Els caseasaures (Caseasauria) són un dels dos principals clades de sinàpsids primerencs, l'altre clade pertany als Eupelycosauria. En l'actualitat només es coneixen durant el període del Permià, i inclouen dues famílies superficialment diferents, la família petita són insectívors o carnívors, Eothyrididae, i la gran d'herbívors Caseidae
Aquests dos grups comparteixen un nombre de característiques especialitzades associades amb la morfologia del morro.
Els antecessors dels Caseasaures es poden rastrejar de d'animals reptilians insectívor i carnívors com els sinàpsids de l'època pennsilvànica del Carbonífer, de manera semblant a Archaeothyris.
Els Caseasaures foren abundants i amb èxit durant la darrera part del Permià, però a la meitat del Permià foren menys abundants perquè els teràpsids van evolucionar amb més d'èxit i els Caseasaures s'extingiren en el Permià tardà. Els últims Caseasaures es varen extingir en l'extinció del Permià Triàsic; cap espècie de Caseasaure va viure en el període Triàsic.
Els caseasaures (Caseasauria) són un dels dos principals clades de sinàpsids primerencs, l'altre clade pertany als Eupelycosauria. En l'actualitat només es coneixen durant el període del Permià, i inclouen dues famílies superficialment diferents, la família petita són insectívors o carnívors, Eothyrididae, i la gran d'herbívors Caseidae
Aquests dos grups comparteixen un nombre de característiques especialitzades associades amb la morfologia del morro.
Els antecessors dels Caseasaures es poden rastrejar de d'animals reptilians insectívor i carnívors com els sinàpsids de l'època pennsilvànica del Carbonífer, de manera semblant a Archaeothyris.
Els Caseasaures foren abundants i amb èxit durant la darrera part del Permià, però a la meitat del Permià foren menys abundants perquè els teràpsids van evolucionar amb més d'èxit i els Caseasaures s'extingiren en el Permià tardà. Els últims Caseasaures es varen extingir en l'extinció del Permià Triàsic; cap espècie de Caseasaure va viure en el període Triàsic.
Caseasauria je parafyletický podřád tvořený dvěma odlišnými skupinami vymřelých synapsidů z řádu Pelycosauria. První skupinou jsou malí hmyzožraví a draví zástupci čeledi Eothyrididae, druhou velcí býložravci z čeledi Caseidae. Jsou známí z geologického období permu (nejmladší prvohory). Mezi nejznámější rody patří severoamerický Cotylorhynchus.
Caseasauria je parafyletický podřád tvořený dvěma odlišnými skupinami vymřelých synapsidů z řádu Pelycosauria. První skupinou jsou malí hmyzožraví a draví zástupci čeledi Eothyrididae, druhou velcí býložravci z čeledi Caseidae. Jsou známí z geologického období permu (nejmladší prvohory). Mezi nejznámější rody patří severoamerický Cotylorhynchus.
Τα Κασεασαύρια είναι ένας από τους δύο κύριους κλάδους των συναψιδωτών (ο άλλος είναι τα Ευπελυκοσαύρια). Είναι γνωστά μόνο από την πέρμια περίοδο και περιλαμβάνουν δύο τελείως διαφορετικές οικογένειες, τις μικρές εντομοφάγες ή σαρκοφάγες Εοθυρίδες και τις μεγάλες φυτοφάγες Κασείδες, όπως ο Κοτυλόρυγχος.
Αυτές οι δύο ομάδες μοιράζονται κάποια ειδικευμένα χαρακτηριστικά που αφορούν την μορφολογία της μύτης και τα εξωτερικά ρουθούνια και είναι πιθανό ότι το τελευταίο εξελίχθηκε από το πρώτο.
Τα Κασεασαύρια είναι ένας από τους δύο κύριους κλάδους των συναψιδωτών (ο άλλος είναι τα Ευπελυκοσαύρια). Είναι γνωστά μόνο από την πέρμια περίοδο και περιλαμβάνουν δύο τελείως διαφορετικές οικογένειες, τις μικρές εντομοφάγες ή σαρκοφάγες Εοθυρίδες και τις μεγάλες φυτοφάγες Κασείδες, όπως ο Κοτυλόρυγχος.
