Delfinek nadobny[3] (Stenella clymene) – gatunek ssaka z rodziny delfinowatych (Delphinidae). Średniej wielkości delfin.
Delfinów nadobnych nie trzyma się w delfinariach.
Delfinek nadobny przez swoje podobieństwo do delfinka długoszczękiego, był uważany za jego podgatunek od swego odkrycia w 1850 przez Johna Graya aż do 1981, kiedy to został uznany za osobny gatunek. W związku z faktem, że delfinki nadobne przypominają delfinki długoszczękie, badacze często wybierają do obserwacji te ostatnie, gdyż do nadobnych trudniejszy jest dostęp. Delfinek nadobny jest wciąż jednym z najmniej poznanych gatunków waleni.
Delfinek nadobny przedstawia sylwetkę typową dla rodzaju Stenella. Dziób jest dość długi, żuchwa jest wysunięta dalej niż górna szczęka. Płetwy piersiowe tego delfina są małe, a płetwa grzbietowa tylko lekko zagięta w tył. Górna część ciała jest u niego czarna, boki są szare, a spodnia część ciała biała. Płetwa ogonowa i krańce płetw piersiowych są czarne. Na brzegach pyska oraz na górze i dole pyska delfinek nadobny ma po czarnym pasku. Jasna linia prowadzi od oka do płetwy piersiowej.
Delfinek nadobny (Stenella clymene) – gatunek ssaka z rodziny delfinowatych (Delphinidae). Średniej wielkości delfin.