Die Maanskynvisse (Monodactylidae) is 'n vis-familie wat aan die orde Perciformes behoort. Die familie bevat drie genera met minstens 5 spesies. Twee van die spesies kom aan die Suid-Afrikaanse kus voor.
Die visse van die familie kan leef in sout- of varswater. Hulle is klein, 20 tot 25 cm lank, en vorm skole. Hulle leef hoofsaaklik van soöplankton. Die lyf is ovaalvormig en met klein skubbetjies bedek.
Die volgende spesies kom aan die Suid-Afrikaanse kus voor:
Die Maanskynvisse (Monodactylidae) is 'n vis-familie wat aan die orde Perciformes behoort. Die familie bevat drie genera met minstens 5 spesies. Twee van die spesies kom aan die Suid-Afrikaanse kus voor.
El monodactílid (Monodactylidae) és una família de peixos de l'ordre dels perciformes. Els peixos d'aquesta família inclouen espècies que es venen com peixos d'aquari, sobretot el Monodactylus argenteus.
El monodactílid (Monodactylidae) és una família de peixos de l'ordre dels perciformes. Els peixos d'aquesta família inclouen espècies que es venen com peixos d'aquari, sobretot el Monodactylus argenteus.
Die Flossenblätter oder Silberflossenblätter (Monodactylidae, Syn.: Psettidae) sind eine Familie barschverwandter Fische, die im küstennahen tropischen Indopazifik, an der Küste Westafrikas und an den Küsten Australiens im Meer- und Brackwasser (selten im küstennahen Süßwasser), meist in Mangrovenbeständen leben. Die 20 bis 25 cm lang werdenden Tiere leben gesellig in kleinen Gruppen.
Ihr Körper ist hochrückig, fast scheibenförmig, bei einigen Arten (z. B. Monodactylus sebae) höher als lang und seitlich deutlich abgeflacht. Flossenblätter sind von silbrig glänzender Farbe, ihre Länge beträgt je nach Art acht bis 31 Zentimeter. Ihre Schuppen sind Rund- oder Kammschuppen. Rücken- und Afterflosse sind langgestreckt, ihr vorderer Teil ist höher. Die Rückenflosse hat fünf bis acht Flossenstacheln, die Afterflosse drei. Die Flossen sind von kleinen Schuppen bedeckt, die leicht abfallen. Das Maul ist klein, die Augen relativ groß, das Seitenlinienorgan folgt der Rückenlinie.
Es gibt zwei Gattungen und sechs Arten:
Die Flossenblätter oder Silberflossenblätter (Monodactylidae, Syn.: Psettidae) sind eine Familie barschverwandter Fische, die im küstennahen tropischen Indopazifik, an der Küste Westafrikas und an den Küsten Australiens im Meer- und Brackwasser (selten im küstennahen Süßwasser), meist in Mangrovenbeständen leben. Die 20 bis 25 cm lang werdenden Tiere leben gesellig in kleinen Gruppen.
மானோடக்டிலைடீ (Monodactylidae), பேர்சிஃபார்மசு ஒழுங்கைச் சேர்ந்த ஒரு மீன் குடும்பம் ஆகும். இவை பக்கங்களில் மிகவும் ஒடுங்கித் தட்டுப் போன்ற வடிவிலான உடலமைப்புக் கொண்டவை. இவை நீண்டு அமைந்த முதுகுத் துடுப்புக்களையும், குதத் துடுப்புக்களையும் கொண்டிருக்கின்றன. இவை நடுத்தரமான அளவுள்ளவை. பொதுவாக 25 சதம மீட்டர் நீளம் வரை வளர்கின்றன. மானோடக்டிலசு செபீ (Monodactylus sebae) என்னும் இனத்தின் நீளம் அதன் உயரத்தைவிடக் குறைவாக இருக்கும். முதுகுத் துடுப்பின் மேல் நுனியில் இருந்து, குதத் துடுப்பின் கீழ் நுனி வரை இவற்றின் உயரம் 30 சதம மீட்டர் வரை இருக்கும். இக் குடும்ப மீனினங்களுட் பல வெள்ளி நிறத்தில் மஞ்சள், கறுப்பு நிறக் குறிகளைக் கொண்டவையாகக் காணப்படுகின்றன. இளம் மீன்கள் கூடிய கவர்ச்சி கொண்டவை. இவற்றுட் பல இனங்கள் மீன் காட்சியகங்களில் வளர்க்கப்படுகின்றன.
