Crypturellus Brabourne, Chubb & C 1914

Əsl tinamu (lat. Crypturellus) - gizliquyruqlular fəsiləsinə aid heyvan cinsi.

Növləri

• Crypturellus atrocapillus
• Crypturellus bartletti
• Crypturellus berlepschi
• Crypturellus boucardi
• Crypturellus brevirostris
• Crypturellus casiquiare
• Crypturellus cinereus
• Crypturellus cinnamomeus
• Crypturellus duidae
• Crypturellus erythropus
• Crypturellus kerriae
• Crypturellus noctivagus
• Crypturellus obsoletus
• Crypturellus parvirostris
• Crypturellus ptaritepui
• Crypturellus soui
• Crypturellus strigulosus
• Tataupa tinamosu (Crypturellus tataupa)
• Crypturellus transfasciatus
• Crypturellus undulatus
• Crypturellus variegatus

Mənbə

Crypturellus a zo ur genad e rummatadur an evned : unan eus an nav genad a ya d'ober ar c'herentiad Tinamidae an hini eo.

Krouet e oa bet e 1914 gant an daou evnoniour breizhveuriat Charles Chubb (1851-1924) ha William Knatchbull-Hugessen, 3e Baron Brabourne (1885-1915).

An anv

Crypturellus a dalvezfe kement ha lostig kuzh.

Spesadoù hag an isspesadoù anezhe^[1]

Ur spesad tinamoued warn-ugent a ya d'ober ar genad :

• Crypturellus atrocapillus
  • C. a. atrocapillus ha garleppi,
• Crypturellus bartletti,
• an tinamou Berlepsch (Crypturellus berlepschi),
• Crypturellus boucardi
  • C. b. boucardi ha costaricensis,
• Crypturellus brevirostris,
• Crypturellus casiquiare,
• an tinamou louet (Crypturellus cinereus),
• Crypturellus cinnamomeus
  • C. c. cinnamomeus, delattrii, goldmani, mexicanus, occidentalis, praepes, sallaei, soconuscensis ha vicinior,
• Crypturellus duidae,
• Crypturellus erythropus
  • C. e. columbianus, cursitans, erythropus, idoneus, margaritae, saltuarius ha spencei,
• Crypturellus kerriae,
• Crypturellus noctivagus,
  • C. n. noctivagus ha zabele,
• an tinamou gell (Crypturellus obsoletus)
  • C. o. castaneus, cerviniventris, griseiventris, hypochraceus, knoxi, obsoletus, ochraceiventris, punensis ha traylori,
• Crypturellus parvirostris,
• Crypturellus ptaritepui,
• an tinamou bihan (Crypturellus soui)
  • C. s. albigularis, andrei, capnodes, caquetae, caucae, harterti, inconspicuus, meserythrus, modestus, mustelinus, nigriceps, panamensis, poliocephalus ha soui,
• Crypturellus strigulosus,
• Crypturellus tataupa
  • C. t. inops, lepidotus, peruvianus ha tataupa,
• Crypturellus transfasciatus,
• Crypturellus undulatus
  • C. u. adspersus, manapiare, simplex, undulatus, vermiculatus ha yapura,
• Crypturellus variegatus.

O c'havout a reer e Kreiz ha Sumaerika, pemp isspesad ha hanter-kant (55) dezhe en holl.

Notennoù ha daveennoù

Muioc'h a restroù diwar-benn

Crypturellus

a vo kavet e Wikimedia Commons.

War Wikispecies e vo kavet ditouroù ouzhpenn diwar-benn:

Crypturellus

Crypturellus és un gènere d'ocells de la família dels tinàmids, habitant principalment de la selva humida, però també medis més oberts, a la zona neotropical.

Llista d'espècies

Se n'han descrit 22 espècies dins aquest gènere.^[1]

• Crypturellus atrocapillus - Tinamú de capell.
• Crypturellus bartletti - Tinamú de Bartlett.
• Crypturellus berlepschi - Tinamú de Berlepsch.
• Crypturellus boucardi - Tinamú pissarrós.
• Crypturellus brevirostris - Tinamú rovellat.
• Crypturellus casiquiare - Tinamú barrat.
• Crypturellus cinereus - Tinamú cendrós.
• Crypturellus cinnamomeus - Tinamú canyella.
• Crypturellus duidae - Tinamú camagrís.
• Crypturellus erythropus - Tinamú cama-roig.
• Crypturellus kerriae - Tinamú del Chocó.
• Crypturellus noctivagus - Tinamú camagroc.
• Crypturellus obsoletus - Tinamú bru.
• Crypturellus occidentalis - Tinamú de San Blas
• Crypturellus parvirostris - Tinamú beccurt.
• Crypturellus ptaritepui - Tinamú dels tepuis.
• Crypturellus soui - Tinamú petit.
• Crypturellus strigulosus - Tinamú del Brasil.
• Crypturellus tataupa - Tinamú tataupà.
• Crypturellus transfasciatus - Tinamú cellut.
• Crypturellus undulatus - Tinamú ondulat.
• Crypturellus variegatus - Tinamú bigarrat.

Referències

Crypturellus is a genus of tinamous containing mostly forest species. However, there are the odd few that are grassland or steppe tinamous. The genus contains 21 species.

Taxonomy

The genus Crypturellus was introduced in 1914 by the British ornithologists Baron Brabourne and Charles Chubb with the Tataupa tinamou as the type species.^[1][2] The genus name combines the Ancient Greek κρυπτός (kruptós) meaning "hidden" with οὐρά (oura) meaning "tail". The -ellus is a diminutive so that the name means "small hidden tail".^[3]

Description

Crypturellus members, like other tinamous, have a cryptic color scheme dominated by browns, buffs, yellows, and greys. Unlike the rest of the family, these birds show some sexual dimorphism: the females are more heavily barred than the males and are also a bit brighter and larger.

