Anziḍ (Assaɣ ussnan: sciurus) d aɣersiw yeṭṭafaren asmil n temsutad akk d tfesna n temseɣẓaẓ, Dɣa amur ameqran n tudert-is yettidir-it deg waddagen, asallaf-is d aɣezfan yeččur, al imeẓẓuɣen-is zzin. Tilmas timeẓyanin llunt (seɛɛunt) azal n 8 sm, ma d timeqranin am tid deg tasya, ttawḍent ar 82 sm.
Seg wučči-ynes, Anẓid yegguni s waṭas ɣef ugusim d wedren
Nezmer ad naff ugar n 10 n telmest n yenẓiden]], gar-asen:
Anziḍ (Assaɣ ussnan: sciurus) d aɣersiw yeṭṭafaren asmil n temsutad akk d tfesna n temseɣẓaẓ, Dɣa amur ameqran n tudert-is yettidir-it deg waddagen, asallaf-is d aɣezfan yeččur, al imeẓẓuɣen-is zzin. Tilmas timeẓyanin llunt (seɛɛunt) azal n 8 sm, ma d timeqranin am tid deg tasya, ttawḍent ar 82 sm.
De beamiikhoarntsjes (Latynske namme: Sciurus) foarmje in skaai fan 'e klasse fan 'e sûchdieren (Mammalia), it skift fan 'e kjifdieren (Rodentia), it ûnderskift fan 'e iikhoarntsjes en sliepmûzen (Sciuromorpha), de famylje fan 'e iikhoarntsjes (Sciuridae), de ûnderfamylje fan 'e echte iikhoarntsjes (Sciurinae) en de tûke fan 'e echte beamiikhoarntsjes (Sciurini). Ta dit skaai hearre 30 soarten iikhoarntsjes, wêrûnder it gewoane of reade iikhoarntsje, dat ek yn Fryslân foarkomt.
Beamiikhoarntsjes hawwe in lange plomsturt dy't hast like lang is de rest fan it lichem, wêrfan't de lingte fariëarret fan 15-45 sm. Se komme foar yn 'e Amearika's en Jeraazje. De wittenskiplike namme fan dit skaai, Sciurus, komt fan it Grykske skia, dat "skaad" betsjut, en oura, "sturt", en kin dus oerset wurde as "skaadsturt", wat ferwiist nei it feit dat beamiikhoarntsjes har grutte plomsturt yn 'e regel omheech krôlje en sadwaande by sinneskynwaar yn it skaad fan har sturt sitte.
De beamiikhoarntsjes (Latynske namme: Sciurus) foarmje in ûnderskaai fan 'e klasse fan 'e sûchdieren (Mammalia), it skift fan 'e kjifdieren (Rodentia), it ûnderskift fan 'e iikhoarntsjes en sliepmûzen (Sciuromorpha), de famylje fan 'e iikhoarntsjes (Sciuridae), de ûnderfamylje fan 'e echte iikhoarntsjes (Sciurinae), de tûke fan 'e echte beamiikhoarntsjes (Sciurini) en it lyknammige skaai fan 'e beamiikhoarntsjes (Sciurus). Ta dit ûnderskaai hearre 13 soarten iikhoarntsjes, wêrûnder it gewoane of reade iikhoarntsje, dat ek yn Fryslân foarkomt.
De beamiikhoarntsjes (Latynske namme: Sciurus) foarmje in ûnderskaai fan 'e klasse fan 'e sûchdieren (Mammalia), it skift fan 'e kjifdieren (Rodentia), it ûnderskift fan 'e iikhoarntsjes en sliepmûzen (Sciuromorpha), de famylje fan 'e iikhoarntsjes (Sciuridae), de ûnderfamylje fan 'e echte iikhoarntsjes (Sciurinae), de tûke fan 'e echte beamiikhoarntsjes (Sciurini) en it lyknammige skaai fan 'e beamiikhoarntsjes (Sciurus). Ta dit ûnderskaai hearre 13 soarten iikhoarntsjes, wêrûnder it gewoane of reade iikhoarntsje, dat ek yn Fryslân foarkomt.
