Ar gudon Bolle[1],[2] (liester : kudoned Bolle) a zo ur spesad evned, Columba bollii an anv skiantel anezhañ.
Dougen a ra anv an dastumer ha naturour alaman Carl August Bolle (1821-1909).
Columba bollii. Bevañ a ra diwar frouezh dreist-holl ha kemer divellkeineged ha greun ivez[3].
Brosezat eo ar spesad en Inizi Kanariez[4].
Ar gudon Bolle, (liester : kudoned Bolle) a zo ur spesad evned, Columba bollii an anv skiantel anezhañ.
Dougen a ra anv an dastumer ha naturour alaman Carl August Bolle (1821-1909).
El colom canari cuafosc o colom canari de Bolle[1] (Columba bollii) és un ocell de la família dels colúmbids (Columbidae) endèmic de la laurisilva de Tenerife, La Palma, la Gomera i el Hierro, a les illes Canàries.
El colom canari cuafosc o colom canari de Bolle (Columba bollii) és un ocell de la família dels colúmbids (Columbidae) endèmic de la laurisilva de Tenerife, La Palma, la Gomera i el Hierro, a les illes Canàries.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Colomen Bolle (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: colomennod Bolle) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Columba bollii; yr enw Saesneg arno yw Bolle's pigeon. Mae'n perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae) sydd yn urdd y Columbiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. bollii, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ewrop ac Affrica.
Mae'r colomen Bolle yn perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Colomen Bolle Columba bollii Colomen dorchwen Columba albitorques
_(17578352854).jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Colomen Bolle (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: colomennod Bolle) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Columba bollii; yr enw Saesneg arno yw Bolle's pigeon. Mae'n perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae) sydd yn urdd y Columbiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. bollii, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ewrop ac Affrica.
Laurbærdue (latin: Columba bollii) er en dueart, der lever på de Kanariske Øer.
Taksonomi fra Wikispecies Laurbærdue (latin: Columba bollii) er en dueart, der lever på de Kanariske Øer.
Bolles Lorbeertaube (Columba bollii), auch Kanarentaube oder fälschlich Bolls Waldtaube oder Bolls Taube genannt, ist eine Taubenart, die auf La Palma, Teneriffa, Gomera und El Hierro vorkommt. Der Name ehrt den deutschen Arzt und Naturforscher Carl August Bolle, der sie als erster von der Lorbeertaube unterschied. Die Art gilt als bedroht. Allerdings hat sich der Bestand in den letzten Jahren etwas erholt. Ähnlich wie die Silberhalstaube stammt auch Bolles Lorbeertaube von der Ringeltaube ab. Sie wurde lange Zeit als Unterart der Silberhalstaube eingestuft. Sie gleicht in ihrer Lebensweise der Ringeltaube.
Bolles Lorbeertaube wird 35 bis 37 cm lang und ist überwiegend dunkelgrau. Damit unterscheidet sie sich von der Lorbeertaube, die eher dunkelbraun ist. Die dunklen Bänder auf dem Schwanz sind ein weiteres Unterscheidungszeichen von der Lorbeertaube. Von der Silberhalstaube unterscheidet sie sich durch die Farbe der Halsflecken. Während diese bei der Silberhalstaube silbrig grau sind, sind diese bei der Bolles Lorbeertaube glänzend kupferbraun.
Bolles Lorbeertaube lebt in Lorbeerwäldern, die jedoch höher gelegen sind, als diejenigen, die die Lorbeertaube bewohnt. Auf Teneriffa leben etwas mehr als 2.000 Individuen. Besonders hoch ist die Bestandsdichte in Anaga und Teno. Auch auf La Palma kommen 3.000 Individuen vor. Sie sind vor allem im Nordosten der Inseln zu beobachten. Auf der Insel La Gomera leben etwa 1.000 Individuen im Nationalpark Garajonay. Bolles Lorbeertaube besiedelt vermutlich in historischer Zeit auch Gran Canaria. Sie war einstmals eine sehr häufige Art, die jedoch durch den Rückgang der Lorbeerwälder sehr stark in ihrem Bestand zurückging. Da sich die Rate der Rodungen dieses Waldtypes verlangsamt hat und viele Lorbeerwälder unter Schutz stehen, beginnt sich der Bestand dieser Art allmählich wieder zu erholen. 1980 wurde der Bestand auf 1.160 bis 1.315 Individuen geschätzt. Im Jahr 2001 betrug er 6.000 Individuen und mittlerweile wird von einem Bestand an 5.000 bis 20.000 Individuen ausgegangen.[1]
Sie brütet in Bäumen und legt nur ein weißes Ei. Das Nest befindet sich gewöhnlich in einer Höhe von sieben Metern über dem Erdboden.[2] Die Brutzeit fällt in den Zeitraum von Januar bis Ende September. Die Brutdauer beträgt 19 Tage.