இக் குடும்பத்தில் மானோடக்டிலசு, சுயேட்டீ என்னும் இரண்டு பேரினங்களில் ஆறு இனங்கள் உள்ளன. இவை ஆப்பிரிக்கா, இந்தியா, பிற தெற்காசியப் பகுதிகள் தொடக்கம் மேற்கே ஆசுத்திரேலியா வரையுள்ள கரையோரங்களில் காணப்படுகின்றன. மானோடக்டிலசு பேரினத்தைச் சேர்ந்த இனங்கள் பல கழிமுகப் பகுதிகளில் காணப்படுகின்றன. நன்னீரிலும் நீண்ட நேரம் இருக்கக்கூடியவை. மானோடக்டிலைட்டுக்கள் சிறிய மீன்களையும், முதுகெலும்பிலிகளையும் பிடித்து உண்கின்றன. ஆழம் குறைந்த நீர்ப்பகுதிகளில் வாழும் இவை பெரிய கூட்டங்களாகக் காணப்படுகின்றன.
மானோடக்டிலைடீ (Monodactylidae), பேர்சிஃபார்மசு ஒழுங்கைச் சேர்ந்த ஒரு மீன் குடும்பம் ஆகும். இவை பக்கங்களில் மிகவும் ஒடுங்கித் தட்டுப் போன்ற வடிவிலான உடலமைப்புக் கொண்டவை. இவை நீண்டு அமைந்த முதுகுத் துடுப்புக்களையும், குதத் துடுப்புக்களையும் கொண்டிருக்கின்றன. இவை நடுத்தரமான அளவுள்ளவை. பொதுவாக 25 சதம மீட்டர் நீளம் வரை வளர்கின்றன. மானோடக்டிலசு செபீ (Monodactylus sebae) என்னும் இனத்தின் நீளம் அதன் உயரத்தைவிடக் குறைவாக இருக்கும். முதுகுத் துடுப்பின் மேல் நுனியில் இருந்து, குதத் துடுப்பின் கீழ் நுனி வரை இவற்றின் உயரம் 30 சதம மீட்டர் வரை இருக்கும். இக் குடும்ப மீனினங்களுட் பல வெள்ளி நிறத்தில் மஞ்சள், கறுப்பு நிறக் குறிகளைக் கொண்டவையாகக் காணப்படுகின்றன. இளம் மீன்கள் கூடிய கவர்ச்சி கொண்டவை. இவற்றுட் பல இனங்கள் மீன் காட்சியகங்களில் வளர்க்கப்படுகின்றன.
இக் குடும்பத்தில் மானோடக்டிலசு, சுயேட்டீ என்னும் இரண்டு பேரினங்களில் ஆறு இனங்கள் உள்ளன. இவை ஆப்பிரிக்கா, இந்தியா, பிற தெற்காசியப் பகுதிகள் தொடக்கம் மேற்கே ஆசுத்திரேலியா வரையுள்ள கரையோரங்களில் காணப்படுகின்றன. மானோடக்டிலசு பேரினத்தைச் சேர்ந்த இனங்கள் பல கழிமுகப் பகுதிகளில் காணப்படுகின்றன. நன்னீரிலும் நீண்ட நேரம் இருக்கக்கூடியவை. மானோடக்டிலைட்டுக்கள் சிறிய மீன்களையும், முதுகெலும்பிலிகளையும் பிடித்து உண்கின்றன. ஆழம் குறைந்த நீர்ப்பகுதிகளில் வாழும் இவை பெரிய கூட்டங்களாகக் காணப்படுகின்றன.
Monodactylidae is a family of perciform bony fish commonly referred to as monos, moonyfishes or fingerfishes. All are strongly laterally compressed with disc-shaped bodies and tall anal and dorsal fins. Unusually for fish, scales occur on their dorsal fins and sometimes on the anal fins. The pelvic fins are small, sometimes vestigial. They are of moderate size, typically around 25 centimetres (9.8 in) in length, and Monodactylus sebae can be taller than it is long, measuring up to 30 centimetres (12 in) from the tip of the dorsal fin down to the tip of the anal fin. These long, scaly fins have given them the name "fingerfishes". Most are silvery with yellow and black markings; the juveniles are especially attractive, and most species are popular as aquarium fish.
