Most of the several hundred fishes known as flounders are in either the Pleuronectidae (right-eyed flounders, around 100 species, many of which have a dorsal branch near the front of the lateral line that runs along the base of the dorsal fin) or the Bothidae (left-eyed flounders, which lack a dorsal branch to the lateral line, although it may be forked above the upper eye). Most pleuronectids live in temperate to cold waters; tropical species generally occur in deeper water. Pleuronectids include several commercially important species in the Arctic, Atlantic, and Pacific Oceans. These include, among others, two of the largest of all bony fishes, the large-mouthed Pacific Halibut (Hippoglossus stenolepis) and Atlantic Halibut (Hippoglossus hippoglossus), which historically grew to at least 2.5 meters and 320 kg (although as a result of intensive fishing specimens now rarely reach even half this size); the American Plaice (Hippoglossoides platessoides); flounders such as the Winter Flounder (Pseudopleuronectes americanus); and the Petrale Sole (Eopsetta jordani). A very large female halibut may be 30 years old and can produce over 2 million small eggs. Because of the eggs' neutral buoyancy, the eggs typically float in midwater, sinking gradually as development proceeds. (Eschmeyer and Herald 1983; Robins and Ray 1986; Chapleau and Amaoka 1995)
Adult pleuronectids have the eyes and color pattern on the right side of the body. Like the hatchlings of other flatfishes, at an early age pleuronectid larvae begin to lean to one side as one eye (the left eye in the case of pleuronectids) migrates across the crown to a position beside the other eye. In addition, the front of the skull twists, bringing the jaws into a sideways position, and the side of the fish that faces down when it is in a resting position turns whitish. (Chapleau and Amaoka 1995)
Kambalalar (lat. Pleuronectidae) — kambalakimilər dəstəsinə aid balıq növü.
Kambalalar (lat. Pleuronectidae) — kambalakimilər dəstəsinə aid balıq növü.
Pleuronectidae és una família de peixos plans, la majoria de les espècies es troben al llit marí, tenen els ulls al costat dret.[1] Els Paralichthyidae en canvi tenen els ulls al costat esquerre.
Les seves aleta dorsal i aleta anals són llargues i contínues. Les femelles ponen ous que floten dins l'aigua fins que es desenvolupen les larves, i aquestes s'enfonsen al llit marí.[2]
Es troben als llits marins de tot el món, algunes espècies com l'halibut de l'Atlàntic (Hippoglossus hippoglossus) es poden trobar a fondàries de 2.000 metres. La seva alimentació en el cas de les espècies de mida petita és amb invertebrats mentre que les espècies grosses s'alimenten d'altres peixos i cefalòpodes també.
Inclouen peixos molt importants econòmicament.
El nom de la família deriva del grec: πλευρά (pleura), que significa "costella" o "costat", i νηκτόν (nekton), que significa "nefador".
En algunes classificacions les subfamílies Paralichthodinae, Poecilopsettinae, i Rhombosoleinae as'eleven al nivell de famílies.[3][4]
Segons FishBase hi ha 101 espècies en 41 gèneres i cinc subfamílies:[1]
Pleuronectidae és una família de peixos plans, la majoria de les espècies es troben al llit marí, tenen els ulls al costat dret. Els Paralichthyidae en canvi tenen els ulls al costat esquerre.
Les seves aleta dorsal i aleta anals són llargues i contínues. Les femelles ponen ous que floten dins l'aigua fins que es desenvolupen les larves, i aquestes s'enfonsen al llit marí.
Es troben als llits marins de tot el món, algunes espècies com l'halibut de l'Atlàntic (Hippoglossus hippoglossus) es poden trobar a fondàries de 2.000 metres. La seva alimentació en el cas de les espècies de mida petita és amb invertebrats mentre que les espècies grosses s'alimenten d'altres peixos i cefalòpodes també.
Inclouen peixos molt importants econòmicament.
El nom de la família deriva del grec: πλευρά (pleura), que significa "costella" o "costat", i νηκτόν (nekton), que significa "nefador".
Platýsovití (Pleuronectidae) je čeleď převážně mořských paprskoploutvých ryb, z řádu platýsů obývající zejména mořské dno od vod pobřežních po hloubky až 1800 m v chladných i teplých vodách. Čeleď zahrnuje 104 druhů ve 40 rodech. Živí se zejména jinými rybami a plži. Dosahují hmotností od několika gramů do desítek kilogramů a jsou hospodářsky významnou kategorií ryb.
Platýsovití se během života pohybují jednou stranou k mořskému dnu, v jejich případě vždy levou. Na druhou stranu těla se přesouvá druhé oko tedy na pravou. Nazývají se tedy též pravoocí platýsi. Mají diskovité tělo a s drobnými šupinami. Spodní, levá neboli slepá strana je obvykle bílá a svrchní pravá strana má barvu odvozenou od barvy mořského dna, do kterého se často zahrabávají.
Vyskytují se v teplých i chladných mořích.
Obrázky, zvuky či videa k tématu platýsovití ve Wikimedia Commons
Platýsovití (Pleuronectidae) je čeleď převážně mořských paprskoploutvých ryb, z řádu platýsů obývající zejména mořské dno od vod pobřežních po hloubky až 1800 m v chladných i teplých vodách. Čeleď zahrnuje 104 druhů ve 40 rodech. Živí se zejména jinými rybami a plži. Dosahují hmotností od několika gramů do desítek kilogramů a jsou hospodářsky významnou kategorií ryb.
Højrevendte fladfisk (Pleuronectidae) er en familie, som også kaldes flynderfamilien eller Rødspættefamilien. Selvom fiskearterne tilhører familien højrevendte fladfisk, udelukker det ikke at en større procentdel af fiskearten har begge øjne på venstre side.[1]
Familien indeholder mange kendte fisk f.eks.:
Højrevendte fladfisk (Pleuronectidae) er en familie, som også kaldes flynderfamilien eller Rødspættefamilien. Selvom fiskearterne tilhører familien højrevendte fladfisk, udelukker det ikke at en større procentdel af fiskearten har begge øjne på venstre side.
Familien indeholder mange kendte fisk f.eks.:
Skrubbe Platichthys flesus Rødspætte Pleuronectes platessa Hellefisk Reinhardtius hippoglossoides Helleflynder Hippoglossus hippoglossusDie Schollen oder Rechtsaugen-Flundern (Pleuronectidae) sind eine Familie der Plattfische. Schollen leben im Atlantik, im Indopazifik und dem Arktischen Ozean vom Flachwasser bis in einer Tiefe von 1000 Meter. Einige Arten leben auch im Süßwasser. Viele Schollenarten, wie die Scholle, der Heilbutt, der Schwarze Heilbutt und die Flunder sind beliebte Speisefische und werden kommerziell gefischt.
