Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
Origma solitaria,[2] ye una especie d'ave paseriforme perteneciente a la familia Acanthizidae. Ye l'únicu miembru del xéneru monotípicu Origma. Ye endémica de Nueva Gales del Sur n'Australia.[3]
El Acantiza mineru tien 14 cm de llargor. Polo xeneral ve saltándose-y sobre les roques de forma errática mientres ximielga la cola. El so hábitat preferíu son los montes de piedra arenisca o piedra caliar. La so distribución ye'l centru y este de Nueva Gales del Sur.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. Origma solitaria, ye una especie d'ave paseriforme perteneciente a la familia Acanthizidae. Ye l'únicu miembru del xéneru monotípicu Origma. Ye endémica de Nueva Gales del Sur n'Australia.
Origma solitaria[1] a zo ur spesad golvaneged eus kerentiad an Acanthizidae.
Anvet e voe Sylvia solitaria (kentanv) da gentañ-penn (e 1808) gant an naturour saoz John Lewin (1770-1819) : ar spesad nemetañ er genad Origma[2] an hini eo.
Emañ brosezat ar spesad e Sukembre-Nevez (Aostralia)[3].
Gwechall e veze renket ar spesad en iskerentiad Sericornithinae eus ar c'herentiad Pardalotidae[4].
Origma solitaria a zo ur spesad golvaneged eus kerentiad an Acanthizidae.
Anvet e voe Sylvia solitaria (kentanv) da gentañ-penn (e 1808) gant an naturour saoz John Lewin (1770-1819) : ar spesad nemetañ er genad Origma an hini eo.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Aderyn yr ogof (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: adar yr ogof) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Origma solitaria; yr enw Saesneg arno yw Rock warbler. Mae'n perthyn i deulu'r Dreinbig (Lladin: Acanthizidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn O. solitaria, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r aderyn yr ogof yn perthyn i deulu'r Dreinbig (Lladin: Acanthizidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn pigfyr Smicrornis brevirostris Dreinbig De Vis Acanthiza murina_-_Acanthizidae_-_bird_skin_specimen.jpeg)
.jpg)
_-_edit.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Aderyn yr ogof (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: adar yr ogof) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Origma solitaria; yr enw Saesneg arno yw Rock warbler. Mae'n perthyn i deulu'r Dreinbig (Lladin: Acanthizidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn O. solitaria, sef enw'r rhywogaeth.
The rockwarbler (Origma solitaria), is a bird in the family Acanthizidae.[3] It is the only bird species endemic to the state of New South Wales in Australia.[4]
English artist and naturalist John Lewin described the rockwarbler in 1808.[2] For many years it was the only member of its genus until genetic work showed that it was related to two species of mousewarblers from New Guinea. The rockwarbler diverged from the common ancestor of the other two species around 9 million years ago.[5] Rockwarbler has been designated the official name by the International Ornithologists' Union (IOC).[6] Common names also include cataract-bird, cave-bird, origma, rock-robin, and sandstone robin.[2] A former common name, hanging dick, came about from its nest, which hangs suspended in a cave.[7] It has no subspecies.[8]
The rockwarbler is 14 cm (5.5 in) in length and weighs around 14 g (0.5 oz), with predominantly dark grey-brown plumage, darker wings and more red-brown underparts, cinnamon-tinged face and forehead, and whitish throat. Its tail is black.[9] Adult males and females have similar plumage. Juveniles have duller and paler plumage than the adult, with a reddish tint to the throat, and a greyer chin. It can be distinguished from the pilotbird by its smaller size and head, white throat patch, and square tail.[8]
Its main call is a repeated shrill chis-sick, given during the breeding season–though they may also give a tid-ed-dee. Its contact call is rasping and smooth. The alarm call is similar to the contact call, but a single note. Its scold call is a chatter similar to that of scrubwrens. They are accomplished mimics, and will replicate the calls of numerous other birds, including scrubwrens, white-eared honeyeaters, grey butcherbirds, eastern spinebills, rufous whistlers and more.[8]
It is usually seen hopping erratically over rocks while flicking its tail. Its preferred habitat is woodland and gullies with exposed sandstone or limestone rocks, and often near water. Its distribution is central eastern New South Wales, within a 240 km (150 mi) radius of Sydney. It has been affected adversely by human-modified habitat, and has declined in these areas.[9] Most of its range is protected in national parks, which has insulated the species from habitat loss. They generally do not migrate, except in very dry conditions.[8]
Rockwarblers may live alone, in pairs, or in family groups with as many as five members. They do not fly very far, though they are quite fast. Flights tend to be low to the ground. When not flying, they will flick their tail side-to-side.[8]
Mated pairs maintain a territory, nesting in a sandstone cave.[9] The nest is a hanging structure made of grasses, roots, bark and moss, with spider web used as an adhesive. It has a dome-shaped entrance. Breeding season is from August to January. The female lays a clutch of three eggs, which take around 23 days to hatch.[9] Up to two clutches may be laid in a season.[8]
Rockwarblers are generally insectivores, but will supplement the diet with seeds. Insects are taken mostly on the ground, or in lower branches of vegetation. They may also hover in short bursts to catch prey. They are inquisitive and will investigate nooks and crannies in rocks, as well as under leaf litter. They are nimble, being able to move vertically up rock faces to probe rock features. Preferred insects are ants, wasps, and beetles, as well as butterfly and moth larvae. Panic grass and wheat are both acceptable grains. They will also take food left by humans, namely bread crumbs and butter.[8]
{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) The rockwarbler (Origma solitaria), is a bird in the family Acanthizidae. It is the only bird species endemic to the state of New South Wales in Australia.