Bolles Lorbeertaube ist nach Anhang I der EU-Vogelschutzrichtlinie geschützt.
Bolles Lorbeertaube (Columba bollii), auch Kanarentaube oder fälschlich Bolls Waldtaube oder Bolls Taube genannt, ist eine Taubenart, die auf La Palma, Teneriffa, Gomera und El Hierro vorkommt. Der Name ehrt den deutschen Arzt und Naturforscher Carl August Bolle, der sie als erster von der Lorbeertaube unterschied. Die Art gilt als bedroht. Allerdings hat sich der Bestand in den letzten Jahren etwas erholt. Ähnlich wie die Silberhalstaube stammt auch Bolles Lorbeertaube von der Ringeltaube ab. Sie wurde lange Zeit als Unterart der Silberhalstaube eingestuft. Sie gleicht in ihrer Lebensweise der Ringeltaube.
Bolle's pigeon, Bolle's laurel pigeon or dark-tailed laurel pigeon (Columba bollii) is a species of the genus Columba of family Columbidae, doves and pigeons, endemic to the Canary Islands, Spain. This bird is named after the German naturalist Carl Bolle, who was the first to distinguish it from the laurel pigeon. This wood pigeon is endemic to the laurel forest habitat.
Larger than the common pigeon, a length of 36 cm to 38 cm. It is a large dark grey pigeon. At 37–40 cm, it looks like a very dark wood pigeon. Its dark grey, rather than brown, plumage and the dark bands on the grey tail distinguish it from the other pigeon endemic to the Canary Islands, the laurel pigeon. It is a basically dark grey bird, with a pinkish breast. It lacks any white markings, which together with its darker plumage distinguishes it from the other species.
With red beak, most intense at the tip. Head relatively large, slate gray, in males, with bluish or greenish metallic side of the neck and back of neck. Eyes rounded, yellow to orange with black pupil and lightly framed by a thin, flesh-colored eye ring. Back, rump and wings brownish gray, which in adult males with metallic blue shoulders. The primary and secondary remiges are blackish brown. The chest, blue-dark gray, stained purple in males. Belly is pale gray pastel. Females, less conspicuous, do not hold the highlights, reflections and metallic hues, and even the colors are more 'gray' and off.
Mainly dark grey with blacker flight feathers and paler grey tail with dark terminal band, hindneck with green and pink gloss and reddish tinge to breast. Only likely to be confused with white-tailed laurel pigeon Columba junoniae or dark feral pigeon. The voice is a guttural mournful cooing. Hints: Look for birds flying low and fast over laurel forest. Its flight is quick, performed by regular beats, with an occasional sharp flick of the wings, characteristic of pigeons in general. It takes off with a loud clattering.
The call is a hoarse cooing.
Breeding occurs in trees especially in February–June. The nest, somewhat more elaborate than those of other pigeons, is built on the upper branches of a tree, with pieces of sticks and twigs, forming the classic platform, which is usually lined with mosses and lichens briefly. It lays one or two eggs. The egg hatch after a shared incubation of eighteen days. Frugivore which eat drupes or fruits of canary bay (Laurus azorica), Madeira mahogany (Persea indica), (Ocotea foetens) and fayanuts of Myrica faya but can consume alternately diverse continental cultives, sweet acorns, hazelnuts, other nuts, berries...
