Ar gogez (Labrus mixtus) zo ur pesk mor a vev er meurvor Atlantel. Kar eo d'ar wrac'h.
Livioù disheñvel zo gant ar par hag ar barez, alese o anv : kogez c'hlas a vez graet eus ar par ha kogez ruz eus ar barez.
El tord ver, carall de rei, gallet del rei, lloro, papagall, pastanaga, pastenaga, sanut, tord blanc, xuclà o xular (Labrus mixtus) és una espècie de peix de la família dels làbrids i de l'ordre dels perciformes.
És hermafrodita proterogin (les femelles passen a mascles). La reproducció té lloc a la costa durant els mesos de març i juny. És nidificant: el mascle fa un niu d'algues i la femella hi pon al voltant de 1.000 ous, els quals són protegits pel mascle.[3]
Viu en els alguers i llocs rocallosos entre els 30 i els 200 m de fondària,[5] però normalment hom el troba entre els 40-80 m.[6] És una espècie característica dels fons coral·lígens.
Menja crustacis, peixos i mol·luscs.[3]
Es troba a l'Atlàntic oriental: des de Noruega fins al Senegal, Açores i Madeira. També a la Mediterrània.[7]
El tord ver, carall de rei, gallet del rei, lloro, papagall, pastanaga, pastenaga, sanut, tord blanc, xuclà o xular (Labrus mixtus) és una espècie de peix de la família dels làbrids i de l'ordre dels perciformes.
Pysgodyn sy'n byw yn y môr ac sy'n perthyn i deulu'r Labridae ydy'r gwrachen resog sy'n enw benywaidd; lluosog: gwrachod rhesog (Lladin: Labrus mixtus; Saesneg: Cuckoo wrasse).
Mae ei diriogaeth yn cynnwys Ewrop, Affrica, America, y Môr Canoldir a Chefnfor yr Iwerydd; mae i'w ganfod ym Môr y Gogledd ac arfordir Cymru.
Ar restr yr Undeb Rhyngwladol dros Gadwraeth Natur (UICN), caiff y rhywogaeth hon ei rhoi yn y dosbarth 'Lleiaf o Bryder' o ran niferoedd, bygythiad a chadwraeth.[1]
Pysgodyn sy'n byw yn y môr ac sy'n perthyn i deulu'r Labridae ydy'r gwrachen resog sy'n enw benywaidd; lluosog: gwrachod rhesog (Lladin: Labrus mixtus; Saesneg: Cuckoo wrasse).
Mae ei diriogaeth yn cynnwys Ewrop, Affrica, America, y Môr Canoldir a Chefnfor yr Iwerydd; mae i'w ganfod ym Môr y Gogledd ac arfordir Cymru.
Ar restr yr Undeb Rhyngwladol dros Gadwraeth Natur (UICN), caiff y rhywogaeth hon ei rhoi yn y dosbarth 'Lleiaf o Bryder' o ran niferoedd, bygythiad a chadwraeth.
Der Kuckuckslippfisch oder Streifenlippfisch (Labrus mixtus, Syn.: Labrus bimaculatus) ist ein Meeresfisch, der im nordöstlichen Atlantik von der Küste Südnorwegens bis zum Senegal, an den Küsten der Kanaren, Madeiras und der Azoren, im Mittelmeer, dem Skagerrak, der westlichen Nordsee (Küste Großbritanniens) und im Ärmelkanal vorkommt.
Der Kuckuckslippfisch hat einen langgestreckten Körper und einen langen, spitzen Kopf. Männchen werden bis zu 40 cm lang, Weibchen bleiben mit 30 cm kleiner. Am endständigen Maul befinden sich dicke, fleischige Lippen (Name). Die lange Rückenflosse wird im vorderen Bereich von Stachelstrahlen getragen.
Geschlechtsreife Männchen und Weibchen sind unterschiedlich gefärbt (Geschlechtsdimorphismus). Die Männchen sind braun oder gelb und haben blaue Längslinien auf den Flanken, am Kopf und auf den Flossen. In der Laichzeit haben sie einen weißen Fleck auf der Stirn. Die Weibchen sind rot oder orange und haben auf dem Rücken, unter dem hinteren Bereich der Rückenflosse, drei schwarze und vier weiße Flecken, die in einer Reihe angeordnet sind.
