.
El tucán del Topetó ye un ave de la familia Ramphastidae qu'habita nos montes húmedos de la rexón del Pacíficu al suroccidente de Panamá, occidente de Colombia y noroccidente d'Ecuador, en tierres baxes, hasta los 1.000 msnm.
Mide de 46 a 48 cm de llargor y pesa ente 365 y 482 g. El so plumaxe ye predominantemente negru, con un baberu blancu o a crema o mariellu y base de la cola blanca na parte cimera y colorada na inferior. La piel d'alredor del güeyu ye de mariella verdosa a verde oliva; l'iris verde con tinge mariellu a gris. El picu tien una banda cimera delantera crema a mariella y otra corita inferior y na base.
Aliméntase de frutos, formigues y otros inseutos y animales pequeños.
La fema pon de 3 a 4 güevos blancos que son guaraos por 16 díes. Los pitucos permences colos padres ente 45 y 50 díes.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. .
El tucán del Topetó ye un ave de la familia Ramphastidae qu'habita nos montes húmedos de la rexón del Pacíficu al suroccidente de Panamá, occidente de Colombia y noroccidente d'Ecuador, en tierres baxes, hasta los 1.000 msnm.
Mide de 46 a 48 cm de llargor y pesa ente 365 y 482 g. El so plumaxe ye predominantemente negru, con un baberu blancu o a crema o mariellu y base de la cola blanca na parte cimera y colorada na inferior. La piel d'alredor del güeyu ye de mariella verdosa a verde oliva; l'iris verde con tinge mariellu a gris. El picu tien una banda cimera delantera crema a mariella y otra corita inferior y na base.
Aliméntase de frutos, formigues y otros inseutos y animales pequeños.
La fema pon de 3 a 4 güevos blancos que son guaraos por 16 díes. Los pitucos permences colos padres ente 45 y 50 díes.
An toukan Chocó (liester : toukaned Chocó)[1] a zo ur spesad toukaned, Ramphastos brevis an anv skiantel anezhañ.
Anvet e voe Ramphastos ambiguus brevis (kentanv) da gentañ-penn (e 1945) gant an evnoniour stadunanat Rodolphe Meyer de Schauensee (1901-1984). Dont a ra e anv eus an takad bevzouaroniel Tumbes-Chocó-Magdalena lec'hiet er gwalarn da Suamerika (Inizi Galápagos ennañ).
Kavout a reer ar spesad eus kornôg Kolombia da vervent Ecuador[2].
a vo kavet e Wikimedia Commons.
An toukan Chocó (liester : toukaned Chocó) a zo ur spesad toukaned, Ramphastos brevis an anv skiantel anezhañ.
Anvet e voe Ramphastos ambiguus brevis (kentanv) da gentañ-penn (e 1945) gant an evnoniour stadunanat Rodolphe Meyer de Schauensee (1901-1984). Dont a ra e anv eus an takad bevzouaroniel Tumbes-Chocó-Magdalena lec'hiet er gwalarn da Suamerika (Inizi Galápagos ennañ).
El tucà del Chocó (Ramphastos brevis) és un ocell de la família dels ramfàstids (Ramphastidae) que rep en diverses llengües el nom de "tucà del Chocó" (Anglès: Choco Toucan. Francès: Toucan du Choco). Habita la selva humida a la llarga de la costa del Pacífic de l'oest de Colòmbia i nord-oest d'Equador.
El tucà del Chocó (Ramphastos brevis) és un ocell de la família dels ramfàstids (Ramphastidae) que rep en diverses llengües el nom de "tucà del Chocó" (Anglès: Choco Toucan. Francès: Toucan du Choco). Habita la selva humida a la llarga de la costa del Pacífic de l'oest de Colòmbia i nord-oest d'Equador.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Twcan Choco (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: twcaniaid Choco) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Ramphastos brevis; yr enw Saesneg arno yw Choco toucan. Mae'n perthyn i deulu'r Twcaniaid (Lladin: Ramphastidae) sydd yn urdd y Piciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn R. brevis, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.
