Elveniauga er ein niaugeart som finst i elvar langsmed den europeiske atlanterhavskysten frå Middelhavet i sør og nord til Bergen. Arten er òg utbreidd i Austersjøen. Han høyrer til dei meir økonomisk viktige artane av kjevelause fiskar, og vert rekna som ein delikatesse mange stader i vest-Europa.
Elveniauga er bronsebrunt eller grønaktig til grått på ryggen, lysare med tonar av grønt på sidene og kvitaktig med mørke prikkar på buken. Ein kan skilja det frå bekkeniauga på at det har klart definerte mellomrom mellom ryggfinnane.
Storleiken varierer frå 20 cm opp mot ein halv meter, med registrert maksimalvekt på 150 g.
Elveniauga lever stort sett anadromt, men finst òg i reine ferskvassbestandar mellom anna i Mjøsa. Dei vaksne fiskane lever stort sett i brakkvatn, i elvemunningar eller i havet, men ikkje så langt frå land som havniauga. Til skilnad frå mange andre niaugo lever dei ikkje parasittisk; dei berre bit små stykke av byttefisken sin for så å symja med ein gong. Larvene et mikroalgar, detritus, små makk og planktonkreps.
Gytetida er i april-juni. Fisken grev gytegrop på sand- eller grusbotn i rennande vatn med vassføring på 1–2 m/s. Dei gyt i grupper; gytegroper med opp til 50 individ er registrert. Etter fullført gyting døyr dei vaksne i løpet av to veker.
Larvane klekker ut or egga etter 10-14 døger, og ligg nedgravne i 3-6 år før dei vert vaksne.
Elveniauga er ein niaugeart som finst i elvar langsmed den europeiske atlanterhavskysten frå Middelhavet i sør og nord til Bergen. Arten er òg utbreidd i Austersjøen. Han høyrer til dei meir økonomisk viktige artane av kjevelause fiskar, og vert rekna som ein delikatesse mange stader i vest-Europa.
Elveniøye er en art i gruppen niøyer som finnes i elver langs den europeiske atlanterhavskysten fra Middelhavet i sør og nord til Bergen. Arten er også utbredt i Østersjøen. Den hører til de mer økonomisk viktige artene kjeveløse fisk, og regnes som en delikatesse mange steder i Vest-Europa.
Elveniøye er bronsebrun eller grønnaktig til grå på ryggen, lysere med toner av grønt på sidene og hvitaktig med mørke prikker på buken. En kan skjelne den fra bekkeniøye på at den har klart definerte mellomrom mellom ryggfinnene.
Størrelsen varierar fra 20 cm opp mot en halv meter, med registrert maksimalvekt på 150 g.
Elveniøye er generelt sett anadrom, men det finnes også rene ferskvannsbestander, blant annet i Mjøsa. De voksne fiskene lever stort sett i brakkvann, i elvemunninger eller i havet, men ikke så langt fra land som havniøye. Larvene filtrerer som andre arter niøyer omgivelsene for mikroskopiske næringspartikler.
Gytetiden er i april-juni. Fisken graver gytegrop på sand- eller grusbunn i rennende vann med vannføring på 1-2 m/sekund. De gyter i grupper; gytegroper med opp til 50 individer er registrert. Etter fullført gyting dør de voksne i løpet av to uker.
Larvene klekkes ut av eggene etter 10-14 dager, og ligger nedgravd i 3-6 år før de blir voksne.
Elveniøye er en art i gruppen niøyer som finnes i elver langs den europeiske atlanterhavskysten fra Middelhavet i sør og nord til Bergen. Arten er også utbredt i Østersjøen. Den hører til de mer økonomisk viktige artene kjeveløse fisk, og regnes som en delikatesse mange steder i Vest-Europa.
