Serilophus lunatus, commonly known as the Silver-breasted Broadbill or the Silver Breasted Broadbill, is a species of bird in the Order Passeriformes and Family Eurylaimidae. As its scientific name correctly implies, the Silver-breasted Broadbill is a species in the genus Serilophus.
Although the Silver-breasted Broadbill is currently in decline, the species still retains a vast amount of land and population. Species always have ups and downs, so the Silver-breasted Broadbill is still classified as Least Concern (LC).
'''Serilophus lunatus[2][3] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Eurylaimidae. Ye la única especie del xéneru Serilophus.[4] Hai diez subespecies reconocíes na actualidá, una de les cualos, rubropygius, tratar nel pasáu como una especie separada.
Alcuéntrase en Bangladex, Bután, Camboya, China, India, Indonesia, Laos, Malasia, Myanmar, Nepal, Tailandia, y Vietnam. Los sos hábitat son les viesques húmedes de tierres baxes y viesques montiegues. La especie menguó un pocu por cuenta de la perda d'hábitat, pero nun se considera en peligru d'estinción.[1]
Ye un ave de tamañu medianu, mide de 16 a 17 centímetros de llargor y 25 a 35 gramos de pesu. El plumaxe de la raza nominal tien la cabeza de color ferruñosu cola frente ceniza y una amplia franxa negra enriba del güeyu. El pechu y el banduyu son de color blancu y la cola y la parte cimera de les coberteras son acolorataes brillosa. Les plumes de vuelu son d'azul llamativo y negru y la cola ye negra. Esiste un pequeñu dimorfismu sexual nel plumaxe, una y bones la fema tien una banda estrecha plateada al traviés del pechu. Les aves nueves paecer a los adultos, pero coles nales más curties y la cola, y el plumaxe más escuru polo xeneral. Tamién hai dalguna variación ente les distintes subespecies.[5]
Esta ave ocupa una variedá de hábitats forestales. Reproduzse nos montes tropicales y semitropicales, según nos montes semi-caducifolios y montes apoderaos por pinos, carbayos y bambú. Puede presentase nos montes valtaos de forma selectiva ya inclusive entrar en tierres agrícoles y güertos. Dar nuna gama d'elevaciones al traviés de la so área de distribución; ente 800 a 2000 metros en Sumatra, y 300 a 700 m en China.[5]
'''Serilophus lunatus ye una especie d'ave paseriforme de la familia Eurylaimidae. Ye la única especie del xéneru Serilophus. Hai diez subespecies reconocíes na actualidá, una de les cualos, rubropygius, tratar nel pasáu como una especie separada.
Alcuéntrase en Bangladex, Bután, Camboya, China, India, Indonesia, Laos, Malasia, Myanmar, Nepal, Tailandia, y Vietnam. Los sos hábitat son les viesques húmedes de tierres baxes y viesques montiegues. La especie menguó un pocu por cuenta de la perda d'hábitat, pero nun se considera en peligru d'estinción.
Serilophus lunatus[1] a zo ur spesad golvaneged eus kerentiad an Eurylaimidae.
Ar spesad nemetañ an hini eo er genad Serilophus.
Bevañ a ra diwar divellkeineged, amprevaned dreist-holl.
Al labous a gaver an nev isspesad anezhañ[2] :
e koadegi Bangladesh, Bhoutan, India, Indonezia, Kambodja, Laos, Malaysia, Myanmar, Nepal, Sina, Thailand ha Viêt-Nam.
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Serilophus lunatus a zo ur spesad golvaneged eus kerentiad an Eurylaimidae.
Ar spesad nemetañ an hini eo er genad Serilophus.
Serilophus lunatus és un ocell de la família dels eurilàimids (Eurylaimidae) i única espècie del gènere Serilophus . Habita boscos i zones amb bambú de l'extrem oriental de l'Índia, Bangladesh, nord de Birmània, sud de la Xina, Hainan, Sud-est asiàtic i Sumatra.
