La família dels aspredínids (Aspredinidae) és constituïda per peixos actinopterigis de l'ordre dels siluriformes.[1]
Prové del grec aspron (una moneda turca).[2]
Cos aixafat, curt, ample i amb la part caudal allargada i comprimida lateralment. Aspredo aspredo n'és l'espècie més grossa amb 42 cm de llargària màxima, tot i que la majòria no depassen els 15. Ulls molt petits. Boca amb barbellons. Pell nua, completament queratinitzada, coberta per una mena de berrugues i amb la capa externa escatant-se periòdicament com la de dels amfibis i rèptils.[3] Tacte i olfacte molt ben desenvolupats. Absència d'aleta adiposa. Presència de dimorfisme sexual en la major part de les seues espècies: les femelles són més grosses que els mascles.[4][5]
En general, són omnívors: mengen invertebrats aquàtics, insectes terrestres i residus orgànics. L'única excepció correspon a les espècies del gènere Amaralia, les quals es nodreixen d'ous d'altres peixos.[6]
Són peixos d'aigua dolça i salabrosa,[4] els quals es troben a Sud-amèrica,[4] incloent-hi els rius Magdalena,[7] Orinoco,[8] Amazones,[9] São Francisco, Paraguai,[10] Paranà,[11] Atrato, San Juan i Patia, i les aigües salobres i marines entre els deltes de l'Orinoco i de l'Amazones.[12]
Són actius sobretot de nit, algunes de les seues espècies (com ara, Bunocephalus bicolor) formen part del comerç de peixos d'aquari i, sovint, es fa difícil de distingir una espècie d'una altra, la qual cosa comporta que els espècimens exposats a la venda siguin rarament identificats de manera adequada.[59]
La família dels aspredínids (Aspredinidae) és constituïda per peixos actinopterigis de l'ordre dels siluriformes.
Bratpfannen- und Banjowelse (Aspredinidae) kommen in Südamerika in Süßgewässern, teilweise auch im Brackwasser vor. Sie sind weit verbreitet und kommen im Río Magdalena, dem Stromgebieten des Orinoko, im Amazonasbecken, im Rio São Francisco und im Stromgebiet von Río Paraguay und Río Paraná vor.
Sie haben einen stark verbreiterten, dorsoventral abgeplatteten Vorderkörper und einen langen, dünnen Schwanzstiel. Der Körper ist schuppenlos, die Haut ist rau und an den Körperseiten mit in Längsreihen angeordneten, verhornten Tuberkeln besetzt. Die Kiemenöffnung ist zu einem kleinen Schlitz reduziert. Eine Fettflosse fehlt, ebenso fehlt den meisten Arten ein Stachelstrahl in der Rückenflosse. Die Schwanzflosse wird von zehn oder weniger Flossenstrahlen gestützt.
Bratpfannen- und Banjowelse sind träge dämmerungs- und nachtaktive Tiere, die den Tag meist vergraben im Bodengrund verbringen. Sie sind wahrscheinlich Allesfresser. Bei Magenuntersuchungen fand man wasserlebende Wirbellose, Landinsekten und Detritus. Amaralia ist ein Nahrungsspezialist, der eventuell nur von den Gelegen der im gleichen Lebensraum vorkommenden Harnischwelsen lebt. Die Fortpflanzung der Bratpfannen- und Banjowelse ist nur ungenügend bekannt. Die Weibchen von Aspredo, Aspredinichthys, Platystacus und Pterobunocephalus tragen die Eier an ihrer Bauchseite geheftet mit sich herum, wobei sie bei Pterobunocephalus direkt am Bauch befestigt sind, bei den übrigen drei Gattungen aber auf fleischigen Stielen (Cotylephoren) sitzen, die sich nur während der Fortpflanzungszeit entwickeln und eventuell dem Nährstofftransport zwischen Muttertier und Eiern dienen. Bunocephalus coracoideus laicht in flachen Gruben im Gewässergrund. Seine Eizahl ist sehr groß.
Die nächsten Verwandten der Bratpfannen- und Banjowelse innerhalb der Welsartigen wurde und wird kontrovers diskutiert. Verschiedene südamerikanische, afrikanische und asiatische Welsfamilien wurden als mögliche Schwestergruppen genannt. Eine jüngere Untersuchung auf der Grundlage von DNA-Sequenzierungen stellt die Bratpfannen- und Banjowelse in einem Schwestergruppenverhältnis mit den neotropischen Dornwelsen (Doradidae) und Falschen Dornwelsen (Auchenipteridae), die als Überfamilie Doradoidea vereint werden[1].
