African Hobby

Die Afrikaanse boomvalk (Falco cuvierii) is 'n skaars inter-Afrika somertrekvoël. Hulle leef gewoonlik in boomveld, woude en die aangrensende oop wêreld. Die voël is 28–30 cm groot en weeg 15–220 gram. In Engels staan die voël bekend as African hobby.

Sien ook

• Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
• Lys van Suid-Afrikaanse voëls (Groepeer)
• Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name

Bron

• Sasol Voëls van Suider-Afrika. Struik Nature. Vierde Uitgawe 2011. ISBN 978-1-77007-926-7

Verwysings

Eksterne skakels

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Afrikaanse boomvalk.

• Wikispecies het meer inligting verwant aan: Afrikaanse boomvalk
• http://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=EN&avibaseid=F56A73BF6465516D

Hierdie artikel is ’n saadjie. Voel vry om Wikipedia te help deur dit uit te brei.

Afrika qaragöz qızılquşu (lat. Falco cuvierii) – qızılquş cinsinə aid heyvan növü.

Afrikada Saxaranın cənubunda yaşayır. Ölçülərinə və rəng çalarlarına görə adi qarağöz qızılquşa bənzəyir.

Mənbə

• Ferguson-Lees, James; Christie, David A. (2001). Raptors of the World. Illustrated by Kim Franklin, David Mead, and Philip Burton. Houghton Mifflin. ISBN 978-0-618-12762-7
• A.C. Kemp (1991), Sasol Birds of Prey of Africa, New Holland Publishers Ltd.

Xarici keçidlər

• Cənubi Afrika quşlarının atlası.

Ar Falc'hun Afrika (liester : Falc'huned Afrika)^{(Daveoù a vank)} a zo ur spesad evned-preizh deiz bihan, Falco cuvierii an anv skiantel anezhañ.

An anv

Anvet e voe Falco Cuvierii (kentanv) da gentañ-penn (e 1830) gant al loenoniour skosat Andrew Smith (1797-1871) da zougen bri d'ar skiantour gall Georges Cuvier (1769-1832).

Doareoù pennañ

Boued

Annez

Kavout a reer ar spesad en Afrika issahara a-bezh^[1].

Liammoù diavaez

• (en) Falco cuvierii war al lec'hienn BirdLife International.
• (en) Falco cuvierii war lec'hienn an International Union for Conservation of Nature (IUCN).

Notennoù ha daveennoù

Muioc'h a restroù diwar-benn

Falc'hun Afrika

a vo kavet e Wikimedia Commons.

War Wikispecies e vo kavet ditouroù ouzhpenn diwar-benn:

ar Falc'hun Afrika

El falcó mostatxut africà (Falco cuvierii) és una espècie d'ocell rapinyaire de la família dels falcònids (Falconidae) que habita zones de sabana i boscos de la zona afrotròpica, des de Senegal, Gàmbia i Mali cap a l'est per la República Centreafricana i Txad fins a Etiòpia i cap al sud fins a Tanzània i Angola; més al sud habiten a Namíbia, Zàmbia, Zimbabwe, Moçambic i l'est de Sud-àfrica.

Referències

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Hebog ehedydd Affrica (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: hebogiaid ehedydd Affrica) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Falco cuvieri; yr enw Saesneg arno yw African hobby. Mae'n perthyn i deulu'r Hebogiaid (Lladin: Falconidae) sydd yn urdd y Falconiformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn F. cuvieri, sef enw'r rhywogaeth.^[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.

Teulu

Mae'r hebog ehedydd Affrica yn perthyn i deulu'r Hebogiaid (Lladin: Falconidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Ostříž africký (Falco cuvierii) je monotypický druh malého sokola žijícího jižně od Sahary. Živí se převážně hmyzem.

Reference

1. ↑ Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-10]

Externí odkazy

• Obrázky, zvuky či videa k tématu ostříž africký ve Wikimedia Commons
• Taxon Falco cuvierii ve Wikidruzích

The African hobby (Falco cuvierii) is a small species of bird of prey in the family Falconidae.