Serilophus lunatus és un ocell de la família dels eurilàimids (Eurylaimidae) i única espècie del gènere Serilophus . Habita boscos i zones amb bambú de l'extrem oriental de l'Índia, Bangladesh, nord de Birmània, sud de la Xina, Hainan, Sud-est asiàtic i Sumatra.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Llydanbig arianfron (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: llydanbigau arianfron) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Serilophus lunatus; yr enw Saesneg arno yw Silver-breasted broadbill. Mae'n perthyn i deulu'r Llydanbigau (Lladin: Eurylaimidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn S. lunatus, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r llydanbig arianfron yn perthyn i deulu'r Llydanbigau (Lladin: Eurylaimidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Llydanbig Affrica Smithornis capensis Llydanbig arianfron Serilophus lunatus Llydanbig bochlwyd Smithornis sharpei Llydanbig coch a du Cymbirhynchus macrorhynchos Llydanbig cynffonhir Psarisomus dalhousiae Llydanbig gwyrdd Calyptomena viridis Llydanbig hardd Calyptomena hosii Llydanbig melyn a du Eurylaimus ochromalus Llydanbig rhesog Eurylaimus javanicus Llydanbig tywyll Corydon sumatranus Llydanbig Whitehead Calyptomena whiteheadi Llydanbig y mynydd Pseudocalyptomena graueri Llydanbig ystlyswinau Smithornis rufolateralisAderyn a rhywogaeth o adar yw Llydanbig arianfron (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: llydanbigau arianfron) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Serilophus lunatus; yr enw Saesneg arno yw Silver-breasted broadbill. Mae'n perthyn i deulu'r Llydanbigau (Lladin: Eurylaimidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn S. lunatus, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Sølvbrednæb (latin: Serilophus lunatus) er en fugl i brednæbfamilien.
Sølvbrednæb lever i Bangladesh, Bhutan, Cambodja, Kina, Indien, Indonesien, Laos, Malaysia, Burma, Nepal, Thailand og Vietnam. Dens naturlige levesteder er subtropiske eller tropiske fugtige lavtliggende skove og subtropiske eller tropiske fugtige bjergskove.[2]
Arten er i tilbagegang på grund af tab af levesteder, men kategoriseres af IUCN som ikke truet.[1]
Sølvbrednæb (latin: Serilophus lunatus) er en fugl i brednæbfamilien.
Sølvbrednæb lever i Bangladesh, Bhutan, Cambodja, Kina, Indien, Indonesien, Laos, Malaysia, Burma, Nepal, Thailand og Vietnam. Dens naturlige levesteder er subtropiske eller tropiske fugtige lavtliggende skove og subtropiske eller tropiske fugtige bjergskove.
Arten er i tilbagegang på grund af tab af levesteder, men kategoriseres af IUCN som ikke truet.
The silver-breasted broadbill (Serilophus lunatus) is a species of bird in the broadbill family, Eurylaimidae. It is monotypic (the only species) within the genus Serilophus.[2] There are ten currently recognised subspecies, one of which, rubropygius, was formerly treated as a separate species.
It is found in Bangladesh, Bhutan, Cambodia, China, India, Indonesia, Laos, Malaysia, Myanmar, Nepal, Thailand, and Vietnam. Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forest and subtropical or tropical moist montane forest. The species has declined somewhat due to habitat loss, but is not considered to be threatened with extinction.[1]
The silver-breasted broadbill is a medium-sized broadbill, 16–17 centimetres (6.3–6.7 in) in length and weighing 25–35 grams (0.9–1.2 oz). The plumage of the nominate race has a rusty-coloured head with an ash-grey forehead and a broad black supercilium (stripe) over the eye. The breast and belly is white and the rump and upper wing coverts are bright rufous. The flight feathers are striking blue and black and the tail is black. There is a small amount of sexual dimorphism in the plumage, with the female having a narrow silver band across the breast. Young birds resemble adults but with shorter wings and tails, and slightly darker plumage overall. There is also some variation across the different subspecies.[3]
The silver-breasted broadbill eats invertebrates, primarily insects : grasshoppers, mantises, caterpillars, larvae, small land snails. These insects are taken by flycatching from perch or by gleaning branches and foliage.[3]
The silver-breasted broadbill occupies a range of forest habitats. It occurs in tropical and semi-tropical forests, as well as semi-deciduous forests and forests dominated by pine, oak and bamboo. It may occur in selectively logged forests and even entered agricultural land and gardens. It occurs at a range of elevations across its range; between 800–2,000 metres (2,600–6,600 ft) in Sumatra but 300–700 m (980–2,300 ft) in China.[3]
The silver-breasted broadbill (Serilophus lunatus) is a species of bird in the broadbill family, Eurylaimidae. It is monotypic (the only species) within the genus Serilophus. There are ten currently recognised subspecies, one of which, rubropygius, was formerly treated as a separate species.
