Multimedia w Wikimedia Commons Nebaliidae – rodzina skorupiaków z gromady pancerzowców i rzędu cienkopancerzowców.
Ciało poniżej 2 cm długości, pokryte dwuklapowym karapaksem. Czułki pierwszej pary samców o niespuchniętym biczyku, czasem pólkiem gęsto rozmieszczonych estet. Czułki drugiej pary bez okrągłych guzków czy ząbków na trzonku, czasem o scalonych członach trzecim i czwartym; u samca tak silnie wydłużone, że sięgają furki. Żuwaczki z dobrze rozwiniętym wyrostkiem molarnym. Pierwsza para szczęk z długimi, dobrze wykształconymi głaszczkami. Znacznie mniejsze od początkowej pary odnóży tułowiowych szczęki drugiej pary mają co najmniej trzy pierwsze endyty dobrze rozwinięte. Odnóża tułowiowe osadzone blisko siebie, niezbyt wystające poza karapaks; te pierwszej pary nieco tylko różniące się od pozostałych. Pary od drugiej do siódmej mają epipodity dłuższe niż egzopodity albo nie mają ich wcale. Odwłok o ząbkowanych na całej krawędzi pleonitach od czwartego do siódmego. Odnóża odwłokowe par 2-4 mają równoległe lub nieco pośrodku rozszerzone krawędzie egzopoditów; te 5 pary są innej długości niż jedno- lub dwuczłonowe pary szóstej. Ramiona furki równomiernie zwężone ku szczytowi[2][3].
Morskie filtratory bentosowe. Preferują miękkie podłoża muliste lub piaszczyste z niską zawartością tlenu. Spotykane od płytkich wód przybrzeżnych po abisal[2].
Należy tu 36 gatunków zgrupowanych 5 rodzajach[4][5]:
Nebaliidae – rodzina skorupiaków z gromady pancerzowców i rzędu cienkopancerzowców.