Kuckuckslippfische leben einzeln oder paarweise an algenbewachsenen Felsen oder Posidonia-Wiesen in Wassertiefen von 2 bis 200 m. Sie sind tagaktiv und verstecken sich nachts in Felsspalten oder Höhlen. Ihre Nahrung besteht überwiegend aus Krebsen, sie fressen aber auch Würmer, Weichtiere und kleine Fische.
Die Laichzeit erstreckt sich im Nordostatlantik von Mai bis Juli, und im Mittelmeer von März bis Juni. Kuckuckslippfische werden mit zwei Jahren geschlechtsreif und sind protogyne Zwitter, das heißt, dass bei ihnen zunächst die weiblichen und erst später die männlichen Geschlechtsprodukte reifen. Als Männchen grenzen sie in der Laichzeit Reviere ab und bauen in flache Mulden ein Nest aus Algen, das sie aggressiv bewachen. Die geschlüpften Jungfische leben pelagisch und ziehen mit einer Größe von 5 cm an die Küsten. Kuckuckslippfische können bis zu 17 Jahre alt werden.
Der Kuckuckslippfisch oder Streifenlippfisch (Labrus mixtus, Syn.: Labrus bimaculatus) ist ein Meeresfisch, der im nordöstlichen Atlantik von der Küste Südnorwegens bis zum Senegal, an den Küsten der Kanaren, Madeiras und der Azoren, im Mittelmeer, dem Skagerrak, der westlichen Nordsee (Küste Großbritanniens) und im Ärmelkanal vorkommt.
The cuckoo wrasse (Labrus mixtus) is a species of wrasse native to the eastern Atlantic Ocean from Norway to Senegal, including the Azores and Madeira. It is also found in the Mediterranean Sea. They occur in weedy, rocky areas mostly between 40 and 80 m (130 and 260 ft). This species is an occasional food fish for local populations but is also popular as a game fish. It is also a popular fish for display in public aquaria.[2]
_-_Wilhelm_von_Wright.jpg)
The cuckoo wrasse has a long, pointed head,[3] its body is slimmer and more elongated in shape than the ballan wrasse (Labrus bergylta), with which it is sympatric in the north eastern Atlantic. It is a very colourful fish which shows clear sexual dimorphism. The young males and the females are coloured with a mix of pink, orange and red. The females possess three black spots on their back to the rear of the dorsal fin, with white colouration between then which stretch to the tail[4] which are not present on males. The males have blue heads and orange bodies, blue stripes and mottled patterns run along the body and there are blue lines on the margins of the fins. Like the ballan wrasse, the cuckoo wrasse has a small mouth with thick fleshy, folded lips and a single row of canine-like teeth in each jaw.[5] The maximum total length for a male is 40 centimetres (16 in) and for females it is 30 centimetres (12 in), although the common total length for males is 30 centimetres (12 in).[2] The long dorsal fin is even in height along its length and this species has large scales which are bigger than the pupil of the eye.[4]
The cuckoo wrasse occurs in the north east Atlantic Ocean along the coast of Europe from Norway south to Andalusia and along the Atlantic coast of north Africa south to Senegal. It occurs off the Canary Islands, the Azores and Madeira too. Its range extends into the Mediterranean Sea as far as Cyprus, where it is common, but it is absent from the Levantine Sea.[1]
The cuckoo wrasse is found where there are rocks and other hard substrates in the algal zone at depths of 2–200 metres (6 ft 7 in – 656 ft 2 in), but are mainly found between 20–80 metres (66–262 ft).[4] It is also associated with area dominated by coralline algae. This species shows a preference for slightly deeper water than the ballan wrasse, with which it is sympatric off western Europe and only occasionally enters very shallow inshore waters.[5] In the Azores adults of this species is normally not encountered above depths of 50 metres (160 ft), although juveniles may be found at shallower depths occasionally.[1]
They are normally found occurring as solitary individuals or in pairs with young. They are oviparous and the female can lay up to a thousand eggs in a dish-shaped nest made by the male from algae, which he then guards.[2] The cuckoo wrasse is a protogynous hermaphrodite, and females can change sex into males, a process which takes around seven months.[1]
The diet consists mainly of crustaceans but it will also take fishes, molluscs[1] and worms/[2]
The name cuckoo wrasse comes from Cornish fishermen who associated the blue markings with bluebell flowers. In the Cornish language, a bluebell is bleujenn an gog, literally "the cuckoo flower".[6]
The cuckoo wrasse was formally described by Carolus Linnaeus in the 10th edition of his Systema Naturae published in 1758, Linnaeus gave the type locality as "Liburnia", which is modern Dalmatia, Croatia.[7]
The cuckoo wrasse is occasionally eaten[1] but wrasse flesh is not popular in many places, for example in Britain, so it is not much in demand from commercial fisheries. It is fished by recreational anglers and, as they are long lived fish their populations can be affected by too high a catch, they are fished for on a catch and release basis.[5]
In Norway, cuckoo wrasse (along with other wrasse species) are used in salmon farming to eat salmon lice from the farmed fish. This leads to overfishing in some areas, and a noticeable decrease in population in selected areas.
