Cacicus a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1799 gant an evnoniour gall Bernard-Germain de Lacépède (1756-1825).
Daouzek spesad golvaneged a ya d'ober ar genad :
O c'havout a reer holl en Amerika latin.
Diblaset e oa bet ar spedad melanicterus d'ober ar genad Cassiculus e-unan-penn[2].
Cacicus a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1799 gant an evnoniour gall Bernard-Germain de Lacépède (1756-1825).
Cacicus és un dels gèneres d'ocells, de la família dels ictèrids (Icteridae).
Segons la classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 2.6, 2010), aquest gènere conté 11 espècies:
The caciques are passerine birds in the New World blackbird family which are resident breeders in tropical South America north to Mexico. All of the group are in currently placed in the genus Cacicus, except the aberrant yellow-billed cacique (Amblycercus holosericeus), and the Mexican cacique (Cassiculus melanicterus) which constitute respective monotypic genera. Judging from mitochondrial DNA cytochrome b and NADH dehydrogenase subunit 2 sequence (Price & Lanyon 2002), the aberrant oropendolas band-tailed oropendola (Ocyalus latirostris) and casqued oropendola, Psarocolius oseryi (Ocyalus oseryi?) seem to be closer to the caciques.
The caciques are birds associated with woodland or forest. Most are colonial breeders, with several long, hanging, bag-shaped nests in a tree, each suspended from the end of a branch. Some species choose a tree that also contains an active wasp nest (such as Polybia rejecta) as a deterrent to predators (e.g. toucans), and females compete for the best sites near the protection of the wasp nest. The eggs are incubated by the female alone.
These are slim birds with long tails and a predominantly black plumage. The relatively long pointed bill is pale greenish, yellowish or bluish, depending on species, and most caciques have blue eyes (at least when adult). The female is typically smaller than the male.
Two species have the black plumage enlivened by a red rump, five have a yellow rump and in some cases yellow on the shoulders or crissum (the undertail coverts surrounding the cloaca). The two remaining species are all black with no bright colour patches. A single species, the Mexican cacique, has extensive yellow to the tail, but otherwise all caciques have largely black tails (something that separates them from the larger oropendolas).
Caciques eat large insects and fruit. Most are gregarious and typically seen in small groups. They are very vocal, producing a wide range of songs, sometimes including mimicry.
Most remain fairly common and are able to withstand some habitat modifications, but two west Amazonian species, the Ecuadorian and Selva caciques, are notably local and scarce.
The genus Cacicus was introduced by the French naturalist Bernard Germain de Lacépède in 1799.[1] The type species was subsequently designated as the red-rumped cacique.[2]
The caciques are passerine birds in the New World blackbird family which are resident breeders in tropical South America north to Mexico. All of the group are in currently placed in the genus Cacicus, except the aberrant yellow-billed cacique (Amblycercus holosericeus), and the Mexican cacique (Cassiculus melanicterus) which constitute respective monotypic genera. Judging from mitochondrial DNA cytochrome b and NADH dehydrogenase subunit 2 sequence (Price & Lanyon 2002), the aberrant oropendolas band-tailed oropendola (Ocyalus latirostris) and casqued oropendola, Psarocolius oseryi (Ocyalus oseryi?) seem to be closer to the caciques.
Nesting colony of the red-rumped cacique (a single bird perched center-left) The caciques are birds associated with woodland or forest. Most are colonial breeders, with several long, hanging, bag-shaped nests in a tree, each suspended from the end of a branch. Some species choose a tree that also contains an active wasp nest (such as Polybia rejecta) as a deterrent to predators (e.g. toucans), and females compete for the best sites near the protection of the wasp nest. The eggs are incubated by the female alone.
These are slim birds with long tails and a predominantly black plumage. The relatively long pointed bill is pale greenish, yellowish or bluish, depending on species, and most caciques have blue eyes (at least when adult). The female is typically smaller than the male.
Two species have the black plumage enlivened by a red rump, five have a yellow rump and in some cases yellow on the shoulders or crissum (the undertail coverts surrounding the cloaca). The two remaining species are all black with no bright colour patches. A single species, the Mexican cacique, has extensive yellow to the tail, but otherwise all caciques have largely black tails (something that separates them from the larger oropendolas).
Caciques eat large insects and fruit. Most are gregarious and typically seen in small groups. They are very vocal, producing a wide range of songs, sometimes including mimicry.
Most remain fairly common and are able to withstand some habitat modifications, but two west Amazonian species, the Ecuadorian and Selva caciques, are notably local and scarce.