Range

The majority of species occupy forests or rain forests, preferring lower elevations. They range from Uruguay to Mexico. However, the earliest known occurrence of the genus is a fossil humerus, described as Crypturellus reai, from the Early Miocene Santa Cruz Formation of Patagonia.^[4]

Vocalization

Crypturellus are a very loud group of birds with melodious calls. They tend to use lower frequency when they call than other members of the Tinamou. Males and females have different calls and each species also has different calls. Normally each sex will have a long and a short phrase call.^[5] The genus can be grouped into two partial groups based on the similarity of their calls.^[6]

• Group 1
  • Undulated tinamou
  • Red-legged tinamou
  • Yellow-legged tinamou
• Group 2
  • Brown tinamou
  • Small-billed tinamou
  • Tataupa tinamou

Some, like the slaty-breasted tinamou are quiet and hide during the middle of the day, choosing this time to take naps and conserve energy. The slaty-breasted tinamous also have a unique call amongst themselves, so much so that individual birds can be recognized by their calls. Most members of the genus have a variation in their calls, within the species, based on their geographical location. They also are known to use regular calling sites.^[5]

Feeding

Similar to other forest tinamou, the members of this genus prefer to eat fleshy fruit; however like tinamous in general they are opportunistic and will eat a variety of foods including insects, which they have been known to leap 1 metre (39 in) high to obtain^[5]

Breeding

Courtship technique for the members of Crypturellus consists of the male lowering his breast to the ground, stretching his neck forward and raising his posterior vertically. This will cause the male to appear larger and longer than normal, which not only impresses the female but also benefits the male in that it scares away competitors.

Females outnumber the males with some of the species, such as the variegated tinamou, having a 4:1 female-to-male ratio. They also only have a 2-egg clutch, which would explain why they are one of the species that have multiple clutches.^[5]

Once copulation has taken place, the female will choose a nest site that is typically a depression covered with leaves next to a tree trunk, usually between a couple of buttresses. Members of the genus that are savanna style birds such as the small-billed tinamou will instead lay their eggs in a cavity near a clump of grass. The eggs are oval or elliptical on the smaller birds and near spherical in the larger birds, such as the undulated tinamou and the Brazilian tinamou. The colorings of the eggs are varied, but in general are brightly colored with no splotches or spots; the colors fade over time and usually will change to a less overt color midway through the incubation period. The predominant colors are chocolate or red wine with the eggs of yellow-legged tinamou, undulated tinamou, little tinamou, and red-legged tinamou using different color schemes.^[6]

Clutch size can be upwards of 9-16 eggs, however these larger clutches are the products of multiple females.^[6] The male will incubate and care for the young. Incubation takes about 16 days. If he dies, the female will take over. When the chicks cross cleared areas, they will run like the chicks of rails. Some members of the genus mature rapidly, like the slaty-breasted tinamou which can gain adult size (not weight) by 20 days.^[5]

Relationships

Here is a cladogram of the relationship of species within Crypturellus, from an integumentary phylogenetic study on the Tinamidae, 2013.^[7]

Crypturellus transfasciatus

Crypturellus cinnamomeus

Crypturellus undulatus

Crypturellus erythropus

Crypturellus duidae

Crypturellus noctivagus

Crypturellus variegatus

Crypturellus casiquiare

Crypturellus brevirostris

Crypturellus bartletti

Crypturellus atrocapillus

Crypturellus kerriae

Crypturellus boucardi

Crypturellus strigulosus

Crypturellus cinereus

Crypturellus berlepschi

Crypturellus ptaritepui

Crypturellus soui

Crypturellus obsoletus

Crypturellus parvirostris

Crypturellus tataupa

Crypturellus parvirostris and Crypturellus tataupa are also the most derived species on a tree of the entire Paleognathae.^[7]

Species

The genus contains 21 species:^[8][9]

• Berlepsch's tinamou (Crypturellus berlepschi) – coastal forests of northwestern Colombia and northwestern Ecuador
• Little tinamou (Crypturellus soui) – southern Mexico to northeastern Brazil west to Ecuador and east to French Guiana and also Trinidad
• Cinereous tinamou (Crypturellus cinereus) – southeastern Colombia, southern Venezuela, Guyana, French Guiana, Suriname, northeastern Brazil, and northern Bolivia
• Tepui tinamou (Crypturellus ptaritepui) – the tepuis of southern Venezuela
• Brown tinamou (Crypturellus obsoletus) – northern Venezuela west through Ecuador, Peru, northern and southern Brazil, extreme northeastern Argentina, eastern Bolivia, and Paraguay
• Undulated tinamou (Crypturellus undulatus) – northern and central South America except Suriname and French Guiana
• Pale-browed tinamou (Crypturellus transfasciatus) – coastal forests of Ecuador and extreme northwestern Peru
• Brazilian tinamou (Crypturellus strigulosus) – central Brazil south of the Amazon River, northwestern Bolivia, and eastern Peru
• Grey-legged tinamou (Crypturellus duidae) – the tropical forests of east central Colombia and southern Venezuela
• Red-legged tinamou (Crypturellus erythropus) – from northern Colombia east to French Guiana and south to northern Brazil and also Margarita Island
• Yellow-legged tinamou (Crypturellus noctivagus) – the lowlands of eastern Brazil
• Black-capped tinamou (Crypturellus atrocapillus) – the lowlands of southeastern Peru and northern Bolivia
• Thicket tinamou (Crypturellus cinnamomeus) – from northwestern Costa Rica north to Puebla, Mexico, and all of the Atlantic coastal Mexico and Pacific coastal Mexico excluding Sonora, Mexico
• Slaty-breasted tinamou or Boucard's tinamou (Crypturellus boucardi) – the gulf coastal region of Central America from southeastern Mexico to northeastern Honduras and southeastern Honduras to northern Costa Rica
• Choco tinamou (Crypturellus kerriae) – humid foothills of southeastern Panama to northwestern Colombia
• Variegated tinamou (Crypturellus variegatus) – northern Bolivia, Amazonian Brazil, French Guiana, Guyana, Suriname, Venezuela, and Colombia
• Rusty tinamou or short-billed tinamou (Crypturellus brevirostris) – French Guiana, eastern Peru, and northwestern and northeastern Brazil
• Bartlett's tinamou (Crypturellus bartletti) – western Amazonian Brazil, northern Bolivia, and eastern Peru
• Small-billed tinamou (Crypturellus parvirostris) – from the Amazon Basin in Brazil to northeastern Argentina
• Barred tinamou (Crypturellus casiquiare) – eastern Colombia and southern Venezuela
• Tataupa tinamou (Crypturellus tataupa) – parts of Peru, northeastern Brazil, Paraguay, southern Brazil, eastern Bolivia, and northern Argentina

There is also an extinct species:

• †Crypturellus reai Chandler 2012 – dating from the Early-Middle Miocene (Santacrucian; 16.3–17.5 million years ago)

References

Crypturellus estas birdogenro de tinamoj konsiderata specio de arbaroj. Tamen estas kelkaj raraj el herbejoj aŭ el stepoj. Estas 21 specioj kaj totalo de 67 taksonoj (kaj specioj kaj subspecioj).