Beide Augen befinden sich auf der rechten Körperseite. Eine Ausnahme sind die Flundern, bei denen sich auch Exemplare finden, die beide Augen auf der linken Seite haben. Der Unterkiefer überragt den Oberkiefer. Schollen können die Farbe ihrer pigmentierten Oberseite dem Untergrund anpassen. Die Rückenflosse beginnt auf dem Kopf über dem oberen Auge. Die Bauchflossen sind symmetrisch. Adulte Tiere haben keine Schwimmblase. Das Seitenlinienorgan ist auf beiden Körperseiten gut entwickelt. Mit der Ausnahme von zwei Arten enthält das Dotter der Scholleneier keinen Öltropfen.
Schollen ernähren sich räuberisch von Fischen und größeren Wirbellosen.
Schollen zählen innerhalb der Plattfische zur Unterordnung Pleuronectoidei. Die früher in die Schollen gestellten Unterfamilien Paralichthodinae, Poecilopsettinae und Rhombosoleinae werden jetzt in vielen Systematiken in den Rang eigenständiger Familien gestellt. Die Schwestergruppe der Schollen sind die Scheinbutte (Paralichthyidae).
Es gibt etwa 60 Arten in mehr als 20 Gattungen und fünf Unterfamilien:[1]
Die Schollen oder Rechtsaugen-Flundern (Pleuronectidae) sind eine Familie der Plattfische. Schollen leben im Atlantik, im Indopazifik und dem Arktischen Ozean vom Flachwasser bis in einer Tiefe von 1000 Meter. Einige Arten leben auch im Süßwasser. Viele Schollenarten, wie die Scholle, der Heilbutt, der Schwarze Heilbutt und die Flunder sind beliebte Speisefische und werden kommerziell gefischt.
Pleksnė aba plekšnė (luotīnėškā: Pleuronectidae, onglėškā: Righteye flounders, vuokīškā: Schollen) īr žovės, katra prėgol plekšnēžoviu (Pleuronectiformes) būriō.
Pleksnės kūns īr papluokštos, abi aki tonkiausē īr dešėnie posie. Ikrūs nie tauka lašaliu. Pleksniu šeimuo prėgol aple 93 rūšis.
Koršiū mariūs gyven opės pleksnė (Platichthys flesus) a jūras pakrontiūs - jūras pleksnė (Pleuronectes platessa).
Tekst üüb Öömrang Skolen (Pleuronectidae) san en famile faan platfasker (Pleuronectiformes). Jo lewe uun flaak weeder, man enkelt slacher uk bit uun en jipde faan 1000 meetern. A miasten saan saaltweederfask. Enkelten haa en grat bedüüdang üs iidj.
Tu a skolen hiar amanbi 60 slacher uun ~30 sköölen.
Ammotretis - Atheresthes - Azygopus - Cleisthenes - Clidoderma - Colisteum - Embassichthys - Eopsetta - Errex - Glyptocephalus - Hippoglossoides - Hippoglossus - Hypsopsetta - Isopsetta - Lepidopsetta - Limanda - Liopsetta - Lyopsetta - Microstomus - Paralichthodes - Parophrys - Pelotretis - Peltorhamphus - Platichthys - Pleuronectes - Pleuronichthys - Psettichthys - Pseudopleuronectes - Reinhardtius - Rhombosolea - Samaris - Verasper
Skolen (Pleuronectidae) san en famile faan platfasker (Pleuronectiformes). Jo lewe uun flaak weeder, man enkelt slacher uk bit uun en jipde faan 1000 meetern. A miasten saan saaltweederfask. Enkelten haa en grat bedüüdang üs iidj.
Pleuronectidae, also known as righteye flounders, are a family of flounders. They are called "righteye flounders" because most species lie on the sea bottom on their left sides, with both eyes on their right sides.[1] The Paralichthyidae are the opposite, with their eyes on the left side. A small number of species in Pleuronectidae can also have their eyes on the left side, notably the members of the genus Platichthys.[2][3]
Their dorsal and anal fins are long and continuous, with the dorsal fin extending forward onto the head. Females lay eggs that float in mid-water until the larvae develop, and they sink to the bottom.[4]
They are found on the bottoms of oceans around the world, with some species, such as the Atlantic halibut, Hippoglossus hippoglossus, being found down to 2,000 m (6,600 ft). The smaller species eat sea-floor invertebrates such as polychaetes and crustaceans, but the larger righteye flounders, such as H. hippoglossus, which grows up to 4.7 m (15 ft) in length,[5] feed on other fishes and cephalopods, as well.
They include many important commercially fished species, including not only the various fish called flounders, but also the European plaice, the halibuts, the lemon sole, the common dab, the Pacific Dover sole, and the flukes.
The name of the family is derived from the Greek πλευρά (pleura), meaning "rib" or "side", and νηκτόν (nekton), meaning "swimming".
The family has four subfamilies:
In some classifications, the last three subfamilies are raised to the level of families.[6][7]
Atlantic halibut, Hippoglossus hippoglossus
Greenland halibut, Reinhardtius hippoglossoides
American plaice, H. platessoides
Witch, Glyptocephalus cynoglossus
Lemon sole, Microstomus kitt
Common dab, Limanda limanda
English sole, Parophrys vetulus
Pacific sand sole, Psettichthys melanostictus
Deepwater dab, Poecilopsetta beanii
Black flounder, Rhombosolea retiaria
.gif)
{{cite web}}: CS1 maint: others (link) Pleuronectidae, also known as righteye flounders, are a family of flounders. They are called "righteye flounders" because most species lie on the sea bottom on their left sides, with both eyes on their right sides. The Paralichthyidae are the opposite, with their eyes on the left side. A small number of species in Pleuronectidae can also have their eyes on the left side, notably the members of the genus Platichthys.
Their dorsal and anal fins are long and continuous, with the dorsal fin extending forward onto the head. Females lay eggs that float in mid-water until the larvae develop, and they sink to the bottom.
They are found on the bottoms of oceans around the world, with some species, such as the Atlantic halibut, Hippoglossus hippoglossus, being found down to 2,000 m (6,600 ft). The smaller species eat sea-floor invertebrates such as polychaetes and crustaceans, but the larger righteye flounders, such as H. hippoglossus, which grows up to 4.7 m (15 ft) in length, feed on other fishes and cephalopods, as well.
They include many important commercially fished species, including not only the various fish called flounders, but also the European plaice, the halibuts, the lemon sole, the common dab, the Pacific Dover sole, and the flukes.
The name of the family is derived from the Greek πλευρά (pleura), meaning "rib" or "side", and νηκτόν (nekton), meaning "swimming".
Los pleuronéctidos (Pleuronectidae) son una familia de peces incluida en el orden Pleuronectiformes, principalmente marinos aunque con algunas especies de estuarios e incluso de agua de río, distribuidos por todos los océanos.[1] Su nombre procede del griego: pleura (lado) + nekton (nadar).[2] Casi todas las especies tienen importancia pesquera.