La acantiza minero (Origma solitaria)[2] es una especie de ave paseriforme perteneciente a la familia Acanthizidae. Es el único miembro del género monotípico Origma. Es endémica de Nueva Gales del Sur en Australia.[3]
El acantiza minero tiene 14 cm de longitud. Por lo general se le ve saltando sobre las rocas de forma errática mientras agita la cola. Su hábitat preferido son los bosques de piedra arenisca o piedra caliza. Su distribución es el centro y este de Nueva Gales del Sur.
La acantiza minero (Origma solitaria) es una especie de ave paseriforme perteneciente a la familia Acanthizidae. Es el único miembro del género monotípico Origma. Es endémica de Nueva Gales del Sur en Australia.
Origma solitaria Origma generoko animalia da. Hegaztien barruko Acanthizidae familian sailkatua dago.
Origma solitaria Origma generoko animalia da. Hegaztien barruko Acanthizidae familian sailkatua dago.
Origma solitaria
L’Origma des rochers (Origma solitaria) est une espèce de passereaux de la famille des Acanthizidae. C'est la seule espèce du genre Origma. Il mesure 14 cm de long.
Il est endémique en Nouvelle-Galles du Sud en Australie.
Il est monotypique dans son espèce.
Origma solitaria
L’Origma des rochers (Origma solitaria) est une espèce de passereaux de la famille des Acanthizidae. C'est la seule espèce du genre Origma. Il mesure 14 cm de long.
De rotsstruiksluiper (Origma solitaria) is een zangvogel uit de familie Acanthizidae (Australische zangers).
Deze soort is endemisch in zuidoostelijk Australië.
De rotsstruiksluiper (Origma solitaria) is een zangvogel uit de familie Acanthizidae (Australische zangers).
Multimedia w Wikimedia Commons Sakiewnik (Origma solitaria) – gatunek małego ptaka z rodziny buszówkowatych (Acanthizidae). Endemit, występuje jedynie na terenie Australii, w Nowej Południowej Walii. Jego środowiskiem występowania są lasy klimatu umiarkowanego, zarośla oraz obszary skalne (klify, szczyty górskie). Jedyny przedstawiciel rodzaju Origma[5].
Szacowany globalny rozmiar obszaru występowania tego ptaka wynosi od 20 000 do 50 000 km2. Większa część siedliska sakiewnika znajduje się pod ochroną, nie ma więc żadnego poważnego zagrożenia dla jego przetrwania. Gatunek cierpiał jednak z powodu rozwoju miast na skrajach pasma jego występowania, koło Sydney. Globalna wielkość populacji nie została określona ilościowo, ale uważa się, że osobniki tego gatunku są często obserwowane na co najmniej części ich siedliska.
Niedawno zaobserwowano spadek liczebności populacji (aż o 65%). Jednak liczenia osobników tego gatunku w porównaniu do poprzedniej takiej akcji dokonywano na mniejszych fragmentach lasów, dlatego uważa się te informacje za niemiarodajne i nie związane ze zmniejszaniem się liczby tych ptaków. Z tego powodu gatunek został oceniony przez Czerwoną Księgę Gatunków Zagrożonych jako Least Concern („najmniejszej troski”)[4].
Sakiewnik (Origma solitaria) – gatunek małego ptaka z rodziny buszówkowatych (Acanthizidae). Endemit, występuje jedynie na terenie Australii, w Nowej Południowej Walii. Jego środowiskiem występowania są lasy klimatu umiarkowanego, zarośla oraz obszary skalne (klify, szczyty górskie). Jedyny przedstawiciel rodzaju Origma.
Szacowany globalny rozmiar obszaru występowania tego ptaka wynosi od 20 000 do 50 000 km2. Większa część siedliska sakiewnika znajduje się pod ochroną, nie ma więc żadnego poważnego zagrożenia dla jego przetrwania. Gatunek cierpiał jednak z powodu rozwoju miast na skrajach pasma jego występowania, koło Sydney. Globalna wielkość populacji nie została określona ilościowo, ale uważa się, że osobniki tego gatunku są często obserwowane na co najmniej części ich siedliska.
Niedawno zaobserwowano spadek liczebności populacji (aż o 65%). Jednak liczenia osobników tego gatunku w porównaniu do poprzedniej takiej akcji dokonywano na mniejszych fragmentach lasów, dlatego uważa się te informacje za niemiarodajne i nie związane ze zmniejszaniem się liczby tych ptaków. Z tego powodu gatunek został oceniony przez Czerwoną Księgę Gatunków Zagrożonych jako Least Concern („najmniejszej troski”).
Klippmussmyg[2] (Origma solitaria) är en fågel i familjen taggnäbbar inom ordningen tättingar.[3]
Klippmussmygen förekommer på sandstenshällar mellan floden Hunter och Bega, kusten i New South Wales.[3] Den placeras som enda art i släktet Origma. DNA-studier visar att två arter traditionellt placerade i Crateroscelis (bergmussmyg och rostmussmyg) står mycket nära klippmussmygen.[4] Detta har ännu inte lett till några taxonomiska förändringar, annat än att Origma tilldelats ett nytt svenskt trivialnamn, från det tidigare origma.[2]
IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Wikispecies har information om Origma solitaria.
Klippmussmyg (Origma solitaria) är en fågel i familjen taggnäbbar inom ordningen tättingar.
Origma solitaria là một loài chim trong họ Acanthizidae.[2]
Origma solitaria là một loài chim trong họ Acanthizidae.
