Hapalorchis ist eine Gattung aus der Familie der Orchideen (Orchidaceae), die 13 Arten enthält. Sie sind im tropischen Amerika verbreitet.
Die Hapalorchis-Arten sind terrestrisch, seltener epiphytisch wachsende, kleine, krautige Pflanzen. Die Wurzeln stehen büschelweise oder etwas an einem kriechenden Rhizom verteilt, sie sind knollig verdickt, fleischig und behaart. Die Blätter stehen an der Basis des Sprosses zu einer lockeren Rosette gehäuft. Sie sind deutlich gestielt, der Blattgrund umfasst den Spross. Die Blattspreite ist oval bis leicht herzförmig, sie endet spitz.
Der endständige Blütenstand ist schlank, wenigblütig und einseitswendig. Nur im oberen Bereich ist er etwas behaart. Er wird teilweise von röhrenförmigen Hochblättern umhüllt. Die Blüten sind klein, zart, weiß oder grünlich gefärbt. Sie sind resupiniert, mehr oder weniger röhrenförmig und waagrecht abstehend. Der Fruchtknoten ist sitzend bis sehr kurz gestielt, er weist nach oben. Die Sepalen sind einander gleich geformt, nicht miteinander verwachsen, etwa parallel zueinander, nur leicht auseinander klaffend. Die seitlichen Sepalen sind spatelförmig, an der Basis asymmetrisch und etwas ausgebeult, sie bilden zusammen mit der Lippe eine rundliche Vertiefung (Mentum). Die Petalen liegen dem dorsalen Sepal an und haften mit dem Rand fest an diesem. Die Lippe ist am Grund nicht verschmälert, mit konkaver, undeutlich zweiteiliger Basis, dort ist der Rand zu zwei Nektardrüsen verdickt, aber nicht geöhrt. Die Spreite der Lippe ist rinnig mit abgesetztem, nach unten geschlagenen Endlappen. Die Säule ist schlank und keulenförmig, behaart, an der Basis etwas über die Ansatzstelle am Fruchtknoten hinaus verlängert (Säulenfuß). Die Narbe besteht aus einer Fläche, diese ist halbkreisförmig oder angedeutet dreieckig. Das Staubblatt wird zu einem großen Teil von einem trichterförmigen Gewebe der Säule umhüllt (Klinandrium). Es ist oval, mit herzförmiger Basis und vorne zugespitzt. Die Pollinien sind keulenförmig mit ovaler bis rundlich-lanzettlicher Klebscheibe (Viscidium). Das Trenngewebe zwischen Staubblatt und Narbe (Rostellum) ist fast gerade, länglich dreieckig bis zungenförmig, biegsam, an der Spitze nach Entfernen des Viscidiums eingekerbt.
Hapalorchis ist in Mittelamerika, der Karibik, in den Anden Südamerikas sowie entlang der brasilianischen Ostküste verbreitet. Es werden Höhenlagen von Meereshöhe bis etwa 2400 Meter Höhe besiedelt. Die Standorte liegen meist im Schatten feuchter Wälder.
Hapalorchis wird innerhalb der Tribus Cranichideae in die Subtribus Spiranthinae eingeordnet. Die Gattung wurde von Rudolf Schlechter 1919 aufgestellt. Der Name leitet sich vom griechischen ἁπαλός hapalos, „zart, weich“, ab und bezieht sich auf das generelle Erscheinungsbild der Pflanzen. Als Typusart wählte er Hapalorchis cheirostyloides, als zweite Art beschrieb er Hapalorchis tenuis (beide Arten werden inzwischen als Synonym zu Hapalorchis lineatus angesehen). Weitere Arten beschrieb Schlechter 1920.[1]
Die Gattung Hapalorchis wurde von einigen Autoren als sehr ähnlich zu Cyclopogon beschrieben, die tatsächlichen Verwandtschaftsverhältnisse sind aber unklar.
Die Arten der Gattung Hapalorchis:[2]
Die Informationen dieses Artikels stammen überwiegend aus:
Hapalorchis ist eine Gattung aus der Familie der Orchideen (Orchidaceae), die 13 Arten enthält. Sie sind im tropischen Amerika verbreitet.
Хапалорхис (лат. Hapalorchis) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Хапалорхис увтырӧ пырӧны 8 вид. Хапалорхис пантасьӧ Америкаын.
Хапалорхис (лат. Hapalorchis) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 8 пӧртэм.
Хапалорхис (латин Hapalorchis) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Америкаын.
Хапалорхис (латин Hapalorchis) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Америкаын.
Хапалорхис (лат. Hapalorchis) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 8 пӧртэм.
Хапалорхис (лат. Hapalorchis) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Хапалорхис увтырӧ пырӧны 8 вид. Хапалорхис пантасьӧ Америкаын.
Hapalorchis is a genus of flowering plants from the orchid family, Orchidaceae, native to Central America, South America, and the West Indies.[2]
Hapalorchis is a genus of flowering plants from the orchid family, Orchidaceae, native to Central America, South America, and the West Indies.
Hapalorchis cymbirostris Szlach. - Rio de Janeiro Hapalorchis lindleyana Garay - Rio de Janeiro Hapalorchis lineata (Lindl.) Schltr. - widespread from Guatemala east to Puerto Rico and south to Brazil Hapalorchis longirostris Schltr. - Colombia Hapalorchis neglecta Szlach. & Rutk. - Ecuador Hapalorchis pandurata Szlach. - Rio de Janeiro Hapalorchis piesikii Szlach. & Rutk. - Colombia Hapalorchis pumila (C.Schweinf.) Garay - Costa Rica, Ecuador, Peru Hapalorchis stellaris Szlach. - Rio Grande do Sul Hapalorchis trilobata Schltr. - ColombiaHapalorchis es un género de orquídeas de hábitos terrestres. Tiene ocho especies.
