Borowik wilczy (Rubroboletus lupinus (Fr.) Costanzo, Gelardi, Simonini & Vizzini) – gatunek grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Rubroboletus, Boletaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1838 Elias Fries nadając mu nazwę Boletus lupinus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w roku 2015 Costanzo, Gelardi, Simonini & Vizzini, przenosząc go do rodzaju Rubroboletus. To skutek prowadzonych w ostatnich latach badań filogenetycznych w obrębie rodzaju Boletus. Badania te istotnie zmienily systematykę gatunków dawniej zaliczanych do rodzaju Boletus[1].
Gatunek bardzo rzadki. Jego rozprzestrzenienie nie jest do końca poznane, spotykany we Francji, Włoszech, Czechach i na Słowacji. W Polsce nie notowany. Jest ciepłolubny, występuje w ciepłych, świetlistych lasach liściastych pod dębami i bukami. Jego trujące właściwości nie są do końca poznane.
Borowik wilczy (Rubroboletus lupinus (Fr.) Costanzo, Gelardi, Simonini & Vizzini) – gatunek grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae).