It is found in Bangladesh, Bhutan, Cambodia, China, India, Indonesia, Laos, Malaysia, Myanmar, Nepal, Thailand, and Vietnam. Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forest and subtropical or tropical moist montane forest. The species has declined somewhat due to habitat loss, but is not considered to be threatened with extinction.
El eurilaimo pechoplata o pico ancho de pecho plateado (Serilophus lunatus)[2][3] es una especie de ave paseriforme de la familia Eurylaimidae. Es la única especie del género Serilophus.[4] Hay diez subespecies reconocidas en la actualidad, una de las cuales, rubropygius, se trató en el pasado como una especie separada.
Se encuentra en Bangladés, Bután, Camboya, China, India, Indonesia, Laos, Malasia, Birmania, Nepal, Tailandia, y Vietnam. Sus hábitat son los bosques húmedos de tierras bajas y bosques montanos. La especie ha disminuido un poco debido a la pérdida de hábitat, pero no se considera en peligro de extinción.[1]
Es un ave de tamaño mediano, mide de 16 a 17 centímetros de longitud y 25 a 35 gramos de peso. El plumaje de la raza nominal tiene la cabeza de color oxidado con la frente ceniza y una amplia franja negra encima del ojo. El pecho y el vientre son de color blanco y la cola y la parte superior de las coberteras son rojizas brillante. Las plumas de vuelo son de azul llamativo y negro y la cola es negra. Existe un pequeño dimorfismo sexual en el plumaje, ya que la hembra tiene una banda estrecha plateada a través del pecho. Las aves jóvenes se parecen a los adultos, pero con las alas más cortas y la cola, y el plumaje más oscuro en general. También hay alguna variación entre las diferentes subespecies.[5]
Esta ave ocupa una variedad de hábitats forestales. Se reproduce en los bosques tropicales y semitropicales, así como en los bosques semi-caducifolios y bosques dominados por pinos, robles y bambú. Se puede presentar en los bosques talados de forma selectiva e incluso entrar en tierras agrícolas y huertos. Se da en una gama de elevaciones a través de su área de distribución; entre 800 a 2000 metros en Sumatra, y 300 a 700 m en China.[5]
El eurilaimo pechoplata o pico ancho de pecho plateado (Serilophus lunatus) es una especie de ave paseriforme de la familia Eurylaimidae. Es la única especie del género Serilophus. Hay diez subespecies reconocidas en la actualidad, una de las cuales, rubropygius, se trató en el pasado como una especie separada.
Se encuentra en Bangladés, Bután, Camboya, China, India, Indonesia, Laos, Malasia, Birmania, Nepal, Tailandia, y Vietnam. Sus hábitat son los bosques húmedos de tierras bajas y bosques montanos. La especie ha disminuido un poco debido a la pérdida de hábitat, pero no se considera en peligro de extinción.
Serilophus lunatus Serilophus generoko animalia da. Hegaztien barruko Eurylaimidae familian sailkatua dago.
Serilophus lunatus Serilophus generoko animalia da. Hegaztien barruko Eurylaimidae familian sailkatua dago.
Mustakulmaharlekiini (Serilophus lunatus)[2] on harlekiinien heimoon kuuluva varpuslintu.