Aparecen por primera vez en el registro fósil en el Eoceno inferior, durante el Terciario.[3]
Tienen ambos ojos normalmente en el lado derecho, preopérculo con un margen libre, aletas sin espinas, con la aleta dorsal extendiéndose sobre la cabeza; la vejiga natatoria está ausente en adultos.[1]
El lado que muestran hacia arriba está pigmentado, teniendo la capacidad de realizar espectaculares cambios de color con objeto de confundirse con el fondo marino donde se apoya, llegando incluso a imitar los dibujos de las piedras y otros rasgos.[1]
Son depredadores bentónicos de peces e invertebrados, algunos en fondos de más de 1000 m.[1]
Son desovadores pelágicos con abandono de la puesta; los huevos no tienen depósito de aceite en la yema.[1]
Según el Sistema Integrado de Información Taxonómica —ITIS—, la familia Pleuronectidae tendría 21 géneros agrupados en 5 subfamilias:[4]
Según el sistema «FishBase», en la familia Pleuronectidae entrarían como subfamilias una serie de taxones que en el sistema ITIS son consideradas familias aparte, más concretamente las subfamilias Paralichthodinae, Poecilopsettinae y Rhombosoleinae,[5] por lo que habría unos 40 géneros y más de 100 especies agrupados en las siguientes 4 subfamilias:[6]
Los pleuronéctidos (Pleuronectidae) son una familia de peces incluida en el orden Pleuronectiformes, principalmente marinos aunque con algunas especies de estuarios e incluso de agua de río, distribuidos por todos los océanos. Su nombre procede del griego: pleura (lado) + nekton (nadar). Casi todas las especies tienen importancia pesquera.
Aparecen por primera vez en el registro fósil en el Eoceno inferior, durante el Terciario.
Pleuronectidae arrain pleuronektiformeen familia da, mundu osoko ozeanoetan bizi dena. Familiak 103 espezie ditu, 40 generotan banaturik.[1] Hona hemen genero eta azpifamiliak:
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Pleuronectidae arrain pleuronektiformeen familia da, mundu osoko ozeanoetan bizi dena. Familiak 103 espezie ditu, 40 generotan banaturik. Hona hemen genero eta azpifamiliak:
Paralichthodinae Paralichthodes Pleuronectinae Acanthopsetta Atheresthes Cleisthenes Clidoderma Dexistes Embassichthys Eopsetta Glyptocephalus Hippoglossoides Hippoglossus Hypsopsetta Isopsetta Kareius Lepidopsetta Limanda Liopsetta Lyopsetta Microstomus Parophrys Platichthys Pleuronectes Pleuronichthys Psettichthys Pseudopleuronectes Reinhardtius Tanakius Verasper Poecilopsettinae Marleyella Nematops Poecilopsetta Rhombosoleinae Ammotretis Azygopus Colistium Oncopterus Pelotretis Peltorhamphus Psammodiscus Rhombosolea TaratretisOikeasilmäkampelat (Pleuronectidae) on kampelakaloihin kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan kaikista valtameristä. Monet oikeasilmäkampelalajeista ovat merkittäviä ruokakaloja.
Varhaisimmat oikeasilmäkampeloiden heimoon kuuluvien lajien fossiilit on ajoitettu eoseenikaudelle. Heimoon kuuluvien sukujen ja lajien määrä vaihtelee eri lähteissä. Heimo voidaan jakaa viiteen alaheimoon Eopsettinae, Hippoglossinae, Hippoglossoidinae, Lyopsettinae ja Pleuronectinae, jolloin sukuja heimossa on 23 ja lajeja noin 60. Nykyään alaheimot Paralichthodinae, Poecilopsettinae ja Rhombosoleinae luetaan omiksi heimoikseen, mutta jos ne luetaan kuuluvaksi oikeasilmäkampeloihin on heimossa 39 sukua ja noin 103 lajia.[2][1]
Oikeasilmäkampelat ovat ovaalinmallisia ja litteähköjä kaloja. Suurimmat lajit voivat saavuttaa 3 metrin pituuden. Silmät sijaitsevat kalan oikealla kyljellä. Selkäevä ja peräevä ovat heimon lajeilla pitkät ja selkäevä ulottuu päähän. Pyrstöevä ei ole yhtyyt selkä- ja peräevien kanssa ja vatsaevät ovat symmetriset. Kylkiviiva on hyvin kehittynyt. Oikeasilmäkampeloiden suu on suuri ja hampaat melko kookkaat. Aikuisilta kaloilta puuttuu uimarakko. Heimon lajit kykenevät vaihtamaan väritystään pohjan mukaiseksi.[2][1][3][4]
Oikeasilmäkampelalajeja tavataan Pohjoisesta jäämerestä, Atlantista, Tyynestämerestä ja Intian valtamerestä. Suurin osa lajeista elää kylmissä tai lauhkeissa vesissä, mutta tunnetaan myös trooppisten vesien lajeja. Ne ovat pääasiassa mereisiä, mutta kykenevät selviämän myös murtovesissä ja toisinaan myös makeissa vesissä. Heimon kalat elävät lähellä pohjaa matalista vesistä aina yli 1 000 metrin syvyyteen. Oikeasilmäkampeloiden ravintoa ovat kalat ja selkärangattomat eläimet. Monet heimon lajeista, kuten ruijanpallas (Hippoglossus hippoglossus), grönlanninpallas (Reinhardtius hippoglossoides), kampela (Platichthys flesus) ja mustaselkäkampela (Pseudopleuronectes americanus), ovat merkittäviä ruokakaloja.[2][1][3][4]
Oikeasilmäkampelat (Pleuronectidae) on kampelakaloihin kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan kaikista valtameristä. Monet oikeasilmäkampelalajeista ovat merkittäviä ruokakaloja.
Les Pleuronectidae sont une famille de poissons plats incluant notamment les plies, les limandes, les flets et les flétans.
Ce sont des poissons essentiellement marins et parfois estuariens ; on en trouve dans tous les principaux bassins océaniques du monde, y compris polaires, de la surface à plus de 1 000 m de profondeur[1].
L'ensemble des poissons de ce taxon possède un corps aplati asymétrique et leurs yeux sont sur un même côté de ce corps (généralement le côté droit). Le flanc pigmenté est capable de changer de couleur, dans des proportions parfois remarquables. Ils sont dépourvus de vessie natatoire. Les nageoires ne sont soutenues que par des rayons mous et aucune épine osseuse ; la nageoire dorsale s'étend jusqu'à la tête[1].
Presque toutes les espèces sont comestibles et exploitées commercialement[1].
Selon World Register of Marine Species (27 juillet 2016)[2] :
Limande commune (Limanda limanda).
