Stożek główny (Conus generalis L. 1767) – przedstawiciel rodziny Conidae. Pochodzi z rejonu Indo-Pacyfiku, osiąga standardowo około 6-8 cm. Jego wygląd jest bardzo charakterystyczny, będąc jednym z barwniejszych stożków. W obrębie występujących populacji można zaobserwować ogromną różnorodność kolorystyczną przeważnie jednak są jasno lub ciemnobrązowe, ozdobione trzema białymi pasami, naznaczonymi brązowymi plamkami i smugami. Otwór bywa purpurowobrązowy u podstawy, a wnętrze otworu białe. Muszla ma grube ściany i jest ciężka. Szczyt ostro zakończony. Najmłodszy skręt zdecydowanie przeważa rozmiarem nad starszymi, które często są też skorodowane. Skrętka jest niska o wklęsłych bokach[1].
W obrębie gatunku wyróżniane są następujące podgatunki[potrzebny przypis]:
Stożek główny (Conus generalis L. 1767) – przedstawiciel rodziny Conidae. Pochodzi z rejonu Indo-Pacyfiku, osiąga standardowo około 6-8 cm. Jego wygląd jest bardzo charakterystyczny, będąc jednym z barwniejszych stożków. W obrębie występujących populacji można zaobserwować ogromną różnorodność kolorystyczną przeważnie jednak są jasno lub ciemnobrązowe, ozdobione trzema białymi pasami, naznaczonymi brązowymi plamkami i smugami. Otwór bywa purpurowobrązowy u podstawy, a wnętrze otworu białe. Muszla ma grube ściany i jest ciężka. Szczyt ostro zakończony. Najmłodszy skręt zdecydowanie przeważa rozmiarem nad starszymi, które często są też skorodowane. Skrętka jest niska o wklęsłych bokach.
W obrębie gatunku wyróżniane są następujące podgatunki[potrzebny przypis]:
Conus generalis krabiensis – występujący w Oceanie Indyjskim, w wodach Tajlandii Conus generalis pallida – niewielkich rozmiarów, występujący w wodach Indonezji Conus generalis subunicolor