It is a resident breeder in the mountain laurisilva forest zone. Bolle's pigeon builds a stick nest in a tree, laying one white egg. Columba bollii occurs on Tenerife particularly at Anaga and Teno, La Palma in a restricted area of the north-east), La Gomera in Garajonay National Park with some birds outside the park, and El Hierro where it occurs in Golfo and Sabinosa in the Canary Islands, Spain. It may formerly have occurred on Gran Canaria, as bones similar to those of a laurel pigeon have been found and there is a possible sight record from the late 19th century. It was common in the past, but disappeared from many areas owing to clearance of laurel forest in the islands. More recently the rate of laurel forest clearance has been slowed or stopped. Population estimates for the species are 1,160-1,315 birds in 1980, 6,000 individuals in 2001, and 5,000-20,000 most recently. Whether these figures reveal genuine population increases is unclear, but the area of occupied territory appears to be expanding and despite several potential threats the population is at least stable, probably increasing.
In 2007, the species was estimated by SEO Sociedad Española de Ornitología, BirdLife in Spain to number 5,000-20,000 individuals.
It occurs in dense laurel forest in mountainous areas, especially in ravines; also in heath of Myrica faya and Erica arborea, and sometimes in rather open areas, e.g. cultivation. It spends the hottest part of the day in deep shade. It feeds mainly on fruit but also takes grain and occasionally buds, leaves and shoots. It will gather in large concentrations on fruiting trees, plucking berries from the tree but also feeding on the ground. It makes some altitudinal movements to take advantage of ripe cereals and fruit at lower elevations in late summer.
Threats Historical declines resulted from intensive exploitation of laurel forests. The extent of forest loss has slowed, although fragmentation has continued in some areas as forests are exploited for poles and tool handles. A small amount of illegal hunting occurs at drinking sites. As it is a tree-nesting species, predation by introduced mammals including rats is of less significance than for C. junoniae but it remains a potential threat, the impact of which has not been fully assessed1. Grazing pressure from sheep is leading to habitat degradation on La Gomera and at El Hierro. Forest fires also pose a moderate threat to its habitat. Recreational activities cause some disturbance in the breeding season. The species is potentially threatened by outbreaks of Newcastle Disease and Tuberculosis.
The natural habitat is tall laurisilva forest or dense tree heaths which are cloud-covered for much of the year.[2] The forests consist mainly of Azores Laurel, Oreodaphne foetens,[3] Til, Madeira Mahogany, Canary Laurel, Faya, Lily of the Valley Tree and the Picconia. The Trocaz pigeon prefers primary forests, but secondary growth is used for feeding, and agricultural land is also visited, especially at times of fruit shortage. Most of the pigeons are found below 1000 m (3300 ft), and their prime environment appears to be steep ravine-indented slopes along artificial watercourses, with the occasional large dead laurel tree and much tree heath.[2] This species is highly mobile between different areas at different times of year.
It was very abundant when the islands were first colonised by humans, but was extirpated. The losses on the islands were largely due to deforestation for wood and to create agricultural and grazing land.
The exclusion of livestock from the native forest allows it to regenerate and create more suitable habitat. Some illegal hunting and poisoning continues because of the damage this pigeon can do to crops. Perhaps the main limiting factor on the rate at which the pigeon increases its numbers is eggs and young being taken by introduced black rats. It is now classed as Least Concern on the IUCN Red List, an improvement on its Threatened status in 1988.[1] This species is protected under the European Union Birds Directive, and the laurel forests under the Habitats Directive.
The genus Columba is the largest within the pigeon family, and has the widest distribution. Its members are typically pale grey or brown, often with white head or neck markings or iridescent green or purple patches on the neck and breast. The neck feathers may be stiffened and aligned to form grooves. One of several subgroups within Columba consists of the widespread Eurasian common wood pigeon, Bolle's pigeon, the Trocaz pigeon, and the African Afep pigeon. The two Macaronesian endemic pigeons, Bolle's and Trocaz, are thought to be derived from isolated island populations of C. palumbus.[4]
The Atlantic archipelagos of the Canaries, Azores, and Madeira have a volcanic origin and they have never been part of a continent. The formation of Madeira started in the Miocene and the island was substantially complete by 700,000 years ago.[5] At various times in the past, the major islands of these archipelagos were all colonised by ancestral wood pigeons, which evolved on their respective islands in isolation from the mainland populations. Mitochondrial and nuclear DNA sequences suggest that the ancestor of Bolle's pigeon may have arrived in the Canaries about 5 mya, but an older lineage that gave rise to another Canarian endemic, the laurel pigeon, C. junoniae, may date from 20 mya.[6] The most recent wood pigeon arrival on Macaronesia was that which gave rise to the subspecies C. palumbus maderensis.