Etimologio

Crypturellus estas formata el la grekaj vortoj κρυπτός (kriptós), "kovrita" aŭ "kaŝita", οὐρά (urá), "vosto", kaj -ellus, latina diminutiva sufikso. La genronomo Crypturellus entute signifus "malgranda kaŝvostulo".^[1]

Aspekto

Membroj de Crypturellus, kiel ĉe aliaj tinamedoj havas kamuflan kolorskemon hegemonie de bruna, sablokolora, flava, kaj griza. Sed malkiel la resto de la familio, tiuj birdoj montras iome da seksa dimorfismo, ĉar inoj estas pli striecaj ol maskloj de la sama specio. Ili estas ankaŭ iome pli brilaj kaj grandaj.

Teritorio

Kiel arbaraj specioj, majoritato okupas arbarojn, aŭ pluvarbarojn. Ili preferas malaltajn areojn. Ili havas teritoriojn el Urugvajo al Tampico, nordorienta Meksiko. La plej aĝa konata loĝejo de la genro estas el humero, proskribita kiel Crypturellus reai, el komenca Mioceno en la kuŝejo Santa Cruz de Patagonio.^[2]

Voĉo

Crypturellus estas tre laŭtvoĉa grupo de birdoj kun melodiaj alvokoj. Ili tendencas uzi malaltajn frekvencojn kiam ili alvokas aliajn membrojn de la grupo de tinamoj. Maskloj kaj inoj havas diferencajn alvokojn kaj ĉiu specio havas ankaŭ diferencan alvokon. Normale ĉiu sekso havas kaj longan kaj mallongan frazalvokon.^[3] La genro povas esti grupigita en du partaj grupoj baze sur la simileco de ties alvokoj.^[4]

• Grupo 1a
  • Krispa tinamo
  • Ruĝkrura tinamo
  • Flavkrura tinamo
• Grupo 2a
  • Bruna tinamo
  • Beketa tinamo
  • Tataupa tinamo

Kelkaj, kiaj la Ardezbrusta tinamo estas silentema kaj kaŝiĝas dum la mezo de la tago, elektante tiun momenton por manĝeti kaj konservi energion. La Ardezbrusta tinamo ankaŭ havas tre unikan alvokon inter ili, tiele ke individuaj birdoj povas esti rekonataj pro siaj alvokoj. Plej membroj de la genro havas variojn en siaj alvokoj, ene de la specio, baze sur sia geografia loko. Ili uzas regulajn alvokejojn.^[3]

Manĝo

Simile al aliaj arbaraj tinamoj, la membroj de tiu genro preferas manĝi karnecajn fruktojn; tamen kiel tinamoj ĝenerale ili estas oportunemaj kaj manĝas vario de manĝoj inklude insektojn, por kio ili foje saltas ĝis 1 m por atingi ilin.^[3]

Reproduktado

La pariĝada tekniko de la membroj de la genro Crypturellus konsistas el tio ke la masklo sobigas sian bruston algrunde, etenda sain kolon antaŭen kaj levas sian postaĵon vertikale. Ĉio tio ŝajnigas ke li estas pli granda kaj pli longa ol normale, kio ne nur impresas la inon sed ankaŭ tiele la masklo fortimigas konkurenculojn. Inoj estas pli multnombraj ol maskloj ĉe kelkaj specioj, kiaj la Jaspotinamo ĉe kiuj estas proporcio de 4:1 inoj al masklo. Ili demetas 2 ovojn, kio klarigas ke ili estas unu specio kiu havas multoblan ovodemetadon.^[3]

Post kopulacio la ino elektas nestolokon tipe depresion kovritan per folioj ĉe arbotrunko, kutime inter paro de apogilradikoj. Membroj de la genro kiu estas savanstilaj birdoj kiaj la Beketa tinamo anstataŭe demetas siajn ovojn en kavaĵo ĉe herbotufo. La ovoj estas ovalformaj aŭ elipsaj ĉe la plej malgrandaj birdoj kaj preskaŭ sferecaj ĉe la plej grandaj, kiaj la Krispa tinamo kaj la Brazila tinamo. La koloro de la ovoj estas variaj, sed ĝenerale estas brilkoloraj sen makuloj aŭ punktoj, kaj la koloroj svagiĝas dum la tempo kaj kutime ŝanĝas al malpli evidentaj laŭ la daŭro de la kovoperiodo. La hegemoniaj koloroj estas ĉokolada aŭ vinruĝa dum la ovoj de la Flavkrura tinamo, Krispa tinamo, Eta tinamo, kaj Ruĝkrura tinamo uzas diferencajn kolorskemojn.^[4]

La ovokvantoj povas esti de 9-16 ovoj, tamen la plej grandaj ovodemetadoj estas produktoj de multaj inoj.^[4] La masklo kovas kaj idozorgadas. Kovado daŭras ĉirkaŭ 16 tagoj. Se li mortiĝas, la ino anstataŭas. Kiam la idoj trapasas klarigitajn areojn, ili kuras kiel la idoj de raloj. Kelkaj membroj de tiu genro maturiĝas rapide, kiaj la Ardezbrusta tinamo kiu povas atingi plenkreskan grandon (ne pezon) post ĉirkaŭ 20 tagoj.^[3]