De beamiikhoarntsjes (Latynske namme: Sciurus) foarmje in skaai fan 'e klasse fan 'e sûchdieren (Mammalia), it skift fan 'e kjifdieren (Rodentia), it ûnderskift fan 'e iikhoarntsjes en sliepmûzen (Sciuromorpha), de famylje fan 'e iikhoarntsjes (Sciuridae), de ûnderfamylje fan 'e echte iikhoarntsjes (Sciurinae) en de tûke fan 'e echte beamiikhoarntsjes (Sciurini). Ta dit skaai hearre 30 soarten iikhoarntsjes, wêrûnder it gewoane of reade iikhoarntsje, dat ek yn Fryslân foarkomt.
Beamiikhoarntsjes hawwe in lange plomsturt dy't hast like lang is de rest fan it lichem, wêrfan't de lingte fariëarret fan 15-45 sm. Se komme foar yn 'e Amearika's en Jeraazje. De wittenskiplike namme fan dit skaai, Sciurus, komt fan it Grykske skia, dat "skaad" betsjut, en oura, "sturt", en kin dus oerset wurde as "skaadsturt", wat ferwiist nei it feit dat beamiikhoarntsjes har grutte plomsturt yn 'e regel omheech krôlje en sadwaande by sinneskynwaar yn it skaad fan har sturt sitte.
Buumkaater (Sciurus) san en skööl faan gnaudiarten (Rodentia). Diar jaft at 28 ünlik slacher faan. A miasten lewe uun Ameerikoo. Uun Euroopa lewet man ään slach: Sciurus vulgaris.
Buumkaater lewe uun a tanen. Jo freed siad an früchten, hünjmotsen an insekten, man uk fögelaier an jöönkin. Hör gratst fiinden san gripfögler an huarmer.
Jo kön bit 12 juar ual wurd.
Di wedenskapelk nööm „Sciurus“ komt faan ualgriichisk „skia“ (skaad) an „oura“ (stört).
S. aberti – S. aestuans – S. alleni – S. anomalus – S. arizonensis – S. aureogaster – S. carolinensis – S. colliaei – S. deppei – S. flammifer – S. gilvigularis – S. granatensis – S. griseus – S. ignitus – S. igniventris – S. lis – S. nayaritensis – S. niger – S. oculatus – †S. olsoni – S. pucheranii – S. pyrrhinus – S. richmondi – S. sanborni – S. spadiceus – S. stramineus – S. variegatoides – S. vulgaris – S. yucatanensis
Buumkaater (Sciurus) san en skööl faan gnaudiarten (Rodentia). Diar jaft at 28 ünlik slacher faan. A miasten lewe uun Ameerikoo. Uun Euroopa lewet man ään slach: Sciurus vulgaris.
D Iichhöörnleni oder Iicherleni (Sciurus) bǜude a Gattig vo Bùùmhöörnleni (Sciurini). As handlet sich ùm chlyyni Naagetier mit ame'n a bùschige Schwyyf, wo i vǜle Länder vo de Wäut vorchäme. Di bekannteschti Aart z Mittùöiroopa – «ds» Iichhöörnli schlächthin – isch ds Öiropääischa Iichhöörnli.
Ali Iichöörnleni sy Waudbewooner. Di miischte Aarte lääbe ùf ùm amerikaanischa Toppùkontynent. Nùme drüü vo de 28 Aarte lääbe i der Aute Wäut; si sy ùber Öiroopa, Vorder-, Nord- ù Oschtaasie verbriitet.
Frässfynde vo de Iichhörnleni sy i eerschter Lynja Grüüfvogle ù chlynneri Roubtier wy de Marder. Iinzelni Iichhöörnli-Aarte chii bys zù 12 Jaar aut choo.
Iines Naame verdanke d Iichhöörnleni uurschprǜnglech vilycht nid de Iicha oder de Iichla u sicher nid em Hoorn. Im vordera Woorttiil stäckt vilycht di indogermanisch Wurzla *aig-, was so vǜu wy «sich schnäu bewege» hiisst, im hindera Tiil zimli sicher en indogermanischi Wurzla *(w)oiwṛ-, wa sech ou i de keltische, latyynischen, baltische, slawische und persische Wöörter für ds Iichöörnli, ds Frettli, dr Iutis oder da Marder fǜnt. Im Althochtütsch het me das nǜme vurstane u hets nach Wöörter, wa me gchent het, uminterpretiert.[1]
Eichhörnli sin ca. 20–25cm lang, dr Schwanz isch nomol fascht 20cm lang. Dr Schwanz hilft d'Balance z'halte un isch bi dr Paarig un im Winter nützlich. Si chönne bis zu 12 Johr alt werre. Eichhörnli wyge zwüsche 300-500 g; durch ihr grings Gwicht chönne sii bis ganz uf d'Zwiigspitze go chlettre. S'Fell hät je nooch Region un Johreszit e andri Farb. S'Sommerfell isch heller un rötlicher wie s'Winterfell; i Gegende mit warmem, trockenem Chlima hen Eichhörnli überwiegend rotbrauni Fell, i chelteri Regione bruuni Fell. D'Naggezähn vo Eichhörnli waggse s'ganz Läbe lang nooch; si wetze sich a harter Nahrig ab. Eichhörnli hen e üsserscht guets Hör un Sehvermöge. Eichhörnli sin üsserscht gschickt bim chlettere un verbringe d'meischti Zit uf Bäum. Au ufem Bode bewege si sich mit chlyni Sprüng vorwärts.