Flet (Platichthys flesus).
Carrelet (Pleuronectes platessa).
Les Pleuronectidae sont une famille de poissons plats incluant notamment les plies, les limandes, les flets et les flétans.
A dos pleuronéctidos (Pleuronectidae) é unha familia de peixes teleósteos acantopterixios da orde dos pleuronectiformes.
Comprende numerosas especies principalmente mariñas, aínda que algunhas son habitantes de estuarios e incluso dos ríos, que están distribuídas por todos os océanos.[1]
O seu nome deriva do do seu xénero tipo, Pleuronectes, co sufixo do latín científico -idae, propio dos nomes das familias de animais. Pola súa parte, Pleuronectes deriva dos termos do grego antigo πλευρά pleurá, "costado", "lado", "flanco" e νηκτόν nēktón "acto de nadar", "natación", derivado do verbo νήχειν nḗchein, "nadar", pola forma característica de nadar de lado.
A maioría das súa especies viven sobre o fondo mariño, e teñen os ollos situados no costado dereito.[2]
Os pleuronéctidos apareceron por pormeira vez no rexistro fósil no paleoceno, hai uns 65 millóns de anos, durante o paleóxeno ou terciario temperán.[3][4]
Case todas as especies da familia teñen importancia pesqueira, entre eles as sollas e os fletáns ou hipoglosos.
Teñen ambos os ollos normalmente no lado dereito, o preopérculo cunha marxe libre, aletas sen espiñas, coa dorsal estendéndose sobre a cabeza; a vexiga natatoria está ausente nos adultos.[1]
O lado que mostran cara a arriba está pigmentado, tendo a capacidade de realizar espectaculares cambios de cor co obxecto de confundirse co fondo mariño onde se apoia, chegando incluso a imitar os debuxos das pedras e outros trazos.[1]
Son depredadores bentónicos de peixes e invertebrados, algúns, como o halibut, en fondos de máis de 1000 m.[1]
Son desovadores peláxicos con abandono da posta; os ovos non teñen depósito de aceite na xema.[1]
Segundo o Sistema Integrado de Información Taxonómica (ITIS), a familia dos pleuronéctidos tería 21 xéneros agrupados en 5 subfamilias:[5]
Segundo o sistema FishBase, na familia dos pleuronéctidos entrarían como subfamilias unha serie de taxons que no sistema ITIS son considerados como familias á parte, máis concretamente as subfamilias dos Paralichthodinae, Poecilopsettinae e Rhombosoleinae,[6] polo que habería uns 40 xéneros e máis de 100 especies agrupadas nas seguintes 4 subfamilias:[1]
Nota: o WoRMS admite, ademais, o xénero Lyospsetta (que tamén admite o SIIT), dentro da subfamilia dos Pleuronectinae.[7]
A dos pleuronéctidos (Pleuronectidae) é unha familia de peixes teleósteos acantopterixios da orde dos pleuronectiformes.
Comprende numerosas especies principalmente mariñas, aínda que algunhas son habitantes de estuarios e incluso dos ríos, que están distribuídas por todos os océanos.
O seu nome deriva do do seu xénero tipo, Pleuronectes, co sufixo do latín científico -idae, propio dos nomes das familias de animais. Pola súa parte, Pleuronectes deriva dos termos do grego antigo πλευρά pleurá, "costado", "lado", "flanco" e νηκτόν nēktón "acto de nadar", "natación", derivado do verbo νήχειν nḗchein, "nadar", pola forma característica de nadar de lado.
A maioría das súa especies viven sobre o fondo mariño, e teñen os ollos situados no costado dereito.
Os pleuronéctidos apareceron por pormeira vez no rexistro fósil no paleoceno, hai uns 65 millóns de anos, durante o paleóxeno ou terciario temperán.
Case todas as especies da familia teñen importancia pesqueira, entre eles as sollas e os fletáns ou hipoglosos.
Pleuronectidae è una famiglia di pesci piatti appartenenti all'ordine Pleuronectiformes.
Il nome scientifico di questa famiglia deriva dalle parole greche pleura (lato) e nekton (nuotare), cioè "nuotatori su un lato", dovuto alla particolare conformazione fisica di questi pesci, che nuotano, cacciano e si mimetizzano appoggiandosi sempre sul lato sinistro del corpo. A causa di questa postura, durante lo sviluppo larvale l'occhio sinistro si sposta, migrando a fianco di quello destro, per evitare di essere abraso dal contatto con il fondo.
Visto dall'alto, il corpo è ovaloide, piatto, con bocca e occhi sporgenti. Le pinne pettorali e ventrali sono piccole, l'anale inizia subito dopo l'ano e arriva al peduncolo caudale. La pinna dorsale si estende dalla testa alla coda. La pinna caudale è grande.
Il fianco destro è bruno, con capacità di cambiare colore (in alcune specie) per mimetizzarsi meglio con il fondo circostante. Quello sinistro è chiaro e uniforme.
Il modo di nuotare è tipico: dorsale e anale ondeggiano, la coda dà qualche colpo, e il corpo si sposta orizzontalmente, a volte lasciando deboli tracce sulla sabbia.
Le dimensioni variano da poche decine di centimetri a 2,5 metri. Sono pesci molto longevi; l'Halibut può raggiungere i 50 anni di età.
I Pleuronectidi sono diffusi sui fondali dei tre oceani e del Mare Artico; occasionalmente si spingono anche in acque salmastre e dolci.
Molte specie sono oggetto di pesca intensiva perché fonte di cibo per l'uomo. Le tecniche di pesca utilizzate comprendono quasi sempre l'uso di reti a strascico, come la tartana o, se il fondale lo consente, il rapido. Molto conosciuti e apprezzati per le delicate carni magre sono l'Halibut, la passera di mare e alcune sogliole.
La famiglia comprende un gran numero di specie suddivise in cinque sottofamiglie:
Pleuronectidae è una famiglia di pesci piatti appartenenti all'ordine Pleuronectiformes.
Plekšninės (Pleuronectidae) – plekšniažuvių (Pleuronectiformes) būrio žuvų šeima. Abi akys dažniausiai dešinėje pusėje. Ikreliuose nėra riebalinių lašelių. Šeimoje yra 39 gentys ir apie 93 rūšys.
Lietuvos pajūryje aptinkamos šios rūšys:
Kitos plekšninės žuvys:
Šeima skirstoma į 5 pošeimius, 41 gentį ir 101 rūšį. Kai kurie sistematikai Paralichthodinae, Poecilopsettinae ir Rhombosoleinae pošeimius išskiria į savarankiškas šeimas.
