Aspidapion – rodzaj chrząszczy z rodziny pędrusiowatych, podrodziny Apioninae i plemienia Aspidapiini.
Takson ten opisany został w 1901 roku przez Friedricha Juliusa Schilsky'ego[1][2]. Dawniej traktowany był jako podrodzaj z rodzaju Apion[3].
Chrząszcze o błyszczącym, pozornie bezwłosym ciele. Czułki smukłe, o drugim członie biczyka widocznie cieńszym niż pierwszy. Tarczka 2 do 2,5 raza dłuższa niż u nasady szeroka, zwykle z guzkami u wierzchołka i podstawy[3].
Należą tu podrodzaje i gatunki[1][2]:
W Polsce występują: A. aeneum, A. radiolus i A. validum[4].
Aspidapion – rodzaj chrząszczy z rodziny pędrusiowatych, podrodziny Apioninae i plemienia Aspidapiini.
Takson ten opisany został w 1901 roku przez Friedricha Juliusa Schilsky'ego. Dawniej traktowany był jako podrodzaj z rodzaju Apion.
Chrząszcze o błyszczącym, pozornie bezwłosym ciele. Czułki smukłe, o drugim członie biczyka widocznie cieńszym niż pierwszy. Tarczka 2 do 2,5 raza dłuższa niż u nasady szeroka, zwykle z guzkami u wierzchołka i podstawy.
Należą tu podrodzaje i gatunki:
Aspidapion (Aspidapion) Schilsky, 1901 Aspidapion acerifoliae Suppantschitsch, 1996 Aspidapion caprai Giusto, 1993 Aspidapion radiolus (Marsham, 1802) Aspidapion soror (Rey, 1895) Aspidapion validum (Germar, 1817) Aspidapion (Koestlina) Alonso-Zarazaga, 1990 Aspidapion aeneum (Fabricius, 1775)W Polsce występują: A. aeneum, A. radiolus i A. validum.