The cuckoo wrasse (Labrus mixtus) is a species of wrasse native to the eastern Atlantic Ocean from Norway to Senegal, including the Azores and Madeira. It is also found in the Mediterranean Sea. They occur in weedy, rocky areas mostly between 40 and 80 m (130 and 260 ft). This species is an occasional food fish for local populations but is also popular as a game fish. It is also a popular fish for display in public aquaria.
Labrus mixtus es una especie de peces de la familia Labridae en el orden de los Perciformes.
Los machos pueden llegar alcanzar los 40 cm de longitud[1] y las hembras 30.
Es hermafrodita (las hembras se transforman en machos). La reproducción tiene lugar en la costa durante los meses de marzo y junio. Es nidificante: el macho hace un nido de algas y la hembra pone alrededor de 1000 huevos, los cuales son protegidos por el macho.
Come crustáceos, peces y moluscos.
Se encuentra en el Atlántico oriental: desde Noruega hasta el Senegal, Azores y Madeira. También en el Mediterráneo.
Labrus mixtus es una especie de peces de la familia Labridae en el orden de los Perciformes.
Txilibitua edo durdo txilibitua (emeen izena), edo aiena (arren izena) (Labrus mixtus) Labridae familiako ur gaziko arraina da, ipar-ekialdeko Ozeano Atlantikoan eta Mediterraneo itsasoan bizi dena[1]. Luzarana da eta kolore biziak ditu.[2] Bizkaian txistu edo galjoi ere diote.[3]
Labridae familiako beste espezie askoren kasuan bezala, arrainak gazteak direlarik emeak dira beti, eta adin batetik aurrera zahartuz gero ar bilakatzen dira, eta kolorazioa zeharo aldatzen zaie. Horratx sexu bien izenak desberdinak izatearen arrazoia.
Sinonimoak: Labrus bimaculatus, Labrus bergylta.
Bakarrik bizi da edo bikotearekin ugalketa garaian, normalean gorgonien egituretan, 40-80 metroko sakoneran dauden haitzulo eta zirrikituetan ematen dituzte gauak, udazkenean 200 metrotara jeisten eta udaberrian 15 metrotara igotzen direlarik.[4][5]
Txilibituak krustazeo eta moluskuak jaten ditu batez ere, baita zizareak eta arrain txikiak ere.[4]
Ugalketa udaberrian edo udan gertatzen da zonaldeen arabera. Eztei-jantzia duten arrak lurraldekoi eta erasokorrak bihurtzen dira, algez egindako euren amodiozko habira hurbiltzen saiatzen diren arerioekiko. Emeek 1.000 arrautza errun ditzakete, arrek berehala ernaltzen dituzte eta bi asteren buruan eklosionatzen dira.[4][5]
Jaio berriak, maiz, gurasoekin multzotan egiten dute igeri eta 20 urteko bizi iraupena dute.
Atlantikoko erdialdean aurki daiteke, Norvegiatik hasi eta Dakarreraino. Azoreak eta Madeira, Kanarietan eta Mediterraneoan ere.[6][4]
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Txilibitua edo durdo txilibitua (emeen izena), edo aiena (arren izena) (Labrus mixtus) Labridae familiako ur gaziko arraina da, ipar-ekialdeko Ozeano Atlantikoan eta Mediterraneo itsasoan bizi dena. Luzarana da eta kolore biziak ditu. Bizkaian txistu edo galjoi ere diote.
