Η πίννα (Pinna) (γράφεται και πίνα), είναι γένος δίθυρων μαλακίων της οικογένειας των Πιννιδών και της τάξης των Ανισομυαρίων. Ζει στις εύκρατες και στις θερμές θάλασσες. Μοιάζει με τεράστιο μύδι. Το όστρακό της αποτελείται από λεπτά και πλατιά ελάσματα, τα οποία είναι ενωμένα στην κορυφή τους, ώστε να ανοίγουν και να κλείνουν Το ζώο, το οποίο τρώγεται χωρίς να είναι ιδιαίτερα εύγευστο, χρησιμοποιείται κυρίως ως δόλωμα στο ψάρεμα. Στο όστρακο της πίννας σπάνια σχηματίζονται μαργαριτάρια, τα οποία όμως δεν έχουν ιδιαίτερη οικονομική αξία.
Το μήκος του ζώου φτάνει τα 80 εκατοστά.(σε μία περίπτωση, στον Σκαραμαγκά Αττικής, ανασύρθηκε το 1961 πίννα με μήκος 103 εκ.) Τα όστρακα της πίννας είναι λεπτά στο πλατύ μέρος τους, σε σχήμα τριγώνου και μυτερά στο ένα άκρο, ενώ από το άλλο είναι στρογγυλεμένα. Στο εξωτερικό μέρος έχουν χρώμα κίτρινο και από μέσα παρουσιάζουν ελαφρύ ιριδισμό.
Στον ελληνικό χώρο και ιδίως στη Χαλκιδική (στις Νέες Φώκιες) απαντάται η πίννα η ευγενής. Επίσης στη Μεσόγειο ζει και η πίννα η κτενοειδής, εδώδιμη. Το μήκος της είναι περίπου 20 εκατοστά. Αρκετά είδη συμβιώνουν με καβούρια (πιννοθήρες, γνωστά και ως πιννοκαβούρια), τα οποία βρίσκουν προστασία στην κοιλότητά της. Σε αντάλλαγμα, την προειδοποιούν να κλείσει τα ελάσματά της όταν υπάρχει κίνδυνος.
Εκτός από την αλιεία, όπου χρησίμευε ως δόλωμα, η πίννα χρησιμοποιούνταν και για την κατασκευή μεταξένιων υφασμάτων. Συγκεκριμένα, η βύσσος της πίννας χρησιμοποιούνταν για κατασκευή τέτοιων υφαντών στην νότια Ιταλία και στη Σικελία. Επίσης, από τη βύσσο κατασκευάζονταν κάλτσες και γάντια.
Η πίννα αποτελεί απειλούμενο είδος καθώς κινδυνεύει άμεσα με εξαφάνιση και απαιτείται η λήψη μέτρων για τη προστασία του πληθυσμού της στη Μεσόγειο Θάλασσα[1]. Η ύπαρξή της κινδυνεύει τόσο από τη θαλάσσια ρύπανση και την παράνομη αλίευση όσο και από την εμφάνιση του παρασίτου Haplosporidum pinnae, το οποίο πρωτοεμφανίστηκε το 2016 στις ακτές της Ισπανίας και θανατώνει μαζικά τους πληθυσμούς πίννας.[2] Το παράσιτο αυτό ευθύνεται πιθανότατα και για τους μαζικούς θανάτους του είδους στην Ελλάδα, καθώς η ύπαρξή του ανιχνεύθηκε σε νεκρές πίννες μετά από έρευνες του Τμήματος Ωκεανογραφίας και Θαλασσίων Βιοεπιστημών της Σχολής Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου.[3]
Η πίννα (Pinna) (γράφεται και πίνα), είναι γένος δίθυρων μαλακίων της οικογένειας των Πιννιδών και της τάξης των Ανισομυαρίων. Ζει στις εύκρατες και στις θερμές θάλασσες. Μοιάζει με τεράστιο μύδι. Το όστρακό της αποτελείται από λεπτά και πλατιά ελάσματα, τα οποία είναι ενωμένα στην κορυφή τους, ώστε να ανοίγουν και να κλείνουν Το ζώο, το οποίο τρώγεται χωρίς να είναι ιδιαίτερα εύγευστο, χρησιμοποιείται κυρίως ως δόλωμα στο ψάρεμα. Στο όστρακο της πίννας σπάνια σχηματίζονται μαργαριτάρια, τα οποία όμως δεν έχουν ιδιαίτερη οικονομική αξία.