The Trocaz pigeon was formally described in 1829 by Karl Heineken. He recognised it as different from the now-extinct local form of the Madeiran wood pigeon a sub-species of the common wood pigeon. This is a monotypic species, although in the past the canarian Bolle's pigeon was sometimes regarded as a subspecies of the Trocaz pigeon.[7]
Bolle's pigeon, Bolle's laurel pigeon or dark-tailed laurel pigeon (Columba bollii) is a species of the genus Columba of family Columbidae, doves and pigeons, endemic to the Canary Islands, Spain. This bird is named after the German naturalist Carl Bolle, who was the first to distinguish it from the laurel pigeon. This wood pigeon is endemic to the laurel forest habitat.
La Turkiskolombo (Columba bollii) estas membro de la familio de birdoj kolomboj nome Kolombedoj, kiu estas endemia en la insularo Kanarioj kaj nome en la insuloj Tenerife, La Palma, El Hierro kaj La Gomera. Oni observis disajn ekzemplerojn en la insulo Gran Canaria en 2016, kie oni observis ilin antaŭe nur fine de la 19a jarcento.[1]
Ĝi estas rara loĝanto kaj reproduktanto en la montaro de laŭroj. La Turkiskolombo konstruas neston el bastonetoj en arbo, kie la ino demetas unu blankan ovon.
Ĝi estas 37-40 cm longa kaj aspektas tre malhela palumbo, kio nomigas la specion kiel Turkiskolombo, tio estas malhelblugriza. Ĝi estas vere ĝenerale malhelgriza krom la rozkoloreca brusto. Ĝi malhavas blankajn markojn, malkiel proksima parenco Palumbo, kio kune kun la pli malhela plumaro diferencigas ĝin el aliaj specioj. Ĝi malhavas ankaŭ brunan plumareron kaj la malhelaj strioj de la griza vosto diferencigas ĝin el la alia endemisma kolombo de la insularo Kanarioj, nome la Laŭrkolombo.
La flugo estas rapida, per regulaj frapadoj, kun eventuala subita flugilvipo, karaktera de ĉiu kolombo. Ĝi ekflugas per laŭta flugilfrapado.
La voĉo estas akra kverado.
Tiu birdospecio ricevas la sciencan nomon laŭ la germana naturalisto Carl Bolle, kiu unue diferencigis ĝin disde la Laŭrkolombo.
La Turkiskolombo (Columba bollii) estas membro de la familio de birdoj kolomboj nome Kolombedoj, kiu estas endemia en la insularo Kanarioj kaj nome en la insuloj Tenerife, La Palma, El Hierro kaj La Gomera. Oni observis disajn ekzemplerojn en la insulo Gran Canaria en 2016, kie oni observis ilin antaŭe nur fine de la 19a jarcento.
Ĝi estas rara loĝanto kaj reproduktanto en la montaro de laŭroj. La Turkiskolombo konstruas neston el bastonetoj en arbo, kie la ino demetas unu blankan ovon.
Ĝi estas 37-40 cm longa kaj aspektas tre malhela palumbo, kio nomigas la specion kiel Turkiskolombo, tio estas malhelblugriza. Ĝi estas vere ĝenerale malhelgriza krom la rozkoloreca brusto. Ĝi malhavas blankajn markojn, malkiel proksima parenco Palumbo, kio kune kun la pli malhela plumaro diferencigas ĝin el aliaj specioj. Ĝi malhavas ankaŭ brunan plumareron kaj la malhelaj strioj de la griza vosto diferencigas ĝin el la alia endemisma kolombo de la insularo Kanarioj, nome la Laŭrkolombo.
La flugo estas rapida, per regulaj frapadoj, kun eventuala subita flugilvipo, karaktera de ĉiu kolombo. Ĝi ekflugas per laŭta flugilfrapado.
La voĉo estas akra kverado.