D'Ernährig vo Eichhörnli bschtoht us Haselnüss, Bucheggere, Fichtezapfe, Obscht, aber au Chleitiir, Jungvögeli, Vogeleier un Pilz; vorallem aber Nüss. Eichhörnli lege bekanntlich Wintervorät aa und vergrabe überschüssigi Nahrig oder lagere si zuschtwo. Allerdings merke si sich nüt wo d'Vorät vergrabe worre sin un vergesse wege dem d'Lager oft. E Nebeeffekt devo isch dass d'Same im Frühjohr aafange keime.
Eichhörnli sin meischtens am Tag aktiv, bsunders am Morge un z'Obe. Si halte kei Winterschlof stattdäm ruehe si sich im Winter öfters us. Eichhörnli sin üsserscht suuberi Tiir un putze sich hüfig. Si baue rundi Neschter us Escht un Zwiig, d'Neschter vo Eichhörnli hen de Ygang unte, im Gägesatz zu zum Byspiil dene vo Vögeli.
Eichhörnli paare sich meischtens im Früelig un im Früesommer. Dorum bringe si zweimol im Johr Jungi uf d'Wält. D'Tragzit isch circa ei Monet lang un e Wurf bschtoht meischtens us 5 Jungi. D'Jungi bliibe mehreri Monet bi ihrer Muetter un sin mit 11 Monet gschlächtsryf. Numme 20% vo ihne überläbe s'erschti Johr.
Natüerlichi Find vum Eichhörnli sin Grifvögel un chlyni Räuber wi dr Baummarder.
Ma ùnterschiidet 28 Aarte, wo ùf 7 Ùndergattige vertǜut chii choo:
Di drüü ùs letschts gnannte Ùndergattige sy o mengisch inner a iigeti Gattig Guerlinguetus ganz abtrennt choo.
D Iichhöörnleni oder Iicherleni (Sciurus) bǜude a Gattig vo Bùùmhöörnleni (Sciurini). As handlet sich ùm chlyyni Naagetier mit ame'n a bùschige Schwyyf, wo i vǜle Länder vo de Wäut vorchäme. Di bekannteschti Aart z Mittùöiroopa – «ds» Iichhöörnli schlächthin – isch ds Öiropääischa Iichhöörnli.
Ali Iichöörnleni sy Waudbewooner. Di miischte Aarte lääbe ùf ùm amerikaanischa Toppùkontynent. Nùme drüü vo de 28 Aarte lääbe i der Aute Wäut; si sy ùber Öiroopa, Vorder-, Nord- ù Oschtaasie verbriitet.
Frässfynde vo de Iichhörnleni sy i eerschter Lynja Grüüfvogle ù chlynneri Roubtier wy de Marder. Iinzelni Iichhöörnli-Aarte chii bys zù 12 Jaar aut choo.
Iines Naame verdanke d Iichhöörnleni uurschprǜnglech vilycht nid de Iicha oder de Iichla u sicher nid em Hoorn. Im vordera Woorttiil stäckt vilycht di indogermanisch Wurzla *aig-, was so vǜu wy «sich schnäu bewege» hiisst, im hindera Tiil zimli sicher en indogermanischi Wurzla *(w)oiwṛ-, wa sech ou i de keltische, latyynischen, baltische, slawische und persische Wöörter für ds Iichöörnli, ds Frettli, dr Iutis oder da Marder fǜnt. Im Althochtütsch het me das nǜme vurstane u hets nach Wöörter, wa me gchent het, uminterpretiert.