Specioj

• Berlepŝa tinamo, Crypturellus berlepschi loĝanta en marbordaj arbaroj de nordokcidenta Kolombio kaj nordokcidenta Ekvadoro.^[5]
• Eta tinamo, Crypturellus soui loĝanta en suda Meksiko al nordorienta Brazilo okcidente al Ekvadoro kaj oriente al Franca Gujano kaj ankaŭ al Trinidado^[5]
  • Crypturellus soui soui loĝanta en nordorienta Sudameriko^[5]
  • Crypturellus soui meserythrus loĝanta en Meksiko, Belizo, Honduro, Gvatemalo, Salvadoro, partoj de Nikaragvo^[5]
  • Crypturellus soui modestus loĝanta en Kostariko kaj okcidenta Panamo^[5]
  • Crypturellus soui capnodes loĝanta en nordokcidenta Panamo^[5]
  • Crypturellus soui poliocephalus loĝanta en suda Panamo^[5]
  • Crypturellus soui caucae loĝanta en nordcentra Kolombio^[5]
  • Crypturellus soui harterti loĝanta en okcidenta Ekvadoro kaj okcidenta Kolombio^[5]
  • Crypturellus soui mustelinus loĝanta en Kolombio kaj nordokcidenta Venezuelo^[5]
  • Crypturellus soui caqueta loĝanta en sudorienta Kolombio^[5]
  • Crypturellus soui nigriceps loĝanta en orienta Ekvadoro kaj nordokcidenta Peruo^[5]
  • Crypturellus soui albigularis loĝanta en orienta kaj norda Brazilo^[5]
  • Crypturellus soui inconspicuus loĝanta en norda Bolivia kaj orienta Peruo^[5]
  • Crypturellus soui andrei loĝanta en Trinidado kaj norda Venezuelo^[5]
  • Crypturellus soui panamensis loĝanta en partoj de Panamo^[5]
• Cindrotinamo, Crypturellus cinereus loĝanta en sudorienta Kolombio, suda Venezuelo, Gujano, Franca Gujano, Surinamo, nordorienta Brazilo, kaj norda Bolivio^[5]
• Tepuia tinamo, Crypturellus ptaritepui loĝanta en tepui de suda Venezuelo^[5]
• Bruna tinamo, Crypturellus obsoletus loĝanta en norda Venezuela okcidenten tra Ekvadoro, Peruo, norda kaj suda Brazilo, plej nordorienta Argentino, orienta Bolivio, kaj Paragvajo^[5]
  • Crypturellus obsoletus obsoletus loĝanta en sudorienta Brazilo, orienta Paragvajo, kaj nordorienta Argentino^[5]
  • Crypturellus obsoletus griseiventris loĝanta en centra Brazilo^[5]
  • Crypturellus obsoletus hypochraceus loĝanta en okcidenta centra Brazilo^[5]
  • Crypturellus obsoletus punensis loĝanta en centra Bolivio kaj sudorienta Peruo^[5]
  • Crypturellus obsoletus traylori loĝanta en sudorienta Peruo^[5]
  • Crypturellus obsoletus ochraceiventris loĝanta en centra Peruo^[5]
  • Crypturellus obsoletus castaneus loĝanta en norda Peruo, Ekvadoro, kaj Kolombio^[5]
  • Crypturellus obsoletus knoxi loĝanta en nordokcidenta Venezuelo^[5]
  • Crypturellus obsoletus cerviniventris loĝanta en norda Venezuelo^[5]
• Krispa tinamo, Crypturellus undulatus loĝanta en norda kaj centra Sudameriko escepte Surinamo kaj Franca Gujano^[5]
  • Crypturellus undulatus undulatus loĝanta en sudorienta Peruo, orienta kaj norda Bolivio, Paragvajo, kaj norda Argentino^[5]
  • Crypturellus undulatus manapiare loĝanta en suda Venezuelo^[5]
  • Crypturellus undulatus simplex loĝanta en sudokcidenta Gujano kaj norda Brazilo^[5]
  • Crypturellus undulatus adspersus loĝanta en suda Brazilo^[5]
  • Crypturellus undulatus yapura loĝanta en orienta Kolombio, orienta Ekvadoro, orienta Peruo, kaj nordokcidenta Brazilo^[5]
  • Crypturellus undulatus vermiculatus loĝanta en orienta Brazilo^[5]
• Brovpala tinamo, Crypturellus transfasciatus loĝanta en marbordaj arbaroj de Ekvadoro kaj plej nordokcidenta Peruo^[5]
• Brazila tinamo, Crypturellus strigulosus loĝanta en centra Brazilo sude de Amazona Rivero, nordokcidenta Bolivio, kaj orienta Peruo^[5]
• Grizkrura tinamo, Crypturellus duidae loĝanta en tropikaj arbaroj de orienta centra Kolombio kaj suda Venezuelo^[5]
• Ruĝkrura tinamo, Crypturellus erythropus loĝanta el norda Kolombio orienten al Franca Gujano kaj suden al norda Brazilo kaj ankaŭ al Margarita Insulo^[5]
  • Crypturellus erythropus erythropus loĝanta en orienta Venezuelo, Gujano, Surinamo, kaj nordorienta Brazilo^[5]
  • Crypturellus erythropus cursitans loĝanta en norda Kolombio kaj nordokcidenta Venezuelo^[5]
  • Crypturellus erythropus spencei loĝanta en norda Venezuelo^[5]
  • Crypturellus erythropus margaritae loĝanta en Margarita Insulo^[5]
  • Magdalena tinamo, Crypturellus erythropus saltuarius, (ne plu konsiderata separata specio)^[6] loĝanta en nordorienta Kolombio^[5]
  • Santamarta tinamo, Crypturellus erythropus idoneus, (ne plu konsiderata separata specio)^[6] loĝanta en nordorienta Kolombio kaj nordokcidenta Venezuela^[5]
  • Kolombia tinamo, Crypturellus erythropus columbianus, (ne plu konsiderata separata specio)^[6] loĝanta en norda centra Kolombio^[5]
• Flavkrura tinamo, Crypturellus noctivagus loĝanta en malaltaj teroj de orienta Brazilo^[5]
  • Crypturellus noctivagus noctivagus loĝanta en sudorienta Brazilo^[5]
  • Crypturellus noctivagus zabele loĝanta en nordorienta Brazilo^[5]
• Nigrakapa tinamo, Crypturellus atrocapillus loĝanta en malaltaj teroj de sudorienta Peruo kaj norda Bolivio^[5]
  • Crypturellus atrocapillus atrocapillus loĝanta en sudorienta Peruo^[5]
  • Crypturellus atrocapillus garleppi loĝanta en norda Bolivio^[5]
• Cinamotinamo, Crypturellus cinnamomeus loĝanta el nordokcidenta Kostariko norda al Puebla, kaj la tutaj marbordoj de Atlantiko kaj de Pacifiko de Meksiko eksklude Sonora^[5]
  • Crypturellus cinnamomeus cinnamomeus loĝanta en sudorienta Meksiko, Salvadoro, Gvatemalo, kaj Honduro^[5]
  • Crypturellus cinnamomeus occidentalis loĝanta en okcidenta Meksiko^[5]
  • Crypturellus cinnamomeus mexicanus loĝanta en nordorienta Meksiko^[5]
  • Crypturellus cinnamomeus sallaei loĝanta en suda Meksiko^[5]
  • Crypturellus cinnamomeus goldmani loĝanta en sudorienta Meksiko, norda Belizo, kaj norda Gvatemalo^[5]
  • Crypturellus cinnamomeus soconuscensis loĝanta en sudokcidenta Meksiko^[5]
  • Crypturellus cinnamomeus vicinior loĝanta en suda Meksiko, Gvatemalo, kaj okcidenta Honduro^[5]
  • Crypturellus cinnamomeus delattrei loĝanta en okcidenta Nikaragvo^[5]
  • Crypturellus cinnamomeus praepes loĝanta en nordokcidenta Kostariko^[5]
• Ardezbrusta tinamo, Crypturellus boucardi loĝanta en la golfa marborda regiono de Centrameriko el sudorienta Meksiko al nordorienta Honduro kaj sudorienta Honduro al norda Kostariko^[5]
  • Crypturellus boucardi boucardi loĝanta en okcidenta Nikaragvo^[5]
  • Crypturellus boucardi costaricensis loĝanta en nordokcidenta Kostariko^[5]
• Ĉokotinamo, Crypturellus kerriae loĝanta en humida montetaro de sudorienta Panamo al nordokcidenta Kolombio^[5]
• Jaspotinamo, Crypturellus variegatus loĝanta en norda Bolivio, Amazonia Brazilo, Franca Gujano, Gujano, Surinamo, Venezuelo, kaj Kolombio^[5]
• Rusta tinamo aŭ Mallongbeka tinamo, Crypturellus brevirostris loĝanta en Franca Gujano, orienta Peruo, kaj nordokcidenta kaj nordorienta Brazilo^[5]
• Bartleta tinamo, Crypturellus bartletti loĝanta en okcidenta Amazonia Brazilo, norda Bolivio, kaj orienta Peruo^[5]
• Beketa tinamo, Crypturellus parvirostris loĝanta el Amazona Baseno en Brazilo al nordorienta Argentino^[5]
• Stritinamo, Crypturellus casiquiare loĝanta en orienta Kolombio kaj suda Venezuelo^[5]
• Tataupa tinamo, Crypturellus tataupa loĝanta en partoj de Peruo, nordorienta Brazilo, Paragvajo, suda Brazilo, orienta Bolivio, kaj norda Argentino^[5]
  • Crypturellus tataupa tataupa loĝanta en orienta Bolivio, suda Brazilo, Paragvajo, kaj norda Argentino^[5]
  • Crypturellus tataupa inops loĝanta en nordokcidenta Peruo kaj suda Ekvadoro^[5]
  • Crypturellus tataupa peruviana loĝanta en okcidenta centra Peruo^[5]
  • Crypturellus tataupa lepidotus loĝanta en nordorienta Brazilo^[5]