Por la vegetación, las especies de este género se parecen a los menores Cyclopogon, el género al que estuvieron subordinadas, el análisis cuidadoso de las flores muestran que son algo diferentes porque la base de los labios de las flores, a veces sésiles, no tiene las aurículas características de ese género, y la columna y rostelo son diferentes.
Son delicadas que rara vez alcanzan los diez cm de altura, con raíces carnosas, rizoma ascendente, pocas hojas, pecíoladas, formando rosetas, que están presentes durante la floración, las inflorescencias son muy delgadas, con hasta cuatro flores horizontales, de color blanco-verde, espaciadas, que también se asemejan a las de Cyclopogon.
Fue descrita por Schlechter en Repertorium Specierum Novarum Regni Vegetabilis, Beihefte 6: 30, en 1919, caracterizado por Hapalorchis cheirostyloides Schltr. Ahora se considera sinónimo de Hapalorchis lineatus (Lindl.) Schltr. Descrito como Spiranthes lineata Lindl. En 1840.
Se compone de ocho especies terrestres, en ocasiones epífitas, existentes en los sombríos bosques y humedales, que viven en el humus, desde el nivel del mar hasta los 2500 metros. Se encuentran en la banda continua desde Argentina hasta el Estado de Rio Grande do Norte, la costa y la Serra do Mar, y en las laderas orientales de los Andes, de Bolivia y Venezuela, y también en las islas del Caribe y América Central.
El nombre del género proviene del griego hapalo, delicada, y orchis en referencia a las orquídeas.
A continuación se brinda un listado de las especies del género Hapalorchis aceptadas hasta mayo de 2011, ordenadas alfabéticamente. Para cada una se indica el nombre binomial seguido del autor, abreviado según las convenciones y usos y la publicación válida.[1]
Hapalorchis es un género de orquídeas de hábitos terrestres. Tiene ocho especies.
Hapalorchis é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi proposto por Schlechter em Repertorium Specierum Novarum Regni Vegetabilis, Beihefte 6: 30, em 1919, tipificado pelo Hapalorchis cheirostyloides Schltr., hoje considerado um sinônimo do Hapalorchis lineatus (Lindl.) Schltr., descrito como Spiranthes lineata Lindl., em 1840. O nome do gênero vem do grego hapalos, delicado, e orchis, no caso referindo-se a orquídeas.[1]
É composto por uma dezena de espécies terrestres, ocasionalmente epífitas, existentes em florestas sombrias e úmidas, vivendo sobre humus, do nível do mar até 2500 metros de altitude. Existem em faixa contínua desde a Argentina até o Estado do Rio Grande do Norte, pela costa e Serra do Mar, bem como em nas encostas orientais dos Andes, desde a Bolívia até a Venezuela, e também em ilhas do Caribe e países da América Central.
Pela vegetação, as espécies deste gênero lembram muito alguns dos menores Cyclopogon, gênero ao qual já estiveram subordinadas, entretanto análise cuidadosa de suas flores comprova serem algo diferentes uma vez que a base do labelo de suas flores, quase sempre séssil, não possui os aurículos que caracterizam este último gênero, e a coluna e rostelo são diferentes.
São ervas delicadas que raramente atingem dez centímetros de altura, com raízes carnosas, rizoma ascendente, poucas folhas, pecioladas, formando espaçada roseta, presentes durante a floração, inflorescência muito delgada, comportando até quatro flores horizontais, alvo-esverdeadas, espaçadas, que também lembram as de Cyclopogon.
Hapalorchis é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi proposto por Schlechter em Repertorium Specierum Novarum Regni Vegetabilis, Beihefte 6: 30, em 1919, tipificado pelo Hapalorchis cheirostyloides Schltr., hoje considerado um sinônimo do Hapalorchis lineatus (Lindl.) Schltr., descrito como Spiranthes lineata Lindl., em 1840. O nome do gênero vem do grego hapalos, delicado, e orchis, no caso referindo-se a orquídeas.
É composto por uma dezena de espécies terrestres, ocasionalmente epífitas, existentes em florestas sombrias e úmidas, vivendo sobre humus, do nível do mar até 2500 metros de altitude. Existem em faixa contínua desde a Argentina até o Estado do Rio Grande do Norte, pela costa e Serra do Mar, bem como em nas encostas orientais dos Andes, desde a Bolívia até a Venezuela, e também em ilhas do Caribe e países da América Central.
Pela vegetação, as espécies deste gênero lembram muito alguns dos menores Cyclopogon, gênero ao qual já estiveram subordinadas, entretanto análise cuidadosa de suas flores comprova serem algo diferentes uma vez que a base do labelo de suas flores, quase sempre séssil, não possui os aurículos que caracterizam este último gênero, e a coluna e rostelo são diferentes.
São ervas delicadas que raramente atingem dez centímetros de altura, com raízes carnosas, rizoma ascendente, poucas folhas, pecioladas, formando espaçada roseta, presentes durante a floração, inflorescência muito delgada, comportando até quatro flores horizontais, alvo-esverdeadas, espaçadas, que também lembram as de Cyclopogon.
Hapalorchis là một chi thực vật có hoa trong họ, Orchidaceae.
Hapalorchis là một chi thực vật có hoa trong họ, Orchidaceae.