Die Bratpfannen- und Banjowelse werden in drei Unterfamilien, 13 Gattungen und 39 Arten unterteilt.
Die Banjowelse (Aspredininae) leben in den drei Guyanas und in Brasilien. Einige Arten gehen auch ins Brackwasser. Banjowelse besitzen eine sehr lange Afterflosse mit 50 und mehr Flossenstrahlen. Ihr Schwanzstiel ist kürzer als der der Bratpfannenwelse. Banjowelse werden 20 bis 38 Zentimeter lang.
Die Bratpfannenwelse (Bunocephalinae) kommen im tropischen Südamerika, östlich der Anden, südlich bis zur Nordgrenze Uruguays, im Río Magdalena und im Maracaibo-See vor. Die dämmerungsaktiven Tiere bevorzugen flache, schnell fließende Bäche. Bratpfannenwelse besitzen eine kurze Afterflosse, einen längeren Schwanzstiel mit einer reduzierten Muskulatur und einer gerade abschließenden Schwanzflosse. Sie können sich nach dem Düsenprinzip fortbewegen, indem sie das Wasser aus den Kiemen schnell ausstoßen. Bratpfannenwelse sind kleine Fische, die meist unter zehn Zentimeter Länge bleiben. Sie sind Allesfresser. Zur Fortpflanzung graben sie flache Mulden in den Gewässergrund.
Zusätzlich zu den alten Unterfamilien ist eine dritte, die Hoplomyzontinae aufgestellt worden. Ihr wurden Gattungen zugeordnet, die vorher zu den Bunocephalinae gehörten.
Bratpfannen- und Banjowelse (Aspredinidae) kommen in Südamerika in Süßgewässern, teilweise auch im Brackwasser vor. Sie sind weit verbreitet und kommen im Río Magdalena, dem Stromgebieten des Orinoko, im Amazonasbecken, im Rio São Francisco und im Stromgebiet von Río Paraguay und Río Paraná vor.
Аспред сымалдуулар (лат. Aspredinidae) — жаянбалыктардын бир тукуму.
The Aspredinidae are a small South American family of catfishes (order Siluriformes) also known as the banjo catfishes,[2] with about 43 species.
Aspredinids are found throughout the major tropical rivers of South America (e.g., Magdalena, Orinoco, Amazon, São Francisco, Paraguay-Paraná, and Uruguay).[3] Bunocephalus is the only genus found in rivers west of the Andes including the Atrato, San Juan, and Patía Rivers.[4]
Of the 13 genera in the family Aspredinidae,[3] a few genera have been described relatively recently, including Acanthobunocephalus in 1995, Micromyzon in 1996, and Pseudobunocephalus in 2008.[3][5][6] These genera are categorized into three subfamilies.[2][7]
The Aspredinidae are often recognized as a part of the primarily Asian superfamily Sisoroidea as the sister group to the family Erethistidae.[2] However, other authors find that they are sister to the superfamily Doradoidea, which includes Doradidae, Auchenipteridae, and perhaps Mochokidae.[4][8]
The common name of the family "banjo catfishes" refers to their overall body shape, with a depressed head and slender caudal peduncle, that in some species gives the appearance of a banjo.[4] Banjo catfishes lack an adipose fin. Most species lack the dorsal spine-locking mechanism.[2] Though their bodies are scaleless, their skin is completely keratinized and is covered by large, unculiferous tubercles arranged in longitudinal rows; the entire outer layer of skin may be shed.[2][4] Size ranges from less than 2.0 centimetres (.79 in) SL in Hoplomyzon papillatus to Aspredo aspredo at about 38 centimetres (15 in) SL, though most are less than 15 cm.[2][4] Most species exhibit cryptic coloration.[4] Aspredinids have a loss of alarm cells and the fright reaction that is present in other ostariophysans.[4]
Sexual dimorphism is exhibited in most species in that mature females are typically larger than males; this is, however, reversed in Hoplomyzon sexpapilostoma. Also, in Aspredo and Platystacus the dorsal fin spine is much longer in males than in females.[4]
Aspredinids live in a variety of habitats ranging from shallow backwaters to deep river channels to tidal estuaries. Some aspredinids appear to be semifossorial, during the day often resting slightly buried in leaf litter or other soft substrates.[3] Members of the subfamily Aspredininae inhabit coastal rivers and brackish water habitats such as mangrove swamps.[9][10]