Description

A small, slim falcon with blackish upperparts and deep rufous underparts with rufous cheek, nape and throat. At close range black streaks can be seen on the throat and flanks. The facial skin and feet are yellow. Juvenile birds are browner above with heavier streaking on the underparts and paler on cheek, nape and throat. Their length is 20 centimetres (7.9 in) and wingspan 70 centimetres (28 in).

Habitat

They are mostly found in the edge of moist woodlands and forests, commonest in palm savannah and gallery forest in west and western regions of East Africa. They are less common in central Africa and north-eastern Africa.

Behaviour and diet

Hunts on the wing, mainly at dawn and dusk. When not breeding the African hobby is thought to feed almost entirely on flying insects: termite alates, grasshoppers, locusts, beetles and cicadas have all been recorded. Feeding concentrations of up to 30 birds have been recorded when termite alates or locusts are swarming. When breeding a high proportion of small birds such as weavers, estrildid finches and swallows up to the size of doves are favoured. It hunts either by making sorties from a perch or quartering across favoured hunting areas at 50–100 metres (160–330 ft). Normally encountered as solitary birds but sometimes in pairs or small family groups. For nesting they use the old stick nests of other birds, especially black kite, which are situated high in a tree. Breeding has been recorded in December to June in the western part of the range, August to December in equatorial East Africa and September to January in southern Africa.

Distribution

It is found in Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Cameroon, Central African Republic, Chad, Republic of the Congo, Democratic Republic of the Congo, Ivory Coast, Eswatini, Ethiopia, Gabon, Gambia, Ghana, Guinea, Guinea-Bissau, Kenya, Liberia, Malawi, Mali, Mozambique, Namibia, Niger, Nigeria, Rwanda, Senegal, Sierra Leone, Somalia, South Africa, Sudan, Tanzania, Togo, Uganda, Zambia, and Zimbabwe. This species can be nomadic, following food sources.

Taxonomy

African hobby is a monotypic species. As a typical hobby it has been traditionally considered a member of the subgenus Hypotriorchis due to its similar morphology to the other hobbies.

References

• Ferguson-Lees, James; Christie, David A. (2001). Raptors of the World. Illustrated by Kim Franklin, David Mead, and Philip Burton. Houghton Mifflin. ISBN 978-0-618-12762-7
• A.C. Kemp (1991), Sasol Birds of Prey of Africa, New Holland Publishers Ltd.

La Afrika apusfalko (Falco cuvierii) estas specio de rabobirdo de la familio de Falkedoj kaj de ties plej tipa genro de falkoj. Ĉar ĝi estas malgranda svelta falko oni atribuas ĝin al fermita grupo de similaj falkoj nomataj apusfalkoj kaj ofte konsiderataj subgenro nome Hypotriorchis.^[1]

Ĝi troviĝas en plej parto de subsahara Afriko, tio estas el Senegalio orienten al Etiopio kaj suden al sudorienta Sudafriko, nome en Angolo, Benino, Bocvano, Burkino, Burundio, Kameruno, Centrafrika Respubliko, Ĉado, Respubliko Kongo, Demokratia Respubliko Kongo, Eburbordo, Etiopio, Gabono, Gambio, Ganao, Gvineo, Gvineo-Bisaŭa, Kenjo, Liberio, Malavio, Malio, Mozambiko, Namibio, Niĝero, Niĝerio, Ruando, Senegalio, Sieraleono, Somalio, Sudafriko, Sudano, Tanzanio, Togolando, Ugando, Zambio, kaj Zimbabvo.

