Zobacz też:
inne znaczenia.
Multimedia w Wikimedia Commons Wiewiórka[12] (Sciurus) – rodzaj ssaka z podrodziny wiewiórek (Sciurinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Ameryce[13][12].
Systematyka
Etymologia
-
Sciurus: łac. sciurus – wiewiórka, od gr. σκίουρος skiouros – wiewiórka[14].
-
Guerlinguetus: nazwa Guerlinguet używana przez francuskich osadników w Gujanie i zaadaptowana przez G.-L. Leclerca w 1789 roku[15]. Gatunek typowy: Sciurus guerlinguetus J.E. Gray, 1821 (= Sciurus aestuans Linnaeus, 1766).
-
Macroxus: autor nie wyjaśnił pochodzenia nazwy[16]. Gatunek typowy: Sciurus aestuans Linnaeus, 1766.
-
Echinosciurus: gr. εχινος ekhinos – jeż; σκίουρος skiouros – wiewiórka[17]. Gatunek typowy: Sciurus hypopyrrhus Wagler, 1831 (= Sciurus aureogaster F. Cuvier, 1829).
-
Neosciurus: gr. νεος neos – nowy; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[18]. Gatunek typowy: Sciurus carolinensis J.F. Gmelin, 1788.
-
Parasciurus: gr. παρα para – blisko; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[19]. Gatunek typowy: Sciurus niger Linnaeus, 1758.
-
Aphrontis: gr. αφροντις aphrontis – wolny od opieki[20]. Gatunek typowy: Sciurus vulgaris Linnaeus, 1758.
-
Araeosciurus: gr. αραιος araios – smukły; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[21]. Gatunek typowy: Sciurus oculatus Peters, 1863.
-
Baiosciurus: gr. βαιος baios – mały; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[22]. Gatunek typowy: Sciurus deppei Peters, 1863.
-
Hesperosciurus: gr. ἑσπερος hesperos – zachodni; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[23]. Gatunek typowy: Sciurus griseus Ord, 1818.
-
Otosciurus: gr. ους ous, ωτος ōtos – ucho; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[24]. Gatunek typowy: Sciurus aberti Woodhouse, 1852.
-
Hadrosciurus: gr. ἁδρος hadros – gruby; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[25]. Gatunek typowy: Sciurus flammifer Thomas, 1904.
-
Histriosciurus: łac. histrio, histrionis – arlekin, aktor; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[8]. Gatunek typowy: Sciurus gerrardi J.E. Gray, 1861[a].
-
Leptosciurus: gr. λεπτος leptos – delikatny, smukły; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[9]. Gatunek typowy: Sciurus rufoniger Pucheran, 1845 (= Macroxus pucheranii Fitzinger, 1867).
-
Mesosciurus: gr. μεσος mesos – środkowy, pośredni; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[10]. Gatunek typowy: Sciurus aestuans hoffmanni Peters, 1863[a].
-
Simosciurus: gr. σιμος simos – zgięty w górę, zadarty nos; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[11]. Gatunek typowy: Sciurus stramineus Eydoux & Souleyet, 1841.
-
Urosciurus: gr. ουρα oura – ogon; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[26]. Gatunek typowy: Sciurus tricolor Poeppig, 1844[b].
Podział systematyczny
Rodzaj Sciurus obejmuje gatunki zgrupowane w 6 podrodzajach[12][13]:
Podrodzaj: Sciurus Linnaeus, 1758
Podrodzaj: Otosciurus Nelson, 1899[27]
Podrodzaj: Guerlinguetus J.E. Gray, 1821[28]
Podrodzaj: Tenes Thomas, 1909[29]
Podrodzaj: Hadrosciurus J.A. Allen, 1915[25]
Podrodzaj: Hesperosciurus Nelson, 1899[30]
Podrodzaj: Urosciurus J.A. Allen, 1915[26]
Zobacz w
Wikiźródłach zbiór utworów o tytule "Wiewiórka" Uwagi
-
↑ a b Podgatunek S. granatensis.
-
↑ Podgatunek S. spadiceus.
Przypisy
-
↑ Sciurus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
-
↑ C. Linneaus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 63. (łac.)
-
↑ F. Cuvier: Des dents des mammifères considérées comme caractères zoologiques. Paris: F.-G. Levrault, 1825, s. 161, 162. (fr.)
-
↑ a b c É.L. Trouessart. Revision du genre écureuil (Sciurus). „Le Naturaliste”. 1 (37), s. 292, 1880 (fr.).
-
↑ F.E. Schultze. Fannae saxonicae mammalia. „Zeitschrift für Naturwissenschaften”. 66, s. 165, 1893 (łac.).
-
↑ Nelson 1899 ↓, s. 29.
-
↑ Nelson 1899 ↓, s. 31.
-
↑ a b Allen 1915 ↓, s. 236.
-
↑ a b Allen 1915 ↓, s. 199.
-
↑ a b Allen 1915 ↓, s. 212.
-
↑ a b Allen 1915 ↓, s. 280.
-
↑ a b c W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 193–196. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
-
↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Sciurus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2018-02-15]
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 625.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 302.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 395.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 249.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 455.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 515.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 112.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 113.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 131.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 322.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 489.
-
↑ a b Allen 1915 ↓, s. 265.
-
↑ a b Allen 1915 ↓, s. 267.
-
↑ Nelson 1899 ↓, s. 28.
-
↑ J.E. Gray. On the Natural Arrangement of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15 (88), s. 304, 1821 (ang.).
-
↑ O. Thomas. The generic arrangement of the African Squirrels. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth Series. 3, s. 468, 1909 (ang.).
-
↑ Nelson 1899 ↓, s. 27.
Bibliografia
-
E.W. Nelson. Revision of the Squirrels of Mexico and Central America. „Proceedings of the Washington Academy of Sciences”. 1, s. 15–106, 1899 (ang.).
-
J.A. Allen. Review of the South American Sciuridae. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 34, s. 148–309, 1915 (ang.).
- T.S. Palmer: Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. Waszyngton: Government Printing Office, 1904, s. 71-718, seria: North American Fauna. (ang.)