Mae'r twcan Choco yn perthyn i deulu'r Twcaniaid (Lladin: Ramphastidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delweddAderyn a rhywogaeth o adar yw Twcan Choco (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: twcaniaid Choco) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Ramphastos brevis; yr enw Saesneg arno yw Choco toucan. Mae'n perthyn i deulu'r Twcaniaid (Lladin: Ramphastidae) sydd yn urdd y Piciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn R. brevis, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.
Der Küstentukan (Ramphastos brevis) ist eine Vogelart aus der Familie der Tukane. Sie kommt ausschließlich im Norden Südamerikas vor. Anders als beispielsweise der Dotter- oder Bunttukan wird der Küstentukan nur selten in Zoologischen Gärten gezeigt.[1]
Die IUCN stuft den Küstentukan als 
(=least concern – nicht gefährdet) ein. Die genaue Bestandszahl ist nicht bekannt, der Küstentukan wird in einigen Regionen Ecuadors aber noch als häufig beschrieben.[2]
Der Küstentukan hat eine Körperlänge von 48 bis 55 Zentimetern[3] und eine Flügellänge zwischen 18,2 und 21,4 Zentimeter. Die Schnabellänge der Männchen beträgt 12,7 bis 16,3 Zentimeter, die der Weibchen liegt mit 11,4 bis 13,9 Zentimeter etwas darunter. Das Gewicht variiert zwischen 365 und 482 Gramm.[4] Ein auffälliger Sexualdimorphismus besteht nicht, Weibchen sind tendenziell etwas kleiner und durch den leicht kürzeren Schnabel wirkt der Kopf etwas kräftiger.
Adulte Küstentukane sind auf der Körperoberseite schwarz gefiedert. Von der Stirn bis zur Mitte des Rückens weisen die einzelnen Federn eine tief rotbraune Spitze auf. Der untere Rücken ist bis zum Rumpf schwarz, die Oberschwanzdecken sind weiß. Der Schwanz ist glänzend blauschwarz. Das Kinn, die gefiederten Teile des Gesichts und die Kehle sind leuchtend gelb. Am Übergang von der Kehle zur Brust befindet sich schmales rotes Band. Die Unterschwanzdecke ist rot, der Rest der Körperunterseite ist schwarz, wobei Brust bis Bauch dunkel-rotbraun überwaschen sind.
Der Schnabel ist lang, der Oberschnabel ist leicht gebogen. An der Schnabelbasis verläuft eine feine schwarze Linie. Der Unterschnabel ist schwarz, der Oberschnabel ist auf der unteren Seite schwarz und oben gelb, die Trennung der Färbung verläuft in einer geraden Linie vom oberen Schnabelansatz zur Spitze.[3] Die unbefiederte Gesichtshaut ist grün bis grün-gelblich. Bei einigen Individuen schimmert sie auch bläulich, andere sind hinter dem Auge gelblich. Das Auge selbst ist gelb-grün, grün, oder graugrün. Die Beine und Füße sind blaugrün, blaugrau, grau oder schiefergrau.[5]
Jungvögel sind etwas matter gefärbt. Vor allem das Gelb auf der Brust ist weniger leuchtend, die roten Gefiederpartien zeigen eine orange Tönung.
Verwechslungsmöglichkeiten bestehen vor allem mit dem deutlich größeren Goldkehltukan, mit dem der Küstentukan ansonsten eine sehr große Ähnlichkeit aufweist. Sie sind am einfachsten anhand der Lautäußerungen auseinanderzuhalten. Der Küstentukan hat außerdem einen kürzeren Schnabel, der an den Seiten etwas grünlicher wirkt. Im Verbreitungsgebiet des Küstentukans kommt ansonsten nur der Dottertukan vor, der allerdings einen überwiegend schwarzen Schnabel hat.
Der Küstentukan kommt im Westen Kolumbiens und in Ecuador vor. Er besiedelt dort feuchte Wälder und Waldrandzonen. Er kommt überwiegend in den Niederungsgebieten vor. Vereinzelt wird er jedoch auch am Fuße der Anden bis in Höhenlagen von 1500 Metern beobachtet.[4] Das Verbreitungsgebiet überlappt sich mit dem des Goldkehltukans und gelegentlich sind die beiden Arten auch miteinander vergesellschaftet. Während der Nahrungsaufnahme nutzt er gelegentlich dieselben Bäume wie der Halsbandarassari.