Notoj

Referencoj

• Brands, Sheila (Aug 14 2008). "Systema Naturae 2000 / Classification, Genus Crypturellus". Project: The Taxonomicon. Konsultita Feb 07 2009.
• Clements, James (2007). The Clements Checklist of the Birds of the World (6 ed.). Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-4501-9.
• Gotch, A. F. (1995) [1979]. "Tinamous". Latin Names Explained. A Guide to the Scientific Classifications of Reptiles, Birds & Mammals. New York, NY: Facts on File. p. 183. ISBN 0-8160-3377-3.
• Remsen Jr., J. V.; et al. (07 Aug 2008). "Classification of birds of South America Part 01:". South American Classification Committee. American Ornithologists' Union. Konsultita 04 Feb 2009.

Portalo pri Birdoj

Crypturellus es un género de aves principalmente caminantes de la familia Tinamidae a las que se denomina comúnmente Tinamú o Inambú. Crypturellus está formado por tres palabras pertenecientes al griego o al latín. Kruptos significa oculto o escondido, Oura sería cola y Ellus diminuto o pequeño. Por lo tanto Crypturellus significaría pequeña cola escondida.^[2]​

Según la lista de Clements existen veintiuna especies pertenecientes a este taxón:^[3]​

• Crypturellus cinereus: tinambú o inambú café / tinamú sombrío^[4]​
• Crypturellus berlepschi: tinambú o inambú de Berlepsch / tinamú tizón^[4]​
• Crypturellus soui: tinambú o inambú o tinamú^[4]​ chico
• Crypturellus ptaritepui: tinambú o inambú ptaritepui / tinamú tepui^[4]​
• Crypturellus obsoletus: tinambú o inambú rojizo / tinamú café^[4]​
• Crypturellus undulatus: tinambú o inambú o tinamú ondulado^[4]​
• Crypturellus transfasciatus: tinambú o inambú overo / tinamú cejudo^[4]​
• Crypturellus strigulosus: tinambú o inambú brasilero / tinamú brasileño^[4]​
• Crypturellus duidae: tinambú o inambú de patas grises / tinamú patigrís^[4]​
• Crypturellus erythropus: tinambú o inambú de patas rojas / tinamú patirrojo^[4]​
• Crypturellus noctivagus: tinambú o inambú de patas amarillas / tinamú patigualdo^[4]​
• Crypturellus atrocapillus: tinambú o inambú de capa negra / tinamú capirotado^[4]​
• Crypturellus boucardi: tinambú o inambú pálido / tinamú pizarroso^[4]​
• Crypturellus kerriae: tinambú o inambú gris / tinamú del Chocó^[4]​
• Crypturellus variegatus: tinambú o inambú chocó / tinamú abigarrado^[4]​
• Crypturellus cinnamomeus: tinambú o inambú variado / tinamú canelo^[4]​
• Crypturellus brevirostris: tinambú o inambú castaño / tinamú herrumbroso^[4]​
• Crypturellus bartletti: tinambú o inambú o tinamú^[4]​ de Bartlett
• Crypturellus parvirostris: tinambú o inambú de pico corto / tinamú piquicorto^[4]​
• Crypturellus casiquiare: tinambú o inambú barreteado / tinamú casiquiare^[4]​
• Crypturellus tataupa: tinambú o inambú plomizo / tinamú tataupá^[4]​

Además se ha registrado una especie extinta.