Temas pri specio de loĝantaj birdoj, sed venas al Suda Afriko reproduktiĝi el pli nordaj landoj. Formas superspecion kun la Alaŭdfalko, F. subbuteo kaj eble ankaŭ kun la Orienta apusfalko, F. severus kaj la Aŭstralia apusfalko, F. longipennis; foje estas konsiderata samspecia kun la F. subbuteo. Ĝi estas monotipa, tio estas, spite ties tiom granda teritorio oni ne konas subspeciojn.^[2]

La inoj estas multe pli grandaj ol la maskloj. Plenkreskuloj estas 70 al 80 cm longaj. Tiu afrotropisa specio estas malhelgriza supre kaj sablokolora sube kun vertikala strieco. La piedoj estas flavaj. La kapobildo konsistas je malhelgrizaj al nigrecaj krono, nuko, vizaĝo kaj orelareo, kun du nigrecaj strioj falantaj unu el okulo kiel mustaĉo kaj alia (ne ĉiam markata) el orelareo al sablokoloraj subvango kaj kolareo; la beko kaj okulringo estas grizaj, dum la vaksaĵo estas flava.

Ĝenerale loĝas kie la vegetaĵaro ne estas tre alta, kaj en arbaroj. Ili ĝenerale preferas tropikajn arbarojn, savanon, la bordon inter arbaro kaj savano kaj eĉ tre tuŝitajn, kultivatajn aŭ urbajn areojn. La reprodukta sezono estas el septembro al novembro. Ili estas monogamaj kaj teritoriemaj. Ili ne konstruas sian propran neston, kaj tiele serĉas malplenajn nestojn el bastonetoj aŭ forpelas aliajn birdojn, kiaj aglo, milvo, korvo, kormorano; kutime ili preferas nestojn en alta arbopinto. La ino demetas 1 al 4 ovojn, sed plej ofte 3. La ovoj estas kovataj ĉefe de la ino dum ĉirkaŭ 30 tagoj. La idoj estas zorgataj kaj manĝigataj ankaŭ de la ino, sed danke al manĝo alportita de la masklo; elnestiĝo okazas post ĉirkaŭ 30 pliaj tagoj.

Ili manĝas precipe insektojn, suplemente per malgrandaj birdoj kaj vespertoj, kiujn ili ĉasas dumfluge aŭ ĉe grundo aŭ alte en kanopeo, frapante predon per granda rapido. Oni trovis jenajn manĝerojn en ties dieto: vertebruloj, kiaj malgrandaj birdoj, nome hirundoj (Hirundedoj), grenovoraj kiaj teksistoj kaj keleoj (Ploceedoj), fringoj (Estrildedoj), malgrandaj turtoj (Kolombedoj), vespertoj (Ĥiropteroj), insektoj kiaj flugotermitoj.

Referencoj

• BirdLife International (2008). Falco cuvierii. En: IUCN 2008. IUCN Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj. Elŝutita en 31a de decembro de 2008.
• BirdLife International 2004. Falco cuvierii. 2006 IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj. Konsultita la 24an de julio 2007.

Portalo pri Birdoj

El alcotán africano^[2]​^[3]​ (Falco cuvierii) es una especie de ave falconiforme de la familia Falconidae que se encuentra en el continente africano, es sedentario. No se conocen subespecies.^[4]​

Generalmente le gusta habitar los lugares donde la vegetación no es muy alta, y en los bosques. No construye su propio nido, y por ello busca nidos vacíos o saca a otros pájaros. Puede poner de 1 a 3 huevos, aunque la mayoría de las veces tienen 3.^{[cita requerida]}

Las hembras son mucho más grandes que los machos. Los alcotanes africanos puede llegar a medir en su madurez de 70 a 80 cm.^{[cita requerida]}

Referencias

Falco cuvierii Falco generoko animalia da. Hegaztien barruko Falconidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

Kanpo estekak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Falco
• Falconidae

Afrikannuolihaukka (Falco cuvierii), myös Falco cuvieri, on afrikkalainen jalohaukka, joka on nimetty Georges Cuvierin mukaan.

Koko ja ulkonäkö

Linnun pituus on 28–30 cm, naaraan paino 186–224 g ja koiraan 125–178 g. Afrikannuolihaukka on pieni, tumma haukka, jolla on pitkät siivet ja oranssinruskea alapuoli. Sukupuolet ovat samannäköisiä, naaras on kookkaampi.