Küstentukane werden gewöhnlich in Paaren oder kleinen Trupps, die gelegentlich bis zu 14 Individuen umfassen, beobachtet. Die Nahrung finden sie überwiegend in den Wipfeln von Bäumen. Die Vögel nutzen dabei gelegentlich auch einzeln stehende Bäume auf Wiesen oder anderem kultiviertem Land. Das Nahrungsspektrum ist bislang nicht hinreichend untersucht. Den größten Anteil an der Ernährung dürften Früchte haben, daneben fressen sie vermutlich auch Insekten. Inwieweit sie wie andere Ramphastos-Arten auch Nestlinge und Eier fressen, ist bislang nicht bekannt.
Das Fortpflanzungsverhalten ist ähnlich wie das Nahrungsverhalten bisher nur unzureichend untersucht. Gelegegröße, Brutdauer und Nestlingszeit sind nicht bekannt.[6] Vermutlich gleichen sie denen der anderen großen Arten aus der Gattung der Eigentlichen Tukane.[7]
Der Küstentukan (Ramphastos brevis) ist eine Vogelart aus der Familie der Tukane. Sie kommt ausschließlich im Norden Südamerikas vor. Anders als beispielsweise der Dotter- oder Bunttukan wird der Küstentukan nur selten in Zoologischen Gärten gezeigt.
Die IUCN stuft den Küstentukan als (=least concern – nicht gefährdet) ein. Die genaue Bestandszahl ist nicht bekannt, der Küstentukan wird in einigen Regionen Ecuadors aber noch als häufig beschrieben.
The Choco toucan (Ramphastos brevis) is a near-passerine bird in the family Ramphastidae, the toucans, toucanets, and aracaris. It is found in Colombia and Ecuador.[2]
The Choco toucan was long treated as a subspecies of the yellow-throated toucan (R. ambiguus) but vocal differences and other characteristics led to their being split. It and the channel-billed toucan (R. vitellinus) are sister species.[3] The Choco toucan is monotypic.[2]
The Choco toucan is 46 to 48.5 cm (18 to 19 in) long and weighs 365 to 482 g (13 to 17 oz). The sexes are alike though the female's bill is shorter than the male's. Their bill's maxilla is mostly yellow with some green on the culmen and a black triangle at its base. Their mandible is black, sometimes with a yellow tip. Their crown and nape are black with a maroon tinge; their upperparts and tail are black except for white uppertail coverts. Bare yellow-green to olive green skin surrounds their eye. Their throat and breast are yellow with a narrow red band below the breast. Their belly is black and their undertail coverts red. The plumage is almost identical to that of the "chestnut-mandibled" subspecies of channel-billed toucan (R. v. swainsonii), with which there is a range overlap, but their voices separate them.[4]
As suggested by its common name, the Choco toucan is restricted to the humid Chocó region from northwestern Colombia to southwestern Ecuador. It mostly inhabits lowland and foothill forest but also occurs in pastures and plantations with fruiting trees that adjoin forest. In elevation it is found up to about 1,550 m (5,100 ft).[4]
The Choco toucan does not have a migratory pattern, but pairs and groups move up- and downslope while foraging.[4]
The Choco toucan forages mostly in the forest canopy. Its diet is not known in detail but is mainly fruits and probably includes insects and small vertebrates. It has been noted following army ant swarms, probably to feed on prey disturbed by them.[4]
The Choco toucan's breeding season appears to be mostly between June and August though it might begin much earlier in Colombia. Pairs display to each other by swinging their heads back and forth while vocalizing. Nothing else is known about their breeding biology.[4]
The Choco toucan is one of the "croaker" group of toucans.[3] Its call is "a steadily repeated series of croaking 'kreeork' notes, sometimes speeded up into a 'kriik'."[5] It also clacks its bill and makes grating sounds with a closed bill.[4]
The IUCN has assessed the Choco toucan as being of Least Concern. It has a large range, but its population size is not known and is believed to be decreasing. No immediate threats have been identified.[1] It is considered uncommon to locally common in Ecuador, and occurs in at least one protected area in each of that country and Colombia. It is hunted for food and traditional medicine practices. It "[r]equires study in order to determine its requirements, and to ascertain whether its present conservation status needs to be reassessed."[4]
The Choco toucan (Ramphastos brevis) is a near-passerine bird in the family Ramphastidae, the toucans, toucanets, and aracaris. It is found in Colombia and Ecuador.