L'esquiròl (var. esquiròu, eschiròl, eschiròu) es un rosegaire arboricòla de la familha de sciurids indigèna en Asia, en America e en Euròpa. De genres similars se tròban en Africa. Existís d'esquiròls negres, grises, roses. L'esquiròl es una bèstia solitari .Passa principalament lo temps a cercar de mangiscla, a bastir de nises, a se far de resèrvas a la davalada ( l'esquiròl ros enterra de fruta d'arbre coma los aglands, las fajas, las avelanas, las noses, las pinhas ; mas tanben de camparòls secats) e a se reproduir. Manja tanben la rusca dels arbres, de borrons, de flors, de brots joves d'arbres, de cerièras, d'insèctes, d'escagaròs e de còps i a d'uòus e d'aucèlons. En França lo sol esquiròl que trobam es l'esquiròl ros, gris-brun, brun escur o negre qu'a tot lo temps le ventre blanc.
Suls autres projèctes Wikimèdia :
L'esquiròl (var. esquiròu, eschiròl, eschiròu) es un rosegaire arboricòla de la familha de sciurids indigèna en Asia, en America e en Euròpa. De genres similars se tròban en Africa. Existís d'esquiròls negres, grises, roses. L'esquiròl es una bèstia solitari .Passa principalament lo temps a cercar de mangiscla, a bastir de nises, a se far de resèrvas a la davalada ( l'esquiròl ros enterra de fruta d'arbre coma los aglands, las fajas, las avelanas, las noses, las pinhas ; mas tanben de camparòls secats) e a se reproduir. Manja tanben la rusca dels arbres, de borrons, de flors, de brots joves d'arbres, de cerièras, d'insèctes, d'escagaròs e de còps i a d'uòus e d'aucèlons. En França lo sol esquiròl que trobam es l'esquiròl ros, gris-brun, brun escur o negre qu'a tot lo temps le ventre blanc.
Orav(ad) (latin.: Sciurus amuižgrekan kelen σκιά skia i οὐρά oura sanoišpäi «pilvez-händ») om mecživatoiden heim Nühtajad-heimkundaspäi.
Voib löuta oravid Evropas, Azijas (ven vö), Pohjoiž- i Suviamerikas.
Tetas 30 erikod Sciurus-heimos:
Hibj i händ oma pit'kad, korvad oma pit'kähkod, karvan muju — muzabur vauktanke pökonke, karv voib olda mugažo hahk tal'vele vai kaiken.
Živat om mectusen objektaks karvha näht. Voib mända puitkele pagon aigan.
Oravad varatas pähkmid tal'veks, kaidas maha niid mugažo, se abutab puile äikerdoitas. Voib harjoitada oravad söteltas käzišpäi, no ei rekomendui necidä, mecživat voib satatada kät i voib läžuda mustmoral, ozutesikš. Södas kazmusiden paloid tobjimalaz (käbud, urbad, semned, plodud i vihoštez), senid, gavedid, munid (vilumaiš pähkmen sijas), eskai penid linduid, erasti penikaižid imetaiživatoid i löcuid.
Oravad kuludas hambhid puil, no ei voigoi erištada pun oksad elektroveimespäi, muga hö kuctas elektrusen keskustusid. Voib panda räzinlaudad vai küksta oravad kodiživatoiden (koir, kaži) tactud karval.
Orav(ad) (latin.: Sciurus amuižgrekan kelen σκιά skia i οὐρά oura sanoišpäi «pilvez-händ») om mecživatoiden heim Nühtajad-heimkundaspäi.
Sciurus es un genere de sciuro cuje species include le sciuro de Carolina in America del Nord oriental e le sciuro commun in Eurasia.
Techalotl (Sciurus aureogaster).
БӀарашдуаргаш (лат: Бе́лки, лат: Sciurus) — царгаш-йIаьха дийнатий ваьр да бIарашдуарга яхача дезала чура.
Кроме собственно рода Sciurus, белками называют ещё целый ряд представителей семейства беличьих из родов красные белки (Tamiasciurus), пальмовые белки (Funambulus) и многих других. Что касается собственно рода Sciurus, то он объединяет в себя около 30 видов, распространённых в Европе, Северной и Южной Америке и в умеренном поясе Азии.
БӀарашдуаргаш (лат: Бе́лки, лат: Sciurus) — царгаш-йIаьха дийнатий ваьр да бIарашдуарга яхача дезала чура.
