Ciridops anna és un ocell extint de la família dels fringíl·lids (Fringillidae) que habitava l'illa de Hawaii. És l'única espècie del gènere Ciridops observada viva pels científics, si bé es coneix material fòssil d'altres espècies, extintes en època prehistòrica, com Ciridops tenax.
Es creu que aquest ocell s'alimentava de llavors i flors i fruites d'algunes palmeres hawaianes.
Sempre va ser albirat a prop de palmeres del gènere Pritchardia a les muntanyes dels districtes de Kona, Hilo i Kohala, a Hawaii septentrional. Les últimes cites confirmen que l'ocell habitava les muntanyes de Kohala en 1892.
Ciridops anna és un ocell extint de la família dels fringíl·lids (Fringillidae) que habitava l'illa de Hawaii. És l'única espècie del gènere Ciridops observada viva pels científics, si bé es coneix material fòssil d'altres espècies, extintes en època prehistòrica, com Ciridops tenax.
Šatovník stříbrohlavý (Ciridops anna) je vyhynulý endemit Havajských ostrovů. Fosilní pozůstatky naznačují, že existoval ještě jeden příbuzný druh Ciridops tenax.
Průměrná délka ptáka byla kolem 11 cm. Dospělý jedinec byl červený, hlava, krk a horní části zad byly stříbřitě šedé. Křídla a ocas byly černobílé. Nohy a zobák měly nažloutlou barvu. Mladí ptáci byli nahnědlí, měli černá křídla, černý ocas a zelenohnědý hřbet.
Málo je známo o důvodech jeho vyhubení. Již při jeho objevu byl popsán jako vzácný. Lze předpokládat, že důvodem vyhynutí byl nedostatek potravy. Poslední jedinec byl zastřelen dne 20. února 1892 u řeky Awini v oblasti Kohala. V roce 1937 prý ornitolog George Campbell Munro viděl jednoho jedince, později si ale nebyl jistý, zda nešlo o jiného ptáka. V současné době je pouze pět muzejních exemplářů v muzeích Harvardu, v Honolulu, New Yorku a v Londýně.
Šatovník stříbrohlavý (Ciridops anna) je vyhynulý endemit Havajských ostrovů. Fosilní pozůstatky naznačují, že existoval ještě jeden příbuzný druh Ciridops tenax.
Ciridops anna Ciridops generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Fringillidae familian sailkatzen zen.
Ciridops anna Ciridops generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Fringillidae familian sailkatzen zen.
Havanepeippo (Ciridops anna)[2] oli peippojen heimoon kuulunut varpuslintu.
Havanepeippoa tavattiin Havaijin saarella. Laji tunnetaan vain viidestä näytteestä, joista viimeinen kerättiin vuonna 1892. Sen häviämisen syitä olivat todennäköisesti metsien hakkuu ja lintumalaria.[1]
Havanepeippo (Ciridops anna) oli peippojen heimoon kuulunut varpuslintu.
Havanepeippoa tavattiin Havaijin saarella. Laji tunnetaan vain viidestä näytteestä, joista viimeinen kerättiin vuonna 1892. Sen häviämisen syitä olivat todennäköisesti metsien hakkuu ja lintumalaria.
De Ula-ai-hawane (Ciridops anna) is een uitgestorven zangvogel uit de familie Fringillidae (vinkachtigen).
Deze soort is endemisch op Hawaï. Het laatste exemplaar werd waargenomen in 1937.
De Ula-ai-hawane (Ciridops anna) is een uitgestorven zangvogel uit de familie Fringillidae (vinkachtigen).
Hawajka palmowa (Ciridops anna) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych. Występował na Hawaiʻi, szczątki subfosylne, które mogły należeć do tych hawajek, znaleziono również na Molokaʻi i Oʻahu. Ostatnia obserwacja, lecz niepewna, miała miejsce w 1937. Gatunek uznany za wymarły.