• Crypturellus reai: Mioceno de Argentina.^[5]​

Referencias

Bibliografía

• Brands, Sheila (Aug 14 2008). «Systema Naturae 2000 / Classification, Genus Crypturellus». Project: The Taxonomicon. Consultado el 7 de febrero de 2009.
• Clements, James (2007). The Clements Checklist of the Birds of the World (6 edición). Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN 978 0 8014 4501 9.
• Gotch, A. F. (1995) [1979]. «Tinamous». Latin Names Explained. A Guide to the Scientific Classifications of Reptiles, Birds & Mammals. New York, NY: Facts on File. p. 183. ISBN 0 8160 3377 3.
• Olrog, Claës Chr. 1968. Las Aves Sudamericanas: Una guía de campo Tomo Primero ( Pingüinos - Pájaros Carpinteros ) Universidad Nacional de Tucumán. Fundación - Instituto "Miguel Lillo". Argentina.

Ruskotinamit (Crypturellus) on eteläamerikkalainen lintujen suku. Siihen kuuluu 21 lajia. Ruskotinamit elävät maassa suurimman osan ajastaan. Tinameja näkee harvoin, ja monet lajit elävät pimeissä metsissä.

Lajit

• Nokitinami (Crypturellus berlepschi)
• Punapäätinami (Crypturellus cinereus)
• Pikkutinami (Crypturellus soui)
• Venezuelantinami (Crypturellus ptaritepui)
• Ruskotinami (Crypturellus obsoletus)
• Huhuilijatinami (Crypturellus undulatus)
• Valkokulmatinami (Crypturellus transfasciatus)
• Brasiliantinami (Crypturellus strigulosus)
• Harmaajalkatinami (Crypturellus duidae)
• Punajalkatinami (Crypturellus erythropus)
• Keltajalkatinami (Crypturellus noctivagus)

• Nokipäätinami (Crypturellus atrocapillus)
• Tiheikkötinami (Crypturellus cinnamomeus)
• Huilutinami (Crypturellus boucardi)
• Baudovuortentinami (Crypturellus kerriae)
• Punarintatinami (Crypturellus variegatus)
• Isohuittitinami (Crypturellus brevirostris)
• Amazoniantinami (Crypturellus bartletti)
• Nykerötinami (Crypturellus parvirostris)
• Juovatinami (Crypturellus casiquiare)
• Huittitinami (Crypturellus tataupa)

Lähteet

Le genre Crypturellus regroupe des oiseaux appartenant à la famille des Tinamidae vivant en Amérique centrale et du Sud.

Liste des espèces

Ce genre comprend vingt-et-une espèces d'après la classification de référence (version 2.2) du Congrès ornithologique international :

• Crypturellus atrocapillus (Tschudi, 1844) — Tinamou à calotte noire.
• Crypturellus bartletti (Sclater & Salvin, 1873) — Tinamou de Bartlett.
• Crypturellus berlepschi (Rothschild, 1897) — Tinamou de Berlepsch.
• Crypturellus boucardi (Sclater, 1859) — Tinamou de Boucard.
• Crypturellus brevirostris (Pelzeln, 1863) — Tinamou rubigineux.
• Crypturellus casiquiare (Chapman, 1929) — Tinamou barré.
• Crypturellus cinereus (J. F. Gmelin, 1789) — Tinamou cendré.
• Crypturellus cinnamomeus (Lesson, 1842) — Tinamou cannelle.
• Crypturellus duidae Zimmer, 1938 — Tinamou de Zimmer.
• Crypturellus erythropus (Pelzeln, 1863) — Tinamou à pieds rouges.
• Crypturellus kerriae (Chapman, 1915) — Tinamou de Kerr.
• Crypturellus noctivagus (Wied-Neuwied, 1820) — Tinamou noctivague.
• Crypturellus obsoletus (Temminck, 1815) — Tinamou brun.
• Crypturellus parvirostris (Wagler, 1827) — Tinamou à petit bec.
• Crypturellus ptaritepui Zimmer & Phelps, 1945 — Tinamou des tépuis.
• Crypturellus soui (Hermann, 1783) — Tinamou soui.
• Crypturellus strigulosus (Temminck, 1815) — Tinamou oariana.
• Crypturellus tataupa (Temminck, 1815) — Tinamou tataupa.
• Crypturellus transfasciatus (Sclater & Salvin, 1878) — Tinamou à grands sourcils.
• Crypturellus undulatus (Temminck, 1815) — Tinamou vermiculé.
• Crypturellus variegatus (J. F. Gmelin, 1789) — Tinamou varié.

Référence

• (en) Référence Congrès ornithologique international : (consulté le 19 mai 2015)
• (fr+en) Référence ITIS : TSN 174405

Crypturellus je rod ptica iz porodice tinamuovki. Ima 21 vrstu i dosta podvrsta. Populacija im je stabilna.

Opis

Ptice su uglavnom velike 20-32.5 cm. Ženke su obično veće i teže od mužjaka. Prirodna staništa ovih ptica su prašume, tropske i suptropske savane. Hrane se voćem, sjemenkama i kukcima. Ne kreću se puno.

Etimologija

Crypturellus dolazi iz tri latinske ili grčke riječi. kruptos znači pokriven, oura znači rep, a ellus znači malen. Stoga, Crypturellus znači mali skriveni rep.