Mustakulmaharlekiinia tavataan laajalla alueella Kaakkois-Aasiassa. Sitä on kuvattu harvinaisesta paikallisesti yleiseksi. Sen kannankehitys on laskeva, mutta lajin ei uskota vielä olevan vaarassa ja se on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Mustakulmaharlekiini (Serilophus lunatus) on harlekiinien heimoon kuuluva varpuslintu.
Serilophus lunatus
L'Eurylaime de Gould (Serilophus lunatus), également appelé eurylaime argenté, est une espèce de passereaux de la famille des Eurylaimidae.
L'eurylaime de Gould vit en Inde, en Asie du Sud-Est et en Chine.
Cet oiseau mesure 16-17 cm et pèse 25-35 g.
L'eurylaime de Gould est une espèce que l'on rencontre dans les forêts tropicales et semi-tropicales des plaines jusqu'à une altitude d'environ 2000 m.
En Chine, il vit entre 300 et 700 m d'altitude ; en Thaïlande, il vit entre 800 et 1800 m d'altitude ; et à Sumatra il vit de 800 à 2000 m d'altitude.
On le trouve dans les forêts d'arbres à feuilles caduques et aussi dans les zones où dominent les pins et les bambous.
L'eurylaime de Gould est insectivore.
Il mange surtout des sauterelles, de mantes religieuses et d'autres insectes.
Les larves, les punaises, les escargots terrestres font également partie de son menu.
Il ingurgite toutes sortes de petits insectes, en particulier des coléoptères et plus rarement des lézards.
La saison des amours se déroule généralement de mars à août.
Il construit un nid en forme de balle qu'il suspend à l'extrémité des branches extérieures d'un petit arbre, à l'extrémité des frondes d'un palmier et sur un bambou à une hauteur qui avoisine 3,5 mètres. Il y pond de 2 à 5 œufs.
Serilophus lunatus
L'Eurylaime de Gould (Serilophus lunatus), également appelé eurylaime argenté, est une espèce de passereaux de la famille des Eurylaimidae.
Madi dada-perak (Serilophus lunatus) adalah spesies burung madi dalam famili Eurylaimidae.
Madi dada-perak terdiri dari sepuluh subspesies, dengan daerah persebaran:[2]
Di Sumatra, burung ini terkadang terdapat di hutan perbukitan antara ketinggian 800-1500 m dpl. Hidup dalam kelompok kecil pada tajuk bawah dan lapisan bawah di hutan-hutan terbuka, sepanjang aliran air, dan sisi sungai. Burung ini menangkap serangga pada dedaunan sambil terbang. Burung madi dada-perak terlihat tidak mencolok, menghuni tajuk bagian atas dan tengah hutan dengan tenang. Biasanya sendirian atau berpasangan, meskipun terkadang berkumpul dalam kelompok kecil.[2]
Madi dada-perak (Serilophus lunatus) adalah spesies burung madi dalam famili Eurylaimidae.
Il beccolargo pettoargento (Serilophus lunatus (Gould, 1834)) è un uccello passeriforme della famiglia degli Eurilaimidi[2]. Si tratta dell'unica specie ascritta al genere Serilophus Swainson, 1837.
Il nome scientifico del genere, Serilophus, deriva dall'unione delle parole greche Σῆρες (sí̱res, "di seta") e λοφίο (lofío, "cresta"), col significato di "cresta sericea" in riferimento alle penne erettili della testa, mentre il nome della specie deriva dal latino lūnātus, "ornato da una mezzaluna", in riferimento alla livrea di questi uccelli.
Misura circa 16–17 cm di lunghezza, coda compresa, per un peso di 25-25 g.
Si tratta di uccelli dall'aspetto robusto, muniti di grossa testa e becco largo e conico, vagamente simili a dei piccoli fringillidi.