Po raz pierwszy gatunek opisał Sanford B. Dole, hawajski prawnik i adwokat, w 1878. Zamieścił jedynie informacje dotyczące upierzenia, wymiary i informację o miejscu odłowienia holotypu (Hawaiʻi). Nadał nowemu gatunkowi nazwę Fringilla anna[3]. Obecnie (2016) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza hawajkę palmową w monotypowym rodzaju Ciridops[4]. W języku angielskim przyjęła się nazwa ʻUla-ʻai-hawane[5], która pochodzi z języka hawajskiego[6].
Długość ciała wynosi około 14 cm[3]. Pozostałe wymiary, podane przez Rothschilda, oryginalne w calach : długość skrzydła – 7,5 cm, długość ogona 44 mm, długość dzioba 11 mm, długość skoku 20 mm, długość środkowego palca z pazurem 20 mm, długość tylnego palca z pazurem: 16 mm. Kantarek i czoło czarne, pióra płynnie przechodzą w popielate na wierzchu głowy, karku i tyle szyi, a na grzbiecie – w brązowy (kolor sepii). Kuper i pokrywy nadogonowe ciemnoczerwone, połyskliwe. Sterówki jednolicie czarne. Lotki I i II rzędu czarne, jedynie zewnętrzne chorągiewki trzech ostatnich lotek II rzędu mają ciepły, brązowy kolor (określony jako gliniasty). Podobną barwę mają niektóre z pokryw skrzydłowych większych i barkówki. Pióra po bokach głowy, na brodzie, szyi i gardle są czarne ze srebrzystymi paskami biegnącymi wzdłuż stosin. Pierś i kawałek brzucha czarne, środkowa i tylna część brzucha, okolice kloaki i pokrywy podogonowe płowobrązowe. Boki tułowia czerwone, połyskliwe[6]. Istnieje okaz muzealny o głównie zielonym upierzeniu. Prawdopodobnie była to samica, a nie – jak przypuszczano – ptak młodociany. Oznaczałoby to, że hawajki palmowe wyróżniają się wśród innych głównie czarno-czerwonych hawajek (Himatione, Palmeria, Vestiaria i Drepanis) występowaniem dymorfizmu płciowego w upierzeniu[7].
Gatunek opisany na podstawie okazu z Hawaiʻi[3]. Szczątki subfosylne Ciridops odnaleziono na Molokaʻi i Oʻahu, jednak nie musiały to być szczątki C. anna[8].
Hawajki palmowe zamieszkiwały lasy Metrosideros polymorpha i palm Pritchardia[5]. Obserwowane były również nad obszarem niemunicypalnym ‘Ō‘Ōkala (Hawaiʻi) w bagnistym lesie. Według Rothschilda ptak ten był dobrze znany tubylcom. Nazywali go ʻUla-ʻai-hawane; słowo to oznacza czerwonego [ptaka] jedzącego [owoce] hawane[6] (palmy Pritchardia). Hawajki palmowe miały często przebywać na palmach Pritchardia kaalae, które pod koniec XIX wieku były według Rothschilda rzadkie, podobnie jak hawajki[6]. Hawajki palmowe miały zjadać pąki kwiatowe i niedojrzałe owoce wspomnianych palm. Miały również być dzikie, waleczne i trudne do zabicia przez myśliwego[9].
IUCN uznaje hawajkę palmową za wymarłą[5]. Istnieje tylko 5 okazów muzealnych (według stanu wiedzy z 2012)[7]. Przyczyny wymarcia są nieznane. Przyczynić się mogła do tego wycinka drzew, ptasia malaria i przekształcenie środowiska, przez które szczury zaczęły się pojawiać w niezwykle dużych ilościach. Ostatnia, niepewna obserwacja miała miejsce w 1937[5].
Lista wymarłych gatunków za: Maas, P.H.J: Globally Extinct Birds. The Sixth Extinction, 2 stycznia 2017. [dostęp 24 maja 2017].
Hawajka palmowa (Ciridops anna) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych. Występował na Hawaiʻi, szczątki subfosylne, które mogły należeć do tych hawajek, znaleziono również na Molokaʻi i Oʻahu. Ostatnia obserwacja, lecz niepewna, miała miejsce w 1937. Gatunek uznany za wymarły.
