The Oʻahu ʻakepa (Loxops wolstenholmei) is an extinct species of ʻakepa that was endemic to the island of Oahu. It was commonly sighted throughout the 19th century. This brick red Hawaiian honeycreeper was found in the mountain peaks in densely forested areas. The females were mostly gray with a tinge of green. The birds had a slight crossbill just like the other Loxops species. It used its crossbill to open up buds in search for nectar and insects for it to eat. Its most common haunts were the ʻōhiʻa and koa forests that were filled with the many flowers and insects that this species liked to eat. The Oʻahu ʻakepa is one of three different species of ʻakepa that were spread by possible weather and migration. The movement of the species stopped causing the species to break into four branches. The first branch was the Hawaiian ʻakepa, a scarlet- red bird that lives only on the Big Island and may be the ancestor of the genus Loxops. Next is the Maui ʻakepa, which was found as fossils on all the islands of Maui Nui, but was historically seen on Maui. It is a grayish-orange bird that was the first of the ʻakepa species to disappear. Then came the Oʻahu ʻakepa, which is a brick red color and was seen till around the 1900s when it became extinct. The last branch was the ‘akeke‘e, a green bird that is only found on the island of Kauai.
The Oʻahu ʻakepa (Loxops wolstenholmei) is an extinct species of ʻakepa that was endemic to the island of Oahu. It was commonly sighted throughout the 19th century. This brick red Hawaiian honeycreeper was found in the mountain peaks in densely forested areas. The females were mostly gray with a tinge of green. The birds had a slight crossbill just like the other Loxops species. It used its crossbill to open up buds in search for nectar and insects for it to eat. Its most common haunts were the ʻōhiʻa and koa forests that were filled with the many flowers and insects that this species liked to eat. The Oʻahu ʻakepa is one of three different species of ʻakepa that were spread by possible weather and migration. The movement of the species stopped causing the species to break into four branches. The first branch was the Hawaiian ʻakepa, a scarlet- red bird that lives only on the Big Island and may be the ancestor of the genus Loxops. Next is the Maui ʻakepa, which was found as fossils on all the islands of Maui Nui, but was historically seen on Maui. It is a grayish-orange bird that was the first of the ʻakepa species to disappear. Then came the Oʻahu ʻakepa, which is a brick red color and was seen till around the 1900s when it became extinct. The last branch was the ‘akeke‘e, a green bird that is only found on the island of Kauai.
De Oahu-akepa (Loxops wolstenholmei) is een zangvogel uit de familie Fringillidae (vinkachtigen).
Deze soort was endemisch op het Hawaiiaanse eiland Oahu. De vogel wordt ook wel beschouwd als een uitgestorven ondersoort van Loxops coccineus.
Bronnen, noten en/of referentiesDe Oahu-akepa (Loxops wolstenholmei) is een zangvogel uit de familie Fringillidae (vinkachtigen).
Multimedia w Wikimedia Commons Hawajka rdzawa (Loxops wolstenholmei) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych. Występował endemicznie na Oʻahu. Ostatni okaz pozyskano w 1893, ostatni raz hawajkę rdzawę widziano w 1901. Gatunek uznano za wymarły.
Po raz pierwszy naukowo gatunek opisał baron Walter Rothschild w 1893 na łamach Bulletin of the British Ornithologists' Club. Nowemu gatunkowi nadał nazwę Loxops wolstenholmei[3]. Nazwa ta jest obecnie (2017) uznawana przez Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC)[4]. Epitet gatunkowy upamiętnia Teda Wolstenholme'a, który asystował Palmerowi przy zbieraniu okazów dla Rothschilda i jako pierwszy pozyskał hawajkę rdzawą[3][5].