La livrea è bruno-rossiccio su reni e codione, mentre nuca e spalle sono grigio-bluastre e le ali presentano remiganti nero-bluastre con un'evidente banda grigio-azzurra nella parte mediana: anche la coda è nero-bluastra, con le singole penne dotate di una macchia bianca nella parte distale. La testa è grigio-biancastra, con una vistosa banda nerastra che parte dai lati del becco e passando per gli occhi si assottiglia ai lati della nuca: anche gola, petto, ventre e fianchi sono bianco-grigiastri. In questa specie è presente un certo dimorfismo sessuale nel piumaggio, con la femmina che presenta una banda argentata che percorre il petto da parte a parte. In ambedue i sessi il becco è grigio con un anello basale giallo-arancio, gli occhi sono bruno-rossicci con vistoso anello perioculare giallo, così come gialle sono le zampe.
Si tratta di uccelli diurni, che vivono perlopiù da soli o in coppie, muovendosi fra la vegetazione alla ricerca di cibo, pronti a fuggire precipitosamente in caso di pericolo.
Questi uccelli sono perlopiù insettivori, nutrendosi d'insetti ed altri invertebrati, delle loro larve, oltre che di bacche e frutta matura.
La stagione riproduttiva cade generalmente fra marzo e agosto: ambo i sessi collaborano nella costruzione del nido, che è piriforme e pende dalla punta di un ramo, generalmente a oltre due metri dal suolo[3]. Al suo interno la femmina depone 2-5 uova bianche con rade screziature rossicce, che essa provvede a covare assieme al maschio per 15-18 giorni: i pulli, ciechi e implumi alla schiusa, vengono accuditi da ambedue i genitori per tre settimane circa, fino a quando sono pronti all'involo.
Questa specie occupa un areale piuttosto ampio, che va dall'India orientale alla Cina meridionale e a sud fino alla penisola malese e all'isola di Sumatra: essa occupa un range di ambienti che va dalle foreste tropicali e subtropicali più o meno umide, a pinete, querceti e foreste di bambù fino a 2000 m di quota[4]. La si osserva anche in aree antropizzate, come piantagioni, parchi e giardini alberati.
Se ne riconoscono otto sottospecie[2]:
Le varie sottospecie differiscono fra loro principalmente in base a criteri morfologici, come la taglia e l'intensità e l'estensione della colorazione bruna e grigia dorsale[4]: alcuni autori considerano la sottospecie rubropygius come una specie a sé stante, col nome di Serilophus rubropygius[5][6].
Il beccolargo pettoargento (Serilophus lunatus (Gould, 1834)) è un uccello passeriforme della famiglia degli Eurilaimidi. Si tratta dell'unica specie ascritta al genere Serilophus Swainson, 1837.
Burung Tadah Hujan adalah salah satu daripada haiwan yang boleh didapati di Malaysia. Nama sainsnya ialah Serilophus lunatus.
Burung Tadah Hujan ialah haiwan yang tergolong dalam golongan benda hidup, alam : haiwan, filum : kordata, sub-filum : bertulang belakang (vertebrata), kelas : burung. Burung Tadah Hujan adalah haiwan berdarah panas, mempunyai sayap dan tubuh yang diselubungi bulu pelepah. Paruh Burung Tadah Hujan tidak bergigi.
Burung Tadah Hujan membiak secara bertelur. Telur Burung Tadah Hujan bercangkerang keras.
Burung Tadah Hujan adalah salah satu daripada haiwan yang boleh didapati di Malaysia. Nama sainsnya ialah Serilophus lunatus.
De wenkbrauwbreedbek (Serilophus lunatus) is een zangvogel uit de familie Eurylaimidae (breedbekken en hapvogels).
Deze soort komt wijdverspreid voor in Azië en telt 8 ondersoorten:
De wenkbrauwbreedbek (Serilophus lunatus) is een zangvogel uit de familie Eurylaimidae (breedbekken en hapvogels).
Sølvbrednebb (Serilophus lunatus) er en art i brednebbfamilien. Arten er den eneste i sin slekt.
Den forekommer i Bangladesh, Bhutan, India, Indonesia, Kambodsja, Kina, Laos, Malaysia, Myanmar, Nepal, Thailand og Vietnam.
