Episcia cupreata (Hook.) Hanst. – gatunek rośliny z rodziny ostrojowatych (Gesneriaceae). Pochodzi z Ameryki Południowej, z terenów państw Panama, Wenezuela,, Brazylia i Kolumbia. Jest uprawiany w wielu krajach świata[3].
Morfologia i biologia
Roślina okrywowa, tworząca niewielkie rozety liściowe i rozłogi. Liście pojedyncze, eliptyczne, owłosione, o wyraźnej nerwacji. Są wielobarwne. Blaszka liściowa jest plamista w odcieniach zielono-srebrnych i ma brązowe obrzeżenie. Kwiaty o długości ok. 3 cm, złożone z 5-działkowego, zielonego kielicha i czerwonej korony w postaci długiej rurki na końcu rozszczepionej na 5 płatków. Owocem jest torebka z licznymi nasionami. Kwiaty wyrastają stopniowo przez cały rok, najliczniej wiosną i latem. Pojedyncza rozeta liściowa ma średnicę 6-8 cm, ale roślina tworzy kępy takich rozet i wypuszcza rozłogi o długości do 25 cm[4][5].
Zastosowanie
Roślina ozdobna, uprawiana jako roślina pokojowa. Jej walorami ozdobnymi są barwne liście i kwiaty. Wyhodowano wiele kultywarów różniących się deseniem i barwami liści, owłosieniem, a także barwą kwiatów[4]. Wiele z nich to mieszańce, pochodzące od Episcia cupreata i Episcia reprans[6].
Uprawa
- Wymagania
- Roślina pochodzi z lasów deszczowych, wymaga więc dużo ciepła i wilgoci. Największym problemem jest zapewnienie jej wilgotnego powietrza; wymaga to stałego zamgławiania rośliny. Z tego względu najlepiej jest uprawiać ją w szklanych balonach. Nie znosi natomiast ostrego światła, najlepszy jest półcień, nie należy więc ustawiać ja przy oknie południowym, najlepiej przy oknie północnym. Optymalna temperatura to 23-25 °C, w niższej temperaturze rośnie wolno, poniżej 15 °C ginie. Jako podłoże najlepsza jest żyzna, próchniczna ziemia, do której należy dodać kawałki pokruszonego węgla drzewnego. Konieczny jest drenaż na dnie doniczki. Podłoże musi być stale wilgotne,
- Pielęgnacja
- Wymaga regularnego podlewania, tak, by ziemia w doniczce nie przeschła, jednak nie może ona być zalana wodą, gdyż powoduje to obumarcie rośliny. W zimie, przy centralnym ogrzewaniu należy roślinę zamgławiać, ale bez polewania liści woda, gdyż powoduje to powstawanie na nich brzydkich plam. Nawozi się wiosną i latem, co 3-4 tygodnie słabym roztworem wieloskładnikowych nawozów do roślin kwiatowych.
- Rozmnażanie
- Roślina jest krótkowieczna, zwykle utrzymuje się ją 2-3 lata, potem bowiem staje się nieładna. Łatwo jednak ją wcześniej rozmnożyć[6]. Tworzy wiele rozet, łatwo więc się rozmnaża, przez oddzielenie rozet od starszej, rozrośniętej rośliny. Ukorzenia się je w mieszaninie torfu z piaskiem, w ciepłym pomieszczeniu. Podczas ukorzeniania należy je przykryć szklanym słojem, by zapewnić im stałą i dużą wilgotność. Łatwo też rozmnaża się przez odkłady. Nie wskazane jest natomiast rozmnażanie z nasion; jest czasochłonne, na dokładkę zwykle siewki nie zachowują cech rośliny macierzystej[6].
Przypisy