La Ĉokoa tukano (Ramphastos brevis) estas granda kaj kolorbela birdo el la familio de la Ramfastedoj kaj ordo de Pegoformaj de Sudameriko. Temas pri birdo kun granda beko, de ĉefe nigra plumaro kaj kiu troviĝas en humidaj malaltaj teroj kaj montetaj arbaroj de la Pacifika marbordo de Kolombio kaj Ekvadoro. Ene de ties teritorio, okazas ekstensiva habitato detruo, sed ĝi restas sufiĉe komuna surloke.
La Ĉokoa tukano estas granda (kvankam inter la plej malgrandaj tukanoj de la genro Ramphastos), ĉefe nigra birdo kun tre kontrasta kaj rimarkinda nigroflava beko (kun diagonala limo), flava brusto, blankaj supraj vostokovriloj, ruĝaj subaj vostokovriloj kaj verdeca ĉirkaŭokulo. Ĝi estas tre simila al la pli granda Brunbeka tukano, sed sen bruno en la beko. En la naturo, ambaŭ estas ĝenerale tre facile separataj pro iliaj voĉoj; grakanta ĉe la Ĉokoa kaj hurlanta ĉe la Brunbekulo.
Kiel sugestas ties komuna nomo, la Ĉokoa tukano estas limigita al la humidaj arbaroj de Ĉokoaj arbaroj en okcidenta Ekvadoro kaj okcidenta Kolombio. La supozata tutmonda teritorio estas de ĉirkaŭ 110,000 km².
La ino de Ĉokoa tukano demetas 3-4 purblankajn ovojn kiuj estas kovataj dum 16 tagoj. La idoj ekflugas post 45-50 tagoj.
En birdobredado, postuloj de spacaj kaĝoj kaj alta fruktodieto, kaj ties sensiveco al hemokromatozo (ferstoka malsano), faras ilin malfacile bredataj de novbredantoj.
La Ĉokoa tukano (Ramphastos brevis) estas granda kaj kolorbela birdo el la familio de la Ramfastedoj kaj ordo de Pegoformaj de Sudameriko. Temas pri birdo kun granda beko, de ĉefe nigra plumaro kaj kiu troviĝas en humidaj malaltaj teroj kaj montetaj arbaroj de la Pacifika marbordo de Kolombio kaj Ekvadoro. Ene de ties teritorio, okazas ekstensiva habitato detruo, sed ĝi restas sufiĉe komuna surloke.
El tucán del Chocó (Ramphastos brevis) es una especie de ave piciforme de la familia Ramphastidae que habita en los bosques húmedos de la región del Pacífico al sur oriente de Panamá, occidente de Colombia y noroccidente de Ecuador, en tierras bajas, hasta los 1000 msnm.
Mide de 46 a 48 cm de longitud y pesa entre 365 y 482 g. Su plumaje es predominantemente negro, con un babero blanco o a crema o amarillo y base de la cola blanca en la parte superior y roja en la inferior. La piel de alrededor del ojo es de amarilla verdosa a verde oliva; el iris verde con tinge amarillo a gris. El pico tiene una banda superior delantera crema a amarilla y otra negruzca inferior y en la base.
Se alimentan de frutos, hormigas y otros insectos y animales pequeños.
La hembra pone de 3 a 4 huevos blancos que son incubados por 16 días. Los polluelos permanecen con los padres entre 45 y 50 días.
El tucán del Chocó (Ramphastos brevis) es una especie de ave piciforme de la familia Ramphastidae que habita en los bosques húmedos de la región del Pacífico al sur oriente de Panamá, occidente de Colombia y noroccidente de Ecuador, en tierras bajas, hasta los 1000 msnm.
Mide de 46 a 48 cm de longitud y pesa entre 365 y 482 g. Su plumaje es predominantemente negro, con un babero blanco o a crema o amarillo y base de la cola blanca en la parte superior y roja en la inferior. La piel de alrededor del ojo es de amarilla verdosa a verde oliva; el iris verde con tinge amarillo a gris. El pico tiene una banda superior delantera crema a amarilla y otra negruzca inferior y en la base.