Ula-ai-hawane[2] (Ciridops anna) är en utdöd fågel i familjen finkar inom ordningen tättingar.[3] Den förekom tidigare i Hawaii. Fågeln är nu försvunnen, senast rapporterad 1937.[3] IUCN kategoriserar arten som utdöd.[1]
Ula-ai-hawane (Ciridops anna) är en utdöd fågel i familjen finkar inom ordningen tättingar. Den förekom tidigare i Hawaii. Fågeln är nu försvunnen, senast rapporterad 1937. IUCN kategoriserar arten som utdöd.
Ciridops anna là một loài chim trong họ Fringillidae.[2]
Ciridops anna là một loài chim trong họ Fringillidae.
Пальмовая гавайская цветочница[1], или черновенечная гавайская цветочница[1], или ула-аи-хаване[1][2] (лат. Ciridops anna) — вымерший вид птиц подсемейства гавайские цветочницы, эндемик острова Гавайи. Он был открыт в 1859 году, а описан в 1879 году юристом, а позднее губернатором Гавайев Сэнфордом Доулом (1844—1926), который назвал его в честь своей жены Анны Кейт Доул. Жители Гавайев называли птицу ула-аи-хаване, что означало «красная птица, которая питается ягодами хаване».
Пальмовая гавайская цветочница достигала длины 12,5 см. Она была внешне похожа на зяблика с коротким толстым клювом. Верхушка головы и затылок были серебристо-серого цвета. Лоб, клюв и уздечка были чёрного цвета. Горло и боковые стороны головы были чёрного цвета с серыми крапинами. Спина была коричневатого цвета. Хвост, крылья и грудь были чёрными. Кроющие крыльев, брюхо и гузка были красного цвета. Глаза были коричневые, а ноги розово-коричневые.
Пальмовая гавайская цветочница жила в округах Кона и Хило и Кохала главного острова Гавайев. Орнитолог Роберт Перкинс описывал вид как робкую, трудноуловимую птицу. Вид населял леса в холмистой и горной местности и питался ягодами и нектаром цветов дерева хаване (Pritchardia spp).
О причинах вымирания вида известно мало. Уже при его открытии он описывался как редкий. Вероятно, количественное уменьшение ассортимента питания сыграло важную роль, так как много видов растений рода Pritchardia либо вымерли, либо стали очень редкими. Последний экземпляр птицы был добыт коллекционером птиц 20 февраля 1892 года у реки Awini в округе Кохалаruen. В 1937 году орнитолог Джордж Кэмпбелл Монро (англ.)русск. возможно видел экземпляр этого вида, но позже он не был уверен, что это была действительно пальмовая гавайская цветочница. Сегодня в музеях Гарварда, Гонолулу, Нью-Йорка и Лондона имеется всего 5 экземпляров этой птицы.
Пальмовая гавайская цветочница, или черновенечная гавайская цветочница, или ула-аи-хаване (лат. Ciridops anna) — вымерший вид птиц подсемейства гавайские цветочницы, эндемик острова Гавайи. Он был открыт в 1859 году, а описан в 1879 году юристом, а позднее губернатором Гавайев Сэнфордом Доулом (1844—1926), который назвал его в честь своей жены Анны Кейт Доул. Жители Гавайев называли птицу ула-аи-хаване, что означало «красная птица, которая питается ягодами хаване».
安娜黑領雀(Ciridops anna)是夏威夷一種細小的管舌鳥,已經滅絕。只曾在柯哈拉、希洛及科納的山區森林見到牠們。化石遺骸顯示牠們曾在其他夏威夷島嶼上生存。
安娜黑領雀約11厘米長。牠們整體呈紅色,頭部、喉嚨及上背部都是呈銀灰色。冠、雙翼、胸部、肩膀及尾巴都呈黑色,而三級飛羽則呈白色。腳及喙都是黃色的。雛鳥整體呈褐色,胸部呈藍灰色,雙翼及尾巴都是黑色的,而背部則是綠褐色的。
安娜黑領雀相信是吃及完全依賴斐濟櫚屬的種子及花朵,故這些植物的衰落亦代表著牠們的命運。最後見到安娜黑領雀是於1892年,另於1937年亦有指見過類似色彩鮮艷的雀鳥,但未經證實。