Multimedia w Wikimedia Commons 
Hasło w Wikisłowniku Karakal stepowy[5], karakal[6][b], ryś stepowy (Caracal caracal) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae). Występuje w Azji (Indie, Pakistan, Afganistan, Iran, Turkmenistan), na Półwyspie Arabskim i w Afryce. Pierwszy okaz opisano w 1776 roku. Nazwa wywodzi się od tureckiego słowa karakulak - czarne ucho. Czasami bywa zaliczany do rodzaju Felis, ale stopień jego odrębności chyba uzasadnia ustanowienie dla niego odrębnego rodzaju Caracal lub zaliczenia go wraz z rysiem europejskim i rysiem rudym do rodzaju Lynx.
Karakal stepowy występuje w zależności od podgatunku[7][1]:
Gatunek po raz pierwszy opisał w 1776 roku niemiecki zoolog Johann Christian Daniel von Schreber nadając mu nazwę Felis caracal[8]. Jako miejsce typowe autor wskazał „Przylądek Dobrej Nadziei” (niem. Vorgebirge der guten Hofnung)[9], ograniczone przez Joela Asapha Allena w 1924 roku do „Table Mountain, w pobliżu Kapsztadu w Południowej Afryce” (ang. Table Mountain, near Cape Town, South Africa)[10]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Caracal – karakal[5], utworzonego przez brytyjskiego zoologa Johna Edwarda Graya w 1843 roku[11]. Najnowsze badania molekularne pokazują że karakal stepowy, złotokot afrykański i serwal sawannowy są ze sobą blisko spokrewnione[12][13].
Nazwa rodzajowa i epitet gatunkowy: fr. caracal „karakal” od, tur. qara qulaq „czarnouchy”, od qara „czarny”; qulaq „ucho”[14].
Długość ciała 61–105,7 cm, długość ogona 19,5–34 cm; masa ciała dorosłych samców 8–20 kg, dorosłych samic 6,2–15,9 kg[15]. Ubarwienie od jasnobrązowego do ciemnobrązowego, czasem czarne, pod brzuchem izabelowate lub nawet białe. Uszy długie, czarne na stronie tylnej, zakończone pędzelkami (które nie rosną, w przeciwieństwie do rysia). Kończyny również długie, sylwetka smukła, ale mocna.
Pożywienie
Odżywiają się mięsem, polując na zwierzęta różnej wielkości, od ssaków po węże i płazy.
Rozród
Na południe od Sahary karakale nie mają ściśle określonego okresu rozrodczego, na północy młode rodzą się zimą lub wiosną. Ciąża trwa 70-79 dni, w miocie 1-4 młodych. Ssą około 4 miesięcy, dojrzewają w ciągu 15 miesięcy, ale samodzielność uzyskują już ok. 10 miesiąca.
Biotop
Karakal zamieszkuje suche sawanny, stepy, krzaczaste zarośla i półpustynie.
Tryb życia
Bywają aktywne nocą lub w dzień (zależnie od obszaru występowania), a ich aktywność zależy od temperatury otoczenia. Przy temperaturze powyżej 10° C odpoczywają.
Ochrona
Karakale są obiektem intensywnych polowań. Wprawdzie ich futro nie ma wartości handlowej, ale są uważane za szkodniki, ponieważ chętnie zaglądają na farmy.
Karakal stepowy, karakal, ryś stepowy (Caracal caracal) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae). Występuje w Azji (Indie, Pakistan, Afganistan, Iran, Turkmenistan), na Półwyspie Arabskim i w Afryce. Pierwszy okaz opisano w 1776 roku. Nazwa wywodzi się od tureckiego słowa karakulak - czarne ucho. Czasami bywa zaliczany do rodzaju Felis, ale stopień jego odrębności chyba uzasadnia ustanowienie dla niego odrębnego rodzaju Caracal lub zaliczenia go wraz z rysiem europejskim i rysiem rudym do rodzaju Lynx.
