Guitarra laplani is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Guitarra en tot die familie Guitarridae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 1993 deur Boury-Esnault, Pansini & Uriz.
Guitarra laplani is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Guitarra en tot die familie Guitarridae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 1993 deur Boury-Esnault, Pansini & Uriz.
Guitarra laplani adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Guitarra dan famili Guitarridae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 1993 oleh Boury-Esnault, Pansini & Uriz.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Guitarra laplani juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Guitarra laplani adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Guitarra dan famili Guitarridae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 1993 oleh Boury-Esnault, Pansini & Uriz.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Guitarra laplani juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Guitarra laplani is een sponssoort in de taxonomische indeling van de gewone sponzen (Demospongiae). Het lichaam van de spons bestaat uit kiezelnaalden en sponginevezels, en is in staat om veel water op te nemen.
De spons behoort tot het geslacht Guitarra en behoort tot de familie Guitarridae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1993 door Boury-Esnault, Pansini & Uriz.
Bronnen, noten en/of referenties