Tiu birdospecio ricevas la sciencan nomon laŭ la germana naturalisto Carl Bolle, kiu unue diferencigis ĝin disde la Laŭrkolombo.
La paloma turqué (Columba bollii) es una especie de ave columbiforme de la familia Columbidae. Es muy rara dentro de la avifauna española. Sólo se encuentra en los bosques de laurisilva de Canarias, donde comparte hábitat con su pariente la paloma rabiche.
Su nombre se debe al naturalista alemán Carl Bolle. Se encuentra en Tenerife, La Palma, El Hierro y La Gomera. En estas islas recibe nombres como torcaz, torcasa, turquesa, turcón, palomo negro o palomo moro.
La paloma turqué (Columba bollii) es una especie de ave columbiforme de la familia Columbidae. Es muy rara dentro de la avifauna española. Sólo se encuentra en los bosques de laurisilva de Canarias, donde comparte hábitat con su pariente la paloma rabiche.
Su nombre se debe al naturalista alemán Carl Bolle. Se encuentra en Tenerife, La Palma, El Hierro y La Gomera. En estas islas recibe nombres como torcaz, torcasa, turquesa, turcón, palomo negro o palomo moro.
Bolle pagauso (Columba bollii) Columba generoko animalia da. Hegaztien barruko Columbidae familian sailkatua dago. Kanarietako endemismoa da. Carl Bolle naturalistaren izena darama.
Bolle pagauso (Columba bollii) Columba generoko animalia da. Hegaztien barruko Columbidae familian sailkatua dago. Kanarietako endemismoa da. Carl Bolle naturalistaren izena darama.
Kanariankyyhky (Columba bollii) on Kanariansaarten kotoperäinen kyyhkylintu, jonka holotyypin Frederick DuCane Godman kuvaili Teneriffalta.[2] Laji on nimetty Carl Bollen kunniaksi.
Kanariankyyhky (Columba bollii) on Kanariansaarten kotoperäinen kyyhkylintu, jonka holotyypin Frederick DuCane Godman kuvaili Teneriffalta. Laji on nimetty Carl Bollen kunniaksi.
Le Pigeon de Bolle (Columba bollii Godman, 1872) est une espèce d'oiseaux appartenant à la famille des Columbidae.
Le nom normalisé du Pigeon de Bolle commémore l'ornithologue allemand Carl August Bolle (1821-1909), qui le différencia du pigeon des lauriers.
C'est un pigeon essentiellement frugivore de 36 à 40 cm de long et de 65 à 68 cm d'envergure avec un bec rouge, un plumage gris foncé avec une bande gris clair sur la queue et une poitrine rosâtre.
Il s'agit d'une espèce monotypique, bien que dans le passé le pigeon de Bolle était parfois considéré comme une sous-espèce du pigeon trocaz, dont il est proche génétiquement et phénotypement et vit également en Macaronésie sur l'île de madère, dans des biotopes similaires.
Il était très abondant lorsque les îles ont été colonisées pour la première fois par les humains. En 2007, l'espèce a été estimée par la SEO Sociedad Española de Ornitología, BirdLife en Espagne entre 5 000 à 20 000 individus (contre 1700 en 1994).
pigeon de Bolle
Pigeon trocaz à Madère, espèce proche du pigeon de Bolle
Oiseau plutôt timide, il se nourrit principalement de baies (laurier commun (laurius azorica), laurier des Canaries (Ocotea foetens), Persea indica, Morella faya, Apollonias barbujana, Clethra arborea, Picconia excelsa...) généralement en bandes de 3 à 50 individus, à la fois à terre et dans les arbres des espaces naturels et lorsque la forêt vient à manquer de ressources, il s'aventure en terres agricoles.
La reproduction a lieu toute l'année avec deux ou trois pontes selon les ressoures (période de pointe de février à juin), la nidification se fait dans les arbres entre deux et quinze mètres de hauteur ; La femelle pond généralement un œuf, blanc et lisse qui est incubé pendant 18-19 jours. Le pigeonneau reste 30 à 35 jours dans le nid construit de brindilles.
Le pigeon de Bolle est endémique de la partie ouest des îles Canaries (Espagne), vit entre 600 et 1500 mètres d'altitude, dans les laurisylves et forêts de bruyères baignées par des bancs de nuages, sur les îles d'El Hierro, La Palma, La Gomera et Tenerife. il a disparu de l'île de Grande Canarie.