Labridae familiako beste espezie askoren kasuan bezala, arrainak gazteak direlarik emeak dira beti, eta adin batetik aurrera zahartuz gero ar bilakatzen dira, eta kolorazioa zeharo aldatzen zaie. Horratx sexu bien izenak desberdinak izatearen arrazoia.
Sinonimoak: Labrus bimaculatus, Labrus bergylta.
La Vieille coquette (Labrus mixtus) est une espèce de poissons de la famille des Labridae.
Smokva (lat. Labrus mixtus) morska je riba iz porodice usnača. U Hrvatskoj je još poznat kao figa ili pika.
Smokva je jedna od najljepših riba Jadrana. Ima ovalno, izduženo tijelo sa šiljatom gubicom[1]. Manje je veličine, naraste do 30 cm duljine, a može težiti i do 1 kg. Sve smokve na svijet dolaze kao ženke, a tijekom života mijenjaju spol. Ženke su jednolične boje, narančasto-smeđe-ružičaste. Boja mužjaka je razlog zašto ovu ribu smatraju jednom od najljepših riba Jadrana. Tijelo im je žuto-narančaste boje s 5-6 uzdužnih plavih, zelenkastih ili tamnijih pruga. Donji dio tijela je redovito žuto-narančast kao i trbušne peraje.
Priobalna je vrsta, obitava uz strme hridinaste obale i brakove. Živi na dubinama između 2-200 m, a najčešće između 15-80 m.
Razmnožava se krajem proljeća i početkom ljeta.
Zbog veličine nije zanimljiva u komercijalnom ribolovu kao ni u gastronomiji. Lovi se većinom na udicu prilikom ribolova na druge pridnene vrste. Ukusan je dodatak brujetu od miješane ribe.
Smokvu se može pronaći u istočnom dijelu Atlantika, sjeverno od Norveške pa južno sve do Senegala. Rasprostranjena je i na cijelom Mediteranu[2].
U Wikimedijinu spremniku nalazi se još gradiva na temu: Smokva
Wikivrste imaju podatke o: Smokva Smokva (lat. Labrus mixtus) morska je riba iz porodice usnača. U Hrvatskoj je još poznat kao figa ili pika.
Il tordo fischietto (Labrus mixtus Linnaeus, 1758) è un pesce osseo di mare appartenente alla famiglia Labridae[2].
È anche impropriamente noto come Labrus bimaculatus[3], oggi considerato un sinonimo di Cichlasoma bimaculatum (Linnaeus, 1758), la specie originariamente descritta con quel nome[4].
Il suo areale atlantico va dalla Norvegia al Senegal[5] e comprende il mar Mediterraneo, soprattutto occidentale, dove non è comune. Frequenta fondali scogliosi più profondi dei congeneri, raramente sale sopra i 15-20 metri e si può incontrare fino a 100 metri, in inverno scende a quote inferiori. Si trova spesso nel coralligeno[1].
È simile agli altri Labrus come forma del corpo, è piuttosto allungato ed ha labbra e denti molto sviluppati.
Questa specie mostra un netto dimorfismo sessuale nella livrea e ha una colorazione vivace e inconfondibile:
Cresce fino a 40 cm e può raggiungere i 20 anni di età[5].
È una specie sospettosissima e difficile da avvicinare sott'acqua. È generalmente solitario[1].
Si ciba di invertebrati bentonici, soprattutto a guscio duro; talvolta si ciba anche di altri pesci ossei[1].
Avviene in primavera-estate, le uova (circa un migliaio[5]) vengono deposte in un nido, dopo combattimenti tra maschi. Come molti labridi è ermafrodita proterogino; impiega 7 mesi a cambiare sesso[7].
Si cattura soprattutto per caso, sia con lenze innescate con vermi marini che con reti. Le sue carni sono mediocri, utili per zuppe di pesce.
L. mixtus è classificato come "a rischio minimo" (LC) dalla lista rossa IUCN perché, nonostante alcune sue popolazioni risentano del degrado degli habitat costieri, è una specie il cui ampio areale si sovrappone a diverse aree marine protette[1].
Il tordo fischietto (Labrus mixtus Linnaeus, 1758) è un pesce osseo di mare appartenente alla famiglia Labridae.