Esiintyminen

Afrikannuolihaukka elää lähes koko Saharan eteläpuolisessa Afrikassa. Länsi-Afrikassa se on paikoin muuttolintu, muualla paikkalintu. Lajin elinympäristön ala on noin 7,9 miljoonaa neliökilometriä ja sen maailman populaatio on kooltaan 10 000–100 000 yksilöä.

Elinympäristö

Laji asuu sademetsissä, kostealla puustoisella savannilla, metsänreunoissa ja laajoilla aukeilla, vuoristossa 2,5–3 kilometrin korkeudelle.

Lisääntyminen

Laji ei rakenna omaa pesää, vaan pesii toisen lintulajin vanhassa pesässä, joskus häätäen pesän omistajan. Naaras munii kaksi tai kolme munaa, joita se hautoo noin 30 päivää. Koiras hankkii ravinnon pesinnän aikana. Poikaset lentävät pesästä kuukauden ikäisinä.

Ravinto

Haukka saalistaa aamu- ja iltahämärissä lentäviä hyönteisiä, etenkin termiittejä, jotka se syö ilmassa. Ruokavalioon kuuluu myös pikkulintuja ja joskus jokin pikkunisäkäs.

Lähteet

• Arkive (englanniksi)

Falco cuvierii

Le Faucon de Cuvier (Falco cuvierii) est une espèce africaine de rapaces diurnes de la famille des Falconidae. Il a été décrit par Smith en 1830. Il n'existe pas de sous-espèces connues à ce jour. En 2001, Ferguson-Lees et Christie estimaient que la population avait un effectif supérieur à 10 000 individus. Il se nourrit principalement d'insectes.

Description

Le plumage des ailes est gris ardoise tout comme la tête et les joues. Le cou ainsi que la partie inférieur de la tête sont blancs. Les culottes sont brunes (parfois jusqu'à à un roux cuivré). Le ventre est brun roux et légèrement moucheté de noir, de même que le dessous des ailes qui est lui par contre finement rayé de jais. Les plumes de la queue ainsi que les primaires abordent des teintes grises, allant d'un blanc terne à un gris sombre. Les serres ainsi que la cire des yeux, et le cercle orbital sont d'un jaune vif. Le bec est gris foncé, brillant et les yeux sont noirs. La taille est de 26 à 31 cm, le poids est compris entre 125 et 224 grammes (entre 125 et 178 pour le mâle et 186 et 224 pour la femelle), l'envergure se situe elle entre 60 et 73 centimètres.

Nomenclature

Ce faucon a été dédié à Georges Cuvier (1769-1832), naturaliste français.

Habitat

Cet oiseau vit en Afrique subsaharienne. Il ne vit pas à plus de 3000 mètres d'altitude. Il vit dans la savane ou dans la forêt. Son habitat est menacé par la surpâturation et la déforestation.

Il lodolaio africano (Falco cuvierii Smith, 1830) è un uccello falconiforme della famiglia dei Falconidi.

Descrizione

Questo lodolaio è un piccolo membro della famiglia dei Falconidi, di circa 24–27 cm, con lunghe ali a forma di falce, più sottili di quelle del falco pellegrino, e con la coda relativamente corta, che nell'insieme gli conferiscono la sagoma di un rondone. Quando è posato, le ali oltrepassano di poco la lunghezza della coda. Il piumaggio del dorso è grigio ardesia, mentre quello del ventre è marroncino. È fornito anche di due «baffi» spioventi, costituiti da una larga striscia nera.

Distribuzione e habitat

Specie stanziale, il lodolaio africano vive in Africa orientale, dall'Africa del sud all'Etiopia e in tutta la Liberia.

Biologia

Il lodolaio africano cattura la preda al volo, invece di piombarle addosso come fanno le albanelle e i gheppi. Rincorre con grande agilità e rapidità i piccoli uccelli, come il falco pellegrino e lo smeriglio. Si precipita negli stormi di rondini e di storni a velocità incredibile afferrandone uno a caso senza scegliere o accanirsi su di uno in particolare. Le allodole e le rondini sono le prede preferite del lodolaio africano, che tuttavia riesce a catturare uccelli di dimensioni maggiori come i piccioni e le pernici.

