Plaun (lat. Lycopodiales) -
Ulvefod-ordenen (Lycopodiales) er en orden inden for planteriget. Den indeholder en eller to familier. Den anden familie som nogen regner med er Huperziaceae og hertil regnes i så fald slægten Huperzia samt evt. 1-2 andre slægter der oftest henregnes til Huperzia.
FamilierLes Lycopodes (Lycopodiales) sont un ordre de plantes vasculaires appartenant à la classe des Lycophytes.
Les Lycopodes sont des plantes vivaces toujours vertes, à racines dichotomiques (division en forme de "Y"). Les fructifications (sporanges) sont toutes semblables (sans différenciation sexuelle), en forme de sac, insérées sur la face supérieure des feuilles, le plus souvent formant dans leur ensemble un épi sporifère plus ou moins long. Les spores sont généralement de couleur jaune soufre et sont toutes semblables également : on parle d'isosporie.
Les genres Huperzia, Phlegmariurus et Phylloglossum étaient autrefois inclus dans la famille des Lycopodiacées, mais sont intégrés aujourd'hui dans la famille des Huperziacées.
Les Lycopodes (Lycopodiales) sont un ordre de plantes vasculaires appartenant à la classe des Lycophytes.
Le Lycopodiales o Licopodiali sono un ordine delle Licofite contenente circa 400 specie.
Le Lycopodiales sono delle piante perenni, sempreverdi a portamento strisciante. Il fusto è provvisto sul lato inferiore di radici ramificate dicotomicamente (a forma di Y rovesciata). Le foglie sono generalmente disposte a spirale o alternate, di forma lanceolata fortemente allungata. Gli sporofilli sono spesso addensati in strutture a forma di cono (strobili) posti in cima al fusto. Gli sporangi sono simili (senza genere), a forma di sacchetto e si trovano sulla superficie superiore delle foglie. Le spore sono di solito di colore giallo zolfo e sono simili (isosporia).
La classificazione di questo ordine è tuttora in discussione e non esiste un consenso unanime. La classificazione più vecchia prevedeva una definizione piuttosto ampia del genere Lycopodium che comprendeva quasi tutte le specie di Lycopodiales. La tendenza emergente negli ultimi anni è invece quella di definire il genere Lycopodium in modo più ristretto e di classificare le altre specie in diversi generi, secondo quanto mostrato dalle analisi morfologiche e molecolari. Questi generi si dividono in due gruppi distinti, ma non esiste ancora un consenso in quanto al fatto di inserirli in una sola famiglia, le Lycopodiaceae, o tenerli separati in due famiglie: Lycopodiaceae e Huperziaceae. Di seguito si adotta l'ipotesi di mantenere due famiglie separate[1].
Widłakowce, widłakowce właściwe (Lycopodiales) – rząd roślin należący do widłaków jednakozarodnikowych. Obejmuje jedną rodzinę roślin współczesnych – widłakowate Lycopodiaceae, do której należy 16 rodzajów i ok. 388 gatunków[1].
Rząd w obrębie klasy Lycopodiopsida w grupie roślin naczyniowych Tracheophyta. Zajmuje pozycję siostrzaną względem grupy składającej się z rzędów widliczkowców Selaginellales i poryblinowców Isoetales[1].
Królestwo rośliny, gromada widłaki, podgromada Lycopodiophytina, klasa widłaki jednakozarodnikowe, podklasa Lycopodiidae, rząd widłakowce[2].
Widłakowce, widłakowce właściwe (Lycopodiales) – rząd roślin należący do widłaków jednakozarodnikowych. Obejmuje jedną rodzinę roślin współczesnych – widłakowate Lycopodiaceae, do której należy 16 rodzajów i ok. 388 gatunków.
Lycopodiales é uma ordem de plantas vasculares produtoras de esporos da classe Lycopodiopsida (licófitas) que agrupa cerca de 388 espécies extantes repartidas por 16 géneros e duas famílias.[2]
As Lycopodiales são plantas perenes, de folha persistente e hábito rastejante. A face inferior dos caules apresenta raízes dicotomicamente ramificadas (em forma de um Y invertido). As folhas são geralmente dispostas em espiral ou alternadas, com um forma lanceolada fortemente alongada. Os esporófilos são de inserção apical e frequentemente espessados, formando estruturas em forma de cone (estróbilos). Os esporângios são semelhantes (sem género), em forma de saco e estão localizados na superfície superior das folhas. Os esporos são geralmente de cor amarelo-enxofre e são semelhantes (isosporia).
A classificação mais antiga incluía uma definição bastante ampla do género Lycopodium, conferindo-lhe uma circunscrição taxonómica que incluía quase todas as espécies de Lycopodiales. A tendência emergente nos últimos anos é, em vez disso, definir o género Lycopodium de maneira mais restrita e classificar as outras espécies em diferentes géneros, como mostram as análises morfológicas e moleculares. Esses géneros estavam divididos em dois grupos distintos (Lycopodiaceae e Huperziaceae). No então, em classificações atuais, elas formam uma família única, sendo assim os géneros Huperzia, Phlegmariurus e Phylloglossum são incluídos na família Lycopodiaceae.