Se alimentan de frutos, hormigas y otros insectos y animales pequeños.
La hembra pone de 3 a 4 huevos blancos que son incubados por 16 días. Los polluelos permanecen con los padres entre 45 y 50 días.
Ramphastos brevis Ramphastos generoko animalia da. Hegaztien barruko Ramphastidae familian sailkatua dago.
Ramphastos brevis Ramphastos generoko animalia da. Hegaztien barruko Ramphastidae familian sailkatua dago.
Ramphastos brevis
Le Toucan du Choco (Ramphastos brevis) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Ramphastidae. Cette espèce est monotypique.
Comme son nom l'indique, cet oiseau vit dans le Chocó (ouest de l'Équateur et de la Colombie).
Ramphastos brevis
Le Toucan du Choco (Ramphastos brevis) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Ramphastidae. Cette espèce est monotypique.
De Chocótoekan (Ramphastos brevis) is een vogel uit de familie Ramphastidae (toekans).
Multimedia w Wikimedia Commons Tukan górski[3] (Ramphastos brevis) – gatunek ptaka z rodziny tukanowatych (Ramphastidae). Ptak o długim dziobie występujący w Ameryce Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Tukan górski występuje w północno-zachodniej Kolumbii (północne Chocó) i na południowy zachód od Andów, do południowo-zachodniego Ekwadoru (na południe do Manta Real)[4][2][5][6]. Lokalizację ze wschodniej Panamy uważa się za niepewną[7].
Gatunek po raz pierwszy opisał amerykański ornitolog Rodolphe Meyer de Schauensee w 1945 roku na łamach Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia jako podgatunek tukana czarnodziobego (R. ambiguus) i nadając mu nazwę Ramphastos ambiguus brevis[8]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Meyer de Schauensee wskazał rzekę Mechengue, w Cauca w Kolumbii[8].
Charakterystyczny gatunek przypisywano do tak zwanej „kraczącej grupy” (wraz z tukanem wielkim (R. toco), tukanem tęczodziobym (R. sulfuratus), tukanem żółtogardłym (R. vitellinus) i tukanem zielonodziobym (R. dicolorus))[4]. Chociaż aspekty upierzenia sugerują pokrewieństwo z R. sulfuratus, to jednak dane genetyczne wskazują, że gatunek jest taksonem siostrzanym w stosunku do R. vitellinus[9]. Długo uważany za podgatunek R. ambiguus, ale różni się od niego znacząco głosem, mniejszym rozmiarem ciała, krótszym, bardziej żółtym dziobem; gatunek sympatryczny z podgatunkiem R. ambiguus, tukanem brązowodziobym (R. a. swainsonii)[4]. Gatunek monotypowy[4][5].
Nazwa rodzajowa: Ulisses Aldrovandi w 1599 roku zapisał z błędem nazwę Ramphastos, bazując na Ramphestes Konrada Gesnera z 1560 roku (gr. ῥαμφηστης rhamphēstēs – nosaty, od ῥαμφη rhampē – dziób), która to nazwa została następnie przejęta przez Karola Linneusza w 1758 roku[4]. Epitet gatunkowy: łac. brevis – krótki, niewielki[10].
Długość ciała 46–48,5 cm; masa ciała 365–482 g[4]. Inne wymiary u jednej samicy z Mutaty w Kolumbii: długość skrzydła 210 mm, ogona 154 mm, dzioba 151,4 mm[11]. U obu płci od czoła do górnej części grzbietu upierzenie koloru bordowego z czarnym odcieniem; górna część ciała czarna, pokrywy nadogonowe białe. Gardło, szyja i piersi żółte, wąskie czerwone pasmo tuż poniżej koloru żółtego, brzuch i podbrzusze czarne, pokrywy podogonowe czerwone. Dziób w jego górnej części żółty, culmen, grzbiet dzioba i jego centralne części zielonawe, na krańcu dzioba od 3 do 5 zielonych „ząbków”, żuchwa czarna, czasami z żółtą końcówką. Skóra na twarzy koloru żółto-zielonego lub oliwkowego, czasem z niebieskawym odcieniem; tęczówka żółto-zielona z szarym odcieniem. Samica ma krótszy, bardziej przysadzisty dziób niż samiec. Młode ptaki o miękkim, ciemniejszym upierzeniu, głównie czerwono-pomarańczowym, dziób bardziej kilowaty, podstawowa linia i „ząbki” nieobecne, nozdrza widoczne na górze[4].