Oltre che di uccelli, il lodolaio africano si nutre anche di numerosi insetti, che in verità costituiscono la parte principale della sua alimentazione. Gli insetti dal volo lento come i coleotteri vengono catturati facilmente, mentre quelli più veloci, ad esempio le libellule, richiedono un inseguimento più lungo: in entrambi i casi, però, sono mangiati in volo. Questa specie ha una particolare predilezione per le termiti volanti, ma cerca anche piccoli mammiferi come i toporagni, i topi e talvolta anche i pipistrelli. In rare occasioni si è visto un lodolaio africano depredare gheppi.

Riproduzione

Il corteggiamento del lodolaio africano, che avviene in aria, è ancora più spettacolare di quello eseguito da altri rapaci del tipo delle albanelle. Uno stridulo kiu-kiu-kiu attira spesso l'attenzione su una coppia di lodolai nella fase di preparazione alla loro «danza» amorosa. I due si librano in aria contemporaneamente, innalzandosi con voli circolari fin quasi a scomparire alla vista, quindi si lanciano l'uno verso l'altro, volando in cerchio o a spirale e occasionalmente si capovolgono battendo le ali. Il momento culminante di queste dimostrazioni di perizia acrobatica è quando il maschio porge del cibo alla femmina. Anche le albanelle passano il cibo in volo alle compagne, ma il lodolaio esegue questa operazione ad una velocità maggiore. Scende in picchiata da una grande altezza, a tutta velocità, e, nel momento in cui passa accanto alla femmina, questa gli prende la preda.

Come per altri Falconidi, il lodolaio africano non si fa un nido proprio, ma occupa quelli vuoti di altre specie, spesso appiattendoli e rinnovando parte del loro rivestimento interno. I nidi più spesso usati sono quelli degli avvoltoi, dei colombi, degli sparvieri e degli scoiattoli. In genere vengono deposte tre uova, covate principalmente dalla femmina. Come per le albanelle la femmina, chiamata dal compagno, si allontana dal nido per prendere il cibo che il maschio le porge appollaiato su un ramo o in volo. Anche dopo la schiusa la femmina continua a ricevere l'alimento per i piccoli nello stesso modo: solo qualche volta il maschio si posa vicino al nido. La femmina va in cerca del cibo solo quando i piccoli sono abbastanza grandi, a meno che la coppia non si nutra principalmente di insetti. In questo caso tutti e due i genitori cacciano portando al nido piccole quantità di cibo a brevi intervalli. I piccoli sono in grado di volare dopo un mese e ancora per un breve periodo vengono imbeccati in volo dai genitori.

Note

De Afrikaanse boomvalk (Falco cuvierii) is een valkensoort die voorkomt in Afrika. Hij is nauw verwant aan de boomvalk (Falco subbuteo), die in Eurazië nestelt, ook in Nederland en Vlaanderen. De wetenschappelijke naam van de soort verwijst naar de Franse zoöloog Georges Cuvier.

Kenmerken

De vogel is 26 tot 31 cm lang. Het mannetje weegt 125 tot 178 g, het vrouwtje 186 tot 224 g. De spanwijdte is 60 tot 73 cm.^[2] De Afrikaanse boomvalk is een kleine, slanke valk met een verenkleed dat aan de achterzijde zwart en aan de voorzijde rossig is. Ook de wangen, nek en keel zijn rossig gekleurd. Op de flanken en de keel zijn zwarte strepen te zien.

Verspreiding en leefgebied

De Afrikaanse boomvalk komt wijd verspreid voor in Afrika ten zuiden van de Sahara.