Les îles canaries abritent également d'autres espèces de pigeons, le pigeon des lauriers (Columba junoniae) également endémique et deux sous-espèce du pigeon biset: (Columba livia canariensis) endémique et Le pigeon des villes (Columba livia domestica) issu du marronage.
Laurisylve à La Palma
Laurisylve à Tenerife
Pigeon des lauriers, espèce sympatrique également endémique des mêmes îles
Pigeon biset, également présent sur les îles canaries
Le Pigeon de Bolle (Columba bollii Godman, 1872) est une espèce d'oiseaux appartenant à la famille des Columbidae.
Le nom normalisé du Pigeon de Bolle commémore l'ornithologue allemand Carl August Bolle (1821-1909), qui le différencia du pigeon des lauriers.
La colomba di Bolle (Columba bollii Godman, 1872) è un uccello della famiglia Columbidae, endemico delle isole Canarie.[2]
L'areale di questa specie è ristretto alle isole di Tenerife, La Palma, La Gomera ed El Hierro.[1]
La colomba di Bolle (Columba bollii Godman, 1872) è un uccello della famiglia Columbidae, endemico delle isole Canarie.
De Bolles laurierduif (Columba bollii) is een vogel uit de familie van duiven (Columbidae).
Deze soort is endemisch op de Canarische eilanden.
De Bolles laurierduif (Columba bollii) is een vogel uit de familie van duiven (Columbidae).
Denne ornitologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Denne ornitologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. 
Multimedia w Wikimedia Commons Gołąb kanaryjski (Columba bollii) – endemiczny gatunek osiadłego ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae) występujący na Wyspach Kanaryjskich.
Ptak nieco większy od zwykłego gołębia miejskiego. Wyglądem przypomina trochę siniaka. Głowa jest szaroniebieska, a na szyi znajduje się lśniący fioletowo-zielony kołnierzyk. Oczy ma żółte, a dziób czerwony. Pierś jest koloru purpurowego. Z kolei brzuch, grzbiet i skrzydła są szaroniebieskie jak głowa. Na lotkach widnieje kolor czarny. Ogon, który również jest czarny przecina na pół poziomy szary pas.
Gołąb kanaryjski jest endemitem i występuje tylko na czterech wyspach archipelagu Wysp Kanaryjskich; La Palma, La Gomera, Teneryfa, El Hierro
Zamieszkuje tereny poniżej lub w strefie lasów laurowych rosnących na skalistych zboczach gór. Populacje szacuje się na około 3000 par.
Okres między październikiem a lipcem to sezon lęgowy. Samica składa jedno jajo w gnieździe zbudowanym w gęstej koronie drzewo.
Gołąb kanaryjski (Columba bollii) – endemiczny gatunek osiadłego ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae) występujący na Wyspach Kanaryjskich.
Pombo-de-bolle (nome científico: Columba bollii) é uma espécie de ave pertencente à família Columbidae, endêmica das ilhas Canárias. Seu nome é uma homenagem ao ornitólogo alemão Carl Bolle. Habita a floresta laurissilva dessas ilhas.
Pombo-de-bolle (nome científico: Columba bollii) é uma espécie de ave pertencente à família Columbidae, endêmica das ilhas Canárias. Seu nome é uma homenagem ao ornitólogo alemão Carl Bolle. Habita a floresta laurissilva dessas ilhas.