Кроме собственно рода Sciurus, белками называют ещё целый ряд представителей семейства беличьих из родов красные белки (Tamiasciurus), пальмовые белки (Funambulus) и многих других. Что касается собственно рода Sciurus, то он объединяет в себя около 30 видов, распространённых в Европе, Северной и Южной Америке и в умеренном поясе Азии.
Вавё́ркі (Sciurus) — род грызуноў сямейства вавёркавых. Акрамя ўласна рода Sciurus, вавёркамі называюць яшчэ цэлы шэраг прадстаўнікоў сямейства вавёркавых з радоў бурундуковыя вавёркі (Tamiasciurus), пальмавыя вавёркі (Funambulus) і шмат іншых. Што тычыцца ўласна роду Sciurus, то ён аб’ядноўвае ў сабе каля 30 відаў, распаўсюджаных у Эўропе, Паўночнай і Паўднёвай Амэрыцы і ў умеранным поясе Азіі.
Мае падоўжанае цела з пульхным доўгім хвостам, вушы доўгія, колер цьмяна-буры зь белым брушкам, часам шэры (асабліва ўзімку). Жывуць паўсюль, акрамя Аўстраліі.
Санҷоб (лот. Sciurus) — ҳайвони хордадор, хоянда, оилаи санҷобҳо. Онҳо асосан дар ҷангалзор, дар дарахтон вомехӯранд. Санҷоб ҳайвони ваҳшӣ мебошад. Мағзи чалғӯзаро мехӯрад. Онҳо танҳо дар Аврупо, Амрикои Шимолӣ ва Ҷанубӣ ва баъзан дар ҷойҳои ороми Осиё вомехӯранд. Онҳо аз одам метарсанд. Бадани на ин қадар дароз бо думи дароз дорад. Гӯшҳояш дароз, ранги мӯяш норинҷии баланд ва баъзан дар зимистон хокистарранг мешаванд. Онҳо дар ҳама ҷо ба ғайр аз Австралия вомехӯранд.
Санҷоб дар Ангарск
Санҷоб (лот. Sciurus) — ҳайвони хордадор, хоянда, оилаи санҷобҳо. Онҳо асосан дар ҷангалзор, дар дарахтон вомехӯранд. Санҷоб ҳайвони ваҳшӣ мебошад. Мағзи чалғӯзаро мехӯрад. Онҳо танҳо дар Аврупо, Амрикои Шимолӣ ва Ҷанубӣ ва баъзан дар ҷойҳои ороми Осиё вомехӯранд. Онҳо аз одам метарсанд. Бадани на ин қадар дароз бо думи дароз дорад. Гӯшҳояш дароз, ранги мӯяш норинҷии баланд ва баъзан дар зимистон хокистарранг мешаванд. Онҳо дар ҳама ҷо ба ғайр аз Австралия вомехӯранд.
Тейендәр (лат. Sciurus) — кимереүселәр отрядына ҡараған, ағас ҡыуышына оялай торған өлтөк ҡойроҡло бәләкәй генә затлы тиреле йәнлектәр. Бынан тыш тейендәр тип Sciurus ырыуына ҡараған ҡыҙыл тейендәр, пальма тейендәре ғаиләһен һ. б. атайҙар.
Ылыҫлы һәм ҡатнаш урмандарҙа йәшәй, үҫемлеклек аҙыҡ менән туҡлана. Тейен ҡышҡылыҡҡа ағас сәтләүектәрен әҙерләй. Сәтләүектәрҙе ағас ҡыуышына, ергә күмеп йәшерә. Ҡайһы бер тейендәрҙең насар хәтерле булыуы, урманды һаклауҙа булышлыҡ итә: ергә күмелгән сәтләүектәрҙән яңы үҫентеләр үҫеп сыға[1]. Ағас ҡыуышында оя яһай. Инә тейен йылына ике-өс тапҡыр унлап бала килтерә. Тейен тиреһе бик затлы һанала.
Тейендәр (лат. Sciurus) — кимереүселәр отрядына ҡараған, ағас ҡыуышына оялай торған өлтөк ҡойроҡло бәләкәй генә затлы тиреле йәнлектәр. Бынан тыш тейендәр тип Sciurus ырыуына ҡараған ҡыҙыл тейендәр, пальма тейендәре ғаиләһен һ. б. атайҙар.