Odzywa się serią kraczących „tree-aak”, „tyook” lub „tyeerp”, 40–55 razy (czasami do 100) na minutę, na początku odgłos jest warczący i może trwać to do kilku minut; samce wydają głębsze, bardziej warczące odgłosy[4]. Czasami odzywa się trąbiącym głosem, miękkie odgłosy można usłyszeć tylko z bliskiej odległości[4].
Gatunek prawdopodobnie osiadły, zamieszkujący głównie las nizinny, a także lasy na niższych stokach Andów, jak i również przyległe pastwiska z owocującymi drzewami albo plantacjami, do wysokości 1550 m n.p.m.[4] Przebywają w parach lub w grupach liczących do 6 ptaków, rzadziej do 14[4].
Dieta tukana górskiego jest słabo poznana; w żołądkach znaleziono głównie niezidentyfikowane owoce; być może poluje też na jakieś owady i małe kręgowce[4]. Pokarm zdobywa głównie w baldachimie lasu, często współpracując z arasari obrożnym (Pteroglossus torquatus), rzadziej z większym tukanem czarnodziobym[4]. Podczas spożywania pokarmu może obrócić głowę o kąt półpełny [4]. Obserwowano, jak towarzyszy armii wędrownych mrówek, zapewne polując na spłoszone przez nie owady[4]. Wodę czerpie z bromelii[4].
Biologia rozrodu bardzo słabo poznana. Najprawdopodobniej rozmnażają się od czerwca do sierpnia, być może wcześniej, do stycznia w zachodniej Kolumbii. Śpiewający ptak porusza głową do góry po jednej stronie, po łuku odwracając ją w drugą stronę, prawie nie ma ruchu głową w dół; podczas konfliktów, trzyma głowę nisko. Upierzenie gładkie oprócz wzniesionego zadu i piór pokryw podogonowych[4]. Brak informacji na temat wielkości lęgu, czasu inkubacji czy wychowu młodych[4].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (ang. Least Concern – najmniejszej troski)[2]. Globalna wielkość populacji nie została oszacowana, ale uważa się tego ptaka za rzadkiego lub lokalnie powszechnego w Ekwadorze (populację w Ekwadorze szacuje się na 15000–45000 osobników)[2][12][13]. W Ekwadorze populacja tukana górskiego zmniejszyła się znacząco z powodu wylesiania (podobno duże populacje utrzymują się w prowincji Esmeraldas, gdzie znaczna część lasów pozostaje w dużej mierze nienaruszona)[2][4]. Na tego ptaka poluje się również dla mięsa, a jego dziób stosowany jest jako składnik w tradycyjnej medycynie[2]. Występuje w rezerwatach przyrody Reserva Natural Río Ñambí w Kolumbii i w Centro Científico Río Palenque w Ekwadorze[4].
Tukan górski (Ramphastos brevis) – gatunek ptaka z rodziny tukanowatych (Ramphastidae). Ptak o długim dziobie występujący w Ameryce Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Chocótukan[2] (Ramphastos brevis) är en fågel i familjen tukaner inom ordningen hackspettartade fåglar.[3]
Den förekommer utmed sluttningen mot Stilla havet från västra Colombia till sydvästra Ecuador.[3]
IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Chocó är ett område i nordvästra Colombia tillika ett departement.
Wikimedia Commons har media som rör chocótukan.
Wikispecies har information om Ramphastos brevis.
Chocótukan (Ramphastos brevis) är en fågel i familjen tukaner inom ordningen hackspettartade fåglar.
Ramphastos brevis là một loài chim trong họ Ramphastidae.[1]
Bài viết liên quan đến bộ Gõ kiến này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Ramphastos brevis là một loài chim trong họ Ramphastidae.
