewo dorastające do 10–15 m wysokości. Pień osiąga 30 cm średnicy. Gałęzie mają brązową barwę i są czasami omszone[4].
- Liście
- Naprzemianległe, proste. Mają podłużnie lancetowaty kształt. Mierzą 5–10 cm długości oraz 2–3 cm szerokości. Mają 8–12 par nerwów drugorzędnych. Nasada liścia jest klinowa. Blaszka liściowa jest całobrzega. Ogonek liściowy jest owłosiony i dorasta do 8–10 mm długości[4].
- Kwiaty
- Są niepozorne, jednopłciowe, pojedyncze lub zebrane po 2–3 w baldachy, rozwijają się w kątach pędów. Okwiat złożony jest z 6 listków ułożonych w dwóch okółkach. Listki wewnętrzne są włochate od zewnętrznej strony i są mniejsze od listków zewnętrznych. Kwiaty męskie mają 12 pręcików ułożonych w czterech okółkach, ich nitki są włochate. Pylniki mają cztery komory, ponadto te z dwóch wewnętrznych okółków mają po dwa gruczoły u nasady. Kwiaty żeńskie mają 12 prątniczków ułożonych w czterech okółkach, te z dwóch wewnętrznych okółków mają po dwa gruczoły u nasady. Zalążnia jest górna, jednokomorowa, czasami owłosiona. Szyjka słupka jest wydłużona, zakończona rozszerzonym znamieniem[4].
- Owoce
- Mają elipsoidalny kształt, osiągają 10–12 mm długości i 7–9 mm szerokości, są osadzone w rozszerzonych miseczkach[4].
Biologia i ekologia
Roślina jednopienna. Rośnie w lasach liściastych zrzucających liście oraz w lasach iglastych. Występuje na wysokości od 2000 do 2600 m n.p.m.[4]
Zmienność
W obrębie tego gatunku wyróżniono jedną odmianę[2]:
-
Dodecadenia grandiflora var. griffithii (Hook.f.) D.G.Long
Przypisy