In general, most species are cryptically pigmented, benthic, and rather sluggish unless disturbed.[3] Like most fish, they are able to swim by undulating their bodies; however, they also propel themselves by pumping water through their gill openings to skip along the substrate.[4] Some species are able to produce sounds by moving their pectoral fin spines back and forth when they are agitated.[4] Most aspredinids are generalized omnivores that feed on aquatic and terrestrial invertebrates and organic debris; however, members of Amaralia appear to specialize in feeding on the eggs of other catfishes.[4]
A peculiarity of the catfishes in the subfamily Aspredininae is that after the female's eggs are fertilised by the male, she attaches them to her belly and carries them to shallow water to hatch.[9] In Pterobunocephalus, the eggs are directly attached to the body, while in the other three genera of the subfamily, the eggs are attached to cotylephores, which are fleshy stalks that develop seasonally on the underside of the body that may function in exchange of materials between the mother and her developing embryos.[4] Because these catfish live in muddy environments, this behaviour has been hypothesised to give the eggs better access to oxygenated water.[11]
Accounts of reproduction in Bunocephalus vary; some sources state that they are egg-scatterers without any parental care, while others note them to build a depression for a nest and guard the eggs.[4]
A few banjo catfishes are kept as aquarium fish, predominantly the smaller members of the subfamily Aspredininae. Their requirements are similar to those of other tropical South American fish, preferring slightly acidic, not too hard water maintained at 20–25 °C (68–77 °F).[9] Since these species are nocturnal burrowers, they need an aquarium with a soft, sandy substrate into which they hide during the daytime and forage in at night. Sharp sand or coarse gravel will damage their whiskers. Although not schooling fish, they are tolerant of their own kind and also get along with other small aquarium species.[12]
{{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help) The Aspredinidae are a small South American family of catfishes (order Siluriformes) also known as the banjo catfishes, with about 43 species.
Los Aspredinidae son una pequeña familia de pez gato endémica de Sudamérica (orden de los Siluriformes) también conocidos como guitarrillos, riquiriqui, peces gato banjo.[1]
Los aspredínidos se hallan en todos los ríos tropicales sudamericanos, como los ríos Magdalena, Orinoco, Amazonas, y Paraguay-Paraná, y las regiones costeras de los deltas del Orinoco y del Amazonas. Bunocephalus es el único género hallado en ríos al oeste de los Andes incluyendo a los ríos Atrato, San Juan, y Patia.[2]
Mucha información está basada en un estudio filogenético de 1994.[1] En ese punto, había 12 géneros, dos de los cuales eran nuevos, los géneros informales Acanthobunocephalus y Pseudobunocephalus; aunque a 2007 permanece indescripto el último.[2][3][4] En 1996, el género Micromyzon se erigió como una nueva especie, ciega.[5] En 2007, hay 12 géneros en Aspredinidae; no incluyendo al no descripto Pseudobunocephalus, que daría 13 Gros.[6][4] Nueva especie espera descripción.[2] Corrientemente, 36 especies están reconocidas en tres subfamilias.[1][6]
Los Aspredinidae son con frecuencia reconocidos como parte de la superfamilia asiática de las Sisoroidea como un grupo hermano de la familia Erethistidae.[1] Sin embargo, otros autores hallan que son hermanos de la superfamilia Doradoidea, que incluye a Doradidae, Auchenipteridae, y quizás a Mochokidae.[2][7]
Su nombre común de la familia peces gato "banjo" se refiere a su forma corporal total, con cabeza chata y pedúnculo caudal delgado, dando en algunas especies la apariencia de un banjo.[2] Carecen de la espina adiposa. Muchas especies no tienen el mecanismo de traba de la espina dorsal.[1] Aunque carecen de escamas, su piel está completamente queratinizada y cubierta de grandes tubérculos arreglados en filas longitudinales.[1][2] Alcanzan de menos de 2 cm SL en Hoplomyzon papillatus a Aspredo aspredo con cerca de 38 cm SL, aunque la mayoría está en menos de 15 cm[1][2] Muchas especies exhiben coloración críptica.[2] Los Aspredínidos carecen de células de alarma y de la reacción de lucha presentes en otros ostariofisios.[2]