È anche impropriamente noto come Labrus bimaculatus, oggi considerato un sinonimo di Cichlasoma bimaculatum (Linnaeus, 1758), la specie originariamente descritta con quel nome.
De koekoekslipvis (Labrus mixtus) is een vis uit het typegeslacht Labrus van de grote familie van de lipvissen (Labridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2] De volwassen vis heeft een lengte van circa 30 cm maar kan 40 cm worden. De vis leeft in de kustwateren van de oostelijke Atlantische Oceaan van Noorwegen tot Senegal, vooral bij rotsige kusten op een diepte tot 40 à 80 meter. In de literatuur duikt voor deze soort ook regelmatig de naam Labrus bimaculatus non Linnaeus op, een verkeerd toegepaste naam. Labrus bimaculatus Linnaeus, 1758 betreft de soort Cichlasoma bimaculatum, een Cichlide.
De koekoekslipvis is zeer veranderlijk van kleur. Het mannetje krijgt in de paaitijd een bijzondere kleuring. De kop en de voorste helft van het lichaam kleuren blauw, de rest van het lichaam wordt oranje tot geel, met daarin soms blauwe vlekken. Het vrouwtje is overwegend bruinroze tot oranje, met een donkere streep door de rugvin met daarin weer lichte vlekken.
Deze vissen leven in groepen waarin éen mannetje dominant is. Als dit mannetje verdwijnt, verandert een vrouwtje van geslacht en neemt de rol van het dominante mannetje over.
Labrus mixtus paait aan stenige kusten waar de mannetjesvis een 'nest' maakt in een rotsspleet en daar de eitjes bewaakt. Nijssen & De Groot voorspelden in 1987 dat deze vis op termijn ook wel binnen de 12 mijlszone van de Lage Landen zal worden waargenomen of gevangen.[3] Het aantal door sportduikers waargenomen lipvissen in de Scheldemonding neemt inderdaad toe, maar de determinatie op soort blijft vooral bij jonge vissen lastig, dus ook verwarring met de gevlekte lipvis, zwartooglipvis en Baillons lipvis is mogelijk.[4]
Labrus mixtus staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd en omdat de vis niet wordt genoemd in de Visserijwet, geldt binnen de Nederlandse territoriale wateren de bescherming van de Flora- en faunawet. De vis is gewild bij zeehengelaars.
mannetje Labrus mixtus
mannetje
vrouwtje
mannetje
De koekoekslipvis (Labrus mixtus) is een vis uit het typegeslacht Labrus van de grote familie van de lipvissen (Labridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus. De volwassen vis heeft een lengte van circa 30 cm maar kan 40 cm worden. De vis leeft in de kustwateren van de oostelijke Atlantische Oceaan van Noorwegen tot Senegal, vooral bij rotsige kusten op een diepte tot 40 à 80 meter. In de literatuur duikt voor deze soort ook regelmatig de naam Labrus bimaculatus non Linnaeus op, een verkeerd toegepaste naam. Labrus bimaculatus Linnaeus, 1758 betreft de soort Cichlasoma bimaculatum, een Cichlide.
Blåstål og raudnebb er høvesvis hannen og hoa av leppefisk-arten Labrus mixtus. Begge kjønna er sterkt farga, og let seg vanskeleg forveksla med andre norske fisk. Lenge trudde ein dei to høyrde til forskjellige artar, sidan fargeskilnaden er så stor - hannen er blåfarga og sterkt marmorert medan hoa er raud med tre mørke flekkar bak på ryggen.
Andre namn bruka i norsk er blågume for hanfisken og raudsnik og sutar (m) for hofisken.[1] Hofisken vert på Sørlandet òg kalla sypike, eit namn som i nomeklaturen er bruka om ein annan art.[2]
Arten finst aust i Atlanterhavet frå Senegal, Asorane og Madeira. Han finst både på vest- og austsida av Storbritannia og rundt Island, i Middelhavet og Svartehavet, i Noreg nord til og med Trøndelag.
Han trivst best på hard botn frå 15 - 200 m djup. Om sommaren finn ein gjerne fisken heilt oppe i fjæra.
