Litsea auriculata S. S. Chien & W. C. Cheng

Litsea auriculata S.S. Chien & W.C. Cheng – gatunek rośliny z rodziny wawrzynowatych (Lauraceae Juss.). Występuje naturalnie w południowo-wschodnich Chinach – w południowej części Anhui oraz w Zhejiang^[3][4].

Morfologia

Pokrój

Zimozielone drzewo dorastające do 10–20 m wysokości. Gałęzie są nagie^[4].

Liście

Naprzemianległe. Mają kształt od eliptycznego do odwrotnie jajowatego. Mierzą 9,5–23 cm długości oraz 5,5–13,5 cm szerokości. Są owłosione od spodu. Nasada liścia jest zaokrąglona. Blaszka liściowa jest o tępym wierzchołku. Ogonek liściowy jest nagi i dorasta do 3–8 mm długości^[4].

Kwiaty

Są niepozorne, jednopłciowe, zebrane po 6–8 w baldachy, rozwijają się w kątach pędów. Okwiat jest zbudowany z 6–8 listków o odwrotnie jajowatym kształcie i żółtej barwie. Kwiaty męskie mają 9 pręcików^[4].

Owoce

Mają jajowaty kształt, osiągają 13–17 mm długości i 11–13 mm szerokości, mają czarną barwę^[4].

Biologia i ekologia

Roślina dwupienna. Rośnie w lasach mieszanych. Występuje na wysokości od 500 do 1000 m n.p.m. Kwitnie od marca do kwietnia, natomiast owoce dojrzewają od lipca do sierpnia^[4].

Zastosowanie

Drewno tego gatunku jest ciężkie i ma żółtą barwę – jest wykorzystywane w ebenistyce. Owoce i korzenie są używane jako środki owadobójcze – są wykorzystywane w tradycyjnych preparatach^[4].

Przypisy