Crypturellus Brabourne & Chubb, 1914 è un genere di uccelli appartenente alla famiglia dei Tinamidi.^[1]

Etimologia

Crypturellus deriva dal greco kruptos= nascosto e oura = coda, con l'aggiunta del suffisso diminutivo latino ellus.^[2]

Descrizione

Sono uccelli di grandezza variabile dai 20 cm di Crypturellus parvirostris ai 32,5 cm di Crypturellus noctivagus; la femmina è in genere più grande e pesante del maschio.

Biologia

Si nutrono di semi, insetti, frutti e molluschi.

Distribuzione e habitat

Vivono nelle foreste equatoriali, tropicali o subtropicali e nelle savane.

Tassonomia

Comprende le seguenti specie:^[1]

• Crypturellus berlepschi Rothschild, 1897 - tinamo di Berlepsch
• Crypturellus cinereus (Gmelin, 1789) - tinamo cenerino
• Crypturellus soui (Hermann, 1783) - tinamo piccolo
• Crypturellus ptaritepui Zimmer e Phelps, 1945 - tinamo dei tepui
• Crypturellus obsoletus (Temminck, 1815) - tinamo bruno
• Crypturellus undulatus (Temminck, 1815) - tinamo ondulato
• Crypturellus transfasciatus (Sclater e Salvin, 1878) - tinamo sopraccigli chiari
• Crypturellus strigulosus (Temminck, 1815) - tinamo del Brasile
• Crypturellus duidae Zimmer, 1938 - tinamo zampegrigie
• Crypturellus erythropus (Pelzeln, 1863) - tinamo zamperosse
• Crypturellus noctivagus (Wied, 1820) - tinamo zampegialle
• Crypturellus atrocapillus (Tschudi, 1844) - tinamo capinero
• Crypturellus cinnamomeus (Lesson, 1842) - tinamo cannella
• Crypturellus boucardi (Sclater, 1859) - tinamo pettoardesia
• Crypturellus kerriae (Chapman, 1915) - tinamo del Chocò
• Crypturellus variegatus (Gmelin, 1789) - tinamo variegato
• Crypturellus brevirostris (Pelzeln, 1863) - tinamo rugginoso
• Crypturellus bartletti (Sclater e Salvin, 1873) - tinamo di Bartlett
• Crypturellus parvirostris (Wagler, 1827) - tinamo beccopiccolo
• Crypturellus casiquiare (Chapman, 1929) - tinamo barrato
• Crypturellus tataupa (Temminck, 1815) - tinamo tataupa

Note

Crypturellus is een geslacht uit de vogelfamilie Tinamoes en bestaat uit 21 soorten.^[1]

Soorten

• Crypturellus atrocapillus – zwartkoptinamoe
• Crypturellus bartletti – Bartletts tinamoe
• Crypturellus berlepschi – Berlepsch' tinamoe
• Crypturellus boucardi – grijsborsttinamoe
• Crypturellus brevirostris – rosse tinamoe
• Crypturellus casiquiare – gebandeerde tinamoe
• Crypturellus cinereus – grauwe tinamoe
• Crypturellus cinnamomeus – struiktinamoe
• Crypturellus duidae – grijspoottinamoe
• Crypturellus erythropus – roodpoottinamoe
• Crypturellus kerriae – chocótinamoe
• Crypturellus noctivagus – geelpoottinamoe
• Crypturellus obsoletus – bruine tinamoe
• Crypturellus parvirostris – kortsnaveltinamoe
• Crypturellus ptaritepui – tepui-tinamoe
• Crypturellus soui – kleine tinamoe
• Crypturellus strigulosus – Braziliaanse tinamoe
• Crypturellus tataupa – tataupatinamoe
• Crypturellus transfasciatus – wenkbrauwtinamoe
• Crypturellus undulatus – marmertinamoe
• Crypturellus variegatus – bonte tinamoe

Zie de categorie Crypturellus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Crypturellus – rodzaj ptaka z rodziny kusaczy (Tinamidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej i Południowej^[6].

Morfologia

Długość ciała 21,5–32,5 cm; masa ciała samców 154–602 g, samic 174–621 g^[7].

Systematyka

Etymologia

• Crypturellus: zdrobnienienie nazwy rodzajowej Crypturus Illiger, 1811^[8].
• Microcrypturus: gr. μικρος mikros – mały; rodzaj Crypturus Illiger, 1811^[9]. Nowa nazwa dla Crypturellus.
• Crypturornis: gr. κρυπτος kruptos – ukryty, od κρυπτω kruptō – ukryć; ουρα oura – ogon; ορνις ornis, ορνιθος ornithos – ptak^[10]. Gatunek typowy: Tetrao cinereus J.F. Gmelin, 1789.
• Orthocrypturus: gr. ορθος orthos – prosty, pionowy; rodzaj Crypturus Illiger, 1811^[11]. Gatunek typowy: Tetrao variegatus J.F. Gmelin, 1789.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[12]:

• Crypturellus berlepschi – kusacz brunatny
• Crypturellus cinereus – kusacz popielaty
• Crypturellus ptaritepui – kusacz białooki
• Crypturellus soui – kusacz czarnogłowy
• Crypturellus obsoletus – kusacz kasztanowaty
• Crypturellus undulatus – kusacz falisty
• Crypturellus strigulosus – kusacz rdzawoszyi
• Crypturellus duidae – kusacz szaronogi
• Crypturellus erythropus – kusacz czerwononogi
• Crypturellus noctivagus – kusacz żółtonogi
• Crypturellus atrocapillus – kusacz kapturowy
• Crypturellus cinnamomeus – kusacz cynamonowy
• Crypturellus transfasciatus – kusacz jasnobrewy
• Crypturellus boucardi – kusacz okopcony
• Crypturellus kerriae – kusacz ciemny
• Crypturellus variegatus – kusacz pstry
• Crypturellus brevirostris – kusacz rdzawy
• Crypturellus bartletti – kusacz płowy
• Crypturellus casiquiare – kusacz prążkowany
• Crypturellus parvirostris – kusacz krótkodzioby
• Crypturellus tataupa – kusacz śniady

Przypisy

Bibliografia

1. J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2018. [dostęp 2018-03-26]. (ang.)

Crypturellus é um género de aves da família dos tinamídeos. Habitam áreas florestais tropicais e subtropicais na América Central e América do Sul. No Brasil são encontradas 14 espécies. As aves deste género geralmente são conhecidas pelo nome inhambu, inambu, nambu, ou lambu.