Raudonoji plekšnė (Glyptocephalus cynoglossus)
Paltusinė plekšnė (Hippoglossoides platessoides)
Atlantinis paltusas (Hippoglossus hippoglossus)
Paprastoji gelsvapelekė plekšnė (Limanda limanda)
Europinė mažažiotė plekšnė (Microstomus kitt)
Naujosios Zelandijos rombaliežuvis (Peltorhamphus novaezeelandiae)
Jūrinė plekšnė (Pleuronectes platessa)
Poecilopsetta beanii
Juodasis paltusas (Reinhardtius hippoglossoides)
Gelsvoji liežuvinė plekšnė (Rhombosolea leporina)
Juodoji liežuvinė plekšnė (Rhombosolea retiaria)
Plekšninės (Pleuronectidae) – plekšniažuvių (Pleuronectiformes) būrio žuvų šeima. Abi akys dažniausiai dešinėje pusėje. Ikreliuose nėra riebalinių lašelių. Šeimoje yra 39 gentys ir apie 93 rūšys.
Lietuvos pajūryje aptinkamos šios rūšys:
Limanda, arba gelsvapelekė plekšnė (Limanda limanda) Upinė plekšnė (Platichthys flesus) Jūrinė plekšnė (Pleuronectes platessa)Kitos plekšninės žuvys:
Baltasis paltusas (Hippoglossus hippoglossus)De Schollen (Pleuronectidae) zijn een familie in de orde van de Platvissen (Pleuronectiformes).
De Schollen (Pleuronectidae) zijn een familie in de orde van de Platvissen (Pleuronectiformes).
Flyndrefamilien (Pleuronectidae) er en gruppe flyndrefisker. De omtrent 60 artene i gruppen er høyrevendte (har øynene på høyre side av kroppen), men det forekommer individer som er venstrevendte. De er bunnfisker, enkelte arter helt ned til 2000 m dyp.
Inndelingen i denne artikkelen bygger på Nelson (2006).[1] I Nelson (1994), som blant annet FishBase[2] bruker som hovedreferanse, blir gruppene Paralichthodinae, Poecilopsettinae og Rhombosoleinae regnet som undergrupper av flyndrefamilien.
Flyndrefamilien (Pleuronectidae) er en gruppe flyndrefisker. De omtrent 60 artene i gruppen er høyrevendte (har øynene på høyre side av kroppen), men det forekommer individer som er venstrevendte. De er bunnfisker, enkelte arter helt ned til 2000 m dyp.
Multimedia w Wikimedia Commons Flądrowate[2][3], flądry prawooczne[potrzebny przypis] (Pleuronectidae) – rodzina ryb flądrokształtnych. Większość gatunków morskich, niektóre wpływają do wód słonawych, rzadko spotykane w wodach słodkich. Mają duże znaczenie gospodarcze ze względu na smaczne mięso.
Ocean Arktyczny, Indyjski, Spokojny i Atlantycki. W Bałtyku występuje gładzica, niegładzica, stornia i zimnica.
Cechuje je asymetryczna budowa ciała. Większość ma oczy położone po prawej stronie (stąd nazwa flądry prawooczne). Długa płetwa grzbietowa zachodzi na głowę. Prowadzą przydenny tryb życia odpoczywając na lewym boku. Mniejsze gatunki żywią się przydennymi bezkręgowcami, natomiast większe zjadają również ryby. Osiągają przeciętnie 30 – 40 cm długości. Największy przedstawiciel rodziny: halibut biały (Hippoglossus hippoglossus) osiąga 2,4 m długości i maksymalną wagę 320 kg. Ikra składana jest w wodach pelagialnych.
Rodzaje zaliczane do tej rodziny [4] są zgrupowane w podrodzinach Paralichthodinae, Pleuronectinae, Poecilopsettinae, Rhombosoleinae:
Acanthopsetta — Ammotretis — Atheresthes — Azygopus — Cleisthenes — Clidoderma — Colistium — Dexistes — Embassichthys — Eopsetta — Glyptocephalus — Hippoglossoides — Hippoglossus — Hypsopsetta — Isopsetta — Hypsopsetta — Lepidopsetta — Limanda — Liopsetta — Lyopsetta — Marleyella — Microstomus — Nematops — Oncopterus — Paralichthodes — Parophrys — Pelotretis — Peltorhamphus — Platichthys — Pleuronectes — Pleuronichthys — Poecilopsetta — Psammodiscus — Psettichthys — Pseudopleuronectes — Reinhardtius — Rhombosolea — Tanakius — Taratretis — Verasper
Flądrowate, flądry prawooczne[potrzebny przypis] (Pleuronectidae) – rodzina ryb flądrokształtnych. Większość gatunków morskich, niektóre wpływają do wód słonawych, rzadko spotykane w wodach słodkich. Mają duże znaczenie gospodarcze ze względu na smaczne mięso.
Pleuronectidae é uma família de peixes actinopterígeos pertencentes à ordem Pleuronectiformes. Seu nome vem das palavras em grego pleura, ou lado, e nekton, nadador; ou literalmente, o que nada de lado.
O grupo é característico de água salgada embora um número reduzido de espécies possa surgir em água doce ou salobra. Podem ocorrer em todos os oceanos, excepto o Oceano Antártico, até profundidades de 1000 metros. O achatamento dos pleurinectídeos faz-se pelo lado direito. As barbatanas não apresentam raios e a barbatana dorsal prolonga-se pela cabeça. Os adultos não possuem bexiga natatória. Os pleurinectídeos são predadores de peixes e invertebrados bentónicos, que caçam de emboscada com o auxílio das suas capacidades de camuflagem. O grupo é constituido por 93 espécies, classificadas em 39 géneros, quase todas com interesse comercial para a indústria pesqueira.
Os pleurinectídeos surgiram no Eocénico.
Acanthopsetta
Ammotretis
Atheresthes
Azygopus
Clidoderma
Colistium
Cleisthenes
Clidoderma
Colisteum
Dexistes
Embassichthys
Eopsetta
Errex
Glyptocephalus
Hippoglossoides
Hippoglossus
Hypsopsetta
Isopsetta
Lepidopsetta
Limanda
Liopsetta
Lyopsetta
Marleyella
Microstomus
Nematops
Oncopterus
Paralichthodes
Parophrys
Pelotretis
Peltorhamphus
Platichthys
Pleuronectes
Pleuronichthys
Poecilopsetta
Psammodiscus
Psettichthys
Pseudopleuronectes
Reinhardtius
Rhombosolea
Samaris
Samariscus
Tanakius
Taratretis
Verasper
Pleuronectidae é uma família de peixes actinopterígeos pertencentes à ordem Pleuronectiformes. Seu nome vem das palavras em grego pleura, ou lado, e nekton, nadador; ou literalmente, o que nada de lado.