En muchas especies exhiben dimorfismo sexual, donde las hembras maduras son típicamente más grandes que los machos; esto es, sin embargo, revertido en Hoplomyzon sexpapilostoma. Además, en Aspredo y en Platystacus la espina dorsal es mucho más grande en machos.[2]
Los Aspredínidos pueden hallarse en una variedad de hábitats tales como aguas playas, canales profundos, y en estuarios con mareas.[2] Las especies de Bunocephalinae viven en ensenadas de agua dulce, usualmente escondidos en camadas de hojas y vegetación caída. Los miembros de la subfamilia Aspredininae habitan ríos costeros y hábitas de agua salobre como en marismas de manglares.[8][9]
Son bénticos y perezosos a menos que se los moleste, y gastan el día enterrados en el sustrato.[2] Como muchos peces, son capaces de nadar ondulando sus cuerpos; y también se impulsan bombeando agua a través de sus branquias abiertas para reptar por el sustrato.[2] Algunas especies pueden producir sonidos moviendo su aleta pectoral atrás-adelante cuando están agitados.[2] Muchos aspredínidos son generalizados omnívoros, alimentándose con invertebrados acuáticos y terrestre y detritos orgánicos; sin embargo, miembros de Amaralia se especializan en comer huevos d otros peces gato.[2]
Una peculiaridad de los peces gato en la subfamilia Aspredininae es que después que los huevos de la hembra son fertilizados por el esperma del macho, ella los reúne en su vientre y los lleva a aguas más bajas para incubar.[8] En Pterobunocephalus, los huevos directamente se diponen en el cuerpo, mientras en los otros tres géneros de la subfamilia, los huevos se agrupan en cotiléforos, que son excrecencias carnosas que desarrollan estacionalmente en el envés de su cuerpo y pueden funcionar en intercambiar materiales entre la madre y sus embriones en desarrollo.[2] Se ha hipotetizado que debido a que esos peces gato viven en ambientes barrosos, esta conducta da a los huevos mejor acceso a agua oxigenada.[10]
La información de la reproducción en Bunocephalus varía según autores; algunas fuentes aseguran qu eno existe ningún cuidado parental, otros anotan que hasta construyen una depresión para anidar y resguardar la puesta.[2]
Pocos peces gato banjo se ven en acuarios, predominando los miembros más pequeños de la subfamilia Aspredininae. Sus requerimientos son similares a lo de cualquier pez tropical de Sudamérica, prefiriendo agua ligeramente ácida, a 20–25°C.[8] Son especies barreras nocturnales, necesitan un acuario con un sustrato suave, arenoso en donde puedan esconderse durante el día, y forrajeen de noche. Arena de gránulos cortantes o grava gruesa cortante dañará su piel. Aunque no hacen cardumen, toleran a su alrededor con otras especies pequeñas de acuario.[11]
Datos: Q899723
Multimedia:
Especies: Aspredinidae
Los Aspredinidae son una pequeña familia de pez gato endémica de Sudamérica (orden de los Siluriformes) también conocidos como guitarrillos, riquiriqui, peces gato banjo.
Aspredinidae arrain siluriformeen familia da, Hego Amerikako ibai nagusietako ur gezetan bizi dena.[1]
FishBaseren arabera, familiak egun 39 espezie ditu, 13 generotan banaturik:[2]
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Aspredinidae arrain siluriformeen familia da, Hego Amerikako ibai nagusietako ur gezetan bizi dena.
Banjomonnit (Aspredinidae) on monnikalojen lahkoon kuuluva heimo. Lajeja tavataan Etelä-Amerikan trooppisilta alueilta.[1] Banjomonnit ovat yöeläimiä, ja elävät makeassa vedessä joitakin Aspredinichthys-suvun lajeja lukuun ottamatta, joita tavataan myös merestä.[2] Heimon lajit ovat suomuttomia, mutta niillä on pitkittäin kulkevia kyhmyrivejä. Ruumis on litystynyt edestä. Useimmat lajit jäävät alle 15 sentin pituisiksi, mutta Aspredo aspredo voi kasvaa noin 38-senttiseksi.[1] Banjomonnit ovat saaneet nimensä niiden pyöreästä päästä ja ohuesta ruumiista.[2] Heimoon kuuluvista kaloista muun muassa banjomonnia (Bunocephalus coracoideus) ja muita saman suvun jäseniä pidetään akvaariokaloina.
