Multimedia w Wikimedia Commons Nurzec czarnoskrzydły (Pelecanoides urinatrix) – gatunek średniego ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Zasiedla wody Oceanu Południowego pomiędzy równoleżnikami 35 a 55°S.
Nazwa gatunkowa pochodzi od łacińskiego słowa urinator oznaczającego nurka[4].
Wyróżnia się 6 podgatunków, zasiedlają one następujące terytoria[4]:
Nie występuje dymorfizm płciowy. Nurca czarnoskrzydłego cechuje mocny dziób, czarny grzbiet i skrzydła oraz białe spód głowy, pierś i brzuchu. Głowa i okolice szyi wydają się być bardziej brązowe, niż czarne. Dziób czarny, nogi niebieskie[4].
N. czarnoskrzydłe gonią zdobycz pod wodą, pomagając sobie skrzydłami. Mogą zanurkować na głębokość 60 m. Większość jego pożywienia to morskie skorupiaki, głównie widłonogi (Copepoda), Euphausiidae, równonogi (Isopoda) a także obunogi (Amphipoda) (w szczególności Hyperiella antarctica oraz Hyperoche medusarum). Polują zazwyczaj przy wybrzeżach niedaleko swoich kolonii lęgowych[4].
Okres lęgowy trwa od kwietnia do grudnia, na południu zaczyna się później niż na północy. Para odwiedza kolonię lęgową na 5 miesięcy przed złożeniem jaj. Gniazdo mieści się w norze wykopanej w górę na głębokość 25–150 cm w miękkiej ziemi, piasku lub osypisku. Podobnie jak wszystkie nurce, składa tylko 1 jajo. Inkubacja trwa 53–55 dni. Pisklęciem zajmują się oboje rodzice, jest ono w pełni opierzone po 45–59 dniach. Mogą się rozmnażać, gdy skończą 3 lata. Maksymalna długość życia to 6,5 roku[4].
Nurzec czarnoskrzydły (Pelecanoides urinatrix) – gatunek średniego ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Zasiedla wody Oceanu Południowego pomiędzy równoleżnikami 35 a 55°S.
Nazwa gatunkowa pochodzi od łacińskiego słowa urinator oznaczającego nurka.