O grupo é característico de água salgada embora um número reduzido de espécies possa surgir em água doce ou salobra. Podem ocorrer em todos os oceanos, excepto o Oceano Antártico, até profundidades de 1000 metros. O achatamento dos pleurinectídeos faz-se pelo lado direito. As barbatanas não apresentam raios e a barbatana dorsal prolonga-se pela cabeça. Os adultos não possuem bexiga natatória. Os pleurinectídeos são predadores de peixes e invertebrados bentónicos, que caçam de emboscada com o auxílio das suas capacidades de camuflagem. O grupo é constituido por 93 espécies, classificadas em 39 géneros, quase todas com interesse comercial para a indústria pesqueira.
Os pleurinectídeos surgiram no Eocénico.
Eopsettinae
Hippoglossinae
Hippoglossoidinae
Lyopsettinae
Paralichthodinae
Pleuronectinae
Poecilopsettinae
Rhombosoleinae
Za rodove glej članek
Bokoplavutarice (znanstveno ime Pleuronectidae) je družina morskih rib, razširjenih v vseh morjih in oceanih sveta.
Zanimivo pri bokoplavutaricah je, da so ob rojstvu vse te ribe bočno somerne, že čez nekaj dni pa se začne eno oko pomikati proti drugemu. Pri nekaterih vrstah se na eno stran zasukajo tudi usta, ena prsna plavut pa zakrni. Ribe že po nekaj dneh ležejo na dno, zaradi česar se ta proces še pospeši. Stran, na kateri riba leži začne tudi izgubljati pigment in postane svetlejša, zgornja stran pa postane temno obarvana. Glede na to, na katero stran zleze oko ločimo ribe na leve in desne, pri eni vrsti pa so lahko tako ene kot druge.
Pri bokoplavutaricah se prsne in predrepne plavuti združijo in potekajo po celi dolžini hrbta, prav tako pa po celi dolžini poteka hrbtna plavut. Samice ikre odlagajo v vodo, kjer te prosto plavajo dokler se ne razvijejo, zarod pa pade na morsko dno, kjer se začne prehranjevati.[1].
Po večini bokoplavutarice živijo v plitvejših morjih, čeprav je nekatere vrste, na primer Navadni jezik (Hippoglossus hippoglossus) moč najti celo do 2000 m globoko. Ta vrsta povprečno doseže do 2,5 m v dolžino [1]. Po večini so bokoplavutarice mesojede ribe, nekatere med njimi pa so veliki plenilci.
Pacifiški jezik (Hippoglossus stenolepsis), na primer, lahko doseže starost 35 let in lahko tehta do 210 kg, vendar so samci te vrste rib precej manjši in le redko dosežejo več kot 20 kg.
V tej družini je nekaj gospodarsko pomembnih vrst, kot so navadni jezik, navadna plošča, morski list, pacifiški jezik pa predstavlja gospodarsko tako pomembno ribo, da jo je izlov resno ogrozil. Prav zato je lov na to vrsto rib redno nadzorovan in občasno celo popolnoma prepovedan.
Po nekaterih klasifikacijah poddružine Paralichthodinae, Poecilopsettinae ter Rhombosoleinae uvrščajo v samostojne družine[2][3]
Po podatkih FishBase obstaja 101 vrsta bokoplavutaric v 41 rodovih in petih poddružinah:
Bokoplavutarice (znanstveno ime Pleuronectidae) je družina morskih rib, razširjenih v vseh morjih in oceanih sveta.
Zanimivo pri bokoplavutaricah je, da so ob rojstvu vse te ribe bočno somerne, že čez nekaj dni pa se začne eno oko pomikati proti drugemu. Pri nekaterih vrstah se na eno stran zasukajo tudi usta, ena prsna plavut pa zakrni. Ribe že po nekaj dneh ležejo na dno, zaradi česar se ta proces še pospeši. Stran, na kateri riba leži začne tudi izgubljati pigment in postane svetlejša, zgornja stran pa postane temno obarvana. Glede na to, na katero stran zleze oko ločimo ribe na leve in desne, pri eni vrsti pa so lahko tako ene kot druge.
Pri bokoplavutaricah se prsne in predrepne plavuti združijo in potekajo po celi dolžini hrbta, prav tako pa po celi dolžini poteka hrbtna plavut. Samice ikre odlagajo v vodo, kjer te prosto plavajo dokler se ne razvijejo, zarod pa pade na morsko dno, kjer se začne prehranjevati..
Po večini bokoplavutarice živijo v plitvejših morjih, čeprav je nekatere vrste, na primer Navadni jezik (Hippoglossus hippoglossus) moč najti celo do 2000 m globoko. Ta vrsta povprečno doseže do 2,5 m v dolžino . Po večini so bokoplavutarice mesojede ribe, nekatere med njimi pa so veliki plenilci.
Pacifiški jezik (Hippoglossus stenolepsis), na primer, lahko doseže starost 35 let in lahko tehta do 210 kg, vendar so samci te vrste rib precej manjši in le redko dosežejo več kot 20 kg.
V tej družini je nekaj gospodarsko pomembnih vrst, kot so navadni jezik, navadna plošča, morski list, pacifiški jezik pa predstavlja gospodarsko tako pomembno ribo, da jo je izlov resno ogrozil. Prav zato je lov na to vrsto rib redno nadzorovan in občasno celo popolnoma prepovedan.
Flundrefiskar (Pleuronectidae[1]) är en familj av fiskar. Flundrefiskar ingår i ordningen plattfiskar (Pleuronectiformes).[1][2][3] Enligt Catalogue of Life omfattar familjen Pleuronectidae 104 arter[1].
Familjens medlemmar förekommer främst i havet men några arter vistas i bräckt vatten och ett fåtal kan hittas i sötvatten. Havslevande flundrefiskar saknas bara i Antarktiska oceanen. Hos vuxna exemplar ligger båda ögon vanligen på kroppens högra sida. Dessutom saknar vuxna flundrefiskar simblåsa. Den högra sidan av bålen har pigment och den kan anpassa sig till undergrundens färg. Ryggfenan börjar ofta på huvudet och går över nästan hela ryggen. Arterna jagar andra fiskar och ryggradslösa djur som lever nära havets botten. Flundrefiskar vistas allmänt i havsområden som är upp till 1000 meter djupa. Enligt en taxonomisk studie från 1998 fördelas arterna på tre underfamiljer Poecilopsettinae, Rhombosoleinae och Paralichthodinae.[3]
Wikimedia Commons har media som rör Flundrefiskar.
Wikispecies har information om Pleuronectidae.
Denna fiskrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Flundrefiskar (Pleuronectidae) är en familj av fiskar. Flundrefiskar ingår i ordningen plattfiskar (Pleuronectiformes). Enligt Catalogue of Life omfattar familjen Pleuronectidae 104 arter.