Αυτές οι δύο ομάδες μοιράζονται κάποια ειδικευμένα χαρακτηριστικά που αφορούν την μορφολογία της μύτης και τα εξωτερικά ρουθούνια και είναι πιθανό ότι το τελευταίο εξελίχθηκε από το πρώτο.
Casesauria on sukupuuttoon kuollut synapsidiryhmä. Se on toinen synapsidien kahdesta pääkladista. Sen jäsenet elivät permikauden aikana. Kladiin kuuluu kaksi alaryhmää, lihansyöjiä/hyönteissyöjiä käsittävä Eothyrididae-heimo ja kasvinsyöjiä käsittävä Caseidae-heimo. Caseasaurit kukoistivat permikauden alussa, mutta hävisivät lopulta kilpailussa myöhemmin ilmestyneille terapsideille. Viimeiset caseasaurit hävisivät keskisellä permikaudella. Yksi myöhäisimpiä Caseasauriaan kuuluneita sukuja oli nykyisen Venäjän alueella elänyt Ennatosaurus.[1][2][3][4][5][6][7]
Caseasauria luokitellaan nykyisin toiseksi synapsidien pääkladeista, sillä useimmat tutkimukset ovat osoittaneet sen eronneen omaksi kehityslinjakseen aikaisemmin kuin muut synapsidit, jotka luetaan toiseen kladiin nimeltä Eupelycosauria. Tämä luokittelu ei kuitenkaan ole vielä erityisen vakaalla pohjalla, sillä aikaisemmat tutkimukset ovat suurelta osin perustuneet kallon rakenteen ominaisuuksiin. Osa kallontakaisen luurangon ominaisuuksista näyttäisi osoittavan että Varanopidae ja Ophiacodontidae olisivat eronneet yhteisestä kantamuodosta jo ennen Caseasauriaa.[1]
Kuitenkin osa näistä luurangon ominaisuuksista, jotka Caseasaurian Caseidae-heimo omaa yhdessä Eupelycosauriaan luettun Edaphosauridaen kanssa, kuten laajentunut rintakehä, liittyy mitä todennäköisimmin kasvinsyöntiin erikoistumiseen eikä sukulaisuussuhteisiin. Primitiivisten Eothyrididae-heimon caseasaurien kallontakaisesta rakenteesta ei voida sanoa mitään, sillä niistä tunnetaan pelkkä kallo. Niiden kallo on kuitenkin hyvin primitiivisen tyyppinen. Jo tunnettujen fossiilien parempi tutkiminen saattaisi tuoda lisää selvyyttä Caseasaurian sijoittumisen synapsidien sukupuussa, mutta suurin ongelma asian selvittämisessä on tunnettujen myöhäishiilikautisten synapsidifossiilien vähyys.[1]
Perustuu tutkimuksiin: Reisz (1986) ja Laurin (1993).[5]
Therapsida (mm. Mammalia)
Perustuu Roger B. J. Bensonin tutkimukseen (2012).[1]
Captorhinus spp.
Therapsida (mm. Mammalia)
Euromycter rutenus (=”Casea” rutena)
Casesauria on sukupuuttoon kuollut synapsidiryhmä. Se on toinen synapsidien kahdesta pääkladista. Sen jäsenet elivät permikauden aikana. Kladiin kuuluu kaksi alaryhmää, lihansyöjiä/hyönteissyöjiä käsittävä Eothyrididae-heimo ja kasvinsyöjiä käsittävä Caseidae-heimo. Caseasaurit kukoistivat permikauden alussa, mutta hävisivät lopulta kilpailussa myöhemmin ilmestyneille terapsideille. Viimeiset caseasaurit hävisivät keskisellä permikaudella. Yksi myöhäisimpiä Caseasauriaan kuuluneita sukuja oli nykyisen Venäjän alueella elänyt Ennatosaurus.
