Multimedia w Wikimedia Commons Świergotek tundrowy (Anthus gustavi) – gatunek ptaka z rodziny pliszkowatych (Motacillidae). Występuje na wschodzie krainy palearktycznej.
Wyróżniono dwa podgatunki A. gustavi[3][4]:
Długość ciała od 14 do 15 centymetrów. Rozpiętość skrzydeł wynosi 23–25 centymetrów. Masa ciała waha się pomiędzy 20 a 26 g.[5]
Górna część ciała jest żółta, oliwkowo-brązowa z rozproszonymi czarnymi paskami biegnącymi wzdłuż ciała, które najbardziej uwidocznione są na głowie. Kuper i ogon są zabarwione na zielono. U niektórych osobników także na tych częściach ciała występują również ciemniejsze paski. Brzuch świergotka jest w kolorze kremowym bądź białym. Zewnętrzne sterówki są częściowo białe. Nad okiem znajduje się jaśniejszy, nie zawsze widoczny pasek. Oczy są ciemnobrązowe, otoczone dwoma pierścieniami kremowych piór. Nogi są czerwono-cieliste.
Obszar występowania świergotka rozciąga się od rzeki Peczory aż do Półwyspu Czukockiego. Występuje także na Kamczatce i Wyspach Komandorskich. Na siedliska wybiera najchętniej miejsca o gęstej roślinności w pobliżu ujść rzek, chociaż można go spotkać także w tundrze. Świergotek zimę spędza najczęściej w Indonezji bądź na Filipinach. Do Polski zalatuje wyjątkowo, stwierdzony tylko dwa razy[6].
Świergotek odżywia się przede wszystkim bezkręgowcami, które znajduje w ziemi. Składa 4-6 jaj w gnieździe naziemnym. Jaja wysiadywane są przed obojga rodziców przez 13 dni. Młode ptaki zaczynają latać po 12–14 dniach od wylęgu.
W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[7].
Świergotek tundrowy (Anthus gustavi) – gatunek ptaka z rodziny pliszkowatych (Motacillidae). Występuje na wschodzie krainy palearktycznej.