Kwestia nazewnictwa tego gatunku jest sporna. Niektórzy autorzy uznawali ją za podgatunek hawajki pąsowej (Loxops coccineus). Dawniej gatunek funkcjonował również jako Loxops rufa[6][7][8]. Jako pierwszy gatunek opisał Andrew Bloxam w 1825, nazwał go Fringilla rufa[9]. Dwa osobniki odłowił lub otrzymał od lokalnych myśliwych podczas podróży HMS Blonde[6]. Rothschild przekonany był, że wszystkie uprzednio zebrane okazy należały do hawajki pąsowej, a swój pozyskany na Oʻahu uznał za należący do nowego gatunku – hawajki rdzawej. W 1895 zsynonimizował nazwy L. rufa i L. wolstenholmei. Właściwa była jednak pierwsza nazwa nadana przez Rothschilda, bowiem Fringilla rufa (Bloxam, 1825) okazała się być młodszym homonimem Fringilla rufa (Wilson, 1811), nadanej wcześniej dla Fringilla iliaca (Merrem 1786), pasówki rudosternej (Passerella iliaca). Rothschild poprawnie uznał okaz pozyskany przez Bloxama za hawajkę rdzawą; potwierdziły to współczesne badania[9].
Znanych jest 21 okazów muzealnych[6], ulokowanych w zbiorach w Berlinie, Bremie, Cambridge (Anglia), Cambridge (Massachusetts), Kassel, Liverpoolu, Nowym Jorku, Filadelfii, Petersburgu, Tring i Wiedniu[5].
Długość ciała wynosiła blisko 10 cm[5]. Występował dymorfizm płciowy w upierzeniu. Samiec z wierzchu był rdzawo-pomarańczowy z brązowym nalotem. Skrzydła czarnobrązowe, zewnętrzne chorągiewki piór miały pomarańczowo-zielone krawędzie. Spód ciała pomarańczowoczerwony, jaśniejszy na brzuchu i pokrywach podogonowych. Upierzenie samic oraz osobników młodocianych było szarozielone. Żuchwa była niesymetryczna, zachodząca na górną szczękę z lewej lub prawej (zależnie od osobnika)[5].
Hawajka rdzawa była endemitem Oʻahu (Hawaje)[10]. Zamieszkiwały najprawdopodobniej tylko gęste, górskie lasy. Były to energiczne ptaki. Żywiły się gąsienicami i pajęczakami zbieranymi z liści i kory drzew. Okazjonalnie hawajki te zjadały nektar[5].
IUCN uznaje hawajkę rdzawą za gatunek wymarły (EX, Extinct)[10]. Ostatni okaz, być może dwa, pozyskano 24 kwietnia 1893. Ostatnia pewna obserwacja miała miejsce w 1900 lub 1901; para miała być zlokalizowana w regionie Wahiawa[11]. Prawdopodobnie przyczyna wymarcia była identyczna, co u niektórych pozostałych hawajskich ptaków – niszczenie środowiska, drapieżnictwo ze strony introdukowanych ssaków i choroby[5].
Lista wymarłych gatunków za: Maas, P.H.J: Globally Extinct Birds. The Sixth Extinction, 2 stycznia 2017. [dostęp 24 maja 2017].
Hawajka rdzawa (Loxops wolstenholmei) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych. Występował endemicznie na Oʻahu. Ostatni okaz pozyskano w 1893, ostatni raz hawajkę rdzawę widziano w 1901. Gatunek uznano za wymarły.
Oahu-akepa[2] (Loxops wolstenholmei) är en utdöd fågel i familjen finkar inom ordningen tättingar.[3]
Fågeln förekom tidigare i bergsbelägna ohia- och koaskogar på Oahu och dog ut cirka 1900.[3] Oahu-akepa betraktades länge som en underart till L. coccineus.
IUCN kategoriserar den som utdöd.[1]
Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar Edward B. Wolstenholme, nyzeeländsk samlare av specimen i Hawaiiöarna.[4]
Wikimedia Commons har media som rör oahu-akepa.
Wikispecies har information om Loxops wolstenholmei.