Het leefgebied bestaat uit gebieden met meer dan 1000 mm regenval per jaar, half open bosgebieden zoals open plekken in regenwoud, bosranden en bossavanne. In Oeganda ook aangetroffen als broedvogel in de stad Kampala. De vogel komt voor in laagland tot hoog boven de zeespiegel (4100 m) in Ethiopië.^[2]

Gedrag

Hij jaagt tijdens de schemering. Buiten de broedtijd jaagt hij vooral op vliegende insecten zoals termieten, krekels, sprinkhanen en cicaden. Tijdens de broedtijd ook kleine vogels zoals wevervogels en zwaluwen maar ook vleermuizen. Hij verschalkt zijn prooi zowel vanuit de lucht als door snelle uitvallen vanaf een uitkijkpunt.^[2]

Voortplanting

De soort nestelt in een oud nest van een kraaiachtige of andere roofvogel (bijvoorbeeld de zwarte wouw) in een hoge boom. Het legsel bestaat gemiddeld uit drie eieren.

Status

De Afrikaanse boomvalk heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De vogel is schaars. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar gaat achteruit. Echter, het tempo wordt geschat onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze soort boomvalk als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.^[1]

• Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) vertaald vanaf de Engelstalige Wikipedia, die onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  
• Global Raptor Information Network.

Sokół afrykański (Falco cuvierii) – gatunek ptaka drapieżnego z rodziny sokołowatych (Falconidae).

Czasem ptak mylony jest z pokrewnym gatunkiem F. subbuteo, rzadziej z F. severus i F. longipennis. Prowadzi osiadły tryb życia. Ma 30 cm długości i waży 165 g. Ubarwienie obu płci jest podobne, choć samice są większe od samców.

Występowanie

Spotyka się go w Angoli, Beninie, Botswanie, Burkina Faso, Burundi, Kamerunie, Republice Środkowej Afryki, Czadzie, Republice Kongo, Demokratycznej Republice Kongo, Wybrzeżu Kości Słoniowej, Etiopii, Gabonie, Gambii, Ghanie, Gwinei, Gwinei Bissau, Kenii, Liberii, Malawi, Mali, Mozambiku, Namibii, Nigrze, Nigerii, Ruandzie, Senegalu, Sierra Leone, Somalii, Południowej Afryce, Sudanie, Suazi, Tanzanii, Togo, Ugandzie, Zambii i Zimbabwe.

Zasiedla lasy i tereny o niezbyt wysokiej roślinności trawiastej. Przebywa na otwartych obszarach i skrajach wilgotnych terenów zalesionych. Najpowszechniejszy w sawannach palmowych i w lasach galeriowych, choć obecny jest też w miastach. W Zimbabwe i Dolinie Zambezi w Zambii trzyma się drzew palmowych, podczas gdy w Namibii preferuje roślinność szerokoliściastą, w Kampali, w Ugandzie drzewa eukaliptusowe. Zwykle widuje się go pojedynczo, w parach lub w małych rodzinnych grupach.
Jest nieufny wobec ludzi i trudno go dostrzec.

Pożywienie

Poluje na małe ptaki, nietoperze i owady w locie, szczególnie o świcie i zmierzchu na polanach lub nad zbiornikami wodnymi i wodopojami. W trakcie polowania może latać nad swoim terytorium w poszukiwania dogodnego miejsca lub łapać ofiarę z zasiadki siedząc na gałęzi. Często na terenach z kopcami termitów łączy się ze stadami kobuzów i innych drapieżników. Wśród ofiar sokołów afrykańskich znajdują się cykady, koniki polne, świerszcze i modliszki.

Okres lęgowy

Sokoły afrykańskie same nie budują gniazd - szukają opuszczonych konstrukcji lęgowych po innych ptakach drapieżnych lub po krukach. Gniazda sokołów afrykańskich znajdują się na wysokich drzewach lub w rozwidleniach liści palm, zbudowane są ze starych gałązek. Samica składa 1-3 beżowe jaja o gęstym brązowawym nakrapianiu, w Zimbabwe ma to miejsce od września do listopada pod koniec pory suchej.