Banjomonnit (Aspredinidae) on monnikalojen lahkoon kuuluva heimo. Lajeja tavataan Etelä-Amerikan trooppisilta alueilta. Banjomonnit ovat yöeläimiä, ja elävät makeassa vedessä joitakin Aspredinichthys-suvun lajeja lukuun ottamatta, joita tavataan myös merestä. Heimon lajit ovat suomuttomia, mutta niillä on pitkittäin kulkevia kyhmyrivejä. Ruumis on litystynyt edestä. Useimmat lajit jäävät alle 15 sentin pituisiksi, mutta Aspredo aspredo voi kasvaa noin 38-senttiseksi. Banjomonnit ovat saaneet nimensä niiden pyöreästä päästä ja ohuesta ruumiista. Heimoon kuuluvista kaloista muun muassa banjomonnia (Bunocephalus coracoideus) ja muita saman suvun jäseniä pidetään akvaariokaloina.
Les Aspredinidés (Aspredinidae) forment une famille de poissons-chats (ordre des Siluriformes) d'Amérique du Sud, aussi connu sous le nom de poisson-chat banjo.
Selon World Register of Marine Species (29 octobre 2017)[1] :
Les Aspredinidés (Aspredinidae) forment une famille de poissons-chats (ordre des Siluriformes) d'Amérique du Sud, aussi connu sous le nom de poisson-chat banjo.
Aspredinidae è una famiglia di pesci ossei d'acqua dolce e salmastra appartenente all'ordine Siluriformes.
La famiglia è diffusa nell'America centromeridionale tropicale. Gran parte delle specie vive in acqua dolce ma alcune colonizzano ambienti salmastri costieri[1].
Questi pesci hanno il corpo fortemente compresso dorso-ventralmente nella parte anteriore. Una sola pinna dorsale, la pinna adiposa manca. Non sono presenti scaglie, sostituite da alcuni tubercoli ossei. L'apertura branchiale è piccola, ridotta ad una fessura.[1].
Aspredo aspredo è la specie di maggiori dimensioni raggiungendo e superando 40 cm, le altre specie raramente superano i 15 cm[2].
Aspredinidae è una famiglia di pesci ossei d'acqua dolce e salmastra appartenente all'ordine Siluriformes.
Aspredinidae sunt parva familia piscium ordinis Siluriformium.
Haec stipula ad Siluriformes spectat. Amplifica, si potes! Aspredinidae sunt parva familia piscium ordinis Siluriformium.
Plačiagalviai šamai (lot. Aspredinidae, angl. Banjo catfishes, vok. Bratpfannenwelse) – šamažuvių (Siluriformes) šeima. Paplitę Pietų Amerikos upėse, gėlame vandenyje. Kai kurios rūšys auginamos akvariumuose.
Šeimoje 12 genčių, 23 rūšys.
Plačiagalviai šamai (lot. Aspredinidae, angl. Banjo catfishes, vok. Bratpfannenwelse) – šamažuvių (Siluriformes) šeima. Paplitę Pietų Amerikos upėse, gėlame vandenyje. Kai kurios rūšys auginamos akvariumuose.
Šeimoje 12 genčių, 23 rūšys.
Braadpan- of banjomeervallen (Aspredinidae) zijn een familie van straalvinnige vissen uit de orde van Meervalachtigen (Siluriformes).[1]
Subfamilie Aspredininae
Subfamilie Bunocephalinae
Subfamilie Hoplomyzontinae
Braadpan- of banjomeervallen (Aspredinidae) zijn een familie van straalvinnige vissen uit de orde van Meervalachtigen (Siluriformes).
Banjomaller er en familie av maller. Banjomalle og tofarget banjomalle er to av de mer kjente artene.
Gruppen har fått navnet sitt fordi fiskene har en flattrykt kroppsfasong, og noen av artene kan minne om en banjo når de sees ovenfra.
En særegenhet ved denne gruppen er at når eggene har blitt befruktet, fester hunnen dem under magen og frakter dem til grunnere vann. En hypotese er at dette øker sjansen for at eggene skal få oksygenrikt vann.
Banjomaller er en familie av maller. Banjomalle og tofarget banjomalle er to av de mer kjente artene.
Gruppen har fått navnet sitt fordi fiskene har en flattrykt kroppsfasong, og noen av artene kan minne om en banjo når de sees ovenfra.
En særegenhet ved denne gruppen er at når eggene har blitt befruktet, fester hunnen dem under magen og frakter dem til grunnere vann. En hypotese er at dette øker sjansen for at eggene skal få oksygenrikt vann.
