Filipinomysz rdzawa[2] (Apomys aurorae) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący endemicznie na Filipinach. Gatunek został opisany naukowo w 2011 roku przez zespół: Lawrence R. Heaney, Danilo S. Balete, Eric A. Rickart, Phillip A. Alviola, Mariano Roy M. Duya, Melizar V. Duya, M. Josefa Veluz, Lawren VandeVrede, Scott J. Steppan. Holotyp (o numerze 190812 FMNH) stanowi dorosły samiec schwytany w 15 czerwca 2006 roku przez Phillipa A. Alviolę i przechowywany jest w Muzeum Historii Naturalnej w Chicago[1].
Nazwa gatunkowa aurorae pochodzi od nazwy filipińskiej prowincji Aurora, na terenie której występuje gatunek[1].
Filipinomysz rdzawa należy do mniejszych gatunków z podrodzaju Megapomys – pod względem głównych wymiarów jest tylko nieznacznie większa od filipinomyszy drobnookiej, filipinomyszy brunatnej i filipinomyszy reliktowej. Jest gryzoniem małej wielkości, o całkowitej długości ciała od 262 do 295 mm, z ogonem o długości od 129 do 153 mm (98–100% długości tułowia z głową), przy masie ciała do 92 g. Długość tylnej kończyny 33–37 mm. Uszy osiągają wymiar 18–21 mm. Futro w części grzbietowej jest gęste i ma rdzawe, czerwonawo-brązowe ubarwienie z szarym podszerstkiem. W części brzusznej futro jest jaśniejsze[1].
Apomys aurorae występuje wyłącznie na wyspie Luzon w archipelagu Filipin. Miejsce typowe znajduje się w prowincji Aurora, na południowy zachód (15,46456°N, 121,38421°E) od szczytu góry Mingan, na wysokości 1305 m n.p.m.[1]
Filipinomysz rdzawa (Apomys aurorae) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący endemicznie na Filipinach. Gatunek został opisany naukowo w 2011 roku przez zespół: Lawrence R. Heaney, Danilo S. Balete, Eric A. Rickart, Phillip A. Alviola, Mariano Roy M. Duya, Melizar V. Duya, M. Josefa Veluz, Lawren VandeVrede, Scott J. Steppan. Holotyp (o numerze 190812 FMNH) stanowi dorosły samiec schwytany w 15 czerwca 2006 roku przez Phillipa A. Alviolę i przechowywany jest w Muzeum Historii Naturalnej w Chicago.