Przypisy

A ógea-africana (Falco cuvierii) é uma espécie de ave de rapina da família Falconidae.

Pode ser encontrada nos seguintes países: África do Sul, Angola, Benim, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Camarões, República Centro-Africana, Chade, República do Congo, República Democrática do Congo, Costa do Marfim, Etiópia, Gabão, Gâmbia, Gana, Guiné, Guiné-Bissau, Quénia, Libéria, Malawi, Mali, Moçambique, Namíbia, Níger, Nigéria, Ruanda, Senegal, Serra Leoa, Somália, Sudão, Essuatíni, Tanzânia, Togo, Uganda, Zâmbia e Zimbabwe.

Referências

• BirdLife International (2004). Falco cuvierii (em inglês). IUCN 2006. Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas da IUCN de 2006 . Página visitada em 28.10.2007.

Afrikansk lärkfalk^[2] (Falco cuvierii) är en fågel i familjen falkar inom ordningen falkfåglar.^[3]

Utbredning

Fågeln förekommer på savannen i Afrika södra om Sahara.^[3]

Status

IUCN kategoriserar arten som livskraftig.^[1]

Namn

Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar Jean Léopold Nicolas Frédéric Cuvier (1769-1832), fransk anatomist bättre känd som Georges Cuvier.^[4]

Referenser

1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Falco cuvierii Från: IUCN 2016. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2016.3 www.iucnredlist.org. Läst 2016-12-11.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2016) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2016-11-10
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2016) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2016 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-08-11
4. ^ Jobling, J. A. (2016). Key to Scientific Names in Ornithology. Ur del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.) (2016). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Hämtad från www.hbw.com.

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör afrikansk lärkfalk.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Falco cuvierii.
  Artförteckning

• 1 Опис
• 2 Поширення
• 3 Примітки
• 4 Джерела

1. ↑ BirdLife International (2012). Falco cuvierii: інформація на сайті МСОП (версія 2013.2) (англ.) 26 November 2013
2. ↑ Фесенко Г. В. Вітчизняна номенклатура птахів світу. — Кривий Ріг : ДІОНАТ, 2018. — 580 с. — ISBN 978-617-7553-34-1.

Cắt nhỏ châu Phi (danh pháp hai phần: Falco cuvierii) là một loài chim thuộc chi Cắt trong họ Cắt. Loài này phân bố ở Angola, Bénin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Cameroon, Cộng hòa Trung Phi, Chad, Cộng hòa Congo, Cộng hòa Dân chủ Congo, Bờ Biển Ngà, Ethiopia, Gabon, Gambia, Ghana, Guinea, Guinea-Bissau, Kenya, Liberia, Malawi, Mali, Mozambique, Namibia, Niger, Nigeria, Rwanda, Senegal, Sierra Leone, Somalia, Nam Phi, Sudan, Swaziland, Tanzania, Togo, Uganda, Zambia, và Zimbabwe. Nơi sinh sống của chúng là vùng ven các khu rừng và đồng rừng ẩm ướt, phổ biến nhất là trong các xavan cọ và rừng thường xanh dọc ven sông ở miền tây và phía tây Đông Phi. Nó ít phổ biến ở Trung Phi và Đông Bắc châu Phi.

Tập tính và chế độ ăn uống

Chúng săn khi bay, chủ yếu là vào lúc bình minh và hoàng hôn. Khi không sinh sản, nó được cho là có chế độ ăn gần như hoàn toàn là côn trùng biết bay: mối cánh, châu chấu, cào cào, bọ cánh cứng và ve sầu đã được ghi nhận. Mật độ săn mồi lên đến 30 cá thể cắt nhỏ châu Phi đã được ghi nhận khi mối cánh hoặc châu chấu đang tràn ngập. Khi đang sinh sản thì nó có chế độ ăn với một tỷ lệ cao của các loài chim nhỏ như chim sâu, chim di và én có kích thước lớn cỡ như chim bồ câu được ưa chuộng.

Chú thích

Tham khảo

Bài viết liên quan đến chim này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s