Familjens medlemmar förekommer främst i havet men några arter vistas i bräckt vatten och ett fåtal kan hittas i sötvatten. Havslevande flundrefiskar saknas bara i Antarktiska oceanen. Hos vuxna exemplar ligger båda ögon vanligen på kroppens högra sida. Dessutom saknar vuxna flundrefiskar simblåsa. Den högra sidan av bålen har pigment och den kan anpassa sig till undergrundens färg. Ryggfenan börjar ofta på huvudet och går över nästan hela ryggen. Arterna jagar andra fiskar och ryggradslösa djur som lever nära havets botten. Flundrefiskar vistas allmänt i havsområden som är upp till 1000 meter djupa. Enligt en taxonomisk studie från 1998 fördelas arterna på tre underfamiljer Poecilopsettinae, Rhombosoleinae och Paralichthodinae.
Pleuronectidae là một họ cá thân bẹt. Chúng được gọi là Cá bơn mắt phải vì hầu hết các loài nằm ở đáy biển trên phần bên phải của chúng với cả hai mắt ở phần phải.[1]
Vây lưng và vây hậu môn của chúng dài và liên tục, với vây lưng kéo dài về phía trước vào đầu. Cá cái đẻ trứng nổi giữa nước cho đến khi ấu trùng phát triển, và chúng chìm xuống đáy.[2]
Phân họ Paralichthodinae
Phân họ Pleuronectinae
Phân họ Poecilopsettinae
Phân họ Rhombosoleinae
Bài viết Lớp Cá vây tia này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Pleuronectidae là một họ cá thân bẹt. Chúng được gọi là Cá bơn mắt phải vì hầu hết các loài nằm ở đáy biển trên phần bên phải của chúng với cả hai mắt ở phần phải.
Vây lưng và vây hậu môn của chúng dài và liên tục, với vây lưng kéo dài về phía trước vào đầu. Cá cái đẻ trứng nổi giữa nước cho đến khi ấu trùng phát triển, và chúng chìm xuống đáy.
鰈科（學名：Pleuronectidae）是輻鰭魚綱鰈亞目的其中一科，特點是這科的物種主要（>90%）[2]均用其左側躺在海底，兩眼都擠到右側[1]。與牠們相反的是牙鮃科（Paralichthyidae）：牠們是用其右側躺在海底，兩眼都擠到左側去。
鰈科物種的背鰭跟尾鰭均是長而連續，而背鰭更往頭部延伸。雌性在水中央產卵，而卵要孵化後才會沉到海底去[3]。
本科魚類分布於全球各大洋。
由沿岸淺水域至水深1000公尺的海域。
鰈科物種的特點是其魚體扁平。其本上大多數物種的兩眼都擠到右側，用其左側躺在海底[1]；但亦有個別個體發生侧面逆位(reversal of sides)現像，眼球及有色侧面等移向顺位个体的相对侧面[4]。因此，學術出版一般不會使用「左側」、「右側」，而用「順側」、「盲側」作分別。
鰈科物種的前鰓蓋骨邊緣明顯游離，各鰭無硬棘，背鰭向前延伸至少達眼之上方。背鰭末端完全與尾鰭分離，口端位，上下頷在眼側平直，在盲側成弧形。盲側齒發達，側線單一，前部直走或成弧形。
在某些分類，牙鰈亞科（Paralichthodinae）、瓦鰈亞科（Poecilopsettinae）及菱鰈亞科（Rhombosoleinae）被提升至跟鰈科同級[5][6]，亦有其他分類不再細分作四個亞科。
以下為鰈科之下的29個屬：
本科魚屬於夜行性底棲性魚類，屬肉食性，以小魚、甲殼類及無脊椎動物為食。幼魚期兩眼位於不同側，行浮游生活，成長後變態並轉為底棲性，體色隨環境而改變。
肉質佳，部分種類產量大，為重要的經濟魚類。
Atlantic halibut, Hippoglossus hippoglossus
Greenland halibut, Reinhardtius hippoglossoides
American plaice, Hippoglossoides platessoides
Witch, Glyptocephalus cynoglossus
Lemon sole, Microstomus kitt
Common dab, Limanda limanda
English sole, Parophrys vetulus
Pacific sand sole, Psettichthys melanostictus
鰈科（學名：Pleuronectidae）是輻鰭魚綱鰈亞目的其中一科，特點是這科的物種主要（>90%）均用其左側躺在海底，兩眼都擠到右側。與牠們相反的是牙鮃科（Paralichthyidae）：牠們是用其右側躺在海底，兩眼都擠到左側去。
この項目では、魚のカレイについて説明しています。 
ムシガレイ亜科 Eopsettinae
オヒョウ亜科 Hippoglossinae
トウガレイ亜科 Lyopsettinae
ベロガレイ亜科 Samarina
パラリクトデス亜科 Paralichthodinae
カレイ亜科 Pleuronectinae
カワラガレイ亜科 Rhombosoleinae
カレイ（鰈）は、カレイ目 カレイ科に分類される魚類の総称である。
砂や泥の海底に生息し、海底に潜むのに適した平たい体をしており、目が体の右側の面に2つともある特徴的な形態をしている。北極海、太平洋、インド洋、大西洋の沿岸の浅い海から水深 1000 m の深海までに生息する海水魚。汽水に生息する種もいる。
5亜科から7亜科に分類され、世界で100種ほどが知られる。日本近海で獲れるものでは、マガレイ、マコガレイ、ババガレイ（ナメタガレイ）、ホシガレイ、メイタガレイ、アカガレイ、イシガレイ、オヒョウなど数十種が含まれる。