Mange artar innan leppefiskfamilien lever hermafrodittisk – dei fleste individa startar livet som hoer og vert kjønnsmodne og gyter før nokre få skifter kjønn og vert hannar. Det er dei største eller høgst rangerte hoene som skifter kjønn, i konkurranse med andre hoer. Raunebben begynner livet som ei hoe. Nokre få vert fødde som hannar, men dei liknar hofiskane, truleg heile livet, og det er usikkert i kva grad desse primære hannane i heile tatt deltek i reproduksjonen.
Blåstålen forsvarar eit harem med mange hoer. Raudnebben gyter midtsommars etter langvarig kurtise frå blåstålen. Egga vert lagde i eit reir av algar, og hannane passar på egga til dei vert klekte.[3]
Carl von Linné gav arten to eller tre forskjellige namn i Systema Naturae (1758), kanskje fordi han ikkje forstod at det dreidde seg om éin art. Den internasjonale kommisjonen for zoologisk nomenklatur har i 2000 bestemt at Linnés Labrus bimaculatus skal vise til den søramerikanske cichliden Cichlasoma bimaculatum. Det gyldige namnet til blåstål og raudnebb blir da Labrus mixtus, ettersom dette namnet står før Labrus varius i Systema Naturae.
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Blåstål og raudnebb Blåstål og raudnebb er høvesvis hannen og hoa av leppefisk-arten Labrus mixtus. Begge kjønna er sterkt farga, og let seg vanskeleg forveksla med andre norske fisk. Lenge trudde ein dei to høyrde til forskjellige artar, sidan fargeskilnaden er så stor - hannen er blåfarga og sterkt marmorert medan hoa er raud med tre mørke flekkar bak på ryggen.
Andre namn bruka i norsk er blågume for hanfisken og raudsnik og sutar (m) for hofisken. Hofisken vert på Sørlandet òg kalla sypike, eit namn som i nomeklaturen er bruka om ein annan art.
Blåstål og rødnebb er en leppefisk der hannen og hunnen er så forskjellige at de har fått egne navn. Hannfiskene blir kalt blåstål og hunnfiskene rødnebb.
Kroppen og hodet er slank og langstrakt. Hannfisken blir opptil 40 cm og 1 kg, mens hunnfisken blir opptil 30 cm og 500 g. Hunnen er rød eller oransje og har tre svarte flekker på bakerste delen av ryggen. Hannen er er oransj med lyse- og mørkeblå marmoreringer, mangler de tre svarte flekken som hunnen har.
Arten er hermafroditt og de fleste individer er hunner (rødnebb) i starten. Enkelte er primære hanner. Disse ser ut som hunner men er hannkjønn hele livet. Sekundære hanner er hunner (rødnebb) som utvikler seg til hanner (blåstål). Forvandlingen av de sekundære hannene (blåstål) er styrt av sosiale forhold. Hver blåstål har et harem av rødnebb, hvis den dør vil den primære hunnen forvandles til blåstål og overta haremet.
Rollen til de primære hannfiskene er ennå ukjent, men de deltar trolig ikke i reproduksjonen av arten.
Arten finnes i det østlige Atlanterhavet fra Senegal, Azorene og Madeira nordover til Nord-Norge. Både på vest og østsiden av Storbritannia og rundt Island. I Middelhavet og Svartehavet.
Den trives best på hardbunn fra 15 - 200 m dyp. Om sommeren finner man den gjerne helt oppe i fjæra.
Arten er beskrevet under mange vitenskapelig navn, delvis fordi forskerne ikke har skjønt at blåstål og rødnebb er samme art. Carl von Linné beskrev arten under to eller tre forskjellige navn i Systema Naturae (1758). Den internasjonale kommisjonen for zoologisk nomenklatur har i 2000 bestemt at Linnés Labrus bimaculatus viser til den søramerikanske cichliden Cichlasoma bimaculatum. Det gyldig navnet til blåstål blir da Labrus mixtus, ettersom dette navnet står før Labrus varius i Systema Naturae.
Blåstål og rødnebb er en leppefisk der hannen og hunnen er så forskjellige at de har fått egne navn. Hannfiskene blir kalt blåstål og hunnfiskene rødnebb.
Multimedia w Wikimedia Commons Wargacz tęczak[3], wargacz tęczowy[4] (Labrus mixtus) – gatunek morskiej ryby okoniokształtnej z rodziny wargaczowatych (Labridae). W literaturze polskiej określany bywał nazwą tęczak[4], ale pod taką samą nazwą opisywano również inne gatunki zwierząt.