A hipótese de manter duas famílias separadas, resultando na seguinte estrutura:
No sistema PPG I (do Pteridophyte Phylogeny Group ou PPG, 2016) o grupo é incluído no clado Tracheophyta, sendo colocado como grupo irmão do conjunto formado pelas Selaginellales e Isoetales.[2] Esta situação pouco difere da estabelecida no sistema de Reveal (1999), no qual o grupo era inserido na subordem Lycopodiineae Rabenh., 1849.[4]
A tendência em anos recentes as revisões e tratamentos de flora tem sido no sentido de definir Lycopodium de forma mais estreita e de classificar as restantes espécies em vários géneros, um arranjo que tem sido apoiado por dados morfológicos e moleculares. A partir dos quatro géneros inicialmente considerados por Benjamin Øllgaard,[5] uma análise dos DNA dos cloroplastos produziu o cladograma abaixo (reproduzido aqui apenas até ao nível de género),[6] confirmando a monofilia dos quatro géneros e a sua distância em relação a Isoetes.
Lycopodiaceae sensu lato Lycopodiaceae sensu strictoApesar dos géneros se agruparem claramente em dois clados (grupos monofiléticos), continua a não existir consenso sobre a criação de uma (Lycopodiaceae sensu lato) ou de duas famílias (Lycopodiaceae sensu stricto e Huperziaceae).
A família Lycopodiaceae, quando definida com uma circusncrição taxonómica mais estreita, inclui o género extante Lycopodium, com espécies como Lycopodium clavatum, Lycopodium obscurum e Lycopodium digitatum, entre muitas outras. Também ncluídas estão as espécies do género Lycopodiella, tais como Lycopodiella inundata. A maioria das espécies de Lycopodium prefere solos acídicos e arenosos, de áreas bem drenadas, enquanto as espécies de Lycopodiella tendem a favorecer solos acídicos e pantanosos.
O outro grande grupo, a extinta família Huperziaceae, inclui o género Huperzia, com espécies como Huperzia lucidula, Huperzia porophila e Huperzia selago. Este grupo também inclui as plantas tuberosas, de configuração incomum, do género Phylloglossum, da Australásia, um grupo considerado, até tempos recentes, como apenas remotamente relacionado com as Lycopodiales, mas que a análise filogenética veio revelar, como é aparente no cladograma atrás, ser um parente próximo do género Huperzia.
O cladograma que se segue apresenta a estrutura e enquadramento filogenético do agrupamento:
Lycopodiophyta Lycopodiopsida LycopodialesAgrupa a todos os membros extantes da divisão Lycophyta, um grupo antigo e basal de plantas vasculares. O termo Lycopodiidae pertence à categoria taxonómica de subclasse na moderna classificação de Christenhusz et al. 2011,[7][8][9] sendo nesse sistema o único táxon do grupo que contém representantes vivos. A subclasse é dividida em três ordens:
Clasificação e números de família atribuídos segundo o sistema de Christenhusz et al. 2011,[7][8][9] baseada en Smith et al. 2006,[10] 2008;[11] que fornece uma sequência linear para as licófitas e monilófitas.
Um pó formado por esporos de licopódio (várias espécies do género Lycopodium) é usado para fins de cosmética e em prestidigitação. Como produto cosmético, o «pó de licopódio», elaborado a partir dos esporos secos de licopódio, apresenta a vantagem de absorver facilmente as moléculas de gordura presentes na superfície da pele humana, sendo utilizado como champô seco, para acalmar a irritação da pele de obesos, evitar a formação de escaras, substituindo nestes usos e no tratamento da pele dos bebés o pó de talco. Como o «pó de polipódio» é extremamente inflamável, ardendo com uma chama viva e luminosa, é utilizado para simular chamas em magia e em outras formas de prestidigitação e teatro em que haja necessidade de simular grandes fogos. São conhecidos também alguns usos técnicos e científicos.
As plantas do grupo são também apontadas como diuréticas e anti-reumatismais, sendo utilizadas em vários preparados de medicina tradicional e de homeopatia.[12].
Lycopodiales é uma ordem de plantas vasculares produtoras de esporos da classe Lycopodiopsida (licófitas) que agrupa cerca de 388 espécies extantes repartidas por 16 géneros e duas famílias.
石松目(学名:Lycopodiales)是石松植物门的一目,为草本植物,茎二叉分歧,叶极小,具单脉螺旋状排列。孢子囊生于孢子叶腋。其历史可追溯到古生代。本目现存有石松属和舌叶蕨属。石松属为世界性属,约250种,中国约有60种,大多数产于热带,有些广泛分布于温带,通常生于林下或附生树干,部分生于干旱的石壁。石松属常见种有石松。其孢子在工业上称为石松粉,含40%的油脂,为铸造工业的优良脱膜剂,亦可用作闪光剂和丸药用包衣。中国民间用某些种的全草作药用,能祛风湿,舒筋活络。