The family contains six extant species in two genera, Monodactylus and Schuettea. They are distributed along the coastlines of Africa, India, and southern Asia, and as far west as Australia. Species of Monodactylus in particular commonly occur in estuaries. They are truly euryhaline and can live in fresh water for extended periods. Moonyfishes are predators and feed primarily on smaller fish and invertebrates. They are found primarily in shallow water and form large shoals.
Two extinct species, Psettopsis subarcuatus and Pasaichthys pleuronectiformis, are known as fossils from the Lutetian lagerstatten of Monte Bolca, Eocene, in Italy.
Aquarists commonly keep M. argenteus and M. sebae as pets in domestic aquaria, where they are known as monos or Malayan angels; they are also widely kept in public aquaria. They are hardy and easy to care for, but require brackish water and copious swimming space. [1].
Monodactylidae is a family of perciform bony fish commonly referred to as monos, moonyfishes or fingerfishes. All are strongly laterally compressed with disc-shaped bodies and tall anal and dorsal fins. Unusually for fish, scales occur on their dorsal fins and sometimes on the anal fins. The pelvic fins are small, sometimes vestigial. They are of moderate size, typically around 25 centimetres (9.8 in) in length, and Monodactylus sebae can be taller than it is long, measuring up to 30 centimetres (12 in) from the tip of the dorsal fin down to the tip of the anal fin. These long, scaly fins have given them the name "fingerfishes". Most are silvery with yellow and black markings; the juveniles are especially attractive, and most species are popular as aquarium fish.
The family contains six extant species in two genera, Monodactylus and Schuettea. They are distributed along the coastlines of Africa, India, and southern Asia, and as far west as Australia. Species of Monodactylus in particular commonly occur in estuaries. They are truly euryhaline and can live in fresh water for extended periods. Moonyfishes are predators and feed primarily on smaller fish and invertebrates. They are found primarily in shallow water and form large shoals.
Two extinct species, Psettopsis subarcuatus and Pasaichthys pleuronectiformis, are known as fossils from the Lutetian lagerstatten of Monte Bolca, Eocene, in Italy.
Los Monodactylidae (monodactílidos) es una familia de peces incluida en el orden Perciformes. Se distribuyen por la costa africana del océano Atlántico, por el Índico y por el Pacífico, fundamentalmente marinos y de aguas salobres aunque ocasionalmente penetran en aguas dulces.[1]
Tienen el cuerpo muy comprimido lateralmente, con aletas pélvicas presentes en los individuos juveniles, pero que se pierden o son vestigiales en los adultos del género Monodactylus.[1] Aleta dorsal con la base larga y escamosa y 5 a 8 espinas cortas graudales, mientras que la aleta anal tiene la base larga y tres espinas.[1]
Se alimenta de pequeños peces y de crustáceos, agrupándose los juveniles en grandes cardúmenes en las desembocaduras de los ríos.[1]
Es común su uso en acuarios de agua dulce.[1]
Aparecen por primera vez en el registro fósil en el Eoceno inferior, durante el Terciario.[2]
Existen seis especies agrupadas en dos géneros:
Los Monodactylidae (monodactílidos) es una familia de peces incluida en el orden Perciformes. Se distribuyen por la costa africana del océano Atlántico, por el Índico y por el Pacífico, fundamentalmente marinos y de aguas salobres aunque ocasionalmente penetran en aguas dulces.
Tienen el cuerpo muy comprimido lateralmente, con aletas pélvicas presentes en los individuos juveniles, pero que se pierden o son vestigiales en los adultos del género Monodactylus. Aleta dorsal con la base larga y escamosa y 5 a 8 espinas cortas graudales, mientras que la aleta anal tiene la base larga y tres espinas.
Se alimenta de pequeños peces y de crustáceos, agrupándose los juveniles en grandes cardúmenes en las desembocaduras de los ríos.
Es común su uso en acuarios de agua dulce.
Aparecen por primera vez en el registro fósil en el Eoceno inferior, durante el Terciario.
Monodactylidae arrain pertziformeen familia da. Itsaso tropikaletan, Indiako ozeanoan, Ozeano Barean, ekialdeko Ozeano Atlantikoan bizi dira, 25 eta 30 metro arteko sakoneran.
Monodactylidae arrain pertziformeen familia da. Itsaso tropikaletan, Indiako ozeanoan, Ozeano Barean, ekialdeko Ozeano Atlantikoan bizi dira, 25 eta 30 metro arteko sakoneran.
Kuukalat (Monodactylidae) on ahvenkaloihin kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan Atlantista ja indopasifiselta merialueelta.