Występuje w północnym Atlantyku od Norwegii i północnej Szkocji do Senegalu oraz wokół Azorów, Madery i Wysp Kanaryjskich. Także w Morzu Śródziemnym.
Ryba żyjąca nad dnem żwirowatym i skalistym obficie porośniętym glonami oraz na łąkach trawy morskiej na głębokości do 200 m. Ryba żyjąca samotnie, aktywna jedynie w dzień, noc spędza w pieczarach i rozpadlinach skalnych.
Dorasta maksymalnie samice do 30 cm a samce do 35 cm. Ciało wydłużone o długim pysku i głowie. Szczęki daleko wysuwalne z grubymi, mięsistymi wargami, na każdej z nich uzębienie w postaci rzędu silnych stożkowatych zębów, kość podniebienia bezzębna, natomiast dolna kości gardłowe zrośnięte w silną płytkę żującą. Łuski wzdłuż linii bocznej od 50-60 łusek przebiegających równolegle do linii grzbietu. Płetwa grzbietowe długa, niepodzielona podparta 16–19 twardymi i 11–14 miękkimi promieniami. Płetwa odbytowa podparta 3 twardymi i 9–12 miękkimi promieniami.
Ubarwienie bardzo zmienne. Samce mają niebiesko opalizującą głowę z ciemnymi podłużnymi paskami, przechodzącymi na żółte lub pomarańczowo zabarwione boki. W okresie godowym na czole pojawia się im biała plama. Samice są ubarwione żółto lub czerwonopomarańczowo z trzema ciemnymi plamami na grzbiecie, między nimi występują białe pola.
Odżywia się drobnymi skorupiakami, mięczakami i wieloszczety.
Tarło odbywa się latem. Samiec buduje specjalne gniazdo na dnie, do którego składana jest ikra. Samiec opiekuje się złożonymi jajami i broni gniazda.
Wargacz tęczak, wargacz tęczowy (Labrus mixtus) – gatunek morskiej ryby okoniokształtnej z rodziny wargaczowatych (Labridae). W literaturze polskiej określany bywał nazwą tęczak, ale pod taką samą nazwą opisywano również inne gatunki zwierząt.
O bodião-canário ou peixe-rei-do-alto (Labrus mixtus) é um peixe do gênero Labrus. Esta espécie é em geral solitária mas os jovens vivem em casais. As fêmeas têm coloração laranja, os machos são mais claros, com uma mancha castanha na cabeça. O macho constrói um ninho com algas ou escolhe uma depressão no leito oceânico, de onde afasta os machos rivais enquanto atrai a fêmea, seguindo elaborados rituais de acasalamento.
Blågylta (Labrus mixtus, tidigare även Labrus ossifragus) är en fisk i familjen läppfiskar.
De flesta blågyltor föds som honor, kallade rödnäbbor. Mellan 7 och 13 års ålder (vid 25–30 centimeters kroppslängd[1]), byter fisken kön och blir hane, så kallad blåstråle. Vissa fiskar föds dock som hanar och byter aldrig kön. Dessa är dock rödaktiga, precis som honor, men saknar dessas svarta ryggfläckar.[2]
Blågyltan är en slank fisk med en enda, lång ryggfena. Huvudet är spetsigt med markerade läppar. Rödnäbban (honan) blir 25 till 30 centimeter lång och har en rödfärgad kropp, som är något ljusare på buken. På ryggen, vid slutet av ryggfenan, har hon tre svarta fläckar. Partiet mellan fläckarna är ofta ljusare.
Blåstrålen (hanen) kan bli upp till 40 centimeter lång och väga 1 kilogram. Han är mörkblå på huvudet, ryggen och övre delen av sidorna, med talrika ljusblå strimmor. Buken är röd. Ryggen saknar svarta fläckar.[1]
Fisken kan bli minst 20 år gammal[3].
Blågyltan är en bottenfisk som lever i relativt kustnära vatten på upptill 200 meters djup. Den föredrar algzonen längs sten- eller klippkust[3]. Den lever på mindre kräftdjur, blötdjur, borstmaskar och andra bottenlevande smådjur[2].