Os Caseasaurios son unha das dúas subordes da orde Pelycosauria dentro da clase Synapsida. A outra suborde leva o nome Eupelycosauria. Xurdiron no Permiano e inclúen a dúas familias, os pequenos insectívoros e carnívoros Eothyrididae, e os longos herbívoros Caseidae.
|--Caseasauria | |--Eothyrididae | |--Caseidae | |--Eupelycosauria
Os Caseasaurios son unha das dúas subordes da orde Pelycosauria dentro da clase Synapsida. A outra suborde leva o nome Eupelycosauria. Xurdiron no Permiano e inclúen a dúas familias, os pequenos insectívoros e carnívoros Eothyrididae, e os longos herbívoros Caseidae.
De Caseasauria zijn een groep basale Synapsida.
In 1912 benoemde Samuel Wendell Williston een onderorde Caseasauria, vernoemd naar Casea.
Tegenwoordig wordt de groep beschouwd als een klade die de plantenetende Caseidae en de vleesetende Eothyrididae omvat. Ze werden in 2004 door Robert R. Reisz voor het eerst gedefinieerd als de groep die Casea broilii omvat en alle soorten nauwer verwant aan Casea dan aan Homo sapiens, de mens. Deze definitie is elegant maar heeft het nadeel dat zij veel grotere groepen dan bedoeld kan omvatten indien mocht blijken dat de positie van Casea in de stam boom fout bepaald is. In 2016 werden de Caseasauria daarom door F. Spindler voorzichtiger gedefinieerd als de groep die Casea broilii Williston 1910 omvat en alle synapsiden die nauwer verwant zijn aan Casea dan aan Varanops brevirostris Williston 1914, Ophiacodon mirus Marsh 1878 of Edaphosaurus pogonias Cope 1882. De Caseasauria zijn vermoedelijk de zustergroep van de Eupelycosauria.
De Caseasauria behoren tot de meest basale Synapsida. Ze splitsten zich af in het late Carboon. Ze waren een van de eerste groepen Amniota die planten aten maar de oudste vormen moeten vleesteters geweest zijn. Ze stierven uit in het middelste Perm, het Guadalupien. Fossiele resten van zekere caseasauriërs hebben een ouderdom van 298,9 tot 268 miljoen jaar geleden.
Hoewel de meeste soorten van een beperkte omvang waren, rond een meter lang, zijn er ook Caseidae bekend met een lengte van ruim zes meter.
Onderscheidende kenmerken van de Caseasauria zijn het bezit van een spitse snuit, gevormd door de opgaande tak van de praemaxilla, die vooraan de tandrij overhangt en een horizontaal langgerekt neusgat met een beenplateau eronder.
De Caseasauria behielden enkele basale eigenschappen. Het voorhoofdsbeen levert een kleine bijdrage aan de oogkas via een zijdelings uitsteeksel. De achterhoeken van het schedeldak worden gevormd door brede supratemporalia.
Hoewel de snuit spits is, is hij ook vrij kort. De kop is laag, plat en achteraan breed. Bovenop is er een groot pariëtaaloog. Het achterhoofd helt naar voren. Het os dentale of dentarium van de onderkaak heeft achteraan een hoger tandeloos gedeelte. Van het postcraniaal skelet zijn weinig gegevens bekend die voor beide deelgroepen gelden. In 2016 werd gesteld dat de staart vermoedelijk eg fors was met minstens vijfenzeventig startwervels. Oorspronkelijk zou de groep slechts twee sacrale wervels in het heiligbeen hebben gehad.
Een mogelijke positie in de evolutionaire stamboom wordt getoond door het volgende kladogram. Er zijn veel analyses die de Ophiacodontidae en de Varanopidae afgeleider dan de Caseasauria plaatsen.
Captorhinus spp.
Euromycter rutenus (="Casea" rutena)
De Caseasauria zijn een groep basale Synapsida.
Caseasauria – jeden z dwóch kladów synapsydów (obok Eupelycosauria). Najstarszy znany przedstawiciel grupy, Eocasea martini, żył w późnym karbonie (późny pensylwan)[1]; inne znane formy żyły w permie. Obejmuje dwie rodziny, niewielkie owadożerne lub mięsożerne Eothyrididae i duże roślinożerne Caseidae, oraz rodzaj Phreatophasma.