Det er beskrevet ti underarter av sølvbrednebb[2]:
Sølvbrednebb (Serilophus lunatus) er en art i brednebbfamilien. Arten er den eneste i sin slekt.
Szerokodziób czarnobrewy (Serilophus lunatus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szerokodziobów. Zasiedla południowo-wschodnią Azję i część Indonezji. Nie zagraża mu wyginięcie.
Gatunek opisany po raz pierwszy w roku 1834 przez Johna Goulda. Rodzaj Serilophus, którego szerokodziób czarnobrewy jest jedynym przedstawicielem, opisał w roku 1834 William Swainson. Wyróżnia się 8 podgatunków (patrz Podgatunki i zasięg występowania)[3]. Proponowane podgatunki intrepidus oraz moderatus nie zostały zaakceptowane[4].
Długość ciała wynosi 16-17 cm, masa ciała u rubropygius 33-35 g, u intensus 25,2-34 g. U samca głowa jasnordzawa z ciemniejszymi policzkami, czoło szare. Występuje szeroka, czarna brew. Wierzch ciała rdzawy, na grzbiecie szarawy. Lotki I i II rzędu niebiesko-czarne, lotki III rzędu pomarańczowe. Spód ciała brudnobiały, pierś szara. Sterówki czarne. Tęczówka zielona do ciemnoniebieskiej, obecna żółta obrączka oczna. Dziób niebieski do szaroniebieskiego, u nasady pomarańczowy. U podgatunku rubropygius barwa rdzawa na głowie zastąpiona jest szarą, u polionotus górna cześć grzbietu i pokrywy skrzydłowe szare, szara barwa czoła sięga dalej w tył głowy[4].
Wyróżnia się następujące podgatunki[3][4]:
Środowisko życia stanowią tropikalne i subtropikalne lasy wiecznie zielone, także mieszane, zdominowane przez sosny (Pinus) i dęby (Quercus) oraz bambusy. W Indiach spotykany do wysokości 1700 m n.p.m., w Bhutanie do 250 m n.p.m., w Tajlandii do 2230 m n.p.m., w Kambodży do 800 m n.p.m., natomiast w Birmie do 1220 m n.p.m.[4].
Żeruje parami lub w luźnych grupach liczących do 20 osobników, niekiedy dołącza do wielogatunkowych stad żerujących w podszycie. Odnotowano prostoskrzydłe, modliszkowate (Mantidae), nieokreślone owady, larwy i małe lądowe ślimaki. Owady łapie zarówno w locie z czatowni, jak i z gałęzi na gałąź, często zbiera je z powierzchni gałęzi i liści[4].
W wyższych partiach zasięgu okres lęgowy rozpoczyna się wiosną, gdy nadejdą deszcze; na obszarach niżej położonych gniazduje równie w suchszych porach roku. Gniazdo ma kształt kuli, zawieszone jest na gałęzi, posiada luźny "ogon" z roślinności. Budują je oba ptaki z pary przez około 5-10 dni. Budulec stanowią trawy, kora drzewa Bursera microphylla (w języku angielskim zwanego Elephant Tree), mech, patyki, grzybnia, korzenie i liście. Liście stanowiące wyściółkę są wymieniane w trakcie inkubacji. Jej czas nie jest znany. Wiadomo jednak, że oba ptaki z pary wysiadują, jak i zajmują się młodymi; czas do opierzenia także nieznany[4].
Przez IUCN S. lunatus klasyfikowany jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Zasiedla wiele obszarów chronionych, w tym Park Narodowy Namdapha w Indiach, w Tajlandii Park Narodowy Nam Nao, Park Narodowy Khau Yai oraz Park Narodowy Kaeng Krachan[4].
Szerokodziób czarnobrewy (Serilophus lunatus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szerokodziobów. Zasiedla południowo-wschodnią Azję i część Indonezji. Nie zagraża mu wyginięcie.