Lekperioden infaller under sommaren. Hanen bygger på bottnen ett bo av alger som honan lägger upp till 1 000 ägg i. Boet vaktas av båda föräldrarna[4] tills äggen kläcks 1–2 veckor senare. Ungarna är pelagiska till en början, men söker sig till bottnan vid 4–5 centimeters längd.[1]
Arten finns från Gambia, Senegal, Azorerna, Madeira och Medelhavet, längs europeiska Atlantkusten upp till Engelska kanalen, runt Brittiska öarna och Färöarna samt från mellersta Norge till Kattegatt och Öresund[2].
Blågylta (Labrus mixtus, tidigare även Labrus ossifragus) är en fisk i familjen läppfiskar.
Зображення самця і самиці губаня-зозулі
Самиця губаня-зозулі
Самець губаня-зозулі
Зображення самця і самиці губаня-зозулі
Самиця губаня-зозулі
Самець губаня-зозулі
Labrus mixtus Linnaeus, 1758
Синонимы
Пятнистый губан[1] (лат. Labrus mixtus) — вид рыб из семейства губановых (Labridae). Средних размеров рыбы, обитающие в северо-восточной части Атлантического океана от побережья южной Норвегии до Сенегала, у побережья Канарских островов, Мадейры и Азорских островов, в Средиземном море, Скагерраке, западной части Северного моря (побережье Великобритании) и проливе Ла-Манш.
Пятнистый губан имеет вытянутое тело и длинную, остроконечную голову. Самцы длиной до 40 см, самки длиной до 30 см. На морде расположены толстые, мясистые губы (отсюда название). Длинный спинной плавник поддерживается в передней части жёсткими лучами.
Плавниковая формула: D XVI-XVIII/11-12, V 16. Формула чешуи SL 45-48.
Самцы и самки имеют различную окраску (половой диморфизм). Окраска самцов изменяется во время сезона нереста. Сначала голова и туловище синего цвета, оранжевого по боками и синим хвостом. Затем окраска головы тела постепенно изменяется на оранжевую с голубым узором, который более заметен на голове. У самок оранжевая голова, тело и хвост с чёрной полосой на спинном плавнике с несколькими белыми пятнами. Самки способны изменять пол, в случае если в ареале популяции отсутствуют самцы.
Пятнистые губаны живут по одиночке или парами у поросших водорослями скал или на лугах посидонии на глубине от 2 до 200 м. Они активны днём, а ночью прячутся в расщелинах скал или пещерах. Их питание состоит преимущественно из ракообразных, а также червей, моллюсков и мелких рыб.
Нерест в северо-восточной Атлантике проходит с мая по июль, в Средиземном море — с марта по июнь. Пятнистые губаны — гермафродиты, сперва у них созревают женские, а позже мужские гаметы (протогиния). Самцы территориальны, гнездо из водорослей строят в ямке на дне и затем агрессивно его охраняют. Вылупившиеся мальки живут пелагически, а достигнув длины 5 см, приближаются к побережью. В возрасте 2-х лет они становятся половозрелыми. Продолжительность жизни рыб составляет около 17 лет.
Пятнистый губан (лат. Labrus mixtus) — вид рыб из семейства губановых (Labridae). Средних размеров рыбы, обитающие в северо-восточной части Атлантического океана от побережья южной Норвегии до Сенегала, у побережья Канарских островов, Мадейры и Азорских островов, в Средиземном море, Скагерраке, западной части Северного моря (побережье Великобритании) и проливе Ла-Манш.
紅紋隆頭魚，為輻鰭魚綱鱸形目隆頭魚亞目隆頭魚科的其中一種，分布於東大西洋區，從挪威至塞內加爾海域，包括地中海，棲息深度2-200公尺，體長可達40公分，棲息在海草生長的礁石區，雄魚會築巢，通常成對或單獨活動，屬肉食性，以魚類、甲殼類及軟體動物為食，生活習性不明，可做為食用魚及觀賞魚。
这是一篇與鱸形目相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
F_-_Stefano_Guerrieri.jpg)
,_isla_de_Mouro,_Santander,_Espa%C3%B1a,_2019-08-15,_DD_58.jpg)
F_-_Stefano_Guerrieri.jpg)
.jpg)
F_-_Stefano_Guerrieri.jpg)