Multimedia w Wikimedia Commons Aspredinidae – rodzina ryb sumokształtnych (Siluriformes), blisko spokrewniona z Auchenipteridae i Doradidae (kirysowate). Obejmuje ok. 40 gatunków.
Wody słodkie tropikalnej strefy Ameryki Południowej. Niektóre gatunki wpływają do wód słonawych[2].
Ciało nagie, z wyjątkiem dużych guzków ułożonych w podłużnych rzędach, w przedniej części ścieśnione grzbietobrzusznie. Brak płetwy tłuszczowej. U większości gatunków brak blokady kolca grzbietowego. W płetwie ogonowej 10 lub mniej promieni. Długość większości gatunków nie przekracza 15 cm. Największe rozmiary osiąga Aspredo aspredo (38 cm długości standardowej). Micromyzon akamai nie ma oczu[2].
Rodzaje zaliczane do tej rodziny[3] grupowane są 3 w podrodzinach. Na podstawie cech morfologicznych wyłoniono podrodziny: Aspredininae, Bunocephalinae i Hoplomyzontinae[4]. W wyniku analiz molekularnych zaproponowano następujący, zmieniony podział, przy którym Aspredinidae uznano za takson monofiletyczny[5]:
Incertae sedis: Acanthobunocephalus
Aspredininae:
Hoplomyzontinae:
Pseudobunocephalinae:
Typem nomenklatorycznym rodziny jest Aspredo[6].
Aspredinidae – rodzina ryb sumokształtnych (Siluriformes), blisko spokrewniona z Auchenipteridae i Doradidae (kirysowate). Obejmuje ok. 40 gatunków.
Aspredinidae é uma família sul-americana de peixes-gato da ordem Siluriformes, também chamados de Peixes-gato banjo.
Os Aspredinídeos são naturais de riachos da América do Sul desde Madalena, Orinoco, Amazonas, Paraguai-Paraná, e a Região costal dos deltas do Orinoco e Amazonas. Bunocephalus é o único gênero presente nos Andes incluindo o Atrato, San Juan, e Rio Patia.
Muitas informações foram baseadas em estudos filogenéticos de 1994. Até agora, foram descobertos 12 gêneros. Dois dos quais eram novos, incluindo gêneros informais Acanthobunocephalus e Pseudobunocephalus; desde então, o antigo foi formalmente descritas, mas este último permanece sem descrições, um novo gênero e espécie de miniatura banjo-bagre da região do Alto Orinoco e Casiquiare Rivers, Venezuela. A partir de 2007, existem 12 gêneros em Aspredinidae; isto não inclui a nova espécie Pseudobunocephalus que ainda não tem descrição, com este contariam 13 espécies. Novas espécies aguardam descrição. Atualmente, trinta e seis são reconhecidas em três subfamílias.
Muitas vezes, os Aspredinidae são reconhecidos como uma primeira parte da Ásia, superfamília Sisoroidea, como grupo irmã para a família Erethistidae. No entanto, outros autores acham que a irmã superfamiília Doradoidea, inclui Doradidae, Auchenipteridae e, talvez, Mochokidae.
O nome comum da família, "Peixes-banjo" refere-se à cabeça achatada, depressiva, e ao seu fino pendúnculo caudal, que em algumas espécies lhe dão esse aspecto. Banjos não possuem nadadeira adiposa. A maioria das espécies não tem o mecanismo de bloqueamento da espinha dorsal. Embora os seus corpos tem sua pele completamente marginalizadas é coberta por grandes fileiras longitudinais; toda a camada exterior da pele pode ser eliminado. Podendo variar o tamanho de menos de 2,0 centímetros a cerca de 38 centímetros, embora a maior parte é inferior a 15 cm. A maioria das espécies apresentam coloração críptica. Aspredinids tem uma perda de alarme e as células de reação está presente em outras espécies.
O Dimorfismo sexual está exposta na maioria das espécies em que as fêmeas maduras são geralmente maiores que os machos, o que é, contudo, apenas uma inversão de Hoplomyzon sexpapilostoma. Além disso, a nadadeira dorsal da coluna dos Aspredo e Platystacus são muito maiores no sexo masculino do que no feminino.
Aspredinids podem ser encontrado em uma variedade de habitats, como rios rasos, rios profundos, canais, estuários e nas marés.A espécie Bunocephalinae vive na água doce normalmente escondidos na vegetação apodrecida . Os membros da subfamília Aspredininae habitam rios e costeiras água salobra, tais como manguezais.