Caseasauria – jeden z dwóch kladów synapsydów (obok Eupelycosauria). Najstarszy znany przedstawiciel grupy, Eocasea martini, żył w późnym karbonie (późny pensylwan); inne znane formy żyły w permie. Obejmuje dwie rodziny, niewielkie owadożerne lub mięsożerne Eothyrididae i duże roślinożerne Caseidae, oraz rodzaj Phreatophasma.
Caseasauria är en numera utdöd underordning av däggdjurslika reptiler. Det finns endast två kända familjer som tillhör denna grupp som var vanligt förekommande i början av perm men kom med tiden att bli färre och färre mot slutet av denna tidsperiod.[1]
Underordningens familjer är Eothyrididae, som är känd från två fossil som hittades i södra USA, och Caseidae. Från den förstnämnda familjen antas minst ett släkte ha varit köttätare och medlemmar av den andra familjen var troligen växtätare.[1]
Caseasauria är en numera utdöd underordning av däggdjurslika reptiler. Det finns endast två kända familjer som tillhör denna grupp som var vanligt förekommande i början av perm men kom med tiden att bli färre och färre mot slutet av denna tidsperiod.
Underordningens familjer är Eothyrididae, som är känd från två fossil som hittades i södra USA, och Caseidae. Från den förstnämnda familjen antas minst ett släkte ha varit köttätare och medlemmar av den andra familjen var troligen växtätare.
卡色龍亞目(Caseasauria)是早期合弓動物的兩個主要演化支之一,另一演化支是真盤龍亞目。牠們現在只發現於二疊紀,包括兩個外表上不同的科:小型、食蟲性或肉食性的始蜥龍科,以及大型草食性的卡色龍科。這兩科動物擁有許多相同的獨有特徵,這些特徵是關於口鼻部與外鼻孔的型態,卡色龍科可能從始蜥龍科演化而來。
卡色龍類的祖先,可回溯至石炭紀晚期(賓夕法尼亞紀)的某種外表類似蜥蜴的食蟲性或雜食性合弓動物,例如始祖單弓獸(已知年代最早的合弓類動物)。在早二疊紀的末期,卡色龍類是大量且成功的動物。到了中二疊紀,更為先進、成功的獸孔目動物的出現,而導致卡色龍類數量變少,最後滅絕,牠們沒有存活到晚二疊紀[1]。
合弓綱的早期物種,目前很難建立明確的種系發生學分析,包含卡色龍亞目。在一個1983年的研究中,蜥代龍科被歸類於卡色龍亞目,而卡色龍亞目是合弓綱的最原始旁支。數年後,蜥代龍科被移除於卡色龍亞目,被歸類到更衍化的位置。大部分研究根據頭顱骨特徵,而將卡色龍亞目視為合弓綱的最原始物種之一。在2012年,R.J. Benson提出不同看法,他根據身體骨骼特徵,而非頭顱骨特徵,而將蛇齒龍科、蜥代龍科是最原始的合弓類動物,而卡色龍類位於更衍化的位置。
以下演化樹來自於R.J. Benson的2012年研究[2]︰
Tseajaia
Limnoscelis
羊膜動物 合弓綱 真盤龍亞目 楔齒龍類Pantelosaurus
卡色龍亞目 始蜥龍科 卡色龍科Oromycter
Trichasaurus
Euromycter
杯鼻龍 C. romeri
杯鼻龍 C. bransoni
杯鼻龍 C. hancocki
カセアサウルス亜目(カセアサウルスあもく、カセア亜目。Caseasauria)は、古生代ペルム紀に生息した初期単弓類の絶滅した分類群。真盤竜亜目(Eupelycosauria)とともに盤竜類をなす。
盤竜類の中でも初期に分岐したグループであり、骨格上の特徴などは他のグループとはかなり異なっている。化石記録はペルム紀前期からであるが、その起源は、既知の最古の盤竜類であるアーケオシリスが出現する以前の石炭紀中期頃には真盤竜類とは分岐していたと思われる。このグループが共有する骨格上の特徴は、前後に長く拡大した外鼻孔と、それを取り巻く鼻骨の凸部の形態などである。
初期のエオシリス科とカセア科に分類され、カセア科はエオシリス科から進化したとされる。