Ылыҫлы һәм ҡатнаш урмандарҙа йәшәй, үҫемлеклек аҙыҡ менән туҡлана. Тейен ҡышҡылыҡҡа ағас сәтләүектәрен әҙерләй. Сәтләүектәрҙе ағас ҡыуышына, ергә күмеп йәшерә. Ҡайһы бер тейендәрҙең насар хәтерле булыуы, урманды һаклауҙа булышлыҡ итә: ергә күмелгән сәтләүектәрҙән яңы үҫентеләр үҫеп сыға. Ағас ҡыуышында оя яһай. Инә тейен йылына ике-өс тапҡыр унлап бала килтерә. Тейен тиреһе бик затлы һанала.
Тыйын чычкан (лат. Sciurus, L. 1758) — кемирүүчүлөр түркүмүндөгү сүт эмүүчүлөр бир уруусу.
Азыркы учурда тыйын чычкандардын 30 түрү белгилүү:
Хэрэм (лат. Sciurus) - нь мэрэгчдийн багт багтах нэгэн зүйл амьтан юм.
Хэрэм нь Америк, Ази, Европт тархсан байдаг.
Хэрмийг сүлдэндээ дээдэлдэг хот олон бий.
ОХУ, Зеленоград
ОХУ, Якутск
Герман, Эккернфёрде
ცოჸუ (ლათ. Sciurus) — ძუძუშმაწუალი ჩხოლარეფიშ გვარი ცოჸუშობურეფიშ ფანიაშე. ცოჸუშ რსხულიშ სიგჷრძა რე 20-32 სმ, წონა — 180-1000 გ. ჩხოლარს შხირი, ბუტყატყია (კანკალეს) ბოწოწი უღუ. დორხველი გვარიშ — Sciurus-იშ მოხ, ცოჸუეფი უჯოხონა თაშნეშე ცოჸუშობურეფიშ ფანიაშ თელი რანწკი წჷმმარინაფალეფშა: ჭითა ცოჸუ, პალმაშ ცოჸუ დო შხვა მიარე გვარშე. მუთ ოწაწჷ დორხველ გვარს — Sciurus-ისინ, თინა აკმაართიანენს 29 გვარობას, ნამუეფით გოფაჩლი რე ევროპას, ოორუე ამერიკას, ობჟთე ამერიკას დო აზიაშ ზჷმიერ ორტყაფუს, თარო ტყალეფს.[1] საქორთუოს აკლიმატიზაფილი რე რჩქვანელობური ცოჸუშ (ლათ. Sciurus vulgaris) ჟირი გიმენგვარობა: ალთაური ცოჸუ (ლათ. Sciurus vulgaris altaicus) დო ტელეუტური ცოჸუ (ლათ. Sciurus vulgaris exalbidus). მოლენკავკაციური ცოჸუ (ლათ. Sciurus anomalus) საქორთუოს ირდიხას რე გოფაჩილი. ორეუე შანულობა ვაუღუ.
ცოჸუ (ლათ. Sciurus) — ძუძუშმაწუალი ჩხოლარეფიშ გვარი ცოჸუშობურეფიშ ფანიაშე. ცოჸუშ რსხულიშ სიგჷრძა რე 20-32 სმ, წონა — 180-1000 გ. ჩხოლარს შხირი, ბუტყატყია (კანკალეს) ბოწოწი უღუ. დორხველი გვარიშ — Sciurus-იშ მოხ, ცოჸუეფი უჯოხონა თაშნეშე ცოჸუშობურეფიშ ფანიაშ თელი რანწკი წჷმმარინაფალეფშა: ჭითა ცოჸუ, პალმაშ ცოჸუ დო შხვა მიარე გვარშე. მუთ ოწაწჷ დორხველ გვარს — Sciurus-ისინ, თინა აკმაართიანენს 29 გვარობას, ნამუეფით გოფაჩლი რე ევროპას, ოორუე ამერიკას, ობჟთე ამერიკას დო აზიაშ ზჷმიერ ორტყაფუს, თარო ტყალეფს. საქორთუოს აკლიმატიზაფილი რე რჩქვანელობური ცოჸუშ (ლათ. Sciurus vulgaris) ჟირი გიმენგვარობა: ალთაური ცოჸუ (ლათ. Sciurus vulgaris altaicus) დო ტელეუტური ცოჸუ (ლათ. Sciurus vulgaris exalbidus). მოლენკავკაციური ცოჸუ (ლათ. Sciurus anomalus) საქორთუოს ირდიხას რე გოფაჩილი. ორეუე შანულობა ვაუღუ.