Varhaisimmat kuukalojen heimoon kuuluvain kalojen fossiilit on ajoitettu alatertiäärikaudelle. Nykyään eläviä sukuja on 2, ja niissä on yhteensä 5 tai 6 lajia. Lajit ovat kuukala (Monodactylus argenteus), juovakuukala (Monodactylus sebae), Monodactylus falciformis, Monodactylus kottelati, Schuettea scalaripinnis ja Schuettea woodwardi. Toisinaan Schuettea-suvun lajit katsotaan kuuluvaksi omaan heimoonsa.[1][2][3][4][5]
Kuukalalajit kasvavat suurimmillaan noin 25 cm:n pituisiksi. Ruumis on ovaalinmuotoinen ja litteä sekä eräillä lajeilla pituuttaan korkeampi. Selkä- ja peräevät ovat pitkät, ja muutama evien etuosan ruodoista ovat pidentyneet. Aikuisilla kaloilla ei ole rintaeviä ollenkaan tai ne ovat surkastuneet piikeiksi, nuorilla kaloilla on sen sijaan täysin kehittyneet rintaevät. Lajien silmät ovat melko kookkaat ja suu pieni. Väritykseltään kuukalat ovat hopeanharmaita, ja niiden ruumiissa on usein tummempia pystyraitoja.[1][2][3][5]
Kuukaloja tavataan pääasiassa indopasifisella merialueella Afrikan itärannikolta Australiaan ulottuvalta alueelta, mutta myös Länsi-Afrikan rannikolta. Ne ovat pääosin mereisiä, mutta erityisesti Monodactylus-suvun lajeja tavataan murtovesistä ja toisinaan myös makeavetisistä joista. Kalat liikkuvat usein parvissa matalissa vesissä mangrovea kasvavilla alueilla, koralliriutoilla ja laguuneissa. Niiden ravintoa ovat pienet kalat ja selkärangattomat eläimet.[2][1][3][5]
Heimon lajeista kuukalaa ja juovakuukalaa pidetään usein makean veden akvaarioissa. Paikoitellen Aasiassa kuukaloja kalastetaan myös ravinnoksi.[2][3][5][6]
Kuukalat (Monodactylidae) on ahvenkaloihin kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan Atlantista ja indopasifiselta merialueelta.
Les Monodactylidae sont une famille de poissons de l'ordre des Perciformes représentée par deux genres et six espèces.
Il s'agit de poissons au corps haut et de petite taille (max. : 31 cm pour M. falciformis ; min. : 7,8 cm pour M. kottelati) et qui vivent, selon les espèces, en eau douce, saumâtre ou marine.
Plusieurs espèces sont proposées dans les commerces d'aquariophilie notamment M. argenteus et M. sebae, parfois sous la dénomination « poissons-lunes » en rapport avec la forme de leur corps. Leur reproduction en aquarium, n'a, semble-t-il, pas été réussie.
Selon Paleobiology Database (17 février 2019)[2] :
(fr+en) Référence ITIS : Monodactylidae
Les Monodactylidae sont une famille de poissons de l'ordre des Perciformes représentée par deux genres et six espèces.
Os Monodactílidos (Monodactylidae) son unha familia de peixes predominantemente mariños e de augas salobres, incluída na orde dos Perciformes. Distribúense pola costa africana do océano Atlántico, polo Índico e polo Pacífico. Ocasionalmente penetran en augas doces.
Teñen o corpo alto e moi comprimido lateralmente. Aleta dorsal con base longa, cuberta de escamas e 5 a 8 espiñas curtas; a anal tamén de base longa e tres espiñas; pectorais pequenas. As aletas pélvicas están presentes nos individuos xuvenís, pero desaparecen ou son vestixiais nos adultos. Caudal algo fendida.
Aliméntanse de pequenos peixes e de crustáceos. Son de uso común en acuarios de auga doce.
Comprende só dous xéneros e seis especies:
Os Monodactílidos (Monodactylidae) son unha familia de peixes predominantemente mariños e de augas salobres, incluída na orde dos Perciformes. Distribúense pola costa africana do océano Atlántico, polo Índico e polo Pacífico. Ocasionalmente penetran en augas doces.
I Monodactylidae sono una famiglia di pesci ossei d'acqua marina e salmastra appartenenti all'ordine Perciformes.
