Haliclona urceolus is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Haliclona en tot die familie Chalinidae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 1806 deur Rathke & Vahl.
Haliclona urceolus is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Haliclona en tot die familie Chalinidae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 1806 deur Rathke & Vahl.
Haliclona (Haliclona) urceolus adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Haliclona dan famili Chalinidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 1806 oleh Rathke & Vahl.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Haliclona (Haliclona) urceolus juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Haliclona (Haliclona) urceolus adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Haliclona dan famili Chalinidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 1806 oleh Rathke & Vahl.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Haliclona (Haliclona) urceolus juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Haliclona (Haliclona) urceolus is een sponssoort in de taxonomische indeling van de gewone sponzen (Demospongiae). Het lichaam van de spons bestaat uit kiezelnaalden en sponginevezels, en is in staat om veel water op te nemen.
De spons behoort tot het geslacht Haliclona en behoort tot de familie Chalinidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1806 door Rathke & Vahl.
Bronnen, noten en/of referenties