Multimedia w Wikimedia Commons Aster nowobelgijski (Symphyotrichum novi-belgii var. novi-belgii) – według aktualnych ujęć taksonomicznych odmiana gatunku Symphyotrichum novi-belgii[2][3]. Dawniej zaliczana była do rodzaju aster w randze gatunku (jako Aster novi-belgii L.)[4], stąd też pochodzi nadal używana nazwa polska (aster), mimo, że roślina ta należy obecnie do innego rodzaju. Używana jest też inna polska nazwa – aster wirginijski, lub zwyczajowa – marcinki. Pochodzi z Ameryki Północnej[2]. Jest uprawiana w wielu rejonach świata jako roślina ozdobna.
Bylina, hemikryptofit. Rośnie nad rzekami. Kwitnie od sierpnia do listopada. Gatunek charakterystyczny związku Senecion fluviatilis[5].
Gatunek zróżnicowany na cztery odmiany[6]:
Wyhodowano liczne odmiany ozdobne, również o pełnych i półpełnych kwiatach[7]. M.in. są to[7]:
Nadaje się na rabaty kwiatowe i na kwiat cięty. W Polsce jest w pełni mrozoodporny (strefy mrozoodporności 3-9)[7]. Roślina łatwe w uprawie. Najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku lub w półcieniu, na przepuszczalnej i żyznej ziemi. Powinna mieć stale wilgotną glebę. Odmianom wysokim należy zapewnić podparcie. Po przekwitnięciu rośliny przycina się przy ziemi. Rozmnaża się przez podział jesienią lub wiosną przez zdrewniałe sadzonki. Od wiosny do lata należy dość silnie nawozić. Rośliny mogą być atakowane przez mączniaka prawdziwego astrowatych, szarą pleśń, mszyce i ślimaki[7].
Aster nowobelgijski (Symphyotrichum novi-belgii var. novi-belgii) – według aktualnych ujęć taksonomicznych odmiana gatunku Symphyotrichum novi-belgii. Dawniej zaliczana była do rodzaju aster w randze gatunku (jako Aster novi-belgii L.), stąd też pochodzi nadal używana nazwa polska (aster), mimo, że roślina ta należy obecnie do innego rodzaju. Używana jest też inna polska nazwa – aster wirginijski, lub zwyczajowa – marcinki. Pochodzi z Ameryki Północnej. Jest uprawiana w wielu rejonach świata jako roślina ozdobna.
