Myrabolia brevicornis – gatunek chrząszcza z rodziny Myraboliidae.
Gatunek opisany został w 1842 roku przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona, jako Silvanus brevicornis[1]. Do rodzaju Myrabolia przeniósł go Thomas Blackburn w 1903 roku[2].
Ciało długości od 2,85 do 3,65 mm, podłużno-owalne, jednolicie ciemnobrązowe, pokryte gęsto raczej długimi włoskami. Boki przedplecza prawie proste, piłkowane. Tylne jego kąty ze słabym ząbkiem. Powierzchnia gęsto punktowana. Wyrostek przedpiersia silnie rozszerzony na wierzchołku. Pokrywy z punktowanymi rzędami i bardzo słabo piłkowanymi krawędziami w okolicy ramieniowej. Tegumen i paramery samca walcowate[3].
Gatunek ten jest endemitem Australii, rozprzestrzenionym od Tasmanii, przez Wiktorię, Nową Południową Walię po północne Queensland[3].
Myrabolia brevicornis – gatunek chrząszcza z rodziny Myraboliidae.