São lentos a não gostam de ser perturbados, e muitos passam o dia enterrado logo abaixo da superfície. Como a maioria dos peixes, eles são capazes de nadar por seus corpos ondulantes, no entanto, eles também propulsionam por si bombeamento água através de suas brânquias para saltar. Algumas espécies são capazes de produzir sons, movendo os sua barbatana peitoral e espinhos para frente e para trás quando são agitados. Alguns Aspredinids se alimentam de invertebrados aquáticos e terrestres e detritos orgânicos, no entanto, membros da Amaralia se especializaram na alimentação sobre os ovos de outros bagres.
Uma peculiaridade dos banjos da subfamília Aspredininae é que após a fecundação dos ovos pelo macho, a fêmea carrega os ovos na parte externa da barriga e leva-os para águas rasas até à eclosão. Em Pterobunocephalus, os ovos estão diretamente associadas ao corpo, enquanto nos outros três gêneros da subfamília, os ovos são anexados à carnosos caules que se desenvolvem sazonalmente na parte inferior do corpo que podem funcionar na troca de materiais entre a mãe e seu desenvolvimento de embriões. Esses bagres que vivem em ambientes enlameada, tem este comportamento pois dá ao ovo um melhor acesso à água oxigenada.
Poucos banjos são mantidos em aquário de peixes, principalmente os menores membros da subfamília Aspredininae. As suas exigências são semelhantes às dos outros peixes de regiões tropicais e América do Sul, preferindo ligeiramente que o ácido, não seja demasiado fortemente na água, que é mantida a 20-25 °. Uma vez que estas espécies são noturnos, eles precisam um aquário com um suave substrato arenoso em que eles vão esconder durante o dia e à noite na forragem. Algumas areias ou cascalhos grosseiros iram prejudicar os seus bigodes. Embora não são todas as espécies de peixes que são tolerantes com a sua própria espécie e também receberão juntamente com outras espécies pequenas no mesmo aquário.
Aspredinidae é uma família sul-americana de peixes-gato da ordem Siluriformes, também chamados de Peixes-gato banjo.
Aspredinidae[1] är en familj av fiskar som ingår i ordningen malartade fiskar (Siluriformes).[1] Enligt Catalogue of Life omfattar familjen Aspredinidae 39 arter[1]. De svenska trivialnamnet banjomalar förekommer för familjen.[2]
Familjens medlemmar lever i bräckt vatten och i sötvatten. De förekommer i tropiska områden i Sydamerika. På bålen finns inga fjäll utan flera knölar. Arterna har en avplattad främre kropp. De flesta medlemmarna blir upp till 15 cm långa och Aspredo aspredo når ibland en längd av 42 cm.[3]
Släkten enligt Catalogue of Life[1]:
Wikimedia Commons har media som rör Aspredinidae.
Wikispecies har information om Aspredinidae.
Denna fiskrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Aspredinidae är en familj av fiskar som ingår i ordningen malartade fiskar (Siluriformes). Enligt Catalogue of Life omfattar familjen Aspredinidae 39 arter. De svenska trivialnamnet banjomalar förekommer för familjen.
Familjens medlemmar lever i bräckt vatten och i sötvatten. De förekommer i tropiska områden i Sydamerika. På bålen finns inga fjäll utan flera knölar. Arterna har en avplattad främre kropp. De flesta medlemmarna blir upp till 15 cm långa och Aspredo aspredo når ibland en längd av 42 cm.
Загальна довжина коливається від 3 до 30 см. Виражений статевий диморфізм: самиці більше за самців, при цьому спинний плавець останніх більше ніж в самиць. Голова помірно невелика, широка або сплощена, у низки видів доволі сильно. Звідси походить їх назва. Тулуб переважно кремезний, задня частина, ближче до хвоста сильно звужена. Шкіра без луски, груба, лише у деяких видів присутні численні горбики у декілька рядків. Жировий плавець відсутній. Хвостовий плавець добре розвинений з виїмками різного розміру, має до 10 променів.
Мають маскувальне забарвлення, яке підходить до ґрунту й рослинності серед якої мешкають певні види цих сомів.
Відносяться до бентосних риб. Зустрічається у прісних і солоних водоймах: від неглибоких заплав до глибоких річкових каналів у припливних гирлах. Віддають перевагу м'якому ґрунту і спокійним ділянкам річок серед опалого листя на дно. Не утворюють зграй. Активні вночі та сутінках. Доволі хижі, ненажерливі риби, атакують із засідки. Живляться наземними і водними безхребетними, органічними залишками, детритом.