Silverbröstad brednäbb[2] (Serilophus lunatus) är en fågel i familjen brednäbbar inom ordningen tättingar.[3]
Silverbröstad brednäbb delas in i tio underarter med följande utbredning:[4]
Underarterna atrestus och aphopus inkluderas ofta i elisabethae.[3] Sedan 2016 urskiljer Birdlife International och naturvårdsunionen IUCN rubropygius som den egna arten "gråbrynad brednäbb".
Vissa delar upp familjen brednäbbar i två, Eurylaimidae och Calyptomenidae, efter DNA-studier som visar att dessa två troligen inte är varandras närmaste släktingar.[4] Vid en sådan uppdelning placeras arten i Eurylaimidae i begränsad mening.
IUCN bedömer hotstatus för underartsgrupperna (eller arterna) var för sig, båda som livskraftiga.[1]
Silverbröstad brednäbb (Serilophus lunatus) är en fågel i familjen brednäbbar inom ordningen tättingar.
Serilophus lunatus là một loài chim trong họ Eurylaimidae.[2]
Serilophus lunatus là một loài chim trong họ Eurylaimidae.
Serilophus lunatus (Gould, 1834)
Охранный статусСерогрудый рогоклюв[1] (лат. Serilophus lunatus) — вид птиц семейства рогоклювых. Единственный вид рода Serilophus.
Вид распространён в Бангладеш, Бутане, Камбодже, Китае, Индии, Индонезии, Лаосе, Малайзии, Мьянме, Непале, Таиланде и Вьетнаме. Населяет вечнозелёные тропические и субтропические леса, а также полулиственные леса и леса с преобладанием сосны, дуба и бамбука.
Длина тела 16—17 см, масса 25—35 граммов. Голова пепельно-серого цвета с широкой чёрной бровью над глазами. Грудь и брюхо белые. Крылья сине-чёрные. Хвост голубовато-чёрный. Ноги и окологлазное кольцо жёлтые[2].
Птицы живут в одиночку или парами. Питаются насекомыми и другими беспозвоночными, их личинками, а также ягодами и спелыми фруктами.
Размножение происходит в период дождей с марта по июль. Гнездо сооружают обе птицы. Оно имеет грушевидную форму и висит на кончике ветки, как правило, на высоте более двух метров над землёй. В кладке 2—5 яиц белого цвета с редкими красноватыми пятнами. Птенцы вылупляются через 15—18 дней.
Серогрудый рогоклюв (лат. Serilophus lunatus) — вид птиц семейства рогоклювых. Единственный вид рода Serilophus.
Вид распространён в Бангладеш, Бутане, Камбодже, Китае, Индии, Индонезии, Лаосе, Малайзии, Мьянме, Непале, Таиланде и Вьетнаме. Населяет вечнозелёные тропические и субтропические леса, а также полулиственные леса и леса с преобладанием сосны, дуба и бамбука.
Длина тела 16—17 см, масса 25—35 граммов. Голова пепельно-серого цвета с широкой чёрной бровью над глазами. Грудь и брюхо белые. Крылья сине-чёрные. Хвост голубовато-чёрный. Ноги и окологлазное кольцо жёлтые.
Птицы живут в одиночку или парами. Питаются насекомыми и другими беспозвоночными, их личинками, а также ягодами и спелыми фруктами.
Размножение происходит в период дождей с марта по июль. Гнездо сооружают обе птицы. Оно имеет грушевидную форму и висит на кончике ветки, как правило, на высоте более двух метров над землёй. В кладке 2—5 яиц белого цвета с редкими красноватыми пятнами. Птенцы вылупляются через 15—18 дней.
银胸丝冠鸟(学名:Serilophus lunatus),是阔嘴鸟科丝冠鸟属的一种,分布于老挝、孟加拉国、不丹、中国大陆、越南、印度、泰国、印度尼西亚、缅甸、马来西亚、尼泊尔和柬埔寨。全球活动范围约为1,220,000平方千米。该物种的保护状况被评为无危。[2]
银胸丝冠鸟的平均体重约为31.6克。栖息地包括亚热带或热带的湿润低地林、乡村花园、亚热带或热带的湿润山地林和耕地。该物种的模式产地在缅甸仰光。[1]