Kanarieduva[2] (Columba bollii) är en fågel i familjen duvor inom ordningen duvfåglar som enbart förekommer i västra Kanarieöarna.[3]
Kanarieduvan är en rätt stor duva med en längd på 35-38 centimeter, mest lik en stor och långstjärtad skogsduva (C. oenas). Den är genomgående mörkt gråblå med svartare vingpennor, en blekare grå stjärt med svart ändband samt en metallglänsande grön och vinrödbrun fläck på halssidan. Näbben är röd och ögat är gult. Lätet är ett lågmält, dovt hoande. Den lyfter med smattrande vingar och avger ett fint visslande ljud under promenadflykt. I flykten ser den ofta ihopfällda stjärten tvärt avskuren ut.[1][4]
Arten förekommer i västra Kanarieöarna på La Palma, Gomera, El Hierro och Teneriffa,[3] där den förekommer i tät lagerskog i bergstrakter, framför allt i raviner. Den kan också ses i hedlika miljöer med Myrica faya och Erica arborea, och ibland även i rätt öppna miljöer som jordbruksområden. Den är i stort en stannfågel men kan röra sig till lägre nivåer i slutet på sommaren i jakt på föda.[1] Fynd av benlämningar kan tyda på att arten tidigare förekom även på Gran Canaria och det finns även en möjlig observation från sent 1800-tal.[1]
Kanarieduvan är en skygg och svårsedd fågel som livnär sig huvudsakligen av frukt, men också säd, knoppar, löv och skott. Den kan samlas i större antal vid fruktbärande träd. De hetaste timmarna på dagen tillbringar den i skugga.[1]
Fågeln häckar mellan januari och september, men vanligen under våren[4] Boet är ett typiskt slarvigt duvbo placerat huvudsakligen mellan sex och åtta meter ovanför marken. Den lägger endast ett ägg, men kan hinna med två till tre kullar. Svartråtta är en påtaglig bopredator som ligger bakom i stort sett alla misslyckade häckningar på Teneriffa.[5]
Arten har länge minskat i antal till följd av att lagerskogarna på Kanarieöarna successivt huggits ner. Sedan 20 år är den på väg tillbaka och ökar ständigt i antal. Trots att kanarieduvan har ett begränsat utbredningsområde och en relativt liten världspopulation så kategoriserar Internationella naturvårdsunionen IUCN den sedan 2011 som livskraftig, från att ha bedömts som sårbar fram till år 2000 och sedan nära hotad. 2007 uppskattades världspopulationen till mellan 5.000 och 20.000 individer.[1]
Wikimedia Commons har media som rör kanarieduva.
Wikispecies har information om Columba bollii.
Kanarieduva (Columba bollii) är en fågel i familjen duvor inom ordningen duvfåglar som enbart förekommer i västra Kanarieöarna.
Columba bollii là một loài chim trong họ Columbidae.[2]
Columba bollii là một loài chim trong họ Columbidae.
Канарский голубь[1] (лат. Columba bollii) — редкая птица семейства голубиных. Долгое время считался подвидом мадейрского голубя (Columba trocaz).
Канарский голубь длиной от 35 до 37 см, оперение преимущественно тёмно-серое. Тем самым он отличается от лаврового голубя, окраска оперения которого скорее тёмно-коричневая. Другим отличительным признаком являются тёмные полосы на хвосте. От мадейрского голубя он отличается цветом пятен на шее. У мадейрского голубя они серебристо-серые, а у канарского — блестящие медно-коричневые.
Канарский голубь обитает на Канарских островах: Пальма, Тенерифе, Гомера и Иерро. Среда обитания канарского голубя — лавровые леса, расположенные выше тех, где обитает лавровый голубь. На Тенерифе живёт чуть больше 2 000 особей. Плотность популяции в Anaga и Teno особенно высока. На острове Пальма обитает 3 000 особей. Их можно найти, прежде всего, на северо-востоке острова. На острове Гомера примерно 1 000 особей живёт в национальном парке Гарахонай. Канарский голубь населяет также остров Гран-Канария. Он был когда-то очень частым видом, популяция которого, тем не менее, сильно сократилась из-за вырубки лавровых лесов. Так как темпы вырубки замедлились и этот тип лесов и многие лавровые леса находятся под охраной, популяция этого вида постепенно снова начинает увеличиваться. В 1980 году популяция насчитывала от 1 160 до 1 315 особей. В 2001 году она насчитывала 6 000 особей и в настоящее время оценивается от 5 000 до 20 000 птиц[2].
Канарский голубь гнездится на деревьях, откладывая единственное белое яйцо. Гнездо находится обычно на высоте 7 м над землёй[3]. Период гнездования — с января до конца сентября. Высиживание длится 19 дней.
Канарский голубь (лат. Columba bollii) — редкая птица семейства голубиных. Долгое время считался подвидом мадейрского голубя (Columba trocaz).