Під час нересту самці створюють гнізда, куди відкладається ікра. Більшість видів охороняє її протягом усього інкубаційного періоду. Лише вид Bunocephalus coracoideus нереститься в неглибоких ямах на дні річки. Представники цієї родини відкладають багато ікри.
Поширені у Південній і Центральній Америці, насамперед у річках Магдалена, Оріноко, Amazon, Сан-Франциско, Парагвай, Парана, Уругвай, Атрато, Сан-Хуан, Патія.
Aspredinidae là một họ cá da trơn (bộ Siluriformes) tại Nam Mỹ, trong tiếng Anh được gọi là banjo catfishes.[2] Họ này gồm khoảng 39 loài.
Aspredinidae được tìm thấy khắp các con sông lớn tại vùng nhiệt đới Nam Mỹ (như Magdalena, Orinoco, Amazon, São Francisco, Paraguay-Paraná, và Uruguay).[3] Bunocephalus là chi duy nhất sống tại miền tây dãy Andes, tại các sông như Atrato, San Juan, và Patía.[4]
Trong 13 chi của họ Aspredinidae,[3] vài chi được mô tả tương đối gần đây, gồm Acanthobunocephalus năm 1995, Micromyzon năm 1996, và Pseudobunocephalus năm 2008.[3][5][6] Các chi này được xếp vào ba phân họ khác nhau.[2][7]
Aspredinidae thường được coi là một phân của siêu họ Sisoroidea cùng họ chị em Erethistidae.[2] Tuy nhiêu, những tác giả tin rằng chúng thuộc siêu họ Doradoidea, cùng Doradidae, Auchenipteridae, và có lẽ cả Mochokidae.[4][8]
Aspredinidae là một họ cá da trơn (bộ Siluriformes) tại Nam Mỹ, trong tiếng Anh được gọi là banjo catfishes. Họ này gồm khoảng 39 loài.
Aspredinidae A. Adams, 1854
Подсемейства
Аспредовые[1][2], или широкоголовые сомы[2] (лат. Aspredinidae) — семейство лучепёрых рыб из отряда сомообразных.
Тропическая Южная Америка. Обитают в пресных водоёмах, некоторые виды в солоноватых.[1][3] Члены подсемейства Aspredininae населяют прибрежные воды и мангровые полузаболоченные заросли[4][5].
Большинство представителей имеет длину тела менее 15 см, самый крупный (Aspredo aspredo) — до 38 см. В хвостовом плавнике 10 или менее лучей; жировой плавник отсутствует; тело голое (кроме нескольких крупных бляшек). Жаберное отверстие в виде узкой щели, редуцированное. Передняя часть тела дорсовентрально сплющенная[1].
Около 40 видов, 13 родов и 3 подсемейства.[1][6][7][8] Семейство Aspredinidae часто рассматривается частью главным образом, азиатского надсемейства Sisoroidea как группа сестринская к семейству Erethistidae.[6] Однако, другие авторы считают их членом надсемейства Doradoidea, которое включает семейства Doradidae, Auchenipteridae и, возможно, Mochokidae.[3][9]
|coauthors= (справка) Аспредовые, или широкоголовые сомы (лат. Aspredinidae) — семейство лучепёрых рыб из отряда сомообразных.
蝌蚪鯰科下分13個屬，如下：
밴조메기과[1][2] 또는 아스프레드과(Aspredinidae)는 메기목에 속하는 조기어류 과의 하나이다.[1][3] 남아메리카에서 발견된다.
남아메리카의 주요 열대 지역 강(예를 들어 마그달레나 강, 오리노코 강, 아마존 강, 상프란시스쿠 강, 파라과이-파라나 강, 우루과이 강)에서 대부분 발견된다.[4] 부노케팔루스속(Bunocephalus)은 아트라토 강과 산후안 강, 리오 파티아 강을 포함한 안데스 산맥 서부 지역 강에서 발견된다.[5]
3개 아과, 13개 속으로 이루어져 있다.
다음은 설리반(Sullivan) 등과 디오고(Diogo)와 펭(Peng)의 연구에 기초한 계통 분류이다.[6][7]
메기목 로리카리아아목 메기아목 가시메기상과 공기호흡메기상과 바다동자개상과 Big Asia아시아 유리메기과
아시아 유리메기과
시소르상과 붉은꼬리메기상과Conorhynchos
Big AfricaAuchenoglanididae
붕메기상과