Sono presenti nelle regioni tropicali dell'Oceano Indiano e dell'Oceano Pacifico. La specie Monodactylus sebae è invece presente nell'Oceano Atlantico orientale lungo le coste africane e delle isole Canarie. Risultano particolarmente comuni lungo le coste dell'Africa orientale[1].
Sono pesci strettamente costieri. Sono molto eurialini e spesso si trovano nelle lagune salmastre e negli estuari. Talvolta penetrano in acque completamente dolci[1].
Sono pesci dal corpo alto e compresso lateralmente, di forma pressoché romboidale. La pinna dorsale e la pinna anale hanno base lunga, un lobo elevato nella parte anteriore e sono parzialmente coperte di scaglie. In queste pinne sono presenti alcuni raggi spinosi ma piccoli e scarsamente visibili. Le pinne ventrali mancano o sono molto ridotte negli adulti mentre nei giovanili sono normalmente sviluppate[1].
Il colore è di solito argenteo vivace con macchie e strisce scure su corpo e pinne variabili tra le specie. In alcune specie le pinne dorsale ed anale hanno colore giallastro[1].
Possono raggiungere i 30 cm di lunghezza[1].
Predatori. Si cibano di pesciolini e invertebrati[1].
Avviene negli estuari, per la fregola si riuniscono in grandi banchi[1].
Di interesse scarso e solo locale[1].
Sono allevati abbastanza comunemente allevati in acquari di acqua dolce o salmastra[1].
I Monodactylidae sono una famiglia di pesci ossei d'acqua marina e salmastra appartenenti all'ordine Perciformes.
Kregždžiažuvinės (lot. Monodactylidae, angl. Monos, Moonyfishes, Fingerfishes, vok. Flossenblätter) – ešeržuvių (Perciformes) būrio žuvų šeima.
Dydis 20-25 cm. Paplitusios vandenynų atogrąžų platumų pakrantėse. Gyvena iki 100 m gylyje arba priedugnyje.
Kregždžiažuvinės (lot. Monodactylidae, angl. Monos, Moonyfishes, Fingerfishes, vok. Flossenblätter) – ešeržuvių (Perciformes) būrio žuvų šeima.
Dydis 20-25 cm. Paplitusios vandenynų atogrąžų platumų pakrantėse. Gyvena iki 100 m gylyje arba priedugnyje.
Zilverbladvissen (Monodactylidae) vormen een familie van baarsachtige vissen.
Vissen uit deze familie zijn relatief kort en hebben een schijfvormig lijf, een lange aarsvin en lange rugvinnen. Ze zijn gewoonlijk 25 cm lang. De vissen zijn vrij populair om te houden in aquaria.
De familie bestaat uit nog zes levende soorten in twee geslachten, Monodactylus en Schuettea. Ze komen voor langs de kustlijn van Afrika, India, het zuiden van Azië tot West-Australië. Het zijn voornamelijk carnivore vissen die zich voeden met kleinere vissen en ongewervelden. Ze worden gewoonlijk aangetroffen in ondiep water en vormen scholen.
Zilverbladvissen (Monodactylidae) vormen een familie van baarsachtige vissen.
Vissen uit deze familie zijn relatief kort en hebben een schijfvormig lijf, een lange aarsvin en lange rugvinnen. Ze zijn gewoonlijk 25 cm lang. De vissen zijn vrij populair om te houden in aquaria.
De familie bestaat uit nog zes levende soorten in twee geslachten, Monodactylus en Schuettea. Ze komen voor langs de kustlijn van Afrika, India, het zuiden van Azië tot West-Australië. Het zijn voornamelijk carnivore vissen die zich voeden met kleinere vissen en ongewervelden. Ze worden gewoonlijk aangetroffen in ondiep water en vormen scholen.
Multimedia w Wikimedia Commons Monodaktylowate[2], srebrzycowate[3] (Monodactylidae) – rodzina ryb okoniokształtnych. Niektóre gatunki są hodowane w akwariach.
Wody słodkie i słone przybrzeżnej strefy zachodniej Afryki, Oceanu Indyjskiego oraz Pacyfiku, sporadycznie wpływają do rzek.
Rodzaje zaliczane do tej rodziny[4]: Monodactylus — Schuettea
Rodzajem typowym jest Monodactylus.
Monodaktylowate, srebrzycowate (Monodactylidae) – rodzina ryb okoniokształtnych. Niektóre gatunki są hodowane w akwariach.