The genus Cacicus was introduced by the French naturalist Bernard Germain de Lacépède in 1799. The type species was subsequently designated as the red-rumped cacique.
La kacikoj estas paserinaj birdoj de la familio de Ikteredoj. Membroj de tiu grupo estas loĝantaj birdoj en tropika Sudameriko kaj norden al Meksiko. La tuta grupo estas en la genro Cacicus, escepte la nenormala Flavabeka kaciko (Amblycercus holosericeus), kiu konstituas monotipan genron. Laŭ analizoj de DNA (Price & Lanyon 2002), la strangaj ikteroj Ocialo (Ocyalus latirostris) kaj Kaskiktero, Psarocolius oseryi (Clypicterus oseryi Ocyalus oseryi?) ŝajne estas la plej proksimaj parencoj de la kacikoj.
La kacikoj estas birdoj asociaj kun arbaroj. Plej parto estas koloniaj reproduktantoj, kun kelkaj longaj, pendantaj, sakoformaj nestoj en arbo, ĉiu pendanta el fino de branĉo. Kelkaj specioj elektas arbon kiu enhavu ankaŭ aktivan vesponeston kiel forpelilo por predantoj (ekz. tukanoj), kaj inoj konkurencas por la plej bonaj nestolokoj ĉe la protekto de la vesponesto. Kovadon faras nur la ino.
Estas sveltaj birdoj kun longaj vostoj kaj ĝenerale nigra plumaro. La relative longa pintakra beko estas pale verdeca, flaveca aŭ blueca, depende de la specio, kaj plej parto de kacikoj havas bluajn okulojn (almenaŭ dum plenkreskaj). La ino estas tipe pli malgranda ol la masklo.
Du specioj havas la nigrajn plumarojn kontraste markataj de ruĝa pugo, kvin havas flavan pugon kaj en kelkaj kazoj flavan en ŝultroj aŭ subpugo. La du restantaj specioj estas tutnigraj sen brilaj kolormakuloj. Unu specio, nome la Flavaflugila kaciko, havas etendan flavon en vosto, sed kacikoj havas ĝenerale nigrajn vostojn (kio separas ilin el la pli grandaj ikteroj).
Kacikoj manĝas grandajn insektojn kaj fruktojn. Plej parto estas gregemaj kaj tipe vidataj en malgrandaj grupoj. Ili estas tre voĉemaj, kaj produktas ampleksan gamon de kantoj, foje inklude imitadon.
Plej parto restas komunaj kaj povas elteni kelkajn habitatajn modifojn, sed du okcidentaj specioj amazoniaj, nome la Sklatera kaciko kaj la Perua kaciko, estas nur lokaj kaj malabundaj.
La kacikoj estas paserinaj birdoj de la familio de Ikteredoj. Membroj de tiu grupo estas loĝantaj birdoj en tropika Sudameriko kaj norden al Meksiko. La tuta grupo estas en la genro Cacicus, escepte la nenormala Flavabeka kaciko (Amblycercus holosericeus), kiu konstituas monotipan genron. Laŭ analizoj de DNA (Price & Lanyon 2002), la strangaj ikteroj Ocialo (Ocyalus latirostris) kaj Kaskiktero, Psarocolius oseryi (Clypicterus oseryi Ocyalus oseryi?) ŝajne estas la plej proksimaj parencoj de la kacikoj.
La kacikoj estas birdoj asociaj kun arbaroj. Plej parto estas koloniaj reproduktantoj, kun kelkaj longaj, pendantaj, sakoformaj nestoj en arbo, ĉiu pendanta el fino de branĉo. Kelkaj specioj elektas arbon kiu enhavu ankaŭ aktivan vesponeston kiel forpelilo por predantoj (ekz. tukanoj), kaj inoj konkurencas por la plej bonaj nestolokoj ĉe la protekto de la vesponesto. Kovadon faras nur la ino.
Estas sveltaj birdoj kun longaj vostoj kaj ĝenerale nigra plumaro. La relative longa pintakra beko estas pale verdeca, flaveca aŭ blueca, depende de la specio, kaj plej parto de kacikoj havas bluajn okulojn (almenaŭ dum plenkreskaj). La ino estas tipe pli malgranda ol la masklo.
Du specioj havas la nigrajn plumarojn kontraste markataj de ruĝa pugo, kvin havas flavan pugon kaj en kelkaj kazoj flavan en ŝultroj aŭ subpugo. La du restantaj specioj estas tutnigraj sen brilaj kolormakuloj. Unu specio, nome la Flavaflugila kaciko, havas etendan flavon en vosto, sed kacikoj havas ĝenerale nigrajn vostojn (kio separas ilin el la pli grandaj ikteroj).