Espécies

• Crypturellus berlepschi (Rothschild, 1897)
• Crypturellus cinereus (Gmelin, 1789) - Inhambu-preto
• Crypturellus soui (Hermann, 1783) - Sururina ou Inhambu-carioca
• Crypturellus ptaritepui Zimmer e Phelps, 1945 - Inhambu-do-tepui
• Crypturellus obsoletus (Temminck, 1815) - Inhambu-guaçu
• Crypturellus undulatus (Temminck, 1815) - Jaó
• Crypturellus transfasciatus (Sclater e Salvin, 1878)
• Crypturellus strigulosus (Temminck, 1815) - Inhambu-relógio
• Crypturellus duidae Zimmer, 1938 - Inhambu-de-pé-cinza
• Crypturellus erythropus ^(a) (Pelzeln, 1863) - Inhambu-de-perna-vermelha
• Crypturellus noctivagus (Wied-Neuwied, 1820) - Jaó-do-sul
• Crypturellus atrocapillus (Tschudi, 1844) - Inhambu-de-coroa-preta
• Crypturellus cinnamomeus (Lesson, 1842)
• Crypturellus boucardi (Sclater, 1860)
• Crypturellus kerriae (Chapman, 1915) - Inhambu-de-Chocó
• Crypturellus variegatus (Gmelin, 1789) - Inhambu-anhangá
• Crypturellus brevirostris (Pelzeln, 1863) - Inhambu-carijó
• Crypturellus bartletti (Sclater e Salvin, 1873) - Inhambu-anhangaí
• Crypturellus parvirostris (Wagler, 1827) - Inhambu-chororó
• Crypturellus casiquiare (Chapman, 1929) - Inhambu-listrado
• Crypturellus tataupa (Temminck, 1815) - Inhambu-xintã

Notas

• Nota (a): Stotz et al. (1996) propôs saltuarius, idoneus e columbianus como espécies distintas de erythropus. Entretanto a proposta foi rejeitada pela SACC 2006.

Referências

• del HOYO, J.; ELLIOT, A.; SARGATAL, J. (eds.). Handbook of the Birds of the World volume 1: Ostrichs to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992.
• SIBLEY, C. G.; MONROE, B. L. Jr. Distribution and Taxonomy of Birds of the World. New Haven: Yale University Press, 1990.
• SIBLEY, C. G.; MONROE, J. E. Jr. A Supplement to Distribution and Taxonomy of Birds of the World. New Haven: Yale University Press, 1993.
• DICKINSON, E. C. (ed.). The Howard and Moore Complete Checklist of the Birds of the World. 3ª ed. Princeton: Princeton University Press, 2003.
• CLEMENTS, J. F. The Clements Checklist of Birds of the World. Cornell: Cornell University Press, 2005.
• REMSEN, J. V.; CADENA, C. D.; JARAMILLO, A.; NORES, M.; PACHECO, J. F.; ROBBINS, M. B.; SCHULENBERG, T. S.; STILES, F. G.; STOTZ, D. F.; ZIMMER, K. J. Version [8 de agosto de 2008]. A classification of the bird species of South America. American Ornithologists' Union. Acessado em 11 de gosto de 2008 em https://web.archive.org/web/20090302073659/http://www.museum.lsu.edu/~Remsen/SACCBaseline.html>.
• BirdLife International (2008). Tinamidae. Acessado em 11 de agosto de 2008 em The BirdLife checklist of the birds of the world, with conservation status and taxonomic sources. Version 1.
• GILL, F.; WRIGHT, M.; DONSKER, D. (2008). Ratites. Acessado em 11 de agosto de 2008 em IOC World Bird Names (version 1.6).
• Integrated Taxonomic Information System. Crypturellus. Acessado em 11 de agosto de 2008 em ITIS.
• MYERS, P., ESPINOSA, R.; PARR, C. S.; JONES, T.; HAMMOND, G. S.; DEWEY, T. A. 2008. Genus Crypturellus. Acessado em 11 de agosto de 2008 em The Animal Diversity Web (online).

Crypturellus är det dominerande fågelsläktet i familjen tinamoer, inom ordningen tinamofåglar.^[1] Släktet omfattar 21-22 arter som förekommer i Latinamerika från södra Mexiko till norra Argentina:^[1][2]

• Sottinamo (C. berlepschi)
• Askgrå tinamo (C. cinereus)
• Mindre tinamo (C. soui)
• Tepuítinamo (C. ptaritepui)
• Brun tinamo (C. obsoletus)
• Amazontinamo (C. undulatus)
• Ljusbrynad tinamo (C. transfasciatus)
• Brasiliansk tinamo (C. strigulosus)
• Gråbent tinamo (C. duidae)
• Rödbent tinamo (C. erythropus)
• Gulbent tinamo (C. noctivagus)
• Svarthättad tinamo (C. atrocapillus)
• Snårtinamo (C. cinnamomeus)
  • C. c. occidentalis – urskiljs som egen art av Birdlife International
• Skiffertinamo (C. boucardi)
• Chocótinamo (C. kerriae)
• Broktinamo (C. variegatus)
• Rosttinamo (C. brevirostris)
• Bartletts tinamo (C. bartletti)
• Kortnäbbad tinamo (C. parvirostris)
• Strimmig tinamo (C. casiquiare)
• Tataupatinamo (C. tataupa)

Referenser

1. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2014) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.9 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2015-02-01
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2017) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2017-02-14

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör Crypturellus.
  Bilder & media

• 1 Етимологія
• 2 Опис
• 3 Види
• 4 Примітки
• 5 Посилання

1. ↑ Фесенко Г. В. Вітчизняна номенклатура птахів світу. — Кривий Ріг : ДІОНАТ, 2018. — 580 с. — ISBN 978-617-7553-34-1.

Crypturellus là một chi chim trong họ Tinamidae.^[2]

Các loài

Hình ảnh

Chú thích

Tham khảo

Bài viết liên quan đến chim này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s