Monodactylidae (Monodactylídeos) é uma família de peixes da subordem Percoidei, superfamília Percoidea.[1] É muito comum em aquários domésticos, apesar de ser difícil sua manutenção. Os peixes desta família são conhecidos como mono[2], peixe-diamante[3] ou natunga.[4]
Monodactylidae (Monodactylídeos) é uma família de peixes da subordem Percoidei, superfamília Percoidea. É muito comum em aquários domésticos, apesar de ser difícil sua manutenção. Os peixes desta família são conhecidos como mono, peixe-diamante ou natunga.
Månfiskar (Monodactylidae) är en familj inom ordningen abborrartade fiskar. Månfiskarna finns längs Afrikas- och södra Asiens kust samt fram till västra Stilla havet. De är kan leva både i saltvatten, bräckt vatten och sötvatten.[1]
Flera arter bildar stora stim i flodmynningar.[1]
Månfiskar (Monodactylidae) är en familj inom ordningen abborrartade fiskar. Månfiskarna finns längs Afrikas- och södra Asiens kust samt fram till västra Stilla havet. De är kan leva både i saltvatten, bräckt vatten och sötvatten.
Flera arter bildar stora stim i flodmynningar.
Họ Cá chim bạc hay họ Cá chim mắt to hoặc họ Cá chim dơi (danh pháp khoa học: Monodactylidae) là một họ cá vây tia, theo truyền thống xếp trong bộ Perciformes[1], nhưng gần đây được coi là có vị trí không xác định (incertae sedis) trong nhánh Percomorpharia[2].
Tất cả các loài cá chim trong họ này đều có thân bị ép mạnh ở hai bên, với phần thân hình đĩa, các vây hậu môn và vây lưng cao. Miệng nhỏ, mắt tương đối to. Điểm bất thường đối với cá nói chung là chúng có vảy trên các vây lưng và đôi khi cả ở trên vây hậu môn. Các vây chậu nhỏ, đôi khi chỉ ở dạng dấu vết. Chúng có kích thước trung bình, thường dài khoảng 25 cm, và cá chim dơi bốn sọc/chim dơi sọc/chim sọc đen (Monodactylus sebae) có thể có chiều cao lớn hơn chiều dài, cao tới 30 cm tính từ đỉnh vây lưng tới đỉnh vây hậu môn. Các vây dài có vảy này làm cho chúng có tên gọi trong tiếng Anh là "fingerfish" (cá ngón tay). Phần lớn các loài có màu trắng bạc với các sọc/đốm đen và vàng.
Họ này chứa 6 loài còn sinh tồn trong 2 chi là Monodactylus và Schuettea. Trong tự nhiên, chúng phân bố dọc theo đường bờ biển châu Phi, Ấn Độ và Nam Á, và xa tới Australia. Các loài của chi Monodactylus đặc biệt phổ biến tại khu vực cửa sông. Chúng là cá chịu được sự thay đổi đáng kể về độ mặn và có thể sống trong một thời gian dài trong môi trường nước ngọt. Các loài cá chim dơi này là cá săn mồi và thức ăn chủ yếu của chúng là các loại cá nhỏ cùng động vật không xương sống. Chúng được tìm thấy chủ yếu trong vùng nước nông và bơi thành các đàn lớn.
Hai loài tuyệt chủng trong 2 chi là Psettopsis subarcuatus và Pasaichthys pleuronectiformis, chỉ biết tới ở dạng hóa thạch trong trầm tích tầng Lutetia thế Eocen ở Monte Bolca, Italia.
Những người nuôi cá cảnh thường nuôi Monodactylus argenteus và Monodactylus sebae trong các bể cá cảnh tại gia; chúng cũng thường được nuôi trong các bể cá cảnh công cộng. Chúng có sức chịu đựng tốt và dễ chăm sóc, nhưng cần có môi trường nước lợ và nhiều không gian để bơi [3].
Họ Cá chim bạc hay họ Cá chim mắt to hoặc họ Cá chim dơi (danh pháp khoa học: Monodactylidae) là một họ cá vây tia, theo truyền thống xếp trong bộ Perciformes, nhưng gần đây được coi là có vị trí không xác định (incertae sedis) trong nhánh Percomorpharia.
Monodactylidae
Ры́бы-ла́сточки, или однопалые, или монодактиловые (лат. Monodactylidae) — семейство лучепёрых рыб отряда окунеобразных.
Обитают в прибрежных водах Индийского и западной части Тихого океанов, один вид населяет западное побережье Африки от Сенегала до Конго. Живут в воде различной солёности, в том числе пресной, встречаются в мангровых зарослях. Стайные рыбы. Плавают быстро, способны резко менять направление движения.
