Pygmy Cormorant

Microcarbo pygmeus

Kormoran mały (Microcarbo pygmeus) – gatunek średniego ptaka wodnego z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae), zamieszkujący Półwysep Bałkański, Azję Mniejszą, dolinę Padu oraz Kaukaz, Bliski Wschód i deltę Wołgi. W Polsce pojawia się sporadycznie.

Cechy gatunku

Upierzenie godowe - głowa ciemnobrązowa, ciało czarne z metalicznym zielono-czerwonym połyskiem i białymi cętkami. W upierzeniu spoczynkowym na podgardlu biała plama i brak cętek na ciele. Charakterystyczny, dłuższy niż u innych kormoranów ogon. Osobniki młodociane brązowe z wierzchu i jasne od spodu.

Wymiary średnie

dł. ciała ok. 45-55 cm
rozpiętość skrzydeł 80 cm
waga ok. 650-800 g

Biotop

Rzeki, jeziora (z dużą ilością roślinności) i słone zalewy (unika jednak wybrzeży morskich).

Gniazdo

Kolonie lęgowe na niskich drzewach, krzewach lub w trzcinach, często w towarzystwie czapli. Gniazdo zbudowane jest z drobnych gałązek.

Jaja

W zniesieniu 3 do 6 jaj.

Wysiadywanie

Jaja wysiadywane są przez okres 27 do 30 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po 70 dniach.

Pożywienie

Zasadniczo ryby, rzadziej inne drobne zwierzęta wodne (w tym ssaki), które zdobywa nurkując.

Ochrona

W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową^[3]. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (najmniejszej troski) pod nazwą Phalacrocorax pygmeus^[2].

Zobacz też

• fauna Polski
• ptaki Polski

Przypisy