体は平たく、両目は、ヌマガレイなどの一部の例外を除き、原則として体の右側の面に集まっている。逆にヒラメ類では、目は体の左側側面に集まる。しかし、個別の個体では偶発的に逆となる変異現象（reversal of sides）がある。両目のある側を上にして海底に横向きになり、砂や泥に潜るなどして潜む。体の目のある側は黒褐色から褐色。特有の斑点を持つものもある。この体色は体表にたくさん散らばっている色素細胞である黒色素胞（メラノフォア）の大きさを変えることにより、周囲の環境に合わせて変えることができ、保護色となる。両目のない側は白色。背ビレと尻ビレが長く、背ビレは頭部からはじまり尾ビレの根元まで、尻ビレは、頭部のそばにある小さな腹ビレから尾ビレの根元まで続く。
幼生は目が普通の魚と同様に左右に分かれて付いており、体も平たくない。成長とともに変態し、目がだんだんと右側に移動していき、体が平たくなり、また浮き袋がなくなり底生の成体となる。カレイは概して長寿命で、ヨーロッパ産の1種 プレイス (European plaice) で50年、オヒョウで40年などの記録がある。
主に肉食性で、小魚や海底の無脊椎動物を食べるが、似たような外見でフィッシュイーターであるヒラメとは異なり、捕食行動はやや大雑把である。そのため、ヒラメ釣りでは生き餌の小魚や俊敏な動きのルアーを用いるのに対し、カレイ釣りではゴカイ・イソメのほか、鈍重な動きのワームを用いる。
日本語の「かれい」は「唐鱏」（からえい）または「涸れ鱏」の転訛とされる[1]。「鰈」の「枼」は葉に由来し薄いものの意[2]。王が魚を半分食べたところを水に放すと泳ぎだしたとの中国の故事から「王余魚[3]、王餘魚[4]」とも書くが、ヒラメをも含めた言い方である。このほか「鰕魿」[3]、「嘉列乙」[5]、「嘉鰈」[5]、「魪[6]」、「鮙[7]」、「鰜魚[8]」などの漢字表記もある。
漢名は「鰈」であるが、ヒラメとの混称で「偏口魚」、「比目魚」などとも呼ばれる。
カレイはフランス語ではリマンド (limande)。英語では、カレイ、ヒラメ、シタビラメなどカレイ目の魚を "flatfish" と総称する。そのうち、カレイ、ヒラメは「flounder」と呼び、体の右側に目が寄っているカレイ科などの魚を、「righteye flounder」、ヒラメ科、ダルマガレイ科などの目が左側に寄っているものを「lefteye flounder」と呼ぶ。カレイ科のうち、オヒョウ類を特に「halibut」と呼ぶが、その区別はあいまいである。また、ウシノシタ科などに用いられる「sole」を名の一部に持つカレイ科の魚も少なくない。
カレイ科は5亜科から7亜科に分けられる、主な種は下記の通りである（属、種はともに一部）。
カレイ目には、カレイ科以外でも「〜カレイ」の名で呼ばれる種は多い。ヒラメ科のアラメガレイ、テンジクガレイ、メガレイ、ダルマガレイ科のダルマガレイ、トゲダルマガレイ、コウベダルマガレイ、ヤリガレイなど。これらはヒラメを参照。また、地方名ではウシノシタ科のクロウシノシタをスジガレイやニジリガレイなどと呼ぶ例もある。
アカガレイ属 学名 Hippoglossoides
体高が低く、片方の目が頭部の上端に寄っている。口が大きい。
白身が美味で、食用にする。日本では、刺身 (新鮮な物に限る)、寿司、煮付け、焼き物、揚げ物などさまざまな料理に用いられる。また、冬のカレイ、特に産卵前の時期のメスは大きな卵巣をもっており、子持ちガレイと呼ばれ、甘辛く煮付けたものが日本の冬の味覚として好まれる。干物、特に一夜干しもよく行われる。日本料理では多くの場合、魚の頭を左に配膳するのに対し、頭を右に配膳する珍しい魚でもある。中華料理では、唐揚げ、蒸し魚、煮魚などとして食べられている。またソウハチガレイ、ババガレイの干物は数ある魚類の干物の中でも非常に美味である。
カレイは、浜田市（島根県）の市の魚に指定され、「どんちっちかれいカレー」というレトルトカレーが発売された。
カレイは人気の高い食用魚であるが、寿命が長い分、成長が遅く、大きく育てるには長い年月が必要であるため、養殖に適しているとは言いがたい。そのため、出荷サイズまでの養殖はほとんど行われていないが、親魚から採取した卵を孵化させ、稚魚になるまで育ててから放流する試みが行われ、種類によっては一定の成果を得ている。特に市場価値の高いマツカワなどは2000年代から養殖も行われている。[1]
子持ちカレイに強いアレルギーをもつ人がいる[14]。これはカレイの魚卵蛋白に由来する抗原によるアレルギーで、蕁麻疹やアナフェラキシーを起こす[14]。この子持ちカレイのアレルギーは、牛肉や豚肉にも交差反応を起こすことが知られ、高い確率で牛肉や豚肉の摂取によってもアレルギー反応を起こす[14]。ただしAB型やB型の血液型の人にはこれらのアレルギー症状をもつ比率が極めて低いことが知られる[14]。これらのアレルギーの原因は、過去にマダニに噛まれたことにより、マダニの唾液腺に存在するgalactose-α-1, 3-galactose（以下α-gal）によって対象者の免疫が感作されたことが原因であると推測されている[14]。なお、このα-galに対してアレルギーを持つ人は、上記の子持ちカレイや牛肉、豚肉の他、セツキシマブにもアレルギーを呈する（セツキシマブの分子構造にα-galが存在するため）[14]。
가자미는 가자미목에 속하는 가자미과(학명: Pleuronectes Platessa, 영어: European plaice, flat fish) 물고기의 총칭이다.
몸은 계란형이고 한쪽이 거무스름하고 다른 쪽은 희다. 생김새는 넙치와 유사하나 눈의 방향이 다르다. 눈이 오른쪽에 몰려 있으면 가자미이고 왼쪽에 몰려 있으면 넙치이다. 검은쪽에 두 눈이 접근해 있으며, 눈이 있는 쪽을 위로 향하고 바다 밑에서 산다. 또 눈이 있는 쪽은 주위의 색조에 따라 변색하여 보호색이 되는 종류도 많다. 성어가 되면 몸 좌우의 모양이나 빛깔이 다르지만, 치어의 경우는 부화 당시 머리 양측에 눈이 한 개씩 있다. 그러나 성장함에 따라 왼쪽 눈이 머리의 배면을 돌아 오른쪽 눈에 접근해 온다. 이 때부터 치어는 몸의 오른쪽을 위로 해서 바닥에 눕게 되며, 몸빛깔도 좌우가 각각 달라진다. 미성숙기에는 암수가 같은 상태로 성장하지만 성숙 후에는 암컷이 1-5cm 더 크다. 성비도 나이가 많아질수록 암컷이 많다. 이는 수컷이 암컷보다 단명하다는 것을 보여 준다.
먹이는 대체로 눈이 한쪽으로 모이기 이전 단계에서는 플랑크톤을 먹고, 눈의 이동이 끝나면 밑바닥 생활을 하면서 모래 속에 사는 작은 갑각류를 잡아먹는다. 그리고 점차 성어가 되면서 갑각류·다모충류·작은 조개류·극피동물을 잡아먹는다. 대부분 한대에서 살아가며 겨울철에 가장 맛이 좋다. 고기맛이 담백하고 단백질이 풍부하다. 예로부터 함경도 지방에서는 가자미식해를 만들어 먹었다.
FishBase에 따르면 41속 101종이 알려져 있다.
다음은 2016년 해링턴(Harrington) 등의 연구에 기초한 계통 분류이다.[1]
전갱이류 돛새치목 전갱이목 전갱이과동갈방어아과
전갱이아과
전갱이과가시전갱이아과
빨판매가리아과
가자미목
.jpg)
_1;_Lower_side_of_the_head_of_the_same,_showing_the_dilated_anterior_nostril.jpeg)
_(14751641692).jpg)
.jpeg)
_(15257828160).jpg)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