Длина тела составляет от 17 до 23 см (у вида Monodactylus cottelati до 7 см). Тело ромбовидное, высокое, сильно сжатое с боков. У Monodactylus sebae расстояние между кончиками спинного и анального плавников почти вдвое превышает стандартную длину рыбы. За специфическую форму тела представители семейства носят в английском языке названия «moony» («луна»), «moonfish» («луна-рыба»), «batfish» («рыба-летучая мышь»), «false angelfish» («ложная скалярия»), «diamondfish» («рыба-бриллиант»).
Чешуя мелкая, ктеноидная. Спинной и анальный плавники не разделены на колючую и мягкую часть; в спинном плавнике 5-8, в анальном 3 колючих луча, мягких лучей в спинном и анальном плавниках по 26-31. Основания спинного и анального плавников покрыты чешуёй. Брюшные плавники развиты у молодых особей; у взрослых монодактилов они редуцируются до одной колючки (отсюда название: monos (греч.) = один + daktylos (греч.) = палец), или полностью исчезают. Хвостовой плавник трапециевидный или со слабой выемкой на заднем крае. Глаза умеренно большие, диаметр глаза больше длины рыла. Рот маленький, косой. На челюстных костях зубы расположены рядами, конические. На сошнике, нёбных костях и языке зубы зерновидные. Жаберные перепонки соединяются на горле.
Окраска неяркая, обычно серебристая с вертикальными полосками, концы спинного и анального плавников часто тёмные. У молодых особей Monodactylus argenteus задняя часть тела тёмная, на спинном и анальном плавниках есть участки жёлтого цвета, а через глаз и жаберную крышку тянутся две тёмные вертикальные полоски; с возрастом фоновая окраска у этого вида становится серебристой, полоски и жёлтая окраска исчезают, а тёмные пятна остаются только на концах спинного и анального плавников. Ночью и во время стресса рыбы чернеют.
Планктофаги, питаются мелкой рыбой и беспозвоночными, а также растительной пищей. Взрослые особи собираются в большие стаи. Как объект рыболовства не имеют значения, поскольку их мягкое мясо невкусное и быстро портится.
Половые различия практически не выражены. У Monodactylus argenteus размножение в неволе не наблюдалось. Для Monodactylus sebae указывается, что во время нереста самец исполняет простой брачный танец, плавая кругами вокруг самки, после чего вымётывается икра - около 4000 штук. Инкубационный период 24-60 часов. Молодь выкармливается свежевыклюнувшейся молодью артемии. Для Monodactylus falciformis указывается размножение круглый год с пиком активности, приходящимся на зиму и весну (по данным для восточного побережья Южной Африки). Предполагается, что монодактилы вымётывают икру в толще воды и не заботятся о потомстве. Размножение происходит в пресной воде.
В ископаемом состоянии известны с нижнего эоцена (лютет) из формации Монте-Болька (Италия) Pasaichthys pleuronectiformis и Psettopsis subarcuatus.
Монодактилов часто содержат в морских и солоноватоводных аквариумах. Молодые рыбы могут некоторое время жить в пресной воде и предлагаются к продаже как пресноводные рыбы, но по мере их роста рекомендуется добавлять в воду соль. В пресной воде подросшие рыбы менее устойчивы к болезням и могут погибать без видимой причины. Считается, что эти рыбы выносливы и легки в содержании, но в аквариуме не размножаются, пугливы и требуют простора для плавания. Рекомендуется содержать группами по 3-5 особей и больше с мирными соседями не слишком крупного размера. Взрослые особи труднее привыкают к жизни в аквариуме, чаще подвергаются стрессу. Для Monodactylus argenteus указывается продолжительность жизни в неволе до 12 лет. В книге А. М. Кочетова «Декоративное рыбоводство» указаны рекомендации по разведению монодактиловых:
Часто включаются в отдельное семейство (Tominaga, 1968). Для них характерны удлинённое тело, легко опадающая циклоидная чешуя, хвостовой плавник чётко выраженной вильчатой формы и нормально развитые брюшные плавники. Грудные плавники умеренной длины, верхние лучи в них длиннее, чем нижние. Разрез рта заходит за вертикаль переднего края глаза. Морские рыбы из вод западной и восточной Австралии. В торговле морскими аквариумными рыбами не встречаются.