Kacikoj manĝas grandajn insektojn kaj fruktojn. Plej parto estas gregemaj kaj tipe vidataj en malgrandaj grupoj. Ili estas tre voĉemaj, kaj produktas ampleksan gamon de kantoj, foje inklude imitadon.
Plej parto restas komunaj kaj povas elteni kelkajn habitatajn modifojn, sed du okcidentaj specioj amazoniaj, nome la Sklatera kaciko kaj la Perua kaciko, estas nur lokaj kaj malabundaj.
Cacicus, es un género de aves paseriformes de la familia Icteridae, tiene 9 especies y 9 subespecies reconocidas científicamente.[1]
Cacicus, es un género de aves paseriformes de la familia Icteridae, tiene 9 especies y 9 subespecies reconocidas científicamente.
Kasikit (Cacicus) on turpiaalien heimoon kuuluva varpuslintusuku. Kasikkien sukuun kuuluu BirdLife Suomen mukaan yhdeksän lajia[1].
Kasikit (Cacicus) on turpiaalien heimoon kuuluva varpuslintusuku. Kasikkien sukuun kuuluu BirdLife Suomen mukaan yhdeksän lajia.
Cacicus est un genre d'oiseaux de la famille des Icteridae.
Selon la classification de référence du Congrès ornithologique international (version 6.4, 2016)[1] :
Cacicus Lacepede, 1799 è un genere di uccelli passeriformi della famiglia degli Itteridi[2], originari del Sud America tropicale, fino al nord del Messico.
Questi uccelli hanno una corporatura snella, con lunghe code ed un piumaggio prevalentemente nero. Il becco appuntito relativamente lungo è verdastro pallido, giallastro o bluastro, a seconda della specie, e la maggior parte dei cacicchi ha gli occhi azzurri (almeno negli adulti). La femmina è tipicamente più piccola del maschio.
Due specie presentano un piumaggio nero ravvivato dal dorso rosso, mentre cinque specie hanno il dorso gialla brillante e, in alcuni casi, macchie gialle sulle spalle o sui crissum (le piume copritrici del sottocoda che circondano la cloaca). Le due specie rimanenti sono completamente nere, prive di macchie di colore brillante. Una singola specie, il cacicco messicano, presenta una colorazione gialla estesa alla coda, ma per il resto tutti i cacicchi hanno code in gran parte nere (qualcosa che li separa dalle oropendole più grandi).
I cacicchi vivono principalmente in boschi o foreste aperte. La maggior parte delle specie nidificano in colonie, costruendo diversi nidi dalla forma allungata, appesi ad un ramo di un albero. Alcune specie scelgono un albero che contenga anche un nido di vespe attivo (come Polybia rejecta) come deterrente per i predatori (es. tucani) e le femmine competono per i migliori siti vicino alla protezione del nido delle vespe. Le uova vengono incubate solo dalla femmina.
I cacicchi si nutrono di grandi insetti e frutta. La maggior parte delle specie sono gregarie e vivono, tipicamente, in piccoli gruppi. Sono molto vocali, producendo una vasta gamma di suoni, a volte inclusa la mimica di altre specie di uccello.
Il genere Cacicus fu introdotto dal naturalista francese Bernard Germain de Lacépède, nel 1799.[3]
Comprende le seguenti specie:[2]
Tutto il gruppo è attualmente inserito nel genere Cacicus, ad eccezione del cacicco dal becco giallo aberrante (Amblycercus holosericeus) e del cacicco messicano (Cassiculus melanicterus) che costituiscono i rispettivi generi monotipici. Secondo l'analisi del DNA mitocondriale citocromo b e NADH deidrogenasi subunità 2 sequenza (Price & Lanyon 2002), l'oropendola dalla coda fasciata (Ocyalus latirostris) e l'oropendola dal casco, Psarocolius oseryi (Ocyalus oseryi?) sembrano essere più vicine ai cacicchi.
La maggior parte delle specie è piuttosto comune ed è in grado di sopportare alcune modifiche dell'habitat, ma due specie dell'Amazzonia occidentale, il cacicco dell'Ecuador ed il cacicco della Selva, sono localmente in declino.
Cacicus Lacepede, 1799 è un genere di uccelli passeriformi della famiglia degli Itteridi, originari del Sud America tropicale, fino al nord del Messico.
Kacikai (lot. Cacicus) – trupialinių (Icteridae) šeimos paukščių gentis.
Veiasi tropinėse Meksikos ir Pietų Amerikos srityse. Gyvena kolonijomis atvirose miškingose vietose ir tankiuose miškuose.
Kacikai (lot. Cacicus) – trupialinių (Icteridae) šeimos paukščių gentis.
Veiasi tropinėse Meksikos ir Pietų Amerikos srityse. Gyvena kolonijomis atvirose miškingose vietose ir tankiuose miškuose.
Cacicus is een geslacht van zangvogels uit de familie troepialen (Icteridae).
Het geslacht kent de volgende soorten:[1]
Cacicus is een geslacht van zangvogels uit de familie troepialen (Icteridae).
Multimedia w Wikimedia Commons Cacicus – rodzaj ptaka podrodziny kacykowców (Cacicinae) w rodzinie kacykowatych (Icteridae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej i Południowej[3].
Długość ciała samców 20,7–37 cm, samic 19,3–29 cm; masa ciała samców 34,6–187,7 g, samic 30,2–101,4 g[4].
Cacicus: hiszpańska nazwa „Cacique” dla kacyka, od karaibskiej nazwy cazique dla jaskrawo upierzonego kacyka[5].
Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:
Cacicus – rodzaj ptaka podrodziny kacykowców (Cacicinae) w rodzinie kacykowatych (Icteridae).
Cacicus é um género de aves da família Icteridae. O grupo inclui nove espécies de iraúnas e japins, todas típicas da América do Sul, sendo que quatro são nativas no Brasil. As aves do género Cacicus habitam zonas de floresta, e nidificam em colónias.
No total, o género possui 9 espécies e subespécies reconhecidas cientificamente:[1]
Cacicus é um género de aves da família Icteridae. O grupo inclui nove espécies de iraúnas e japins, todas típicas da América do Sul, sendo que quatro são nativas no Brasil. As aves do género Cacicus habitam zonas de floresta, e nidificam em colónias.
No total, o género possui 9 espécies e subespécies reconhecidas cientificamente:
Xexéu, Cacicus cela Guaxe, Cacicus haemorrhous Cacicus uropygialis Cacicus koepckeae Japim-soldado, Cacicus chrysopterus Cacicus chrysonotus Cacicus sclateri Iraúna-de-bico-branco, Cacicus solitarius Cacicus melanicterusCacicus är ett fågelsläkte i familjen trupialer inom ordningen tättingar.[1] Släktet omfattar numera tio till 14 arter som förekommer i Latinamerika från Honduras till centrala Argentina:[2]
Wikimedia Commons har media som rör Cacicus.
Cacicus är ett fågelsläkte i familjen trupialer inom ordningen tättingar. Släktet omfattar numera tio till 14 arter som förekommer i Latinamerika från Honduras till centrala Argentina:
Eremitkasik (C. solitarius) – placeras av vissa i egna släktet Procacicus Mindre kasik (C. chrysopterus) Flodkasik (C. koepckeae) Ecuadorkasik (C. sclateri) Gulgumpad kasik (C. cela) "Svartstjärtad kasik" (C. [c.] flavicrissus) – urskiljs av BirdLife International som egen art Karmosingumpad kasik (C. microrhynchus) – behandlas ofta som underart till uropygialis Höglandskasik (C. uropygialis) "Stillahavskasik" (C. [m./u.] flavicrissus) – – urskiljs av BirdLife International som egen art Nordlig bergkasik (C. leucoramphus) – behandlas ofta som underart till chrysonotus Sydlig bergkasik (C. chrysonotus) Bandstjärtskasik (C. latirostris) – tidigare placerad i det egna släktet Ocyalus alternativt bland oropendolorna i Psarocolius Rödgumpad kasik (C. haemorrhous) Hjälmkasik (C. oseryi) – tidigare placerad i det egna släktet Clypticterus alternativt bland oropendolorna i PsarocoliusCacicus là một chi chim trong họ Icteridae.[1]
Чёрные кассики (лат. Cacicus) — род птиц семейства трупиаловых. На чёрных кассиках паразитируют их близкие родственники, рисовые кассики, которые подкидывают им свои яйца для насиживания[1].
Это заготовка статьи по орнитологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Чёрные кассики (лат. Cacicus) — род птиц семейства трупиаловых. На чёрных кассиках паразитируют их близкие родственники, рисовые кассики, которые подкидывают им свои яйца для насиживания.
.jpg)
.jpg)