«Рыбой-ласточкой» также называют обитающего в Чёрном море хромиса Chromis chromis из семейства помацентровых (Pomacentridae). В морской аквариумистике это название также носят некоторые тропические помацентровые рыбы родов Chromis, Chrysiptera и некоторых других. Название дано этим рыбам за вильчатый хвост; в остальном они не похожи на монодактилов ни формой тела, ни окраской, ни образом жизни.
Ры́бы-ла́сточки, или однопалые, или монодактиловые (лат. Monodactylidae) — семейство лучепёрых рыб отряда окунеобразных.
Обитают в прибрежных водах Индийского и западной части Тихого океанов, один вид населяет западное побережье Африки от Сенегала до Конго. Живут в воде различной солёности, в том числе пресной, встречаются в мангровых зарослях. Стайные рыбы. Плавают быстро, способны резко менять направление движения.
ヒメツバメウオ科（学名：Monodactylidae）は、スズキ目スズキ亜目に所属する魚類の分類群（科）の一つ。ヒメツバメウオなど、主に沿岸から汽水域にかけて生息する底生魚を中心に、2属6種が含まれる[1]。科名（模式属名）の由来は、ギリシア語の「monos（単一の）」と「daktylos（指）」から[2]。
ヒメツバメウオ科は西部太平洋からインド洋、アフリカ大陸西部にかけての温暖な海に分布する[1]。2属6種からなる小さなグループで、日本では南西諸島の沿岸にヒメツバメウオ属の1種（ヒメツバメウオ Monodactylus argenteus）が生息するのみである[3][4][5]。Schuettea 属の2種は、オーストラリア南東部の沿岸および汽水域に固有である[1]。
ヒメツバメウオ類は主に沿岸の浅い海で生活するが、河口などの汽水域にも進出し、しばしば大きな群れを形成する[1][2]。さらにヒメツバメウオ属の仲間は、ときおり河川を遡上して、純粋な淡水域で生息することが知られている[1]。食性は肉食性で、小魚や無脊椎動物を捕食する[2]。
本科魚類は観賞魚としても利用される[1]。淡水・海水のいずれにも適応できる飼育の容易さから、水族館だけでなく個人のアクアリウム用としても人気がある[2][3]。
著しく側扁した、左右に平べったい体型をもつ[1]。体色は銀色を基調とし、最大で全長30cmほどに成長する[2]。体高は高く、一部の種では体長を上回る[1]。
背鰭は1つで、基底は長く鱗に覆われ、5-8本の短い棘条をもつ[1]。臀鰭の基底も長く、棘条は3本[1]。背鰭と臀鰭は体の後半で向かい合うように位置し、軟条部はほぼ上下対称に伸長する[3]。
ヒメツバメウオ属は稚魚の時点では腹鰭をもつが、成魚では消失あるいは痕跡的となる[1]。一方、Schuettea 属は成魚も腹鰭をもつ[1]。ヒメツバメウオ属の鱗は櫛鱗であることが多いが、Schuettea 属は円鱗であり、また後者は外翼状骨および内翼状骨の歯を欠くなど、両属には形態学的な相違点が多い[1]。このため、Schuettea 属を独立の科として扱う見解もあるが、現在は暫定的にこの位置に置かれている[1]。
ヒメツバメウオ科にはNelson（2016）の体系において2属6種が認められている[1]。
ヒメツバメウオ科（学名：Monodactylidae）は、スズキ目スズキ亜目に所属する魚類の分類群（科）の一つ。ヒメツバメウオなど、主に沿岸から汽水域にかけて生息する底生魚を中心に、2属6種が含まれる。科名（模式属名）の由来は、ギリシア語の「monos（単一の）」と「daktylos（指）」から。
모노닥틸루스과(Monodactylidae)는 에우페르카리아류에 속하는 조기어류 과의 하나이다.[1] 농어목으로 분류하기도 한다. 2개 속에 6종을 포함하고 있다.
인도-태평양의 열대 연안과 서아프리카와 오스트레일리아 연안에서 발견되고 바다와 기수 지역, 망그로브 지역에서 주로 서식한다. 작은 무리를 지어 생활하고 몸길이는 최대 20~25cm이다. 원반 형태의 몸이 옆으로 아주 납작하다. 작은 물고기와 무척추동물을 포식한다.
다음은 2017년 베탕쿠르(Betancur-R) 등[2]과 2018년 휴스(Hughes) 등의 연구에 기초한 계통 분류이다.[3]
